ماده 1- عبارات و اصلاحاتی که در این آئین نامه به کار رفته دارای معانی زیر می باشد:
سازمان، سازمان محیط زیست.
شورایعالی ، شورایعالی حفاظت محیط زیست.
آلودگی آب : تغییر مواد محلول یا معلق یا تغییر درجه حرارت و دیگر خواص فیزیکی و شیمیائی و بیولوژیکی آب در حدی که آن را برای مصرفی که برای آن مقرر است مضر یا غیر مفید سازد.
مواد آلوده کننده آب ( آلوده کننده): هر نوع مواد یا عوامل فیزیکی و شیمیائی بیولوژیک که باعث آلودگی آب گردیده و یا به آلودگی آن بیافزاید.
منابع مولد آلودگی آب ( منابع آلوده کننده): هرگونه منبعی که فعالیت یا بهره برداری از آن موجب آلودگی آب می شود که شامل منابع صنعتی ، معدنی ، کشاورزی و دامداری ، شهری و خانگی ، خدماتی و درمانی و متفرقه می باشد.
فاضلاب : هر نوع مایع زائد حاصل از فعالیت های صنعتی یا کشاورزی و دامداری یا شهری، بیمارستانی و آزمایشگاهی و خانگی که به آب یا خاک تخلیه گردد.
مواد زائد جامد : هر گونه ماده جامدی که عرفاً زائد محسوب می شود مانند زباله، خاکروبه ، خاکستر ، جسد حیوانات ، ضایعات مراکز شهری و صنعتی و زواید حاصل از تصفیه ، اعم از شیمیائی و بیولوژیک و همچنین فضولات انسانی و حیوانی و مواد زاید بیمارستانها و غیره.
آب های پذیرنده : کلیه آب های سطحی و زیر زمینی از جمله قنوات ، چاهها و سفره آبهای زیر زمینی و چشمه ها و نیز دریاها ، دریاچه ها ، رودخانه ها و نهرها و تالابها و آبگیرها و برکه ها که فاضلاب و مواد زائد جامعه به آنها تخلیه شده و یا در آنها نفوذ می کند.
آبهای ایران : کلیه آبهای داخلی و ساحلی و دریای سرزمینی که تحت حاکمیت دولت جمهوری اسلامی ایران قرار دارد.
رقیق کردن: کاهش غلظت مواد آلوده کننده در فاضلاب از طریق اختلاط با آب دریا یا آب پذیرنده.
وسائل و روشهای مناسب: مناسب ترین وسائل یا روشهائی که استفاده آن با توجه به شرایط محلی ، درجه پیشرفت و امکانات علمی و فنی و هزینه های مربوط ، رفع یا کاهش موثر آلوده کننده ها را امکان پذیر می سازد.
میزان و معیار ( استانداردها) : حدود مجاز و مشخصات ویژه ای که با توجه به اصول حفاظت و بهسازی محیط زیست برای آلوده کننده ها و جلوگیری از آلودگی آب تعیین می شود.
مسئول : شخص حقیقی که اداره یا تصدی منابع مواد آلودگی از قبیل کارخانجات ، کارگاهها و سایر تاسیسات صنعتی را خواه برای خود ، خواه به نمایندگی از طرف شخص یا اشخاص حقیقی و حقوقی دیگر به عهده داشته یا شخصا به طرق مختلف عامل ایجاد آلودگی است.
مواد زاید سمی و خطرناک: هر نوع ماده زائد آلوده کننده یا ترکیبی از مواد و یا ضایعاتی که دارای قدرت صدمه و آسیب زیاد به سلامت انسان یا سایر موجودات زنده یا گیاهان بوده یا بر اثر تماس و تکرار دارای عوارض سوء در آنها باشد و قابلیت آلوده ساختن آب را دارد.
ماده 2- اقدام به هر عملی که موجبات آلودگی آب را فراهم آورد ممنوع است.
ماده 3- سازمان با همکاری وزارت خانه های نیرو، کشاورزی، جهاد سازندگی ، بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی و سایر وزارتخانه ها و سازمانهای ذیربط حسب مورد نسبت به بررسی و شناسائی کیفیت آبهای ایران از لحاظ آلودگی اقدام خواهد نمود.
تبصره 1- وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی در مورد آبهای مشروب از مرحله آبگیر طبق قوانین و مقررات خود عمل می نماید.
تبصره 2- در مورد آلودگی آبهای دریاها و دریاچه ها همچنین رودخانه های مرزی با مواد نفتی به موجب قانون حفاظت دریا و رودخانه های مرزی از آلودگی با مواد نفتی عمل خواهد شد.
ماده 4- سازمان موظف است نسبت به شناسائی منابع مختلف آلودگی آب به طریق مقتضی اقدام نماید . مسئولین موظفند اطلاعات و مدارک مورد نیاز را درصورت در خواست در اختیار سازمان قرار دهند.
تبصره 1- وزارتخانه های کشور، بهداشت ، در مان و آموزش پزشکی ، کشاورزی ، نیرو ، صنایع ، معادن و فلزات و جهاد سازندگی و حسب مورد سایر موسسات ذیربط همکاری لازم را با سازمان در اجرای مفاد این ماده معمول خواهد داشت.
تبصره 2- اطلاعات و مدارکی که جنبه محرمانه دارد و توسط مسئولین در اختیار سازمان گذارده می شود محرمانه تلقی شده و جز در موارد قانونی مورد استفاده قرار نخواهد گرفت.
ماده 5- استانداردهای مربوط به آلودگی آب با ذکر روشهای سنجش و سایر مقررات مربوط توسط سازمان و با همکاری وزارتخانه ها و موسسات مذکور در ماده (3) این آئین نامه تهیه و به مورد اجرا گذارده می شود.
تبصره – در مورد مقررات مربوط به تخلیه هر نوع فاضلاب به شبکه عمومی فاضلاب شهر و جمع آوری ، نگهداری و حمل و دفع مواد زائد جامد کمیسیون دائمی متشکل از نمایندگان تام الاختیار وزارتخانه های نیرو ، بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی ، کشور ، صنایع ، معادن و فلزات و سازمان حفاظت محیط زیست و سایر سازمانهای مسوول آب و فاضلاب شهری در وزارت کشور تشکیل و تصمیمات اتخاذ شده به مرحله اجراء گذارده خواهد شد.
ماده 6- طبقه بندی کلی آبهای پذیرنده اعم از سطحی و زیر زمینی و دریاچه ها و آبهای ساحلی با توجه به قدرت جذب و تصفیه طبیعی آلوده کننده ها بر حسب اولویتها و به تدریج توسط سازمان با همکاری وزارتخانه ها و موسسات مذکور در ماده (3) این آئین نامه تعیین و اعلام خواهد شد.
ماده 7 – سازمان موظف است طبق برنامه پیش بینی شده از فاضلاب و مواد زائد جامد منابع آلوده کننده نمونه برداری و نوع و میزان آلودگی هر یک از این منابع را مشخص نماید . در صورتی که شدت آلودگی هر یک از منابع آلوده کننده بیش از استانداردهای موضوع بند (5) این آئین نامه باشد سازمان مراتب را کتباً به مسؤول مربوط اخطار خواهد نمود که در رفع آلودگی اقدام نماید. در این اخطاریه نوع آلودگی و میزان آن و همچنین مهلت رفع آلودگی که متناسب با امکانات تعیین می گردد صریحاً قید خواهد شد.
تبصره- در مورد شهرکها و مجتمع های صنعتی که دارای سیستم فاضلاب عمومی هستند از فاضلاب عمومی شهرکها و مجتمعهای صنعتی و غیر صنعتی نمونه برداری شده و اقدامات لازم برای رفع آلودگی با مسئولیت شرکت و مجتمع به عمل خواهد آمد. در مواردی که واحدهای مستقر در این شهرکها و مجتمعها فاضلاب صنعتی حاوی مواد مسموم فلزات سنگین داشته باشند و از طریق سیستم فاضلاب عمومی قابل کنترل نباشد بنا به تشخیص سازمان حفاظت محیط زیست واحد مزبور موظف به ایجاد تصفیه خواهد بود.