تحقیق مقاله ارزیابی دی اکسید تیتانیم برای نشانه گذاری کردن گله گاو ها

چکید ه مطالب :

سه گروه از تحقیقات انجام را برای ارزیابی و نشانه گذاری کردن دامها به وسیله دی اکسید تیتانیم به کار می رود ، هشت گاوپرواری تمام کپه های علف موجود در یک دشت را مصرف می کردند که گروهی از آنها فاقد سیستم و گروهی دارای مکمل غذایی بودند .

بعد از آن بازیافت هر مدفوع آنها پس از مصرف Tio2  انجام شد . در آن هیچ گونه نشانه بیماری نبود . به طور خلاصه محاسباتی که با مراجعه به دی اکسید تیتانیم انجام شد مدفوع یاد شده ، هیچ گونه تفاوتی با مجموعه مدفوعات معمولی و قبلی دام ها نداشت .

در نمونه دوم برنامه غذایی روزانه گاو محدود شده بود به یک رژیم غذایی ساده همراه با ذرت دی اکسید تیتانیم موجود در مدفوع این گاوها درصدی در حد 95% بازیافت شده بود ولی با استفاده از تری اکسید کروم (cr2o3)  میانگین آن حدود 113% رسیده بود با مراجعه به Tio2  4 درصد آن در حدود p<0.01  بود . درصد اجزای آنها بر اساس مجموعه مدفوع معمولی با مراجعه به cr2o3   محاسبه شد که این مدفوع خیلی سنگین بود (p<0.01)  درصد واحدهای آن در حدود 2.0  بود .

در نمونه سوم :

هشت گاو پرواری  در یک میدان به ابعاد 4*4 قرار داده شدند و با برنامه غذایی ذرت به اضافه لیتیم تغذیه شدند که بازیافت مدفوع اکسید تیتانیم آنها با میانگین 90% بود در حالی که میانگین cr2o3  رقمی برابر 98% بود .

خلاصه ارزیابی با در نظر گرفتن Tio2 هزینه کمتری داشت  در حدود 6/1 تا ¾ که این  رقم تفاوت چندانی با محاسبه درصدی آنها در مقایسه با cr2o3 به مدفوع معمولی دام ها نداشت  .

تحقیقات بعدی معنی کرد که دی اکسید تیتانیم برای تشخیص و ارزیابی و همچنین مقایسه کردن  دامها مناسب است .

مقدمه :

تری اکسید کروم یک نشانگر تشخیص معمولی می باشد که برای مطالعات در مورد حیوانات نشخوار کننده به کار می رود هر چند  مطالعات بر روی حیوانات نسخوار کننده ای که با علوفه تغذیه می کردند ، ثابت کرد که بازیافت مدفوع  تری اکسید کروم  اغلب در حدود 100% نیست ولی در میان حیوانات گوناگون دارای  ارقام مختلفی است  . بر اساس این تری اکسید کروم برای استفاده به عنوان غذا و یا دوا در رژیم غذایی حیوانات استفاده نمی شود .

دی اکسید تیتانیم جانشین تری اکسید کروم می باشد و مثل آن بعنوان نشانگر برای اثبات مطالعات انجام شده مواد یا رنگهای افزودنی که میزان افزایش آنها از یک درصد تجاوز نمی کند  به کار می رود  و این کار تا پایان محصول ادامه دارد  . (AAF, 1996)

به هر حال دی اکسید تیتانیم  کمتر بعنوان  یک وسیله ارزشیابی  حیوانات نشخوار کننده به کار می رود  بهبودی در حدود  99% در لبنیات گاوهایی که با Tio2 تغذیه شده اند مشاهده شد اگر چه اختلافات شبانه روزی  برای الگوسازیهای مشابه پیشنهاد شد ، آزمایشات ثابت کرده اند  که  برنامه ریزی کردن بر روی Tio2 بعنوان یک نشانگر ارزیابی  برای تغذیه گاوها با علوفه و علفهای سبز  و سبزیجات یک برنامه غذایی مناسب می باشد .

مواد و روشها :

آزمایش یک  : هشت گاو پرواری در حدود 373 کیلوگرم  در مطالعات ارزشیابی  1998 برای بازیابی مدفوع آنها از Tio2  استفاده شده است .

همه گاوهای پرواری دارای لیتیم اضافی بوده اند ( cp  % 7/5 و %27 (NDF  .

در دشتهای دارای  علفهای خشک و آب دو تا از گاوهای نشانه گذاری شده دارای چهار رفتار بوده اند  .

1 _ کنترل کردن بدون هیچ گونه مکملی

2 _ درصد 6/1 کیلوگرم ذرت  بعنوان مکملی به برنامه غذایی اضافه شد .

3 _ بر اساس روش DM  ،  43 کیلو مکمل غذایی که شامل 30% پروتئین خام می باشد به برنامه غذایی آنها اضافه شد  .

4 _  حدود 5/0 گرم آمین کامل .

همه گاوهای پرواری مقدار 20 گرم نمک سفید دریافت کردند  ، مکمل غذایی همه آنها نمک سفید بود در تمامی طول روز مدفوع آنها خشکیده و تکه تکه در بین علفهای خشک مشاهده شد .

ملاس ساخته شده در تکه های کوچک مشاهده شد ( منظور مدفوع آنهاست ) .

برای هر گاو پرواری 100 گرم از دی اکسید تیتانیم به طور جداگانه وزن شد و با هر وعده غذایی آنها مخلوط گردید مراه با نمک و مکملهای غذایی ، در همه جهات گاوها تمام وعده غذایی و همین طور مکملها را مصرف کردند  . مصرف Tio2  بر اساس ارزیابی بصری و آنچه که مشاهده شد با اینکه Tio2  دارای رنگ سفید درخشان است ولی مدفوع گاوها رنگی سیاه و محکمی مانند لاستیک داشت . ولی با این حال مصرف Tio2  درست کامل و مقرون به صرفه است .

رفتار و عکس العمل گاوها بر اساس 14 مشخصه از جمله نوع علوفه ، مکملهای غذایی ، مدفوع علوفه هایی که داده شده و میانگین مصرفی آنها 115% می باشد بررسی می شود .

مدفوعات گاو ها ( همه مدفوعات جمع شده در علفزار ) در آخر هر هفت دوره جمع آوری میشوند و برای هر روز یک نوع مدفوع وجود داشت که در هر گاو و جداگانه وزن شد . بعد از مخلوط کردن با دست و هم زدن آنها ، نمونه ها دوباره بازبینی شدند در حدود 2 درصد از حجم خارجی هر مدفوع را تشکیل می دهند هاین درصد به طور متوالی و متناوب هر روز اندازه گیری می شود . در 50درجه سانتیگراد در هوای بسیار خشک و گرم خشک می شدند به مدت 48 ساعت ، سپس هوا متوازن شده و دوباره حجم آنها اندازه گیری شد . نمونه های موجود در هوای خشک در سطحی به اندازه یک میلیمتر پهن بودند بعد از خشک کردن برای روش DM در نظر گرفته شدند .

به مدت 24 ساعت در 100 درجه سانتیگراد قرار گرفتند .

بعد از Tio2   در محصولات رنگینه ای کوتاه مدت استفاده شد .

با یک تعدیل کم ، حدود 10 میلی لیتر است 30 درصد حجم آب  بیشتر از 20 میلی لیتر پیشنهاد شده است برای این آزمایش از 4 میلی لیتر آب 30 درصد استفاده شده است .

ما قادر بودیم از نوار خطی Tio2  حدود 10 میلی لیتر ماده جذب شدنی استفاده کنیم نمونه ( مواد غذایی ، مدفوع فاقد Tio2  نمونه مدفوع حاوی Tio2  )  این نمونه های در اثر استفاده از Tio2  به صورت تیغه تیغه شده بودند و میانگین بهره وری آنها حدود %7/100 بود با بردی در حدود 6/98 تا 2/104 درصد .

بازیافت مدفوعات با دی اکسید تیتانیم در هر روز جداگانه برای هر گاو حساب شد .

سپس میانگین آنها که در حدود  d _ 7 بود برای تجزیه های آماری استفاده می شد .

تمامی داده ها و ارقامهای کامل به طور تصادفی و کامل به وسیله clm  و با روش کار SAS ( روشی است که برای نشان دادن windom ، 12. به کار می رود ) جایگزین شدند .

چگونگی مدلها و واکنش آنها به چند روش دیده شد ، ارزش داخلی حدود 95% که برای بهره وری تعیین شده بودند و نشانگرهای بازیافت در شکلهای مختلف با ارزش داخلی 100% در نظر گرفته شده بودند . ارزشهای داخلی همیشه برابر با 100% نیست روشهای محاسبه مدفوع خارجی DM  و تشخیص و ارزیابی DM   ( با مقایسه مدفوع حاوی Tio2 ) به وسیله استفاده آنها و همچنین تعداد شکاف و درزهای آنها مقایسه می شوند و یک قطعه زمین به طور تصادفی  علامت زده شده ( مخلوطSAS  در نمونه استفاده می شود ) .

هر مدل شامل یک حالت است ، روش ، درمان * روش 2  .

رفتار داخلی گاوها شامل یک انتخاب و واکنش تصادفی و تقسیم کردن و نشان دادن اشتباهات است .

آزمایش 2 :

دو گله گاو پرواری که حدود 230 کیلوگرم وزن دارند برای مطالعه و تحقیقات آماده و نشانه گذاری می شوند . برای بهره وری و ارزیابی مدفوع آنها از تری اکسید کروم و دی اکسید تیتانیم استفاده شد و برنامه غذایی آنها فقط غلات ( گندم و جو ) بود که این رژیم بسیار  محدود بود .

هر گاه روزانه حدود 5/3 کیلوگرم ساقه خشک ذرت و حدود 76 کیلوگرم یونجه مخلوط حدود 5/0 کیلوگرم بلغور سویا و حدود یک کیلوگرم ماده معدنی و پروتئین M  آمین مصرف می کرد .

هر کدام از موارد  ذکر شده وزنی برابر غذای آماده به مصرف دامها داشت . تغذیه دامها حدود 12 ساعت طول کشید .

ابتدا دامها به چمنزار برده شدند ، سپس برنامه غذایی آنها به هفت دوره تفکیک شد .

10 گرم Tio2  ، 10 گرم Cr2O3  در 21 روز آینده به رژیم غذایی آنها اضافه شد .