اجرای طرح ارزشیابی کیفی در دبستان ها چیست؟
دوری از بیست گرایی!
با انجام بهینه طرح ارزشیابی کیفی، پدیده کودک آزاری به خاطر کمی نمره های امتحانی و حفظ موقتی دروس منتفی می شود
امروزه در دنیایی زندگی می کنیم که بزرگراه ها، فاصله های ما را نزدیک کرده ولی نمی دانم چرا دل ها این قدر دور از هم شده اند؟
هر روز به سال های عمر ما اضافه می شود ولی نمی دانم چرا بهره هایی که از زندگی می بریم کم شده اند؟
در جهان اطلاعات مردان عالم به کره ماه سفر می کنند و خبرهای علمی نو می آورند ولی نمی دانم چرا خبرهای همسایگانمان کم شده است؟
در دنیای کنونی کیلوکیلو به حفظیات ما اضافه شده است ولی نمی دانم چرا از نگرش ها و ارزش های ما کاسته شده است؟
همه ما فرآورده نظام آموزش و پرورش فاصه ای هستیم. همان فاصله ای که به تو پانزده و به من نمره بیست می داد؟
اغلب ما امروز در حل مسائل روزمره زندگی خود درمانده ایم چون حاصل آموزش و پرورشی هستیم که به رقابت های ما دامن می زد، همان رقابت که به ما یاد داد که اگر تو ببازی من می برم؟
با این همه سرگردانی، با این همه بی مهارتی و ... ماییم و دریایی از مشکلات زندگی؟
حال در این صحنه بازیگری، معلم نام گرفتیم و باید زیباتر نگریستن وبهتر زیستن و با هم زیستن را بیاموزیم اما آیا با ایجاد رقابت ها و فاصله ها و بیست گرایی ها می توانیم فرزندانی تحویل اجتماع دهیم که در آینده ای نه چندان دور بتوانند در کنار ما به عنوان مادربزرگ و پدربزرگ هایشان زندگی کند؟ پس با ما همراه شوید تا یادگیری را برای کودکانمان شیرین تر کنیم و این هدف دست نمی دهد مگر اینکه «ارزشیابی برای یادگیری» باشد نه از یادگیری...
ارزشیابی توصیفی یا کیفی گرا، نوعی جدید از ارزشیابی در کشور می باشد که تاکنون در پنج قاره در کشورهای زیادی انجام می شده است. در کشور ما نیز در دهه سی هجری در زمان نخست وزیری دکتر اقبال این طرح سه سال در پایه اول، دوم و سوم برگرفته از نظام آموزشی آمریکا انجام گرفت ولی با برکناری او این طرح لغو شد و شرایط به وضع سابق برگشت.
در این راستا شورای عالی آموزش و پرروش در سال ۱۳۸۱ دفتر ارزشیابی تحصیلی و تربیتی معاونت آموزش عمومی و ا مور تربیتی را مأمور کرد تا با انجام پژوهش و مطالعه، بسترهای مناسبی را جهت اجرای این طرح ایجاد کند بر همین اساس طرح ارزشیابی توصیفی جهت اجرای آزمایشی در ۱۲/۶/۱۳۸۲ تصویب شد و در ۲۰۰ کلاس اول برخی استان ها اجرا شد اصل محوری طرح ارزشیابی توصیفی پرورش دانش آموزانی فعال و پرتلاش می باشد که به مطالب درسی اکتفا نمی کنند و جهت افزایش مهارت های زندگی و تقویت نگرش های ارزشی خود به فعالیت های خارج از کلاس درس می پردازد. دانش آموزان تشویق می شوند. کار بهتری نسبت به روز قبل ارائه نمایند تا در پوشه کار آنان جمع آوری گردد. از این رو با مقایسه کارهای خود، کم کم به خود ارزشیابی می رسند. هدف ارزشیابی توصیفی، بهبود بخشیدن به سطح یادگیری، ارتقای سطح بهداشت روانی، از بین بردن فرهنگ بیست گرایی و پرورش روحیه پژوهشگری در فراگیران و در نتیجه پرورش شهروندانی سالم است.
در ارزشیابی توصیفی، معلم جهت ارتقای فراگیر به پایه بالاتر نظرات کیفی خود (در حد انتظار، پایین تر از حد انتظار، نیازمند توجه و ...) را براساس حضور فعال او در کلاس و ماهر شدن در انجام امور تحصیلی و به کارگیری دانسته هایشان اعلام می کند و در صورتی که معلم مربوطه تشخیص دهدکه دانش آموز صلاحیت ارتقا به پایه بالاتر را ندارد برای او آموزش های جبرانی در نظر می گیرد که در صورت عدم پاسخ مثبت با تصویب شورای مدرسه و متقاعد کردن خانواده دانش آموز، تکرار پایه صورت می گیرد. پس در روش ارزشیابی توصیفی «مردودی» حذف نمی شود.
ابزارهایی که جهت اندازه گیری سطح یادگیری (شناختی عاطفی روانی و حرکتی) فراگیران درنظر گرفته شده به غیر از آزمون های کتبی پوشه کار، مشاهده سیاهه رفتار (چک لیست) آزمون های عملکردی براساس فرایند و جریان تدریس و یادگیری و فرآورده و حاصل کار و همچنین تکلیف به حساب می آیند.
به همین جهت و برای توانمندسازی معلمان مجری طرح و کارشناس مسئولان سنجش و ارزشیابی تحصیل سازمان های آموزش و پرورش پنج استان (تهران قزوین سمنان قم اصفهان) دوره آموزشی چهار روزه ای در استان قزوین برپا شد که در این دوره مجریان با چگونگی به کارگیری مقیاس مقوله ای رتبه ای (ارزشیابی کیفی توصیفی) به جای مقیاس فاصله ای (حاکمیت مطلق امتحانات) آشنا شدند. یکی از مدارس مجری «دبستان شاهد برهان مجرد» منطقه ۱۲ آموزش و پرروش است که در سال جاری برای اولین بار به طور آزمایشی این طرح را در سطح منطقه اجرا خواهد کرد.
امید داریم که با انجام بهینه این طرح، پدیده کودک آزاری به خاطر کمی نمره های امتحانی و حفظ موقتی دروس منتفی شده و هرچه بیشتر در پرورش شهروندانی سالم و توانمند جهت جامعه ای سالم کوشا باشیم.