تحقیق مقاله عایق کاری

عایقکاری نقش بسیار مهمی در گرم نگه داشتن ساختمان در فصل زمستان و خنک نگه داشتن آن در فصل تابستان دارد. به کمک عایقکاری میتوان یک خانه را در زمستان 5 درجه گرمتر و در تابستان 10 درجه خنکتر نگه داشت.

به این ترتیب علاوه بر کم شدن مصرف انرژی، از آلودگی محیط زیست نیز کاسته میشود و منابع انرژی برای استفاده آیندگان حفظ میگردد.

عایق ها چگونه کار می کنند؟

  ایرانیان از دیرباز با عایقکاری آشنا بوده اند و با استفاده از مصالح ساختمانی در دسترس، خانه های خود را طوری می ساختند که کمترین نیاز را به گرمایش و سرمایش داشته باشد و این خود جلوه ای از تمدن دیرینه ایران و ایرانیان است.

عایق در تابستان باعث میشود گرمای کمتری وارد ساختمان شود و در زمستان نیز جلوی خروج گرما از ساختمان و سرد شدن آن را میگیرد.

عایق حرارتی:

عایق حرارتی مواد و مصالحی هستند که مقاومت زیادی در مقابل عبور گرما دارندو می توان بوسیله آنها تا آنجا که ممکن است از انتقال حرارت محل گرم شده  یا لوله های حامل آبگرم یا کانالها و...جلوگیری کردتا در مصرف سوخت جلوگیری شود.

انواع عایقهای حرارتی را می توان به انواع ۱- پشم شیشه۲ - پشم سنگ ۳- پشم سنگ تقسیم نمود .

عایق رطوبتی :

نفوذ رطوبت به عایق های حرارتی باعث کاهش خاصیت آن شده برای جلوگیری از این امرباید از عایق های رطوبتی استفاده نمود عایق های رطوبتی موادی هستند که از رسیدن رطوبت از یک طرف به طرف دیگر جلوگیری می کنند.

انواع عایق های رطوبتی را میتوان به انواع ۱-گونی ۲- مواد آغشته به قیر ۳-لاستیک ۴-پلاستیک ۵-انواع ضد زنگ تقسیم نمود.

عایق صوتی :

این عایق از انتقال صدااز یک محل به محل دیگر جلوگیری می کند. مسئله کنترل صدای حاصل ازفن ها و موتورهاو حتی حرکت سیال در لوله در تاسیسات از اهمیت بالایی برخوردار می باشد.

انواع عایق کاری

 عایقها دو گروه اصلی دارند که روش کار آنها کاملا متفاوت است:

عایقهایی که در ساختار آنها حبابهای هوا وجود دارد و باعث کاهش هدایت حرارت میشوند.

عایقهایی که حرارت را بازمی تابانند. پشت این عایقها باید حدود 20 میلیمتر فاصله هوایی تعبیه شود.

عایقها چگونه ارزیابی می شوند؟

 فاکتور مهم در انتخاب عایقها، میزان مقاومت حرارتی آنها است. هر قدر این مقاومت بالاتر باشد، عایق حرارت را کمتر از خود عبور می دهد و صرفه جویی ای که به همراه دارد افزایش می یابد. پس به جای ضخامت عایقها، باید مقاومت حرارتی آنها با هم مقایسه شود. عایقهای گوناگون با مقاومتهای حرارتی برابر، از نظر میزان صرفه جویی در انرژی همانند هستند و تنها اختلاف آنها در قیمت و محل کاربرد است.

چه جاهایی باید عایقکاری شوند؟

جاهایی که باید عایقکاری شوند عبارتند از:

سقفها: مصرف انرژی برای گرمایش و سرمایش ساختمان را 35% تا 45% کاهش میدهد.

دیوارهای خارجی: مصرف انرژی برای گرمایش و سرمایش ساختمان را حدود 15% کاهش میدهد.

کف: مصرف انرژی را در زمستان 5% کاهش می دهد.

لوله های آب گرم : برای عایقکاری لوله های آبگرم می توان از عایقهای پتویی یا عایقهایی که به طور ویژه برای لوله ها ساخته شده و براحتی قابل نصب هستند استفاده کرد.

سقف و کف ساختمانهای موجود را میتوان به راحتی عایقکاری کرد. در صورت وجود جا، دیوارهای خارجی را نیز میتوان عایق نمود.

بر اساس مقررات ملی ساختمان، تمامی ساختمانهایی که ساخته میشوند باید به اندازه کافی عایقکاری شوند. میزان عایق مورد نیاز نیز در همین مقررات تعیین شده است.

چند راهنمایی کلی برای نصب عایقها

عایقها در صورتی خوب کار خود را انجام می‌دهند که به طور صحیح نصب شده باشند. موارد زیر به شما کمک می‌کند تا بهترین کارآیی را از عایقهایی که نصب می‌کنید ببینید:

هرگز عایق را فشرده نکنید. عایق باید پس از نصب همان ضخامت اولیه خود را داشته باشد. در غیر این صورت مقدار مقاومت حرارتی آن کاهش می‌یابد و نمی‌تواند آن طور که انتظار می‌رود جلوی انتقال حرارت را بگیرد.

عایقکاری را به طور کامل روی تمام سطح انجام دهید. چرا که اگر تنها 5% از سطح خالی بماند, ممکن است تا 50% از کارآیی عایقکاری کاسته شود.

مواد عایق را باید همیشه خشک نگه داشت زیرا به استثنای پلی‌استایرن که نسبت به آب مقاوم است، بقیه عایقها بر اثر رطوبت کارآییشان پایین می‌آید. در برخی عایقهای آزاد مقدار مقاومت حرارتی متناسب با تراکم عایق است نه ضخامت آن. در این عایقها، مقدار مقاومت ممکن است بعد از مدتی تا 20% کاهش یابد. از این‌رو باید از نصب‌کننده عایق تضمین گرفت.

از عایقهای آزاد در سقفهایی که شیب زیادی دارند استفاده نکنید.

در صورت استفاده از عایقهای باز‌تابنده باید حتماً پشت آنها یک لایه هوای ساکن به ضخامت20 میلیمتر وجود داشته باشد. تمام سوراخها و پارگیها و درزها باید با نوار چسب پوشیده شوند.

اطراف کابلهای برق و لوازم الکتریکی را هرگز عایق‌کاری نکنید. ایمن بودن عایقکاری باید توسط یک فرد متخصص بررسی شود.

در فاصله کمتر از 90 میلی‌متری فن‌های خروجی عایق نصب نکنید.

در فاصله کمتر از 25 میلی‌متری حبابهای لامپ و سرپیچ آنها عایقکاری نکنید.

طبق قانون، تمام ساخت و ساز هایی که در کشور انجام میشود باید مطابق مقررات ملی ساختمان باشد که در سال 1370 به تصویب رسیده است. مبحث نوزدهم این مقررات مربوط به انرژی و صرفه جویی در آن است که اجرای آن از تیرماه سال 1381 اجباری شده است. بر اساس این مقررات، مقاومت حرارتی اجزای خارجی ساختمان نباید از حد معینی پایینتر باشد.

 منظور از اجزای خارجی ساختمان ، دیوار ها و سقفهایی است که از یک طرف با محیط داخل ساختمان و از طرف دیگر با هوای آزاد در تماسند. بقیه دیوارها یا سقفها مانند دیوارهایی که اتاقها را از هم جدا میکنند یا سقفهای بین طبقات شامل این مقررات نمی شوند.

برای تعیین حد مجاز مقاومت حرارتی اجزای خارجی، ساختمانها را به چهار گروه تقسیم میکنند. این دسته بندی بر اساس موقعیت جغرافیایی، نوع کاربری، اندازه شهری که ساختمان در آن قرار دارد و زیربنای ساختمان انجام می گیرد. سپس میزان عایق مورد نیاز در هر یک از این گروه های چهارگانه تعیین میشود.

رعایت این حد اقل ها در ساختمانهایی که از این پس در مناطق شهری ساخته میشوند الزامیست و شهرداری ها که بر اجرای این مقررات نظارت دارند،گواهی پایان کار را تنها در صورتی صادر میکنند که این موازین رعایت شده باشد. بنابر این اگر میخواهید ساختمان جدیدی بسازید یا پیش خرید کنید حتما از پیمانکار خود بخواهید این مقررات را به طور کامل رعایت کند تا پس از پایان کار با مشکل روبرو نشوید