خزش ارتباط نزدیکی با جمع شدگی دارد و هر دو پدیده به خمیر سیمان هیدراته شده مربوط می شوند بهعنوان یک قانون کلی می توان گفت بتنی که در برابر جمع شدگی مقاومت می کند مقدار خزش کمی نیز درآن ایجاد می شود پارامتر اصلی موثر در خزش شدت بار است البته پارامتر هایی نظیر ترکیبات بتن وشرایط محیطی و ابعاد نمونه نیز موثر می باشد ابتدا باید فرق بین خزش اصلی که بدون تبادل رطوبتیبا محیط اطراف بوجود می آید و خزش ناشی از خشک شدن مصالح مشخص می گردد.مورد اول در اعضایسازه ای واقعی و ضخیم بوجود می آید مورد دوم در نمونه های آزمایشگاهی کوچک (با ابعاد کمتر از 15cm) مشاهده می شود و حداکثر خزش در المانهای سازه ای نازک را پیش بینی می کند خزش اصلی و خزشکل حدودی هستند که مقدار خزش ایجاد شده در هر عضو که در رطوبت نسبی بین 50%و100%خشک شدهاست بین آنها خواهد بود .
ارتباط بین خزش اصلی و ریز ساختار بتن :
بتن از سنگدانه و خمیر سیمان تشکیل شده است از هیدرات ذرات هیدراته نشده آب آزاد و حباب های هوامی توان به عنوان اجزای تشکیل دهنده خمیر سیمان نام برد خزش اصلی به هیدراتها مربوط می شود (خزشسنگدانه ها وذرات هیدراته نشده سیمان یا صفر است و یا قابل صرف نظر کردن می باشد )دلیل فیزیکی قاطعو مشخصی در این رابطه وجود ندارد اما می توان این موضوع را به افزایش حجم هیدراتها در ریزساختاربتن مربوط دانست دامنه خزش اصلی بطور مستقیم در ارتباط با ذرات آب آزاد موجود در ریز ساختار بتن نیزمی باشد و در یک بتن کاملا" خشک هیچگونه خزشی بوجود نمآید در بتن های با مقاومت بالا به دلیل پایینبودن نسبت آب به جزء سیمانی مقدار حجم هیدراتها و آب آزاد کاهش می یابد بعلاوه خشک شدگی خودبخودینیز اتفاق می افتد.عوامل فوق باعث کاهش خزش در این نوع بتن ها می شود
خزش تحت اثر تنش های زیاد:
خزش ایجاد شده در بتن در دامنه ای بصورت تقریبا" خطی متناسب با تنش وارد بر آن است ین دامنه در بتن های عادی تا 40/0 مقاومت بتن می باشد ولی در بتن های با مقاومت بالا کمی بیشتر است .در خارج از این
دامنه خزش سریعتر از تنش های وارده افزایش پیدا می کند در تنش های بیش از 75%مقاومت بتن ممکن
است سازه به دلیل پدیده خزش در دراز مدت دچار تخریب شود.
جمع شدگی و خزش ناشی از خشک شدن:
روند خشک شدن:
تحقیقاتی محدودی در رابطه با خشک شدن بتن های با مقاومت بالا انجام شده است بتن های با مقاومت بالا درمعرض جمع شدگی خودبخودی قرار دارند آب مصرف شده در عمل هیدراتاسیون نمی تواند از مصالح خارجشود بنابراین کاهش آب در بتن با مقاومت بالای سخت شده عموما" کمتر از بتن های معولی است اما صفرنمی باشد برای ادامه پدیده خشک شدن باید رطوبت محیط کمتر از رطوبت نمونه باشد در بتن های با مقاومتبالای دارای میکروسیلیس رطوبت داخلی زیر 80% است بنابراین اگر چنین بتنی در معرض شرایط محیطیبا رطوبت نسبی بیش از 80% قرار گیرد هیچگونه جمع شدگی ناشی از خشک شدن در آن اتفاق نمی افتد دربتن های با مقاومت بالا ساختار سوراخ بسیار ریز می باشد این موضوع بدلیل ریز بودن خلل وفرج موجوددر خمیر و حضور افزودنیهای سیمانی است این موضوع باعث نفوذ پذیری با گاز خیلی کم می گردد.بنایراین انتظار می رود که جمع شدگی جنبشی خیلی آهسته انجام شود برای کنترل این فرضیات روند خشکشدن بتن های معمولی و بتن های با مقاومت بالای دارای میکروسیلیس مورد مطالعه قرار گرفته اند دو روشمختلف برای عمل آوری نمونه های استوانه ای به قطر mm 60 بکار رفته است در روش اول نمونه ها پساز 24 ساعت در محیطی با رطوبت نسبی 50%و دمای 20درجه قرار گرفته اند و روش دوم آنها 28 روزدر شرایط آببند نگهداری شده اند و پس از آن در محیطی شبیه حالت قبلی خشک گردیده اند .
در عمل آوریبه روش دوم هیدراتاسیون پوشش کاملتر است بنابراین خشک شدگی جنبشی در آن آهسته تر اتفاقمی افتد در بتن های با مقاومت خیلی بالا بعد از 4 سال حدود cm3 از آن خشک می شود ولی در بتن هایمعمولی پس از این مدت تعادل کامل با محیط اطراف برقرار می شود در برون یابی بلند مدت مثلا" برای 50یا 100 سال تخمین مقدار آب موجود در بتن های با مقاومت خیلی بالا ساده نیست یک فرضیه محافظه کارانهاین است که در طی این مدت تمام نمونه مانند پوشش آن خشک می شود اما با توجه به این که واکنش هایهیدراتاسیون بعد از 28 روز نیز ادامه پیدا می کند و مقاومت بتن به مرور بالا می رود این نظریه می توانددرست نباشد.
جمع شدگی ناشی از خشک شدن:
اطلاعات بسیار کمی در رابطه با جمع شدگی ناشی ا زخشک شدن در بتن های با مقاومت بالا وجود دارد .
اکثر آزمایشها بر روی نمونه های در حال خشک شدن انجام شده است و به موزات آنها نمونه های نگهداری
شده در شرایط آببند وجود نداشته اند پس نمیتوان بخش مربوط به خشک شدگی خودبخودی را از آن جدا نمود
از این گذشته پیشنهاد مدلهای ریاضی برای برون یابی نیز بسیار مشکل است چرا که سرعت پدیده خشک شدن
در این نمونه ها بسیار بسیارکند است .موارد ارائه شده در این قسمت مربوط به کرنش های اندازه گیری شده
در مدت زمان محدود بر نمونه های کوچک می باشد با اندازه گیری کرنش ناشی از جمع شدگی سطحی در یک
ستون ساخته شده از بتن با مقاومت بالا و مقایسه آن با نتایج بدست آمده از نمونه های نگه داری شده در
شرایط آزمایشگاهی می توان گفت که کرنشهای ناشی از جمع شدگی سطحی در شرایط کارگاهی به مقدار
قابل ملاحظه ای کمتر است .اطلاعات متفاوتی در رابطه با جمع شدگی ناشی از خشک شدن در بتن های دارای
فوق روان کننده ها وجود دارد بتن روان برای رسیدن به مقاومتی مشخص احتمالا" سیمان بیشتری نیاز دارند
و بنابراین مقدار بیشتری جمع شدگی از خود نشان می دهد استفاده از فوق روان کننده برای کاهش آب
مصرفی می تواند در اکثر حالات باعث کاهش جمع شدگی نیز گردد. نتایج یکسری از آزمایشها نشان داده اند
که فوق روان کننده نفتالین در نمونه های دارایmm /kg 600-500 سیمان باعث کاهش جمع شدگی میگردد.
اما پس از یک سال نگه داری در آب این مواد باعث افزایش تورم می گردد وجود فوق روان کننده ها باعث
میشود که مقدار تورم بتن تقریبا"به اندازه 50%افزایش یابد.بعلت اینکه تورم با افزایش مقدار سیمان زیاد
میشود میتوان افزایش تورم در بتن های دارای فوق روان کننده را به دلیل افزایش خمیر سیمان هیدراته شده
که باعث افزایش سریع مقاومت در سنین اولیه میشود دانست نظریه دیگر این است که مواد افزودنی ساختار
خمیر را اصلاح میکنند بطوریکه قابلیت تورم آن افزایش می یابد مقدار جمع شدگی ناشی از خشک شدن در
بتن های دارای میکروسیلیس کمتر یا مساوی مقدار فوق در بتن های دارای خاکستر بادی است