هپاتیت B خطرناک ترین بیماری مربوط به کبد در جهان
است. عامل این بیماری ویروس HBV که به سلولهای کبد
آسیب رسانده و باعث ناتوانی کبد، تخریب بافت های کبد
و یا سرطان کبد می شود. این ویروس با تماس با خون یا
مایعات خونی بدن منتقل می شود.
در اکثر افراد توانایی مقابله با ویروس هپاتیت B و از بین
بردن این ویروسها از خون وجود دارد که 6 ماه ممکن است
به طول بینجامد. زمانی که این ویروس در بدن افراد وجود
دارد، می توانند آن را به سایرین نیز منتقل کنند.
تقریبا %10-5 از افراد بزرگسال، %50-30 از کودکان و %90 از نوزادان نمی توانند از شر این ویروس خلاص شوند و بیماریشان پیشرفت می کند. بیمارانی که به طور مزمن مبتلا به این بیماری هستند می توانند باعث سرایت این بیماری به دیگران هم شوند و خطر مشکلات کبدی در اینگونه افراد بیشتر است.
ویروس هپاتیت B صد مرتبه بیش از ویروس ایدز واگیردار و مسری است. بااینحال میتوان با واکسیناسیون از ابتلا به این بیماری جلوگیری کرد. برای 400 میلیون انسانی که در سرتاسر جهان مبتلا به این بیماری هستند دیگر واکسیناسیون فایده ای ندارد. اما پزشکان در حال کار کردن روی راه های درمانی جدیدی برای درمان این بیماری میباشند.
در جهان:
فقط امسال، 10 تا 30 میلیون انسان به این بیماری مبتلا خواهند شد.
سازمان بهداشت جهانی تخمین می زند که 400 میلیون انسان در جهان به این بیماری مبتلا هستند.
ویروس HBV هرساله بیش ار یک میلیون کشته در سراسر جهان می دهد.
در ایالات متحده امریکا:
فقط امسال 5000 تا 6000 امریکایی به خاطر مشکلات مربوط به هپاتیت B جان خود را از دست دادند.
راه های انتقال
هپاتیت B معمولاً از راه خون و مایعات خونی بدن منتقل می شود. ممکن است با تماس مستقیم خون با خون، رابطه ی جنسی، استفاده از مواد مخدر غیرمجاز، و از طریق مادر مبتلا به این بیماری به نوزادش منتقل شود.
راه های انتشار
ویروس هپاتیت B به طرق زیر منتشر می شود:
رابطه ی جنسی
استفاده از سوزن های تزریق مواد مخدر به صورت مشترک
زندگی با یک فرد مبتلا در یک خانه
انتقال از مادر مبتلا به نوزاد تازه به دنیا آمده اش
استفاده ی مشترک از گوشواره، تیغ ریشتراشی، مسواک با یک فرد مبتلا
استفاده از سوزن غیراسترلیزه شده برای تاتو کردن یا سوراخ کردن
گازگرفتگی توسط انسان مبتلا
ویروس هپاتیت B به طرق زیر منتشر نمی شود:
بوسیدن روی گونه یا لبها
عطسه یا سرفه کردن
دست دادن یا بغل کردن فرد مبتلا
خوردن غذایی که توسط یک فرد مبتلا تهیه شده باشد
افرادی که از مادرانی مبتلا به این ویروس به دنیا می آیند، درمعرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری هستند.
گرفتن بچه ای از منطقه ای که این بیماری در آن رایج بوده است.
مردانی که با همجنس خود سکس داشته باشند.
زندگی یا کار در محیط های سازمانی مثل زندان
راه های پیشگیری
از پزشکتان درمورد واکسیناسیون این بیماری سوال کنید و با واکسن زدن خود و عزیزانتان را از شر ابتلا به این بیماری محافظت کنید. سازمان بهداشت جهانی توصیه می کند که همه ی نوزادان، کودکان و نوجوانان زیر 18 سال در مقابل این ویروس واکسینه شوند. این واکسن همچنین برای آن دسته از بزرگسالانی که در خطر ابتلا به این بیماری هستند نیز توصیه می شود.
همیشه به یاد داشته باشید، هیچ وقت برای پیشگیری دیر نیست