ارتباط از ایما و اشاره و دود و کبوتر شروع شده تا به اینترنت و ماهواره رسیده است.
دود و آتش از وسایل اولیه ارتباطات محسوب می شود. از آتش در شب و از دود آتش در روز برای ارسال پیام استفاده می شد. نمونه معروف آن، سرخپوستان هستند که با استفاده از قطع و وصل دود آتش، پیام های مختلف می فرستادند.
فریادزدن و بوق یکی دیگر از راه های ایجاد ارتباط در روزگار قدیم بوده است که در جنگل ها کاربرد بیشتری داشت.
کبوترهای قاصد یا نامه بر از دیگر وسایل ارتباطی دنیای قدیم بود. این پرنده معمولاً از کبوترهای معمولی بزرگتر است. نوک این پرنده ها قوی تر و بال آنها بزرگتر از بقیه کبوترها است. کبوترهای قاصد توانایی زیادی در یافتن مقصد دارند. از حس قوی آنها در جنگ اول جهانی برای ارسال پیام های جنگی استفاده زیادی می شد. اختراع خط از دیگر تلاش های انسان برای ایجاد ارتباط بود. ظاهراً سومری ها عجله زیادی برای برقراری ارتباط با سایرین داشتند. مصریان نیز خط هیروگلیف را اختراع کردند.
ایرانیان باستان با استفاده از اسب و سوار تازه نفس (چاپار) نامه های دولتی را با سرعت به نقاط مختلف می رساندند. انگلیسی ها که معمولاً در کپی برداری استاد هستند، از این روش اطلاع رسانی استفاده کردند و سیستم پست خود را بنیان نهادند. بعد از آنها آمریکایی ها از روش چاپار ایرانی کپی برداری کردند و با استفاده از اسب نژاد پونی، سیستم پستی به نام پونی اکسپرس در سال ۱۸۶۰ میلادی ایجاد کردند.
از دیگر روش های قدیمی که از گذشته تا به حال همچنان باقی مانده، استفاده از نامه است.
نامه توسط اداره پست ارسال و دریافت می شود. کار اصلی شما این است که مشخصات درست گیرنده و فرستنده، سایر مشخصات ضروری و چسباندن تمبر را بدرستی انجام بدهید تا از ارسال نامه خود مطمئن شوید. حواستان باشد، داخل پاکت نامه معمولی پول و طلانگذارید. پست مالی، پست پیشتاز و اکسپرس، امنیت بیشتری برای ارسال و دریافت اشیای گرانبهای شما دارد.
همان طور که خودتان بهتر می دانید، نوشتن لغات بر اساس موج الکتریکی، اساس و پایه تلگراف است. در سال ۱۷۹۲ «کلودچاپ» فرانسوی توانست ماشینی برای ارسال ۱۹۶ سیگنال به سایر نقاط اختراع کند. «ویلیام کوک» انگلیسی آن را کامل تر کرد، اما این «ساموئل مورس» بود که علایم تلگراف را به صورت ۳نقطه ابداع کرد.
از دیگر ابزار مهم در ارتباطات رادیو است که می تواند امواج خود را به فضا هم بفرستد.
«مارکونی» ایتالیایی نخستین مخترع رادیو بود. با نصب ترانزیستور توسط «ویلیام شوکلی» در سال ۱۹۴۸ این اختراع کامل تر و اندازه رادیو کوچکتر شد.
ماشین تحریر سرعت تحریر مطالب را بیشتر کرد. این وسیله به ۳ حالت انگشتی، الکتریکی و الکترونیکی وجود دارد. دستگاه دارای صفحه کلیدی است که هر کلید ۲ کار یا ۲ حرف را به روی کاغذ نقش می زند.
تلفن هم که ناگفته پیداست مهمترین وسیله ارتباط از زمان اختراعش تا به حال بوده است. کلمات گفته شده در این وسیله تبدیل به پالس الکتریکی می شود و این پالس ها در طول سیم حرکت می کنند تا به تلفن دیگر که مورد نظر است، برسند و در آن دستگاه موج رسیده دوباره تبدیل به صدا می شود.
تلفن بی سیم مشکل حرکت کردن با تلفن را برای بعضی ها که عادت به راه رفتن و حرف زدن دارند، حل کرد. این آزادی عمل را مدیون تکمیل شدن فناوری رادیویی هستیم. بعد از تلفن بی سیم، تلفن همراه به بازار آمد که مقبول همگان واقع شد و به علت سادگی کاربری، خیلی زود توانست جای خود را در میان سایر تلفن ها باز کند. تلفن همراه در زمان حرکت از منطقه ای به منطقه دیگر همچنان امواج را دریافت و ارسال می کند.
تلفن تصویری آخرین پدیده در فناوری تلفن است.
این وسیله بر اساس امواج رادیویی و ویدیویی که همزمان ارسال یا دریافت می شوند، کار می کند. در این دستگاه صوت و تصویر به صورت علایم الکترونیکی منتقل می شود و پس از رسیدن به مقصد، دوباره به شکل صدا و تصویر در می آید.
نمابر نوشته و تصویر را از راه خطوط مخابراتی به دستگاه نمابر دیگر در آن سوی زمین ارسال می کند و برای ارسال و دریافت متن ها و نوشته ها کاربرد زیادی دارد. نمابر وسیله ای ضروری در روزنامه ها، رادیو و تلویزیون و بانک ها است.
با دوربین عکاسی تصاویر مورد نظر را ثبت می کنید و با سایر وسایل ارتباطی ارسال می کنید. دوربین عکاسی بر پایه دریافت نور کار می کند. نور از روی موضوع عکاسی بر سطح فیلم که با ماده شیمیایی خاصی پوشیده شده می تابد و تصویر بر سطح فیلم ثبت می شود. امروزه کاربرد دوربین های دیجیتال که نیاز به فیلم ندارند، رواج بیشتری دارد.
دوربین های ویدیویی تصاویر را به علایم الکترونیکی تبدیل می کند که براحتی در صفحه تلویزیون مشاهده می شوند. این وسیله صدا را هم بر قسمتی از نوار ویدیو به طور همزمان با تصویر ضبط می کند. دستگاه پخش ویدیو توانایی پخش این علایم الکترونیکی را دارد.
تلویزیون مهمترین وسیله ارتباطی جهان امروز است. این وسیله به صورت مستقیم و لحظه ای صدا و تصویر را از هر جای جهان که این اطلاعات ارسال می شود، دریافت می کند. این دستگاه بر پایه امواج رادیویی کار می کند.
تهیه و پخش تصویر و صدا در تلویزیون احتیاج به کار گروهی دارد. به غیر از هنرمندان که در تولید برنامه ها دخالت دارند، گروهی از نیروهای فنی که در کار تولید تصویر، صدا و نور مهارت دارند، برای تولید و پخش برنامه های تلویزیونی مشارکت می کنند.
رادار هم وسیله ای است که بر اساس ارسال و دریافت امواج می تواند اشیا را در فاصله های دور تشخیص بدهد. رادار در سال ۱۹۳۰ کامل و در جنگ جهانی دوم به عنوان راهنمای هواپیما و کشتی به خدمت گرفته شد. امروزه پلیس از رادار برای یافتن خودروهای پرسرعت استفاده می کند.
رادار هواپیما ها را با ارسال و دریافت لحظه ای امواج هنگام پرواز در آسمان هدایت می کند. می توان با رادار از وجود هر نوع مانع، بویژه در شب و هوای ابری مطلع شد.
کارکرد سونار مانند رادار است، یعنی با ارسال و دریافت امواج از اعماق دریا، اطلاعاتی از قطعه های یخی شناور، تصاویری از اعماق دریا و فاصله سطح تا عمق دریا به دست می دهد. مخترع سونار، فرانسوی ها هستند.
ماهواره ها در مداری مشخص در اطراف زمین در گردش اند. این وسیله در پخش برنامه های تلویزیونی، مخابرات، وضع آب و هوایی کمک زیادی به بشر کرده است. ماهواره تنها یک نقطه خاص را پوشش می دهد.
رایانه هم همان طور که می دانید، در زندگی امروز ما نقش مهمی دارد که با راه اندازی شبکه جهانی اینترنت و البته سیستم چت توانسته است فاصله ها را کوتاه و به تبادل فرهنگ ها کمک بیشتری کند.