در تحلیل تمام اطلاعات از ترکیب Proc در SAS استفاده شد. (موسسه SAS ، Cary ، NC ، USA ) بلوک ها در تاثیرات تصادفی مورد ملاحظه قرارگرفتند. در تحلیل ارتفاع جوانه از ترکیب Proc و اندازه گیری مجدد و ماتریس کوواریانس استفاده کردیم و الگوریتم گوسیان را نمونه قرار دادیم و اطلاعات را با ضریب تصحیح الگو قرار دادیم. برای اینکه واریانس و نرمالیته یکسانی داشته باشیم، اطلاعات را به طریق زیر به کار بردیم:
تحلیل گاز: میزان ساقه، ؛ میزان و ریشه، ؛ میزان ساقه، نسبت و ساقه / ریشه، y=log(y) .
وزن خشک: وزن خشک ساقه ، ؛ وزن خشک ریشه و نسبت وزن خشک ریشه / ساقه ، y=log(y) ؛ وزن خشک کلی،
تحلیل با اندازه گیری مجدد: ارتفاع ساقه، y=log(y)
نتیجه
به طور متوسط ارتفاع کلی ساقه بعد از طغیان آب 33 گزارش شده است. گیاهانی که چوب پنبه آنها برداشته شده است به طور بارزی ارتفاع کلی ساقه آنها بلندتر از گروه کنترل بود. این موضوع در کل زمان آزمایش ادامه داشت. (شکل 2 ) . بعد از درو کردن محصولات، ارتفاع کلی ساقه در گروه کنترل به طور متوسط 30% کوتاه تر از گیاهانی بود که چوب پنبه آنها برداشته شده بود. کاهشی مشابه در وزن خشک ساقه هم داشتیم بدین صورت که وزن گروهی که چوب پنبه نداشتند بیشتر بود. (جدول 1) هیچ تفاوت قابل توجهی در ریشه یا وزن خشک کلی بین دو گروه دیده نشد. (جدول 1) نسبت وزن خشک ساقه/ریشه به طور متوسط در گروه کنترل نسبت به گروهی که چوب پنبه نداشتند 50% پایینتر بود. (جدول 1 )
شکل 2 : تحلیل اندازه گیری مجدد تاثیر رفع چوب پنبه در ارتفاع کلی ساقه گیاه سالیکاریا که تحت شرایط طغیان و سیل رشد می کند. اطلاعات ارائه شده خام و اولیه هستند و مقدار متوسط می باشد. برای رسیدن به مستلزمات آماری، تحلیل داده ها به شکل لگاریتمی انجام شد. ستاره ها(*) نشاندهنده تفاوت قابل توجه با گروه کنترل می باشد.
جدول 1 : تاثیر رفع چوب پنبه در ساقه، ریشه و وزن خشک کلی و نسبت وزن خشک ریشه / ساقه در گیاه سالیکاریا لیتروم که تحت شرایط طغیان و سیل رشد می کند.
اگرچه رفع چوب پنبه در میزان ساقه تاثیری ندارد، ولی میزان در ریشه به طور قابل ملاحظه ای کاهش می یابد (جدول 2) . میزان ریشه / ساقه در گیاهان که چوب پنبه آنها برداشته شده به طور قابل توجهی بیشتر است، در صورتیکه در گیاهانی که چوب پنبه خود را حفظ کرده اند، این نسبت نزدیک 1 است. (جدول 2 ) اختلاف قابل ملاحظه ای در ریشه یا ساقه یا نسبت ریشه/ساقه دیده نشده است. (جدول 2)
جدول 2 : تاثیر رفع چوب پنبه بر درصد حجم و ریشه و ساقه گیاه سالیکاریا لیتروم که تحت شرایط طغیان و سیل رشد می کند.
تشریح مطالب:
با برداشتن چوب پنبه، کاهش میزان در ریشه نشان می دهد که این بافت در انتقال گاز از ساقه به ریشه شرکت دارد. با اینکه، ما قادر به اثبات وجود یک رابطه مستقیم بین رفع چوب پنبه و تغییر در میزان بین ریشه و ساقه نیستیم، ولی بعید است که تغییر گاز محدود به گاز اکسیژن باشد. اگرچه میزان در ریشه گیاهانی که چوب پنبه دارند زیر سطح اتمسفر باقی می ماند (18%) ولی میزان در ریشه همه گیاهانی که چوب پنبه ندارند به طور قابل ملاحظه ای کاهش می یابد. سطح اکسیژن در ریشه گیاهانی که چوب پنبه ندارند به طور متوسط همیشه 13% است. پس بهتر است که چوب پنبه را با راه کارهایی حفظ کنیم و یا راه های اضافی برای انتقال که به وجود چوب پنبه وابسته نباشد پیدا کنیم.
با اینکه روش های ما برای رفع چوب پنبه اکثریت چوب پنبه ها را بر می دارد، ولی اشتقاق سریع از لایه چوب پنبه ساز که سالم باقی مانده و فضاهای بین یاخته ای کوچکتر ، به نظر می رسد که برای مبادله گازها بین ساقه و سیستم های ریشه کافی باشد. به علاوه، عمل برداشتن گیاهان قبل از استخراج گاز ممکن است مبادله مقداری گاز را امکان پذیر سازد.
ثابت شده است که گیاهان زیر آب از برگدم، ساقه گل یا کشیدگی های میان گره تشکیل شده است تا تماس جوی برای مبادله گاز امکان پذیر شود. [1] این مراحل در "همسازی عمیق"[2] توصیف شده است.
عمل افزایش طول به محض رسیدن برگها یا ساقه به سطح آب متوقف می شود. در مطالعه و بررسی که انجام دادیم با اینکه در تماس جوی ایجاد شکاف نمی شود، ولی گیاهانی که در پیوستگی بین چوب پنبه ساقه و ریشه متحمل یک شکاف می شوند، از نمونه های گروه کنترل بلندتر هستند. این نتیجه نشان می دهد که سطح پایین تر اکسیژن موجود در ریشه ها در کشیدگی ساقه نقش دارد.