تحقیق مقاله تیراندازی

مقدمه

اولین رقابتهای رسمی و سازمان دهی شده تیراندازی در فینسبری (Finsbury) انگلستان در سال 1583 برگزار شد که حدود 3000 شرکت کننده داشت. در طول جنگ 30ساله سالهای 1618 تا 1648 که استفاده از سلاح‌های آتش زا باب شده بود، تیر و کمان دیگر کاربرد چندانی نداشت و کم کم به یک ورزش و رقابت هیجان انگیز و سرگرم کننده تبدیل شد.

بدنه اصلی سازمان تیر اندازی بین المللی با نام فدراسیون تیر اندازی (FITA) در تاریخ 4 سپتامبر 1931 در لهستان با حضور 7 کشور (فرانسه، چک، سوئد، لهستان، مجارستان، ایتالیا و ایالات متحده امریکا) تأسیس شد. پس از آن با انجام مسابقات زیر نظر اتحادیه رسمی پس از مدتی این رشته به بازیهای المپیک هم راه پیدا کرد. به طوریکه به سرعت برایش قوانین جهان وضع کردند و رقابتهای قهرمانی آن هم شهرت جهانی پیدا کرد.

تیراندازی

در رشته تیراندازی با تفنگ و تپانچه بادی درفاصله ده متری انجام می شود که برای مردان تعداد 60 تیر وبرای زنان 40 تیر می باشد.  زمان 60 تیر مردان 105 دقیقه است، تیرهای قلق نیز در این زمان زده می شود، برای زنان زمان 40 تیر 75 دقیقه می باشد. تنها یک تیر در هر کارت قابل قبول است وهیچ محدودیتی در تعداد تیرهای قلق وجود ندارد اما بعد از زدن اولین تیر نمره، تیرانداز دیگر مجاز به تیراندازی قلق نمی باشد.

مسابقه مرحله نهایی (  فینال )

بعد از اتمام مرحله مقدماتی هشت نفر اول رقابت، به مرحله فینال راه پیدا می کنند. در مرحله فینال هفت دقیقه فرصت برای زدن تیر قلق دارند وبعد از آن با فرمان مسئول خط در زمان 75 ثانیه یک تیر شلیک می کنند. پس از زدن 10 تیر بدین صورت، حاصل مجموع نمرات فینال با امتیاز دور مقدماتی جمع ومجموع امتیازات هر دو مرحله اعلام می شود. تعیین محل استقرار کسانی که به مرحله نهایی راه می یابند طبق مقررات تکنیکی ویژه مرحله نهایی ونمره های کسب شده در دور مقدماتی صورت می گیرد.

تیراندازان به ترتیب امتیازات به دست آمده از سمت چپ به راست در خط آتش قرار می گیرند.

پس از پایان مرحله قلق گیری  یک دقیه بعد مسئول خط باید فرامین را به زبان انگلیسی به ترتیب زیر اعلام کند:

FOR THE FIRST/NEXT COMPETITON SHOT LOAD

ATTENTION 3-2-1 START

STOP CHANGE THE TARGET

کارت های هدف باید تنها پس از پایان زمان قانونی وفرمان مسئول خط آتش حرکت داده شود.

عوامل مواثر در تیراندازی

اجرای عوامل زیر به ترتیب گفته شده به میزان زیادی در تیراندازی شما تاثیر گزار است.

البته قبل از هر جیز داشتن روحیه مناسب وآرامش، بدور از استرس وعوامل منفی روحی برای تیراندازی لازم وضروری است.

1-     چک کردن سلاح ولوازم.

2-     حالت گیری درست بدن ( قرار گرفتن پاها وایستادن درست در حالت تعادل ).

3-     تنفس

4-     نشانه روی

5-     کشیدن ماشه

6-     دید تکمیلی

تاریخچه تیراندازی با تفنگ بادی

تیراندازی با تفنگ بادی از جدید ترین رشته هایی است که در برنامه فدراسیون جهانی گنجانده شده است. در اوایل قرن بیستم میلادی تیراندازی با تفنگ بادی در بسیاری از کشور ها رواج یافت اما نه به عنوان یک رشته رقابتی در سطح بین المللی. تا اینکه در 1958 میلادی کارل آگوست لارسن (دبیر کل فدراسیون جهانی تیراندازی در سالهای 1960- 1947) رشته تفنگ بادی را به عنوان رشته ای که می توانست جای گزین مناسبی برای رشته های خفیف باشد معرفی کرد. تا آن زمان مسابقات تیراندازی در این رشته در برخی از کشور ها انجام می گرفت اما تحقق خواسته او تا 1970 میلادی که مسابقات قهرمانی جهان در این رشته برگزار شد به طول انجامید. لارسن که در سال 1971 میلادی درگذشت. وی سرانجام شاهد بر گزاری این رشته ورزشی در برنامه رقابت های بین المللی بود. در سومین دوره بازی های آسیایی 1958 میلادی این رشته برای اولین بار به صورت سه وضعیت برگزار شد. در 1966 میلادی اولین دوره مسابقات اروپایی این رشته در ویس بادن آلمان بر گزارشد. در این مسابقات 80 تیرانداز در قالب 18 تیم حضور داشتند. در رده بندی تیمی سوییس با کسب 1532 امتیاز به مقام قهرمانی رسید و گ.کومیت از آلمان با کسب 385 امتیاز عنوان نخست این مسابقات را به خود اختصاص داد.

فدراسیون تیراندازی آلمان در 1966 میلادی کارت هدف جدیدی را برای این رشته طراحی وپیشنهاد کرد. در 1970 میلادی با معرفی این کارت رکورد های این رشته دستخوش تحول تازه ای شد. از کارت هدف جدید در اولین دوره مسابقات قهرمانی جهان در فونکس آریزونا استفاده شد. در این مسابقات 93 تیرانداز در قالب 20 تیم حضور داشتند. کشور آلمان با کسب 1512 امتیاز مقام اول تیمی را از آن خود کرد و در رده بندی انفرادی گ.کاسترمان از آلمان با کسب 387 امتیاز نفر اول شد.

در سالهای نخست تعداد 40 تیر در این رشته شلیک می شد اما از 1981 میلادی به بعد در رقابت مردان این تعداد به 60 تیر افزایش یافت و هم ردیف با رشته های دیگر (از نظر تعداد تیر) قرار گرفت. رشته تفنگ بادی نیز در 1984 میلادی به برنامه رقابت های المپیک افزوده شد.

تیم ملی مردان کشورمان برای اولین بار پس از القلاب شکوهمند اسلامی ایران در1366 شمسی (1987میلادی) در مسابقات تیر اندازی قهرمانی آسیا شرکت کرد. تیم ملی بانوان کشورمان نیز در 1369 شمسی (1990 میلادی) در بازی های آسیایی پکن حظور یافت.

تفنگ بادی

وزن آن 5 کیلوگرم ودر آن ازساچمه 4.5 استفاده می شود، آرایش این تفنگ ها به گونه ای است که به راحتی وبارعایت اصول حالت گیری، می توان وزن آن را محار کرد.

لازم به ذکر است که داشتن امکانات دیگر مانند: (لباس مخصوص ودستکش و...) در این رشته ورزشی از اهمیت بالایی برخوردار می باشد.

وزن ماشه در تفنگ بادی آزاد است، شما می توانید آن را ۀن گونه که می پسندید وراحت ترید تنظیم نمایید، حتی می توانید آنقدر حساسیت آن را زیاد کنید که با اشاره انگشت تیر رها شود، البته این امر بستگی به خود فرد تیرانداز دارد.

تکنیک در تیراندازی با تفنگ بادی

تیراندازان رشته تفنگ بادی باید نسبت به جنبه های خاص تیراندازی که ویژه این رشته است آگاه باشند. وضعیت ایستاده از سطح اتکای کم ومرکز ثقل بالاتری برخوردار است بنا بر این کنترل آن کمی دشوار است.

وزن سلاح تنها فقت بوسیله بدن باید مهار شود در نتیجه تیراندازان باید وقت بیشتری را برای تمرین تکنیک های ضروری آن صرف کنند. در سالهای اخیر امتیازهای این رشته به طور چشم گیری افزایش یافته است واین موفقیت به خاطر پیشرفت های فنی در ساخت سلاح، طراحی تجهیزات وتاکید بیشتر ومواثر بر افزایش تکنیک های ذهنی وآرمیدگی است.

وضعیت ایستادن از نظر مقررات

1-     در این وضعیت تیرانداز باید در خط آتش (محل استقرار) به راحتی وآزادانه روی هر دو پا وبدون اتکا به جای دیگر بایستد.

2-     تفنگ باید با هر دو دست، شانه، گونه وقسمتی از سینه در ناحیه شانه راست نگه داشته شود.

3-     آرنج بهتر است از ناحیه استخوان لگن حمایت شود.

 وضعیت ایستادن از نظر تکنیکی

1-     بدن به اندازه  90-75 درجه به سمت راست هدف متمایل است.

2-     پاها به اندازه عرض شانه ها از هم فاصله دارند و وزن بدن تقریبا به طور مساوی روی هر دو پا تقسیم شده است. پنجه های پا برای کنترل وتعادل نهایی کمی به سمت بیرون قرار گیرد، پا ها وزانو کشیده وفشاری بر آنها تحمیل نمی شود.

3-     باسن در امتداد خط نشانه روی وتقریبا عمود بر آن است.

4-     بدن به سمت چپ هدف چرخیده وکمی به سمت عقب خم شده است. تمام چرخش ها وخم شدن ها در بالا تنه اتفاق می افتد. این عمل سلاح را در میان سطح اتکا حفظ وباعث ثبات در حالت گیری می شود. در حالت گیری نقش پایین تنه نسبت به بالا تنه بیشتر است.

5-     دست چپ باید طوری سلاح را نگاه دارد که وزن آن به طور مستقیم به سطح اتکا انتقال یابد وبهترین وضعیت برای نگاه داشتن سلاح فراهم شود. به خاطر وزن سلاح، مرکز سقل بدن باید در داخل سطح اتکا و در قسمت داخلی پای چپ قرار بگیرد.

6-     بازو وآرنج دست چپ به طور مستقیم زیر تفنگ قرار دارند، بعضی از تیراندازان ترجیح می دهند آرنج دست چپ را کمی جلو تر در ناحیه شکم قرار دهند.

7-     دست راست به راحتی قبضه تفنگ را می گیرد. میزان فشار لازم برای گرفتن قبضه به وزن ماشه بستگی دارد.