گیاهان، مثل سایر موجودات زنده به مواد غذایی احتیاج دارند. به طور معمول در خاک، مقدار زیادی از غذاهای مورد نیاز گیاهان وجود دارد اما خیلی هم نباید مطمئن باشیم زیرا این مواد به طور مرتب مورد استفاده گیاه قرار میگیرند و همین موضوع، باعث فقر مواد غذایی خاک میگردد. توجه داشته باشید کود برگ یا کود پوسیده حیوانی نمیتواند غذای مورد نیاز گیاه را تأمین کند، این کودها (کود های آلی)، کیفیت خاک را تغییر داده و آن را بهبود میبخشند اما تأمینکننده مواد غذایی نیستند. لازم است مواد غذایی مصنوعی را نیز در اختیار گیاهان قرار دهیم. در میان عناصر مورد نیاز گیاهان، ازت، موجب رشد بهتر و افزایش شاخهها و برگها میگردد اما مقاومت گیاهان را نسبت به بیماریها کاهش میدهد. استفاده بیرویه از کودهای دارای ازت باعث سوختگی برگها گشته و حتی موجب مرگ گیاه میشود. کودهای دارای فسفر، مقاومت گیاه را نسبت به شرایط بد آب و هوایی و آفات و بیماریها زیاد نموده و در باز شدن بهتر گلها و بستن دانهها تأثیر زیادی دارد.
مهمترین عناصر مورد نیاز گیاهان عبارتند از: ازت، فسفر، پتاسیم، روی، آهن، منیزیوم و عناصر دیگری که همه آنها به صورت پودر یا مایع در گلفروشیها عرضه میشود. به وسیله کودهای تکمیلی در فصول بهار و تابستان، گیاهان را تغذیه کنید.
مناسبترین میزان استفاده از کودهای تکمیلی یک قاشق غذاخوری در چهار لیتر آب است. این کودها را میتوان پای بوته ریخت و یا روی برگها اسپری نمود.
زمان کود پاشی:
همان طور که گفته شد مناسبترین زمان کودپاشی بهار و تابستان است، همزمان با گرم شدن هوا هر دو هفته یکبار به گیاه کود بدهید.
موقعی که گیاهان در حال گلدهی هستند، به کود بیشتری احتیاج دارند. هرگز به گیاهان مریض، کود تکمیلی ندهید زیرا آنها به استراحت احتیاج دارند.
بعد از دادن کود، محلول آب و کودی را که در زیر گلدانی جمع شده دوباره به خاک برگردانید تا مورد استفاده گیاه قرار گیرد.
تغذیه گیاهی نه تنها بر میزان تولید محصول گیاهان تاثیر می گذارد بلکه حساسیت آنها نسبت به بیماریهای ریشه،اندام گیاهی را از طریق ایجاد تنش روی پاتوژن و میزبان تحت تاثیر قرار می دهد. عناصر غذائی اصلی و فرعی بسته به گونه حشره ، گیاه و نوع خاک اثرات متفاوتی بر مقاومت گیاه می گذارند. بیش بود مواد غذائی در بعضی موارد باعث افزایش مقاومت و در موارد دیگر سبب کاهش آن می شود. کمبود عناصر غذائی نیز همین اثرات را دارد.
دفعات حمله کرم ساقه خوار اروپائی ذرت در مزارعی که در اثر مصرف کود نیتروژن زیاد رشد علفی ذرت خیلی بیشتر شده باشد افزایش می یابد.
مصرف زیاد کود نیتروژن در زراعت گوجه فرنگی موجب افزایش حساسیت گیاه و شیوع بیماری کپک خاکستری می گردد چون نیتروژن باعث تولید زیاد برگ شده و با ایجاد ریز اقلیم مرطوب تر شرایط رابرای جوانه زنی کنیدی های این قارچ و آلودگی مساعد می نماید.
توازن بین سه عنصر اصلی نیتروژن ، فسفر ، پتاسیم در گیاه برای رشد عادی حشره اهمیت حیاتی دارد. وجود نیتروژن زیاد در گیاه معمولا باعث افزایش بقاء و رشد سریعتر حشره می گردد. ون امران (1966) نشان داد که شته ها نسبت به میزان نیتروژن در گیاه حساسیت دارند و نسبت به میزان پتاسیم حتی با وجود نیتروژن زیاد ، واکنش منفی نشان می دهند. او پیشنهاد کرد که می توان با در نظر گرفتن نسبت نیتروژن به پتاسیم می توان گیاه را در برابر شته ها مقاوم کرد .
اثرات نیتروژن زیاد روی بافت میزبان شامل کاهش سفتی بافت، بزرگ شدن سلول ها و نازک شدن دیواره آنها ، افزایش فضای بین سلول ها و بسیار باز شدن روزنه ها می باشد که شرایط را برای ورود و تکثیر عوامل بیماری زا مخصوصا باکتری ها فراهم می نماید.
عنصر پتاسیم موجب ترمیم سریع زخم های گیاه شده و بر فعالیت پاتوژن هائیکه از طریق زخم هانفوذ می کنند تاثیر می گذارد.
وجود کلسیم در ترکیب دیواره سلولی گیاه میزبان ، آن را نسبت به نفوذ پاتوژن های اختیاری از قبیل پوسیدگی ریزوکتونیائی ، پژمردگی جنوبی ، کپک خاکستری ، پوسیدگی نرم باکتریائی و پژمردگی دیر وقت مقاوم می سازد.
ترجمه از:ارازقلی قرنجیک
گیاهان در یک محل ثابت که رشد عمودی و افقی دارندبا استفاده از آب و عناصر موجود در خاک غذای مورد نیاز خود را می سازند. عناصر غذایی مورد نیاز زندگی خود را باید از محیطی که در آن رشد می کنند بدست آورند. خاک برای گیاهان حکم یک سوپر مارکت را دارد. گیاهان برای زنده ماندن در محیطی هایی با خواص متفاوت از مکانیزم هایی استفاده می کنند. گیاهان برای زنده ماندن و رشد نمو به چه چیزیهایی نیاز دارند؟
با نمونه برداری از بافت خاک و خشک کردن آن و با استفاده از آزمون برگی می توان نوع عناصر غذایی جذب شده توسط گیاه را مشخص کرد. با انجام این عمل متوجه می شویم که عناصر غذایی مختلف با مقادیر متفاوت در بافت گیاه وجود دارد. چطور می توان مشخص نمود که کدامیک از این عناصر غذایی برای رشد و تکثیر گیاه ضروری هستند و کدامیک با وجود جذب شدن توسط گیاه امّا برای گیاه لازم نیست. برای پی بردن به آن ،گیاه را در یک محیط کاملا" مشخص بکارید و سپس هر یک از عناصر غذایی را از محیط کشت خذف کنید و اثر آن را روی رشد گیاه مشاهده کنید. با استفاده از محیط کشت هیدروپونیک (آبکشت ) می توان به اهمیت عناصر غذایی روی رشد و نمو گیاه پی برد.