تحقیق مقاله مکمل ها

 مکمل ها :

 کمک غذایی های ارکوژنیک یا مکمل های بالا برنده عملکرد در تمام ورزش ها به صورت تاریخی استفاده شده است. تجارت مکمل های ورزشی صنعتی مولتی میلیون دلاری در تمام جهان است، و ورزشکاران به تاکتیک ها و تدابیر فروش و تبلیغات بازاریابی برای محصولاتی که تناسب، تحمل و ریکاوری را وعده می کنند، ایمن نیستند.

 برای ورزشکارات المپیک، نگرانی های خاصی در مورد محصولاتی وجود دارد که ممکن است باعث مردود شدن بازیکن در تست ماده مخدر گردند. چون محصولات بسیاری در بازار فروش وجود دارد، موضوعات ایمنی، خلوص، مشروعیت و کارایی مکمل ها اهمیت خاصی برای ورزشکار دارند. حرفه ای های مراقبت سلامت و کارکنان آموزش و مربیگری لازم است بدانند بازیکنان شان چه چیزی مصرف می کنند و برای مصرف محصول و همین طور عوارض ایمنی آن دستورالعمل های مناسب ارائه دهند.

 در کل، بازیکنان بسکتبال بیشترین احتمال را برای انتخاب از انواع مکمل های ذیل دارند :

 1 ) محصولاتی که جرم فیزیکی را زیاد می کنند.

 2 ) محصولاتی که افت وزن را وعده می دهند.

 3 ) محصولاتی که انرژی زیاد می کنند.

 4 ) محصولاتی که درد را تسکین می دهند.

 5 ) محصولاتی که در سیستم ایمنی سالک حمایت می کنند.

 6 ) محصولاتی که ریکاوری را زیاد می کنند.

 7 ) مکمل هایی که شفافیت ذهنی را اصلاح می کنند.

 لازم است ورزشکاران در مورد استفاده از محصولات آموزش ببینید، طوری که نتیجه نهایی افزایش عملکرد باشد نه کاستن عملکرد. کارکنان آموزشی و پزشکی این موضوعات را با تیم در میان می گذارند، و در صورت لزوم، بر مبنای انفرادی با بازیکنان. نکات ذیل ارزش بررسی کردن با هر بازیکن را دارند طوری که مکمل ها به صورت مسئولانه و موثر قابل استفاده باشند.

 1 ) کارکنان آموزش و پزشکی باید ورزشکار را تشویق به استفاده از محصولاتی کنند که برچسب دارند.

 2 ) لازم است ورزشکار بداند که بیشتر، بهتر نیست.

 3 ) ورزشکاران باید از آمیختن یا انباشته کردن محصولات اجتناب کنند.

 4 ) ورزشکاران باید هر عارضه جانبی غیرمعمولی را که وابسته به مصرف ماده مکمل است را گزارش کنند و بلافاصله مصرف آن محصولات را قطع کنند.

 5 ) ورزشکاران باید به دنبال محصولاتی باشند که استاندارد هستند.

 6 ) ورزشکاران نباید از دوز روی محصول فراتر روند.

 7 ) ورزشکاران اگر بدون اولین گفتگو با مجریان مراقبت بهداشتی شان از داروهای تجویزی استفاده می کنند نباید از هیچ مکملی استفاده کنند.

 8 ) لازم است ورزشکاران بدانند کدام محصولات مضر و ممنوعند.

 جدول 9 . 3 محصولات مورد تقاضا را فهرست بندی می کند.

 کارایی ارگونومیک بسیاری از مکمل ها ناشناخته است، و میان ورزشکاران تنوع بسیاری دارد. مکمل ها هرگز جایگزین آموزش و تمرین، رژیم غذایی و هیدراسیون، و استفاده شان باید با دقت کنترل شود، به خصوص در ورزشکارانی با موضوعات پزشکی اساسی و یا ورزشکارانی که داروهای تجویزی مصرف می کند.

 مسائل خلوص و ایمنی باید مورد توجه ورزشکاران باشد. تولید کنندگان مکمل ها در معرض استانداردهای مشابه با داروهای پزشکی قرار ندارند، پس خلوص محصول، دوز آن و ترکیباتش به درستی نشانگر آنچه در محصول است، نمی باشند. لازم به است بازیکنان بدانند که طبیعی و ایمنی هم معنا نیستند. مکمل ها فقط در قرص، کپسول یا فرم افشره نمی باشند. بلکه غالباً نوشیدنی ها، نوشگاههای ورزشی و پودرهای پروتئین اضافه می شوند.

 لازم است بازیکنان به برچسب روی این محصولات دقت کنند تا تعیین کنند چه چیزی در آنها وجود دارد. بعضی محصولات شامل مکمل هایی اند که اثر پیشاب آوری یا مسهل دارند، که باعث آبزدایی می شوند. مکمل های جگر باعث بیماری معده ای رودی قابل توجه می شوند، در حالی که بعضی دیگر کارایی داروهای تجویزی را کاهش می دهند. گوآرانا، فرم گیاهی کافئین، مزاحم جذب کلسیم، مکمل های منیزیم و آهن می شوند.

 پافشاری کنید که ورزشکاران برگه مکمل را تکمیل کنند، که لازم است این برگه در سرتاسر سال چندین بار روزآوری شود، و این اطلاعات را برای هر بازیکن روی فایلی حفظ کنید.

 مواد ممنوع :

 ورزشکاران در جستجوی تمایل شدید ممکن است محصولاتی را امتحان کنند که کمیته بین المللی المپیک ممنوعشان کرده است (IOC). ورزشکارانی که این محصولات را مصرف می کنند و در تست دارویی رد می شوند از مسابقه محروم خواهند شد. بازیکنان لازم است بر مبنایی منظم آموزش ببینند کدام محصولات ممنوعند. این فهرست باید در اتاق رختکن، مطب پزشکی تیم، دفتر مربی، دفتر مربی ورزشکار نصب ش.د و هر بازیکن کپی آن را داشته باشد.

 فهرست کاملی از گروه های ممنوع شده مواد و متدهای ممنوعه در وب سایت IOC موجود است.

 جدول 10 – 3 مکمل های تغذیه ای ممنوع شده را فهرست می کند.

 ملاحظات وزن :

 به علت تلاش فیزیکی شدید لازم برای بسکتبال و فصل طولانی آن، مربیان اغلب از ناتوانی بازیکنان در حفظ وزن شان در سراسر فصل، شکایت می کنند. بازیکنان از خستگی و ماندگی ناشی از عدم توانایی شان در خوردن غذای کافی برای فعالیت وریکاوری با پیشرفت فصل، شکایت می کنند. لازم است بازیکنان بسکتبال پیش از شروع فصل زمان بندی خوردن داشته باشند، به جای آنکه منتظر باشند تا زمانی که رقابت ها شروع شده باشد.

 زمان بندی بازی ها، خوردن دیروقت در شبها چالشی برای ورزشکاران علاقمند به اهداف وزن می باشد. اغلب ورزشکاران در مورد اهداف درست وزن، ترکیب بدن و موثرترین روشهای رسیدن به نتیجه، سوء تفاهم دارند. بیشتر مواقع ورزشکاران fix سریع میخواهند، چه سعی می کنند ماهیچه بسازند، یا چربی از دست دهند، و لازم است ترغیب به ایجاد تغییرات تدریجی شوند، برای آن که موفق باشند.

روشها و تکنیک های بدست آوردن وزن

برای ورزشکاران که دچار عدم توانایی برای گرفتن یا حفظ وزن است، تکرار وعده های غذایی باید توجه اولیه باشد. بازیکنی که به طور گهگاه می خورد، یا 2 – 1 مرتبه خوردن در روز قادر به رفع نیازهای فیزیولوژیکی نرمال نخواهد بود، چه برسد به افزایش انرژی برای ورزش، پاسخ فقط مجبور کردن ورزشکار به افزودن جذب چربی زیاد، غذای پرکاری نیست بلکه ترغیب وی به تکرار دفعات خوردن و پیشنهاد ابتکارانه برای افزئدن کالری بدون ایجاد حس عدم ناراحتی و پرخوری است. در کل، حداکثر وزن گرفتن ماهیچه در درصد حدود 225 . 0 کیلوگرم در هر هفته رخ می دهد. لازم است ورزشکارانبفهمند که وزن گرفتن در طول شب رخ نمی دهند و لازم به تغییر دادن عادات غذایی و انتخاب های غذا برای رسیدن به اهداف فرد، نمی باشد. محصولات وزن گرفتن که به صورت بازرگانی وجود دارند پودرهای پروتئینی با مقداری مواد طعه دهنده افزوده است. بسیاری ورزشکاران آنها را ناخوشایند می دانند و بسیار هم گرانند. توصیه برای گرفتن وزن عبارتند از :

1 ) تلاش کنید سه وعده غذایی در روز را با میان وعده ها، بگنجانید.

2 ) نوشیدنی های حاوی کالری را در عوض آب، بگنجانید. اغلب شیره آب میوه، نوشیدن های ورزشی، نوشیدنی های میوه ای را در عوض آب، قهوه، چای یا نوشیدنی های رژیمی را بگنجانید.

3 ) حبوبات و دیگر غلات و نان ها را با محتوی کالری بیشتر، انتخاب کنید.

4 ) از آجیل ها / دانه ها به عنوان میان وعده استفاده کنید یا به حبوبات و سالاد اضافه کنید.

5 ) سایز هر وعده غذایی را با 4/1 غذای بیشتر زیاد کنید.

6 ) مقداری چربی بیشتر به غذا اضافه کنید مثلاً روغن، نان و کره، کره های آجیل و سس سالاد.

7 ) افزودن غذای اضافی لازم است برنامه ای 7 روز هفته ای باشد تا وزن گیری را مبینید.

8 ) بر غذا تکیهکنید، نه به مکمل ها. اگر نوشیدنی گرفتن وزن مطلوب است، ورزشکاران را ترغیب کنید. خودش را با شیر، بستنی، آب میوه و میوه برای گرفتن کالری بیشتر مشغول کنند.

استراتژی کاهش وزن

برای ورزشکاران که علاقمند به کاهش وزن است، چندین رژیم روز و وسایل تقلبی موجود در بازار وجود دارد، که همگی روش آسان جهت کاهش وزن را وعده می کنند. متأسفانه، تعریف مصرف کننده از کلمه «رژیم غذایی» به طور ضمنی حاکمی از الگوهای خوراکی محدود و گزینه های غذایی است، که می تواند تاثیر مخربی بر عملکرد داشته باشند. بازیکن بسیار متعصب، در حالی که تلاش می کند مربی را از کاهش سریع وزن اش خشنود کند، ممکن است به جهش غذایی، محدودیت تغذیه، ورزش شدی و مایعات ناکافی روی آوررد. تمام این متدها به طور قابل توجهی قدرت بدنی، سرعت، بینه و توانایی های ادراکی ورزشکار را تخریب می کنند.

 رسیدن به اهداف کاهش وزن به علت زمان بندی پرتکاپو، سفر مکرر، بازیهای دیروقت در شب، و دسترسی محدود به موارد غذایی کم کالری و سالم می تواند دشوار باشد.

 تنظیم و تعیین اهداف مناسب کاهش وزن، مبتنی بر ساختمان بدنی نه فقط وزن بدنی، بسیار مهم است. اندازه گیری درصد چربی بدن باید نقطه ای آغازین برای تعیین اهداف وزن باشد.

 مثال :

 یک بازیکن مرد در بسکتبال 91 کیلووزن و 21% چربی دارد.

 می خواهد وزن چربی بدن را به 15% کاهش دهد

 وزن چربی kg 19 = 21/0 × kg 91

 جرم ماهیچه ای kg 72 = 19 – 91

 جهت تعیین اهداف وزن 72 تقسیم بر 85/0 (برای چربی مطلوب بدنی 15% ) = kg 85

 این ورزشکار لازم است 6 کیلوگرم وزن کم کند تا به چربی دلخواه 15% برسد.

 چون بدن معمولاً چربی را در سرعت تقریبی 0.225 – 0.34 kg . week -1 از دست می دهد، برای وی 4 ماه لازم است تا چربی اضافی را کم کند.

 تعیین چربی بدن و تعیین اهداف وزن پیش از فصل به ورزشکار در رسیدن به اهدافش، پیش از شروع فشارهای بازی، کمک می کند.

 برای ورزشکاران و مربیان درک این نکته مهم است که هیچ جادویی در مورد درصد چربی بدن و همین طور هیچ عدد خاصی برای تضمین عملکرد بهینه وجود ندارد. اغلب اوقات، پروسه وزن، وقتی درست انجام شود، کافی است تا به ورزشکار بهتری از خودش بدهد، حتی اگر توصیه وزن حاصل نشود. لازم است وزرشکار تشویق شود تا بر عاداتِ خوردن متمرکز شود، نه فقط بر گزینه های غذایی. علت اصلی ناکامی رژیم ها این است که این ها تغییرات شکرفی در گزینه های غذایی اختصاصی می دهند، ولی هیچ اشاره ای به عادات زیر بنایی تغذیه که به زیادی وزن کمک می کنند، ندارند.

 غذا باید به عنوان خوب یابد نامگذاری شود. گیاهان خوراکی ای که محدود کردن یا حذف گروههای کلی غذاها را توصیه می کنند باید منع شوند. لازم است بازیکنان بفهمند که توصیه های سحرآمیزی از غذاها وجود ندارد که کاهش وزن به وجود آورند. اصل عمده این است که لازم است ورزشکار کالری کمتر از آنچه برای بدن مصرف می کند را استفاده کند تا وزن کم کند.

 استفاده از محصولات کاهش وزن over – the – counter  یا (OTC) باید شدیداً و موکداً منع می شوند. بعضی از این محصولات موتئ ممنوع هستند مثل افادرئین، کافئین (در دوز زیاد). بعضیدیگر تاثیر چشمگیر سهل یا پیشاب آور دارند (سنا، کاسکارا، هیدروکسی سیتریک اسید) و بعضی دیگر برای کاهش وزن غیرموثرند (چیتین، کوئرسیتین، کارنتینین ).

 برای بازیکنانی که به کاهش وزن علاقه دارند، این پروسه باید در انتهای فصل شروع شود زمانی که وقت کافی برای تمرکز روی اهداف را دارند، و برای الگوهای خوراکی فعلی را تغییر دهند. پیشنهاد برای کاهش وزن شامل :

 1 ) ترغیب ورزشکار برای خوردن طبق زمان بندی منظم. ورزشکارانی که به خوراکی ها ناخنک می زنند می فهمند وزن کم کردن بسیار دشوارتر است چون بیشتر گرسنه می شوند.