مقدمه :
نگرانی یا اضطراب عادی واکنشی است طبیعی و لازم که در حقیقت جزیی از زندگی است وباعث یادگیری و رشد شخصیت و بالا بردن میزان کارآیی و هوشیاری و حتی تحریک فرد می شود . اضطراب وقتی حالت مرضی پیدا می کند که از حد طبیعی بگذرد و با شدتی غیر عادی تعادل روانی فرد را مختل و باعث نقصان کارایی و پیدایش یک سلسله اختلالات جسمانی و روانی شود .
از مشکلات و اختلالات اساسی جوانان و نوجوانان پیدایش ترس و اضطراب در آنان است . که سبب بروز دشواری هایی در کار تربیت و هدایت آنهاست . این اختلال بویژه در آغاز بلوغ بسیار به چشم می خورد . و وضع آنچنان پیچیده و درهم است که خود آنان نیز از این حالت خود در شگفت هستند بیماری و آشفتگی آنان را در مواردی از پای در می آورد . و سبب پیدایش رکود و شکست هایی در کار و رفتارشان می شود . ترس آنها اغلب بی حساب و نگرانیشان از آینده ای است که به نظرشان مبهم می آید . تأسف و تأثر از گذشته عمر و از اینکه نتوانستند امادگی لازم برای آینده فراهم کنند سبب آن می شود که از عمر خویش نتوانند استفاده نمایند اضطراب غالباً واکنشی است خودآگاه یا ناخود آگاه به ناراحتیهایی که در خانواده رخ می دهد . عقیده بر این است که ما در مضطرب تقریباً همیشه کودک مضطرب خواهد داشت . اضطراب در بسیاری از بیماری های روانی گاهی در برخی موارد اضطراب بیمار غالباً از ناراحتی های جسمانی متعددی شکایت می کند . گاهی در برخی موارد اضطراب فرد نوجوان با حالات افسردگی توام است . لیک باید متذکر شد که فرد مضطرب حتماً یک فرد افسرده نیست ولی یک فرد افسرده می تواند یک فرد مضطرب باشد . اختلالات اضطراب و افسردگی در طبقه بندی بیماری های روانی جزء اختلالات نوروتیک یا نوروزها هستند که لازم است قبل از این تعریف این دو واژه «اضطراب افسردگی» اختلالات نوروتیک را شرح دهیم .
1 اختلالات نوروتیک یا نوروزها و حالات عصبی
نوروزها با حالات عصبی به آن دسته از اختلالات عاطفی روانی اطلاق می شود که علت عضوی نداشته و در آن بیمار نسبت به وضع خود آگاهی دارد . و تجربیات ذهنی و خیالی پردازی های خود را با واقعیات محیط اطراف در نمی آمیزد . رفتار فرد نوروتیک ممکن است شدیداً مختل شود . ولی از هم گسیختگی شخصیت وجود ندارد. نوروزها را باید از بیماری های روانی جدا کرد .
(جداول در فایل اصلی موجود است)
معمولاً در نوجوانی علائم نوروزها با یکدیگر مخلوط می شوند بطوریکه در عمل با یک طرح مرضی خاص یا مجموعه ای از علایم روبرو
می شویم و تابلو بیماری به گونه ایی است که مشخص کننده نوع خاصی از موروز است . و بر خلاف واکنش های سازشی معمولاً ماهها و سالها باقی
می ماند علایم به تدریج آغاز می شود . و از لحاظ شدت ممکن است نوساناتی داشته باشد . برخی از علائمی مانند لرزیدن دست به علت اضطراب و گریه به علت افسردگی آشکار است ، در افراد بالغ معمولاً نوروزهای اضطراب افسردگی وسواس و هیستری مشاهده می شود ، قابل ذکر است . بیش از نصف اشخاصی که با شکایات جسمی به مطب پزشکان امراض داخلی مراجعه می کنند از بیماریهای عصبی با اختلالات عاطفی رنج می برند این گونه اختلالات در تمام نقاط جهان دیده می شود .
اضطراب چیست ؟
وقتی فشارهای زندگی روزانه بر شخص به حدی رسیدند که او دیگر نتواند تعارض های درونی و بیرونی خود را حل کند مضطرب می شود .
اضطراب : هیجان ناخوشایندی است که با اصطلاحاتی مانند نگرانی دلشوره وحشت و ترس بیان می شود . و همه ما آدمیان درجاتی از آن را گاه تجربه می کنیم زیر بنا و عامل اساسی انواع اختلالات رفتاری در آدمی تشویش و اضطراب است .
اضطراب عبارت است از پاسخی عاطفی و فیزیولوژیکی به احساس خطر همه جانبه درونی است . که به سادگی کنار نمی رود . اضطراب عمدتاً اختلال افراد جوان است . که شروع آن معمولاً در اواسط دهه سوّم عمر است . شخص مضطرب تنش و ترس شدید و مداوم دارد او دچار احساس مستمر و مبهم و کلی و نامشخص است . که خود نیز از منبع و علت آن خبر ندارد .
فرق ترس با اضطراب چیست ؟
اضطراب نوروتیک نوعی اغراق در حالت نگرانی معمولی است . همانطوری که افسردگی از نظر کمیت ، با حالت غم معمولی متفاوت است . اضطراب نوروتیک در مقایسه با ترس های سالم ترسی است غیر واقعی و غیر منطقی از این جهت که یا احساس خطر از وجود عامل عینی بی اساس است و یا اینکه واکنش فرد نسبت به مسئله ای که خطر بسیار کمی دارد .
بی اندازه شدید است . در افراد سالم وقتی عامل خطر بر طرف شود واکنش اضطراب یا ترس نیز برطرف می گردد و یا به مقدار قابل ملاحظه ای کاهش می یابد ، اما شخص مضطرب مقدار اضطراب در اثر تغییر عامل محیط تفاوت زیادی نمی کند . شخص نوروتیک سعی می کند که از عوامل و شرایط اضطراب دوری گزیند .