اهمیت و جایگاه در جامعه
انسان برای ادامه حیات وتأمین ملزومات جهت زندگی بهتر و آسایش بیشتر، نخست باید تولید فرآوردههای مورد نیاز که منشأ طبیعی دارند از قبیل : انواع مواد غذایی ،پوشاک و لوازم درمانی بپردازد، در نتیجه باید تولید محصولات کشاورزی و دامداری همگام با رشد جمعیت افزایش یابد و این مقصود در سایه تبدیل کشاورزی ابتدایی و سنتی در مناطق به کشاورزی نوین حاصل می‌گردد. در راه نیل به این اهداف، باید امکاناتی فراهم آید تا کشاورزان بتوانند دستگاههای مورد نیاز خود را به سهولت تأمین کنند و با اتکا به روشهای نوین و منطبق بر اصول علمی و فنی، تولیدات کشاورزی خود را در واحد سطح افزایش دهند. با توجه به این که ماشینآلات کشاورزی همانند آب وخاک از اهمیت ویژهای برخوردارند، به منظور صرفه جویی و کاهش هزینه های تولید، استفاده صحیح از ماشین آلات و دقت در حفظ و نگهداری آنها موجب افزایش عمر مفید آنها شده، از هزینه های مختلف به میزان قابل توجهی کاسته می‌شود. مکانیزه کردن کشاورزی باعث رشد و ترقی آن و همچنین پیشرفت امور صنعتی کشور خواهد بود و اثرهای قابل توجهی در اقتصاد کشور خواهد داشت. از طرف دیگر، مهاجرت روستائیان به شهرها که به علل زیر صورت میگیرد، باعث کاهش نیروی انسانی در روستاها شده، زمینه جایگزینی ماشینهای کشاورزی به جای نیروی انسانی و فعالیت کارشناسان تحصیل کرده این رشته را مهیا میکند. از جمله دلایل مهاجرت روستائیان به شهرها: الف- بالا بودن سطح دستمزد درکارهای صنعتی. ب- آسانی کار صنعتی در بیشتر موارد. ج- شرایط بهتر زندگی و وجود مراکز درمانی در شهرها. د- استفاده از بیمه و مرخصی وسایر امور رفاهی در کارخانهها. ه- امکان تحصل و ترقی در مشاغل صنعتی. و- وجود زمینه های کاری جهت نیروی انسانی اعم از ماهر، نیمه ماهر و غیرماهر در کلیه فصول سال که سبب مهاجرت روستائیان به شهرها می‌شود.
• تواناییهای لازم برای دواطلبان این رشته و ادامه تحصیل در آن برای ادامه تحصیل در این رشته، بانظری اجمالی به سرفصل درسها و باتوجه به کمیت و کیفیت درسهایی که در این دوره تدریس می‌گردد، مشخص می‌شود که داوطلب باید از توان ودانش بالا در زمینه های ریاضی و فیزیک برخوردار بوده، همچنین قدرت جسمانی بالایی داشته و نیز توان تجزیه و تحلیل، قدرت تجسم و دقت کافی در مسائل را دارا باشد. شایان ذکر است که بسیاری از کارهای صحرایی و کارگاهی و طرحهای عملی در خارج از محیطهای شهری است و فعالیت نسبتاً زیادی را میطلبد.
• تواناییهای فارغ التحصیلان فارغ التحصیلان این رشته می‌توانند پس از پایان تحصیلات در موارد همچون موارد زیر، به خدمت بپردازند : الف- به عنوان مدیر یا مجری واحدهای مکانیزه تولید دولتی، تعاونی و خصوصی کشاورزی. ب- به عنوان کارشناس صاحب نظر در امور برنامهریزی ماشینی کشاورزی منطقهای. ج- به عنوان کارشناس متخصص، همکاری در طراحی ماشینهای کشاورزی در کارخانه ها و کارگاههای تولیدی و ساخت تراکتور، ماشینها و ادوات کشاورزی. د- به عنوان مربی در هنرستانهای کشاورزی و کمک در امور تحقیقات کشاورزی و مهندسی زراعی در واحدهای تحقیقاتی.
• موقعیتهای شغلی و محلهای کار مراکز مختلفی به صورت مستقیم و غیر مستقیم در فعالیتهای کشاورزی نقش دارند که هریک به تناسب نوع فعالیت خود، برای رفع نیازهای مربوط، به جذب فارغ التحصیلان این رشته اقدام می‌نمایند. وزارتخانه های : کشاورزی، جهاد سازندگی، آموزش و پرورش و فرهنگ و آموزش عالی به صورت گستردهتر، و سایر وزارتخانه ها، اداره‌ها و سازمانها و مراکز دولتی و خصوصی نظیر: بانکهای کشاورزی، مجتمعهای کشت و صنعت، تعاونیهای تولید، شرکتهای سهامی زراعی یا مهندسی زراعی و... به صورت غیر مستقیم برای انجام کارهای فنی و مکانیزه خود اعم از : طرح و محاسبه، اجرا و نظارت بر اجرا و طرحهای ماشینی کردن کشاورزی نیاز به استخدام تعداد کثیری از فارغ التحصیلان در رشته مهندسی ماشین های کشاورزی دارند.
• واحدهای درسی براساس مصوبه های شورایعالی برنامه ریزی، تعداد واحدهای درسی که دانشجو باید در دوره کارشناسی رشته مهندسی ماشینهای کشاورزی بگذراند 135 واحد است که از این تعداد: 20 واحد آن را درسهای عمومی، 25 واحد را درسهای علوم پایه، 80 واحد را درسهای اصلی کشاورزی و تخصصی الزامی و 10 واحد را درسهای اختیاری تشکیل می‌دهد. دانشجویان با رعایت مقررات و آییننامه های آموزشی می‌توانند از بین آنها دروسی را در حد مجاز با نظر استاد راهنما در گروه آموزشی ماشینهای کشاورزی انتخاب نمایند. مقصود از درسهای عمومی، درسهایی است که در تمام رشته های تحصیلی دانشگاهی ودر دوره های کارشناسی و کارشناسی ارشد پیوسته به صورت مشترک ارائه می‌گردد و دانشجو موظف به گذراندن آنهاست، نظیر : فارسی، معارف اسلامی و زبان خارجی. درسهای پایه به درسهایی گفته می‌شود که در غالب رشته های همگروه و بخصوص در گرایشهای مختلف یک رشته (نظیر رشته های مختلف کشاورزی)، به صورت مشترک تدریس شده، اساس و پایه درسهای اصلی و تخصصی را تشکیل می‌دهد؛ نظیر : ریاضی عمومی، فیزیک مکانیک و استاتیک. درسهای اصلی و تخصصی الزامی عبارتند از: درسهایی که در آنها دانشجو در زمینه تخصصی مربوط آموزش میبیند و برای انجام وظایف خاص در زمینه کارهای خویش در جامعه آماده می‌شود، نظیر: شناخت وکاربرد تراکتور، ماشین های خاک ورزی، ماشینهای کشاورزی، اصول طراحی اجزاء ماشین، و مواد ساختمانی ادوات کشاورزی ؛ گذراندن این درسهای تخصصی، الزامی است. درسهای اختیاری عبارت است از: مجموعه درسهایی که اگر چه تخصصی است، اما دانشجو می‌تواند با توجه به علاقه شخصی و برنامهای که برای آینده خود دارد و همچنین نظر استاد راهنما در گروه و با هماهنگی شورای آموزشی گروه، تعدادی از آنها را انتخاب کند نظیر: انرژی در کشاورزی، کارگاهها و تعمیرگاههای کشاورزی، ماشینهای تسطیح اراضی و ماشینها و تجهیزات ثابت زراعی.
• درسهای پایه 9 واحد از درسهای پایه در زمینه ریاضیات 1، 2 و 3 شامل ریاضی عمومی، معادلات دیفرانسیل، مشتق ،انتگرال معین و موارد استعمال انتگرال منحنیالخط است که پایه درسهای تخصصی در مهندسی ماشینهای کشاورزی را تشکیل میإهد و مکمل ریاضیاتی است که در دوران دبیرستان و در رشته ریاضی – فیزیک خوانده می‌شود. این درسها، به کار فکری قابل ملاحظه دانشجو نیاز دارد. همچنین درسهای: فیزیک مکانیک درزمینه های قوانین نیوتن، حرکت، شتاب، سرعت، کار و انرژی، و نیز درس آمار و احتمالات – که در آن دانشجو با تعاریف آماری جامعه، جدول توزیع فراوانی، هیستوگرام، پارامترهای پراکندگی و تجزیه واریانس ساده آشنا می‌شود – از جمله درسهای پایه هستند.
• درسهای اصلی وتخصصی الزامی این درسها که بسیاری از آنها به یکدیگر وابستهاند ویکی پیشنیاز دیگری است، در طول نیمسالهای مختلف تحصیلی دانشجو آنها را انتخاب و میگذراند. خلاصهای از مطالب مطرح شده در بعضی از درسهای تخصصی الزامی به این شرح است:
تکنولوژی موتور : انواع موتورهای احتراق داخلی چهارزمانه و دوزمانه بنزینی و گازوئیلی، اجزای ساختمانی و طرز کار هریک از آنها و نیز کلیه سیستمهای سوخت، برق، روغنکاری، خنک کاری وانتقال قدرت در قسمت نظری تدریس گردیده، در بخش عملی ضمن نمایش انواع موتورهای برش خورده، تعدادی از موتورهای خودروهای متنوع برای دانشجویان وبه کمک خودشان باز وبسته شده، در تمام بخشهای موتور، عیبیابی و رفع عیب موتورها آموزش داده می‌شود.