پیشگفتار:
این تحقیق برای واحد تاریخ سینما (2) دانشکده سینما و تئاتر دانشگاه هنر نوشته شده است. یکی از دغدغه های همیشگی دوستداران سینما مطلع شدن ودنبال کردن راه هایی است که سینما از بدو تولد در نقاط مختلف جهان رفت وتحولاتی است که دچارش شد. یکی از این سرزمین ها که از تاریخ سینمای قابل توجهی برخوردار است کشور هلند است ودر این تحقیق به مطالعه سرگذشت سینما در این سرزمین می پردازیم.
متاسفانه به دلیل عدم پرداخت کافی به این موضوع به خصوص در کشور ما منابع ومواخذ کافی برای پرداختن به این موضوع وجود نداشت وهم چنین به دلیل ضیق وقت امکان بررسی بیشتر در این زمینه میسر نشد. از این جهت در این تحقیق کوتاه نواقص وکمبودهایی وجود دارد.
با توجه به منابع ومرجوعات موجود این تحقیق در چندین بخش تنظیم شده است.بخش اول درباره سرزمین هلند بخش دوم نگاهی به سینمای هلند و بخش سوم نهادها و موسساتی که در این سرزمین در زمینه سینما فعالیت می کنند.
در این تحقیق به منابع مکتوبی مراجعه شده در آخر به آن ها به تفضیل اشاره خواهد شد. عبارات یا واژه هایی که احتمال می رود خواننده با آنها ناآشنا باشد در پاورقی صفحه ها تعریف شده وهمچنین به نقل قول ها وتعاریف به طور جامع پرداخته شده است.
امیدواریم بتوانیم در این چند صفحه کوتاه به طور مناسب به این موضوع پرداخته باشیم و تلاشمان در این باره نتیجه مطلوبی داشته باشد.
سینما یک وسیله ارتباط جمعی سرگرم کننده ای است که همانند مطبوعات مصور ، گرامافون، رادیو و تلویزیون ، ساخت امروزی آن بر تکنولوژی گسترده ای که در قرن بیستم متولد شده است استوار می باشد گر چه پیدایش و رشد مراحل سینمای امروز پیشینه در تلاش مخترعین، مهندسین ، دانشمندان ،صنعتگران و هنرمندان سال های سده ی پیش دارد ،اما آن چه ما امروز به عنوان سینما می شناسیم ، همزمان با آغاز قرن بیستم حضور فعال خود را اعلام می دارد و تکامل آن موازی با پیشرفت های فنی هشتاد و چند سال گذشته پیش می رود . برخلاف سایر رسانه های تولید و توزیع پیام ، سینما حامل شیوه نوینی از تجربیات دراماتیک است رابطه متقابل میان نیازهای خلاقه هنرمند و استفاده از آن منابع تکنولوژیک است که در دسترس وی قرار دارد. تکوین تکنولوژی سینما مفهومی فراتر از صرفاً توسعه ی مراحل عملی داشته است . این تکوین همیشه گونه ای مشارکت همراه با تعارض ، برای هنرمند خلاق به همراه آورده است. این خاصیت را هنگامی که نوآوری علمی سال های دهه 1890 به رسانه های مردمی امروزی بدل می شود بهتر و سریع تر ملاحظه می نماییم .
مقدمه
سینما از بدو تولد به سرعت در سرزمین های متعدد ومختلفی گسترش یافت وطبق ویژگی ها و خصیصه های این سرزمین ها دچار تحولات وپیشرفت هایی شد که از طرفی مهم واز جهت دیگر جالب و خواندنی هستند.
سینما مانند هر هنری به هر سرزمینی که رفت جزئی از آن شد و یک شخصیت پیدا کرد. اینگونه سینما شد یک سرزمین ، یک ملت.
سینمای هر کشور راه درازی را طی کرده راهی که در آن متولد شده شکل گرفته، بزرگ شده ،تغییر کرده وروح گرفته است .سینمای کشور هلند هم تاریخ بزرگی دارد.سینمایی که بسیار تحت تاثیر حوادث سیاسی وا جتماعی وعوامل فرهنگی بوده است. سینمایی که مانند دوچشم به تمام تاریخ این سرزمین چشم دوخته و آن را ثبت کرده است.
همیشه تاثیر پذیرترین رسانه هر سرزمین ،سینماست ودقیقا به همین دلیل است که شیوه فیلمسازی ونوع آنها در هر نقطه از جهان منحصر به فرد است. در سرزمین سینمای داستانی رونق دارد و در جای دیگر مستند وانواع دیگر.
به هر حال تحول جزء‌جدایی ناپذیر سینماست و در همین مسیر است که کامل وپخته میشود. سینمایی که تاریخ بزرگی دارد حرفهایی بیشتری هم برای زدن دارد.
تاریخچه سینما
آن چه اصطلاحاً «تاریخ اولیه سینما »خوانده می شود ماجرایی جالب است. از نظر متنی ، نقطه آغاز را می توان در سال های نخستین قرن نوزدهم پیدا کرد. مجموعه ای عکس با توالی سریع به بیننده نشان داده می شد و خصوصیت چشم آدمی که آن را «تداوم دید» می خوانیم باعث می گردید که این عکس ها نیز به مثابه تصویری مجزا و مستقل ، بلکه مجموعه ای متحرک و با حالات متغیر دیده شوند . اگر این تصاویر به صورت پیوسته ، مراحل تحول و تغییر یک حرکت خاص را بیان دارند. در نهایت مجموعه این تصاویر یک حرکت مداوم را ارایه خواهند داد. در دوره ای که از حوالی سال های 1835 آغاز می گردد. ابزار علمی متعددی براین اساس ساخته شدند و با بهره گیری از این ابزار علمی، گام هایی در جهت نمایش حرکت برداشته شد. مجموعه ای از ده یا دوازده نقاشی که نمایانگر توالی مراحل ساده یک حرکت ، هم چون بالا و پایین جهیدن یک دلقک یا جست و خیز کودکی بود، به سرعت و یکی پس از دیگری با کمک چند روزنه کوچک یا مجموعه ای آینه ، شکل حرکت را نمایش می دادند.
«سینمای اولیه» :
با نگاهی به گذشته ،امروزه تعریف اصول عملی و مشخصات دستگاه سینما توگراف یا وسیله ثبت تصویر ، به طور ساده و خلاصه این گونه بیان می شود که:یک دوربین از حرکت موضوع در صحنه،مجموعه عکس های ثابتی را بر روی نوار شفاف فیلم حساس عکاسی ثب می کند و یک پروژکتور یا دستگاه نمایش ، تصویر بزرگ شده همین مجموعه عکس ها را در سالنی تاریک بر روی پرده منتقل می سازد تا تصویری از حرکت موضوع در صحنه ظاهر شود. اما سرعت عبور فیلم حساس در داخل دوربین و از مقابل دریچه نور و شتاب فیلم ظاهر شده در داخل دستگاه نمایش ، خود مسئله مهمی است.
از همان ابتدای کار مشخص گردید که برای ارایه تصویری از یک حرکت مداوم و طبیعی ، عبور حداقل 12 تصویر در هر ثانیه از مقابل دریچه نور دستگاه نمایش ، منطقی و ضروری است. سال های نخستین دهه 1900 شاهد تکوین سینما به مثابه صنعتی بود که بر مبنای اول فنی توافق شده بین المللی، زمینه های نوعی تلاش برای ایجاد یک وسیله سرگرمی را در جهان فراهم ساخته بود. در تولید نخستین تصاویر متحرک (سینمای اولیه)، دوربین در یک موقعیت ثابت ،نگاهی گذرا ، سریع و اجمالی به صحنه داشت . به تدریج همان صحنه از چندین نظرگاه مختلف و از زوایای متفاوتی فیلم برداری شد. و سکانس ها یا واحدهای زمانی طولانی تری بر روی فیلم ثبت گردید. بر اساس این تجربه مفید ،تکنیک بیان سینمائی یا دراماتیک ، با استفاده از بازیگران تولد یافت . واقعه ای در یک واحد زمانی مشخص و در مکانی معین رخ می داد، هنرپیشگان وقایع داستان را بازسازی می کردند و دوربین از زوایای مختلف به ثبت صحنه ها مشغول بود.
«تحکیم صنعت سینما در دهه 1920»:
در فاصله سال های اوایل قرن بیستم و دهه 1920 است که تقریباً در سراسر جهان غرب ، سالن های سینما به عنوان محلی برای گذراندن وقت و سرگرمی تثبیت می گردد و سینما به عنوان یک رسانه ارتباط جمعی شناخته می شود که هیچ وجه اشتراکی بادیگر رسانه های پیش ازخود ندارد. فیلم های کوتاه اولیه ، اغلب در سالن های کنسرت معمولی به نمایش درمی آمدند . این فیلم ها خود یک بخش نمایشی مستقلی بودند که جزئی از برنامه سرگرم کننده سالن کنسرت را تشکیل می‌دادند. اما اندکی بعد و در همین سالها ، در مراکز شهرهای بزرگ، سالن های کوچکی که اختصاص به نمایش فیلم داشت، تأسیس گردید. در واقع بعضی از این سالن ها در اثرتغییر و تبدیلاتی که در سالن های قبلی کنسرت و تئاتر صورت گرفته بود به وجود آمده بودند.
جذبه فزاینده‌ی سرگرمی سینما از آن چنان بازار فروش فوق العاده ای برخوردار بود. که سالن های عادی تئاتر فاقد آن بودند.
«تولّد سینمای ناطق»:
تا سال های 29-1928 از نظر فنی تکامل و توسعه ای در سینما صورت نگرفت در این سال ها بود که سینمای حرفه ای دچار دگرگونی شگرفی گشت. در میان نخستین کوشش هایی که در مورد همزمانی پخش صدا و تصویر صورت گرفت می توان از سیستم هایی یاد کرد. که صفحات بزرگ گرامافون را به شکل مکانیکی ، همزمان با حرکت دستگاه نمایش تصویر یا پروژکتور سینما روی صفحه مخصوص دستگاه گرامافون به حرکت در می آورد. البته باید توجه داشت که ضبط جداگانه تصویر و صدا و پخش همزمان آن از نظر عملی کار بسیار مشکلی بود. با گذشت مدت زمان کوتاهی. شیوه ضبط صدا بر روی همان نوار فیلمی که قبلاً تصویر آن چاپ شده بود، ابداع گردید و روش قبلی ضبط و ثبت جداگانه صدا و تصویر منسوخ شد.