داروش
مهارت کنترل آفت برای باغبانان خانگی یا متخصصان زمین داری
داروش برگ پهن یکنوع گیاه همیشه سبز درخت خشکان است که در تعدادی از زمینهای کالیفرنیا رشد میکند. میزبان داروش برگ پهن عبارتند از توسکا، اهر (زبان گنجشک)، برچ، شمشاد، درخت پنبه، اقاقیا، افرا، گردو (جوز).. گونه دیگری از داروش برگ پهن در کالیفرنیا یافت میشود که فقط به درخت بلوط و Viscum album سرایت می کند و درختان توسکا وسیب، اقاقیا، پنبه و افرا در شهرستان سونوما(سونامی) را مورد حمله قرار میدهد. کاجها کمتر در معرض این آفت قرار میگیرند اما صنوبر در جنوب مناطق کوهستانی ناودا- سریا آلوده میشود. داروش کوتاه قد (کوچک) صنوبر، سرو و کاجها را در جنگلها آلوده میکند و میتواند برای زمینهای کوهپایهای ناوادا- سریا مشکل ایجاد کند.
تشخیص
داروش برگدار دارای ساقههایی با برگهای نازک است که تقریباً بیضی شکل است. گیاهان اغلب دایره شکل هستند که 2 فوت یا بیشتر ضخامت دارند. از اکتبر تا دسامبر دانههای کوچک، چسبنده و نسبتاً سفید رشد میکنند. انبوهی از داروشهای همیشه سبز در زمستان بر روی درختان که برگهایشان در حال ریزش است مشاهده میشود.
چرخه زندگی و زیست شناسی
گیاهان داروش اغلب ماده( دانه تولید میکنند) یا نر( گرده تولید میکنند) هستند. دانههای گیاه ماده چسبنده، کوچک و نسبتاً سفید است و برای پرندگانی مانند Cedar woxwing، سینه سرخ جالب به نظر میرسد. پرندگان این دانهها را میخورند و مغز یا گوشت دانه را هضم کرده و قسمتهای سفت آنرا دفع میکنند و پای درختانی میریزند که بر روی آن زندگی میکنند. در بیشتر موارد آلودگی اولیه در درختان پیرتر و بزرگتر اتفاق میافتد چرا که پرندگان ترجیح میدهند بر روی درختان بلندتر ساکن شوند. زیاد شدن داروش اغلب با آلودگی درختان همراه است چرا که پرندگان از این دانهها لذت میبرند و وقت زیادی صرف خوردن آنها میکنند. بعلاوه دانهها ممکن است ازگیاهان داروش به قسمت فوقانی درخت بیفتد و باعث آلوده شدن شاخههای پایین تر شود. سرعتی که داروش پراکنده میشود با میزان پیوستگی و سختی عفونت رابطه مستقیم دارد و درختان جوان( نورس) نیز اگر در کنار درختان پیری که دچار این آفت هستند رشد کنند میتوانند خیلی زود آلوده شوند، بعد از اینکه دانه داروش ایجاد میشود، در طول پوسته و آب درختان (بافتهای هدایتگر) رشد میکنند، که این ساختارهای ریشهای مکنده نامیده میشوند. مکنده بتدریج در میان شاخه مانند رشد کردن داروش گسترش مییابد. در آغاز گیاه درخت خشکان به آرامی رشد میکند، و ممکن است سالها قبل از اینکه گیاه شکوفه بزند و دانه تولید کند این عمل شروع شده باشد. داروش برگ پهن ریشههای آبداری دارد که بنا و پایهاش چوبی است. گیاهان داروش بالغ و پیر ممکن است در ضخامت خود پاهای متعدد داشته باشند، و در گونههای میزبان، ناحیهای متورم بزرگی در شاخههای آلوده شده در جایی که داروش نفوذ میکند، گسترش مییابد. اگر قسمت قابل دید از بین رود، گیاهان جدید ازبخش مکنده این گیاه انگلی جوانه میزند.
داروش های کوتاه قد از داروشهای برگ پهن کوچکتر هستند، البته با ریشههای بالغ کوتاهتر از 6 تا 8 اینچ. ریشههای داروش کوتاه قد، غیرچوبی، قطعه قطعه و برگهایش فلس مانند است، دانههای داروش برگ پهن توسط پرندگان منتشر میشود، در صورتیکه دانه داروش کوتاهقد اغلب توسط میوهها 30 تا 40 فوت به صورت افقی به بالای درخت پراکنده میشوند.
آسیب
داروش برگ پهن هم آب و هم مواد مغذی معدنی را از درختهای میزبان جذب میکند. درختان سالم میتوانند تعداد کمی شاهد آلوده داروش را تحمل کند، اما شاخههای تکی ضعیفند و گاهی از بین میروند. درختانی که به شدت آلوده هستند ممکن است که توان، رشد خود را از دست دهند و حتی بمیرند، مخصوصاً اگر با مشکلات دیگر نظیر خشکسالی و بیماری نیز تحت فشار باشند.
کنترل
در مناطق توسعه یافته و یا در نواحی که خیلی پیش تأسیس شده است و درختان جابجا میشوند، روش ایده آل کنترل آفت یا جلوگیری از رشد داروش کاشتن درختانی است که در برابر داروش پایدار و مقاومند. از کاشتن درختانی نظیر درخت زبان گنجشک که در برابر آلودگی داروش کاملاً ضعیف عمل میکنند دوری کنید. هنگامی که درختان تازه کاشته میشوند، کنترل داروش در اطراف درختان آلوده خطر مبتلا شدن درختان جدید را کاهش میدهد. برای درمان درختان این مسئله بسیار مهم است که قبل از تولید دانه یا پراکنده شدن آن توسط داروش، این گیاه در از بین بردن داروش میباشد. تعدیل کنندههای رشد درجه حرارت را برای ادارهکردن آماده میسازد اما باید مکرراً استفاده شود. گاهی درختان آلوده باید از بین بروند و باید با گونههایی که کمتر حساس هستند. جابجا شوند تا بتوانند از درختان اطراف خود محافظت کنند.
کنترل مکانیکی
موثرترین راه برای کنترل داروش و جلوگیری از پراکنده شدنش هرس کردن شاخههای آلوده است، اگر ممکن است، به محض اینکه انگل مشاهده شده، استفاده از هرس و بریدن شاخههای آلوده از ریشه و یا کندن شاخههای کناری موثر خواهد بود. از بین بردن قسمتهای آلوده داروش میتواند ساختمان درخت را نگهداری یا حتی تقویت کند. سرمحکم درختان نیز در از بین بردن آلودگی حائز اهمیتند اگر چه بعضی هرسها نیز گاهی ساختمان درخت را ضعیف شکل طبیعی آنرا خراب میکند. در بعضی موارد بهتر است که شاخه کاملاً از بین برود چرا که معمولاً منبع دانههای داروش هستند.
داروش اکثر شاخهها را آلوده می کند یا تنه درخت را که قابل هرس کردن نیست دچار انگل میکند که البته میتواند با بریدن شاخه یا تنه داروش این مشکل را کنترل کند. سپس آن ناحیه را با چند لایه و پلی اتیلن سیاه بپوشانیدش زیرا به شاخهها آسیب میرسد. در بعضی از گونههای درختان زیرپلاستیک بافتهایی ایجاد می شود که شاخه را ضعیف و سست میکند. داروش برگ پهن به نور احتیاج دارد و بدون آن پس از دو سال خواهد مرد.
ضروری است که این درمان دوباره تکرار شود، مخصوصاً اگر تنه درخت خدا شود یا داروش نمرده باشد. به راحتی میتوان داروش را از درخت آلوده در زمستان جدا کرد، حتی بدون پوشاندن، این عمل بهتر از این است که هیچ اقدامی نکنید. حتی اگر احتمال رشد مجدد انگل وجود داشته باشد پراکنده شدن آن کاهش مییابد زیرا داروش برگ پهن هنگام رشد و تولید دانه باید خیلی پیر باشد.
کنترل شیمیائی
تعدیل کننده گیاه ( یک نوع اسپری) ممکن است به طور مستقیم در کنترل داروش استفاده شود. برای اینکه این روش موثر باشد داروش باید ساکن و اسپری نیز باید داروش را کاملاً خیس کند. داروش قبل از بیشتر درختان از حالت رکود خارج میشود، بنابراین زمان ایده آل برای درمان از اول نوامبر تا اواخر ژانویه است. هنگام درمان وقتی که درختان ساکن هستند، درمان صورت نمیپذیرد و داروشها بیشتر از زمانهایی که برگ روی درختان است قابل مشاهده است. سم پاشی فقط کوتاه مدت موثر است. مخصوصاً زمانی که آلودگی پیشرفته باشد، که باعث افتادن داروش میشود داروش بزودی دوباره رشد می کند و به درمان مجدد نیاز دارد.
گونههای مقاوم
بعضی از گونه های درختان دربرابر داروش برگ پهن مقاوم به نظر میرسد. شکوفه گلابی، پروانش سیاه، اکالیپتوس، گینک گو، کهربا، اسکمور و کانیفرزها مانند درخت ماموت و سرو بندرت آلوده میشوند. به اینها یا گونههای مقاوم دیگر باید زمانی رسیدگی شوند که در مناطق آلوده کاشته شود یا هنگامی که درختان آلوده جایگزین شود.