تحقیق مقاله حسابداری دولتی

مقدمه:

حسابداری دولتی که امروزه در دانشگاه های کشورها به عنوان یک رشته حسابداری و مدیریت ارائه می شود. مانند خیلی از دروس دیگر ارتباط علمی و مستقیم با آنچه که عملاً از یک فازغ التحصیل رشته حسابداری انتظار می رود، ندارند. غالب فارغ التحصیلان رشته حسابداری یا مدیریت که چند واحدی نیز در زمینه حسابداری و بودجه دولتی در دانشگاه مطالعه کرده اند در مرحله عمل ناچارند یا دوباره به سراغ مراکز آموزشی حسابداری بروند تا دانسته های خود را تکمیل نمایند ویا مدتها در یک واحد مالی دولتی فعالیت نمایند تا بطور تجربی مسائلی را بیاموزند جدای از این مسئله آنچه که می خواهیم به آن بپردازیم ضرورت یادگیری حسابداری دولتی است. اهم مواردی که ضرورت این فن و داشتن قوت برای آن را معین می سازد به شرح زیر است:

1- حجم زیاد درآمد و هزینه در بخش عمومی

2- لزوم پاسخگویی به ذینفعان بخش عمومی

همان گونه ه می دانیم بودجه در یک تعریف برنامه ای است برای دولت که جهت اجرای عملیات آینده به منظور بهبود فعالیتها استفاده می شود و یک اهرم اصلی و مهم مدیریت دولتی است. در اقتصاد بخش عمومی.آنچه که فعالیت یک شرکت را امکان پذیر می سازد. سرمایه است بدون سرمایه و تخصیص مناسب آن، فعالیتهای مالی عملاً جدا نمی شود.

اگر دستگاه دولتی را به مثابه یک بنگاه اقتصادی در نظر آوریم هر چه دامنه فعالیتهای مالی گسترش یابد و هر چه حجم خدمات، تجارب و تولید گستردگی بیشتری داشته باشد. لزوم داشتن سیستم حسابداری قوی در آن بیشتر احساس می شود. حال با توجه به حجم فعالیت موردنیاز دولت در بدست آوردن درآمدهای پیش بینی شده در بودجه کل کشور و خرج آن در مجاری پیش بینی شده بدون وجود یک حسابداری قوی قابل تصور نیست.

فصل اول: تعریف حسابداری دولتی

تعریف حسابداری دولتی: نظامی است که اطلاعات مالی مربوط به فعالیتهای

وزارتخانه­ها و موسسات دولتی را به منظور تصمیم­گیری صحیح مالی وکنترل برنامه های مصوب بودجه سالانه منابع مالی مورد استفاده دولت جمع آوری، طبقه بندی، تخلیص و گزارش می نماید.

معرفی حسابداری دولتی و وظایف آن

حسابدار دولتی کسی است که علاوه بر داشتن مهارت در حسابداری تکمیلی از عهده انجام امور مربوط به تشخیص حسابها ، تنظیم اسناد مالی ، بودجه ، عملیات حسابداری سپرده ها ، بانک و تهیه صورت مقادیر ، تنظیم حساب درآمد و هزینه اختصاصی ، بستن حسابها و تنظیم حسابهای نهایی ، تهیه انواع صورتهای مالی مهم در موسسات دولتی ، انجام عملیات مالی طرحهای عمرانی ، ادارات دولتی شهرستانها ، شهرداریها و تهیه لایحه تفریق بودجه برآید .

نمونه وظایف

توانایی تشخیص حسابها در حسابداری دولتی و مقایسه آن با حسابداری بازرگانی

 توانایی تنظیم اسناد مالی

3- توانایی تهیه، تنظیم، تصویب، اجرا و نظارت بودجه

4- توانایی تهیه، تنظیم، تصویب، اجرا و نظارت بودجه

5- توانایی عملیات حسابداری پرداخت حقوق بازنشستگان و موظفین

6- توانایی عملیات حسابداری سپرده ها

7- توانایی عملیات حسابداری بانک و تهیه صورت مقایرت بانک

8- توانایی تنظیم حساب درآمد و هزینه اختصاصی

9- توانایی بستن حسابها و تنظیم حسابهای نهایی

10- توانایی تهیه انواع صورتهای مالی طرحهای عمرانی

11- توانایی انجام عملیات مالی ادارات دولتی شهرستانها در ارتباط یا ادارات ذیحسابی

12- توانایی انجام عملیات مالی و حسابداری شهرداریها

13- توانایی تهیه لایحه تفریغ بودجه

14- توانایی تشخیص حسابها در حسابداری دولتی و مقایسه آن با حسابداری دولتی و مقایسه آن با حسابداری بازرگانی

15- آشنایی با تعریف حسابداری

16- آشنایی با تعریف دفترداری

17- آشنایی با خصوصیات حسابداری دولتی18

18-  آشنایی با اصول و موازین حسابداری بطور اخص

19- آشنایی با روشهای حسابداری دولتی

20- شناسایی اصول تشخیص حسابها و تنظیم سند حسابداری

21- توانایی تنظیم اسناد مالی

22-آشنایی با اسنادی که در خارج از واحدهای مالی تنظیم می شوند

23- آشنایی با اسنادی که در داخل واحد مالی تنظیم می شود

24- آشنایی با دفاتر مالی

25- دفتر صدور برگه

26- دفتر روزنامه

27-دفتر روزنامه عمومی

28- دفتر روزنامه دریافتی صندوق

29- دفتر روزنامه پرداختی صندوق

30- دفتر ثبت اسناد هزینه

31- شناسایی اصول ثبت فعالیتهای مالی در دفاتر

32- شناسایی وصول تنخواه گردان حسابداری

33- برقراری تنخواه گردان پرداخت

34- عملیات حسابداری مربوط به ثبت رقم تنخواه گردان دردفاتر

35- شناسایی اصول پرداخت های علی الحساب و پیش پرداخت

36- شناسایی اصول پرداخت بهای کالای خریداری شده

37- شناسایی پرداخت حقوق و دستمزد کارکنان

38- شناسایی اصول واریز اسناد تنخواه گردان پرداخت

39- شناسایی اصول درخواست وجه به خزانه

40- شناسایی اصول واریز اسناد تنخواه گردان پرداخت

35-  آشنایی با دفتر معین

36- آشنایی با انواع فرمهای دفاتر معین

37- آشنایی با دفتر کل

38- سر فصل های حساب دفتر کل

39- حسابهای مستقل برای وجوه عمومی

40- تراز عملیات دفتر کل

انواع سازمان های دولتی :

1- سازمان های دولتی غیر انتفاعی

2- سازمان های دولتی انتفاعی

1- سازمان های دولتی غیر انتفاعی:

سازمان هایی که برای تحصیل درآمد ایجاد نشده اند بلکه برای اجرای قسمتی از برنامه های اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، و یا سیاستهای دولت تأسیس شده اند. در این سازمان ها ، هزینه ها، ارتباطی با درآمدهای آنها ندارند. مثل وزارتخانه ها و موسسات دولتی.

الف) وزارتخانه ها: واحدهای سازمانی مشخصی هستند که به موجب قانون به این عنوان شناخته شده یا بشوند، وزارت آموزش و پرورش، وزارت نفت و .... از آن جمله اند.

ب) موسسات دولتی: واحدهای سازمان مشخصی هستند که به موجب قانون ایجذاد وزیر نظر یکی از قوای سه گانه اداره می شوند و عنوان وزارتخانه ندارند، مثل قوای مجریه، قضائیه و مقننه

قوه مجریه شامل سازمان تربیت بدنی، سازمان محیط زیست، سازمان جنگلها و مراتع و ...

قوه مقننه شامل دیوان محاسبات کشور می شود و قوه قضائیه شامل سازمان بازرسی و سازمان زندانها و سازمان ثبت اسناد و .... می شود.

2- سازمان های انتفاعی وابسته به دولت:

سازمان هایی که علاوه بر آنکه هزینه های تولید کالا و خدمات را از محل درآمدهای خود تعیین می نماید، مقداری درآمد نیز برای دولت تحصیل می کنند و در این سازمان ها، هزینه ها و درآمدها با هم مربوط هستند، مثل شرکتهای دولتی

شرکت دولتی: شرکت دولتی به واحد سازمانی مشخصی گفته می شود که با اجازه قانون تشکیل شده باشد و بیش از 50% سرمایه آن متعلق به دولت باشد.

بعد از سازمان دولتی انتفاعی و غیر انتفاعی که در ردیف سازمان های دولتی قرار می گیرند. موسسات و نهادهای عمومی غیر دولتی را نیز جزوء سازمان های دولتی به حساب آورد.

موسسات و نهادهای عمومی غیر دولتی: واحدهای سازمانی مشخصی هستند که با اجازه قانون به منظور انجام وظایف و خدماتی که جنبه عمومی دارند تشکیل شده یا می شوند، مثل بنیاد شهید، کمیته امداد امام خمینی (ره)، هلال احمر، شهرداری ها و...

مقایسه سازمان های دولتی و بازرگانی:

1- انگیزه و هدف تأسیس:

سازمان های دولتی بنا به ضرورت های اجتماعی و قانونی تأسیس می شود و سازمان های بازرگانی منحصراً برای تحصیل سود ایجاد می شود.

2- مالکیت و سرمایه:

مالکیت در سازمان های دولتی اصولاً عمومی هستند و سهامداران آن همه مردم کشور هستند و به صورت سهام قابل خرید و فروش به ترتیبی که در سازمان های بازرگانی مرسوم است نمی باشد ولی در سازمان های بازرگانی، مالکیت فردی و قابل خرید و فروش می باشد.

3- منابع مالی:  

منابع مالی موردنیاز برای برنامه های دولت از طریق وصول مالیات و سایر درآمدها و فروش منابع زیرزمینی که متعلق به افراد یک کشور است تأمین می شود.تأمین کنندگان منابع مالی دولت لزوماً سهم متناسبی در مقایسه با پرداختهای خود از کالا یا خدمات به صورت مستقیم دریافت نمی کنند. در صورتی که منابع مالی سازمان های بازرگانی را اشخاص تأمین می نمایند و این اشخاص متناسب با میزان سهام خود از شرکتی که سرمایه گذاری کردند، سود سهام مطالبه می نمایند.

4- هزینه ها: دولت هزینه های خود را براساس درآمدها و سایر منابع تأمین اعتبار در بودجه سالانه پیش بینی می نماید و تا جایی که منابع مالی اجازه دهند (در حد تشخیص) کالا و خدمات، تولید و به افراد جامعه ارادئه می دهد. در صورتی که در بازرگانی خصوصی در صورتی که هزینه ها در ارتباط با درآمد انجام می شود و میزان هزینه ها و سرمایه گذاری ها به میزان بازدهی و سودآوری بستگی دارد.

5- وصول درآمدها:دولت قدرت قانونی وصول مالیات بر درآمدها دارد و هدف، تمرکز ثروت نیست. بلکه هدف توزیع عادلانه ثروت و تقویت بنیه مالی برای ارائه خدمات بیشتر به جامعه است. در صورتی که سازمان های بازرگانی قدرت لازم برای وصول درآمدهای اجباری وجود ندارد ولی سعی می کنند از طریق تولید کالا و خدمات بر ثروت شرکت بیافزایند.

6- قوانین و مقررات:

در سازمان های دولتی، الف) قانون محاسبات عمومی ب) قانون دیوان عالی محاسبات کشور ج) قانون برنامه و بودجه د) قانون کار  ه) قانون استخدام کشوری  و) قانون مالیات های مستقیم. ولی در سازمان بازرگانی عبارتند از:

الف) قانون تجارت                  ب) قانون کار              ج) قانون مالیات های مستقیم.

شباهت: 1- هر دو سازمان در بیشتر موارد محصولات مشابهی تولید و یا خدمات همانندی ارائه می نمایند.

2- هر دو مکمل نظام اقتصادی کشور می باشند- طبق اصل 44 قانون اساسی نظام اقتصادی کشور بر پایه سه بخش دولتی، تعاونی و خصوصی استوار است.

تفاوت حسابداری دولتی با حسابداری بازرگانی:

1- در حسابداری دولتی و حسابداری بازرگانی صورتهای مالی وجود نداشته و تراز نامه نیز در حسابداری دولتی به شیوه حسابداری بازرگانی نیست

2- لزوم رعایت کنترل بودجه: در حسابداری دولتی نگهداری حساب درآمد و هزینه به منظور کنترل بودجه مصوب صورت می گیرد و اهمیت خاصی دارد، در صورتی که در حسابداری بازرگانی به این اندازه قابل ملاحظه نیست.

3- لزوم نگهداری حسابهای مستقل: در حسابداری دولتی به جای آنکه موسسه دولتی یک شخصیت حسابداری باشد، دولتی یک شخصیت حسابداری باشد، هر یک از منابع مالی مورد استفاده یک شخصیت حسابداری می باشد.

4- تفاوت در نحوه ثبت دارائی های ثابت، دارایی ها و حسابداری بازرگانی به تفکیک ساختمان، اثاثه، ملزومات و ... ثبت می شود. درمانی که در حسابداری دولتی موجودی جنسی و کالا، دارایی های در جریان تکمیل و یا ایجاد و نهایتاً دارایی ثابت اعمال می شود و استهلاک در سیستم حسابداری دولتی جایگاهی ندارد.

5- تفاوت در مبنای حسابداری، در حسابداری بازرگانی مبنای تعهدی کامل می باشدو در سیستم حسابداری دولتی مبنای نقدی یا نقدی تعدیل شده می باشد.

فصل دوم: مبانی عملیات حسابداری دولتی

انتخاب زمان شناسایی و ثبت درآمدها و هزینه در دفاتر حسابداری.

الف) روش شناسایی و ثبت درآمد و هزینه در زمان وصول وجود درآمد و یا پرداخت وجه هزینه

ب) روش شناسایی و ثبت هزینه و درآمد در زمان تحقق یا ایجاد هزینه و یا تحقق و تحصیل درآمد صرفنظر از زمان پرداخت وجه هزینه و یا دریافت درآمد.

ج) روش شناسایی و ثبت درآمد در هنگام وصول وجه بدون توجه به زمان تحصیل یا تحقق درآمد و شناسایی و ثبت هزینه در موقع تحقق یا ایجاد هزینه بدون توجه به زمان پرداخت وجه هزینه

1- مبنای نقدی:

غالب موسسات کوچک و یا مدیرانی که کمتر حاضر به ریسک کردن می باشند از این روش استفاده می کنند. براساس این روش حسابداری، هزینه ها در زمان پرداخت و درآمدها نیز در زمان وصول ثبت می شوند.

در این روش حسابهای بدهکاران – حسابهای پرداختنی – حسابهای دریافتنی، بستانکاران وجود ندارد. نحوه ثبت عملیات حسابداری در این روش بسیار آسان می باشد و به نیروی مجرب حسابداری نیاز ندارد.اما بزرگترین عیب این روش بسیار آسان می باشد و به نیروی مجرب حسابداری نیاز ندارد. اما بزرگترین عیب این روش آن است که نمی توان ارزیابی صحیح از عملکرد موسسه بدست آورد. چرا که بخش اعظمی از فعالیتهای یک موسسه بصورت نسیه انجام می گیرد. این روش در بخش خصوصی مناسب نمی باشد زیرا حجم فروش و گردش نقدینگی با کندی صورت می پذیرد و سیستمی است که اساس آن دریافت و پرداخت وجه نقد است.

به عنوان مثال، سازمانی در تاریخ 20/5/85 مبلغ 5000000 ریال هزینه نموده است، همچنین در 25/5/85 مبلغ 20000000 ریال بابت ارائه خدمات، درآمد کسب نموده است در صورتی که مبنا به روش نقدی باشد، آرتیکلی مربوط به رویداد به شرح زیر است.

یا به عنوان مثال، در 20/5/85 خریدی به مبلغ 200000000 ریال انجام شده باشد، و. از مبلغ فوق تنها 150000000ریال پرداخت شده است، مطلوبست، ثبت هزینه مربوط به روش نقدی هزینه 150000000

          بانک 150000000

توضیح: در روش نقدی فقط مقدار پولی که دریافت و پرداخت می شود ملاک قرار می گیرد.

2- مبنای تعهدی: روش تعهدی در نقطه مقابل روش نقدی است براساس این روش مبنای ثبت درآمد و هزینه در سال فروش کالا یا انجام خدمت است. یعنی ممکن است در دوره های قبل یا بعد وجهی وصول درآمد پیش از آن یا بعد از آن انجام گیرد.در این روش اگر چه هزینه انجام می شود یا درآمدی واصل می گردد. ولی وصول درآمد یا پرداخت هزینه در قبل یا بعد از آن دوره مالی انجام می گیرد. در این روش هر چند نیاز به حسابدار متخصص وجود دارد. اما ثبت عملیات و فعالیت های موسسه بطور کامل  انجام می شود و باعث کنترل بیشتر سیستم مالی دستگاه اجرایی می گردد. عیب دیگر این روش این است که در ثبت عملیات وقت بیشتری موردنیاز است.

به طور خلاصه:

الف) درآمدها در زمانی که تحصیل می شوند یا تحقق می یابند مورد شناسایی قرار می گیرند و در دفاتر منعکس می شوند و وصول وجه نقد ملاک نیست

ب) شناسایی و ثبت هزینه زمان ایجاد یا تحقق هزینه هاست. زمانی که کالایی تحویل یا دریافتی انجام می شود. بدهی قابل پرداخت برای موسسه ایجاد شود. باید بهای تمام شده کالا یا خدمت به بدهکار حساب هزینه و بستانکار حساب اسناد پرداختنی (حساب پرداختنی) که یک حساب بدهی است منظور می گردد.

به عنوان مثال، شرکتی در 10/4/83 مقداری مواد به ارزش 70000000ریال خریداری  نمود و مقرر شد وجه آن را در تاریخ 10/7/83 پرداخت نماید، ثبت های مربوط به روش تعهدی به شرح زیر است:

3- مبنای نیمه تعهدی : در این روش هم از روش نقدی و هم روش تعهدی بطور توأم استفاده می شود. براساس این مبنا درآمدها در زمان وصول ثبت می گردند. اما هزینه ها در هنگام تحمل وقوع هزینه قابل ثبت است و حتماً نباید بلافاصله پرداخت گردد. این روش امروزه در کشورهای مختلف جهان کاربرد دارد.

4- مبنای تعهدی تعدیل شده: در این روش در یک دوره مالی درآمدها شناسایی و ثبت می گردند و تنها در دسترس بودن و قابل اندازه گیری بودن جهت محاسبه کافی است اگر درآمد تا پایان دوره مالی قابل وصول باشد می تواند مورد ثبت قرار گیرد و هزینه ها بر مبنای تعهدی شناسایی و ثبت می شود. اما در آمدهای قابل اندازه گیری بر مبنای تعهدی و درآمدهای غیر قابل اندازه گیری در کوتاه مدت بر مبنای نقدی محاسبه می شود. در این روش هزینه ها به روش تعهدی و درآمدها برحسب طبع و ماهیت ثبت و شناسایی می شود.

5- مبنای نقدی تعدیل شده: این روش که در حال حاضر در کشورها مورد استفاده قرار می گیرد. هم درآمدها وهم هزینه ها در دوره وصول یا پرداخت ثبت می شوند. در این روش هزینه ها در هنگام ثبت علاوه ربر تعهد باید پرداخت گردد در غیر این صورت ثبت نمی شود. قابل ذکر است که ماده 23 قانون محاسبات نیز  در تعریف هزینه به پرداخت های قطعی اشاره نموده است.

به طور خلاصه مبنای شناسایی وثبت­درآمدوهزینه در مبانی حسابداری به شرح زیر است:

فصل سوم: اصطلاحات موردنیاز در سیستم حسابداری دولتی

1- اعتبار: عبارت از مبلغی است که برای مصرف یا مصارف معین به منظور نیل به اهداف و اجرای برنامه های دولت به تصویب مجلس شورای اسلامی می رسد.

2- فعالیت جاری: خدماتی است که در جهت تحقق اهداف سالانه دولت اجرا می شود.هزینه فعالیت جاری از محل اعتبارات تأمین می شود.

3- هزینه پرداختی است که به طور قطعی به ذینفع در ازاء انجام تعهد (خدمت یا انجام کار )و یا کمک و اعانه و یا به عنوان های دیگر صورت می گیرد. هزینه ها در بودجه کل کشور جهت یک دستگاه اجرایی منظور می شود.

4- دیدن بلامحل: بدیهای قابل پرداخت سالهای قبل است که در بودجه سال جاری دستگاه اجرایی اعتباری برای آن در نظر گرفته نشده باشد و یا بیشتر از اعتبار در نظر گرفته شده باشد.

5- درآمد عمومی: به درآمد وزارتخانه ها و موسسات دولتی، درآمد حاصل از مالیات، سود سهام شرکتهای دولتی، انحصارات و مانند آن که در بودجه کل کشور تحت این نام می آید.

6- درآمد اختصاصی: درآمدی است که به موجب قانونی خاص برای مصرف خاص در بودجه منظور می گردد.

7- تنخواه گردان: دریافتی است موقت که موسسات جهت پرداختهای فوری از خواند یا دیگر سازمانهای مرتبط دریافت می کنند مانند تنخواه گردان حسابداری، تنخواه گردان رد سپرده.

7-1- انواع تنخواه گردان:

الف) تنخواه گردان خواند                             ب) تنخواه گردان انسان

ج) تنخواه گردان حسابداری                          د) تنخواه گردان پرداخت

7-1-1- تنخواه گردان خزانه: طبق ماده 24 قانون محاسبات عمومی، تنخواه گردان خزانه عبارتست از اعتبار بانکی در حساب درآمد عمومی نزد بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران که به موجب قانون اجاره استفاده از آن به میزان معین در هر سال مالی برای رفع احتیاجات نقدی خزانه در همان سال به وزارت امور ابقتصادی و دارایی داده می شود و منتها تا پایان سال واریز می گردد.

7-1-2- تنخواه گردان استان: طبق ماده 25 قانون محاسبات عمومی عبارتست از وجهی که خوانده از محل اعتبارات مصوب به منظور ایجاد تسهیلات لازم در پرداخت هزینه های جاری و عمرانی دستگاه های اجرایی محلی تابع نظام بودجه استانی در اختیار نمایندگی های خزانه در مرکز هر استان قرار می دهد.

7-1-3- تنخواه گردان حسابداری: طبق ماده 26 قانون محاسبات عمومی کشور عبارتست از وجهی که خزانه یا نمایندگی خزانه در استان از محل اعتبارات مصوب برای انجام بعضی از هزینه های سال جاری و تعهدات قابل پرداخت سالهای قبل در اختیار ذیحساب قرار می دهد تا در مقابل حواله های صادر شده واریز و با صدور درخواست وجه مجدداً دریافت گردد.

7-1-4- تنخواه گردان پرداخت: طبق ماده 27 قانون محاسبات عمومی کشور عبارت است از وجهی که از محل تنخواه گردان حسابداری از طرف ذیحساب با تأیید وزیر یا رئیس موسسه و یا مقامات مجاز از طرف آنها برای انجام بدهی هزینه ها در اختیار واحدها و با مأموریتی که به موجب این قانون و آیین نامه های اجرایی آن مجاز به دریافت تنخواه گردان هستند قرار می گیرد تا به تدریج که هزینه های مربوط انجام می شود. اسناد هزینه تحویل و مجدداًٌ وجه دریافت دارند.

8- ذیحساب :

مأموری است که با حکم وزارت امور اقتصادی و دارایی از بین کارکنان رسمی واجد شرایط صلاحیت به منظور اعمال نظارت و تأمین هماهنگی لازم در اجرای مقررات مالی و محاسبات در وزارتخانه ها و موسسات و شرکتهای دولتی و دستگاه های اجرایی محلی و موسسات و نهادهای عمومی غیر دولتی به این قیمت منصوب می شود.

9- معاون ذیحساب:

مأموری است که با حکم وزارت امور اقتصادی و دارایی از بین کارکنان رسمی واجد شرایط به این قیمت منصوب می شود.

10- نمایندگی خزانه در استان:

واحد سازمانی مشخصی است که در مرکز هر استان امور مربوط به تنخواه گردان استان و واگذاری تنخواه گردان حسابداری به ذیحسابان دستگاه های اجرایی تابع نظام بودجه استانی و ابلاغ اعتبار بودجه های استانی و افتتاح حسابهای جاری دولتی در سطح انسان و سایر وظایفی را که به موجب قانون و آیین نامه های اجرایی آن بر عهده واحد مزبور محول می شود، به نمایندگی خزانه در استان مربوط زیر نظر مدیر کل امور اقتصادی و دارایی محل انجام خواهد بود.

11- کارپرداز: ماموری است که از بین مستخدمین رسمی واجد صلاحیت دستگاه ذیر ربط به این قسمت منسوب شده و نسبت به خرید و تدارک کالا و خدمات موردنیاز طبق دستور مقامات مجاز با رعایت مقررات اقدام می نماید.

12- عامل ذی حساب: مأموری است که با موافقت ذیحساب و به موجب حکم دستگاه اجرایی مربوط به این مستخدمین رسمی واجد صلاحیت در مواردی که به موجب آیین نامه های اجرایی قانون محاسبات عمومی معین خواهد شد به این سمت منصوب و انجام قسمتی از وظایف و مسئولیتهای موضوع ماده 31 قانون محاسبات توسط ذیحساب به او محول می شود.

13- مراحل تفصیلی اجرای بودجه براساس قانون محاسبات عمومی کشور به شرح زیر می باشد 1- تشخیص 2- تأمین اعتبار             3- تعهد   4- تسجیل   5- حواله  

6- درخواست وجه 7- هزینه.

14- استفاده کنندگان اطلاعات حسابداری دولتی: تمام فعالان بخش اقتصادی به اطلاعات حسابداری نیازمند می باشند. اگر فعالان بخش اقتصادی بخواهند از عملکرد گذشته خود ارزشیابی به عمل آورند و یا برای روند فعالیت آتی خود برنامه ریزی کنند نیاز به اطلاعات حسابداری دارند. این اطلاعات و چگونگی آن بستگی به استفاده کنندگان آن دارد که چه تصمیمی می خواهند بگیرند. بطور کلی استفاده کنندگان اطلاعات حسابداری دو دسته اند:

1- استفاده کنندگان درون سازمانی یا داخلی

2- استفاده کنندگان بدون سازمانی یا خارجی

15- اصول بنیادی حسابداری دولتی:

به مجموعه ای از موازین، استانداردها، معیارها و قواعد کلی گفته می شود که چارچوب حسابداری دولتی و غیر انتفاعی بر پایه آن استوار است که عبارتند از:

1- اصل لزوم نگهداری حسابهای مستقل

2- اصل لزوم کنترل بودجه

3- اصل تأمین اعتبار و ایجاد تعهد

4- اصل تقدم قوانین و مقررات بر اصول متداول حسابداری

16- بودجه: برنامه مالی دولت است که برای یک سال مالی تهیه و حاوی پیش بینی درآمد ها و منابع تأمین اعتبار و برآورد هزینه ها برای انجام عملیاتی که منجر به نیل سیاستها و اهداف قانونی می شود بوده و از سه قسمت به این شرح تشکیل می شود: