تحقیق مقاله مهاتما گاندی

از تولد تا شروع مبارزه :

رهبر آزاده هندوستان مهنداس کر مچند گاندی در دوم ماه اکتبر سال 1869 د شهر پور بندر متولد شد.مادرش « پوت لی بای » و پدرش کابا گاندی باکر مچند بود . پدر و پدر بزرگش  هر دو نخست وزیر هند بوده اند . از محیطی ثروتمند و هوشمند و تربیت شده برخاسته است ولی از طبقات ممتاز نیست . مذهب او هندو بود و به آهیمسا ( بدی نکردن و تعدی نکردن و صدمه نزدن به هر ذیحتاتی است) معتقد بود در هشت سالگی نامزد گرفت و در 13 سالگی با کاستور بای 13 ساله عروسی کرد و صاحب 4 پسر شد.در سن 15 سالگی پدر را از دست داد و در سال 1887 دیپلم دبیرستان خود را گذراند  و در سن 18 سالگی  به انگلستان رفت و با تلاش و کوشش موفق شد. در سال  1891 از دانشگاه لندن ، مدرسه حقوق تحصیلات خود را در رشته حقوق و سیاست تکمیل  و به هندوستان برگردد ،چه بازگشت غم انگیزی! مادرش تازه مرده بود .در دادگاه  جنائی بمبئی به وکالت پرداخت ولی چون آنرا خلاف اخلاق تشخیص داد از شغل خود کناره گیری کرد. بعد به دعوت یک بازرگان ثروتمند سر از آفریقای جنوبی در آورد و به کار وکالت پرداخت . در سال 1893 است که فعالیت گاندی برای هند شروع می شود و آنرا به دو دوره تقسیم می کنند : از سال 1893 تا 1914 که میدان فعالیت او در آفریقا ی جنوبی است و از سال 1914 به بعد که در هندوستان به منصه ظهور می رسد . گاندی در افریکا یک انجمن تربیتی برای هندیان بنیاد نهاد وبعد روزنامه ای تحت عنوان عقیده هندی منتشر نمود. در سال 1906 درباره براهما چاریا با خود عهد کرد . ( یعنی تسلط بر نفس و خویشتن داری از جهات مختلف ) در افریقا مزرعه تولستوی را تاسیس کرده بود و در آنجا خودش و همکارانش و شاگردانش و پیروانش اصول تعلیمات اورا عمل می کردند . فونیکس نام یکی دیگر از مراکز آموزشی بود که گاندی در آفریقای جنوبی تاسیس کرده بود . او در سال 1915 مقارن جنگ جهانی اول به هند بازگشت و هندیان آنچنان  استقبالی از او بعمل آوردند که در تاریخ هندوستان سابقه نداشت . او با لباس ساده و رفتار حکیمانه خود توجه عموم هندیان را به خود جلب کرد و دستور داد پارچه های انگلیسی تحریم شود و لباسهای وطنی و بافتنی معمول شود و تجارت انگلیسیها را به   تقلیل داد . در اول مارس 1919 به اتفاق آراء از طرف نمایندگان فرق مختلف که برای استقلال هند فعالیت می نمودند به رهبری انتخاب شد. او در سپتامبر 1921 گام دیگری در راه استقلال برداشت . یعنی جامه فقیرترین فقیر را پوشید . لنگی به کمر می بست و در هوای سرد شال وطنی بر دوش می انداخت.

و بعد در یک سخنرانی اعلام کرد که هند باید آزاد باشد و … انگلستان هرگز استقلال را به ما نخواهد بخشید . به تاریخ نگاه کنید ، گرچه دوستدار آزادیند اما هرگز به ملتی که خود آزادی را به دست نیاورد آن را نخواهد داد . ( آزادی بخشیدنی نیست).

گاندی از طرفداران خود می خواهد هرگز دست به خشونت نزنند و در برابر تحریکان دیگران به منظور برانگیختن احساسات آنان ایستادگی کنند و همیشه بر روش های  مسالمت آمیز و آرام خود تاکید می کرد، بعداَ روش دیگری در پیش می گیرد و از مردم می خواهد به نشانه اعتراض به عهد شکنی های بریتانیا و ظلم و ستم فرمانروایان انگلیسی وهندی یک روز کامل را دست به سوگواری و نیایش ( عزا و دعا) بزنند و می گوید : دیوانگی را با دیوانگی پاسخ نگوئید . در برابر  دیوانگی عاقلانه رفتار کنید.

در سال 1919 قانون رولات  « وضع گشت که به دولت مرکزی هند اجازه می داد هر نوع انتقاد و مخالفتی را با خشونت از میان ببرد و خاموش سازد. ( درحقیقت این قانون هندیان را از بعضی حقوق اساسی محروم ساخت). و در این موقع حساس بود که گاندی وارد صحنه شد و پیام نبوغ آمیز خود را برای مبارزه   عدم خشونت که آنرا ساتیا گراها و قدرت حقیقت می نامید منتشر ساخت . (ساتیا گراها در اصل به معنی هوادار حقیقت است  . اما گاندی  این کلمه را برای مبارزه  خاص خود که مقاومت همراه با عدم خشونت بود بکار برد ) و دعوت کرد که در مقابل نیروی خشن دشمن متجاوز با قدرت تحمل رنج و فداکاری در راه حق و با روش عدم خشونت مبارزه شود.

مذهب و حقیقت:

فکر گاندی دارای دو طبقه بود : یکی زیر بنای مذهبی که بسیار قابل  توجه است و دیگری تحرک اجتماعی است . مذهبی وبدن او ذاتی و سیاستمدار بودنش  برحسب ضرورت . مذهب او دو ناظر دارد ، یکی وجدانش و دیگری عقلش . او می‌گوید من از مذهب بت نمی‌سازم و هیچ عمل بدی را که در لوای نام مقدس او انجام بگیرد نمی بخشم … هیچ اشتیاق ندارم که کسی را به دین خود بیاورم مگر آنکه بتوانم از عقلش مدد بگیرم.

در نظر من خدا حقیقت و محبت ، اخلاق و نیکی ، نترس و بی باک است، سرچشمه روشنایی و زندگی و برتر وماورای همه این چیزهاست. من در تلاش آن هستم که از راه خدمت به خلق و بشریت خدا را ببینم زیرا می دانم که خدا نه در آسمانها است ونه در اعماق زیر بلکه در وجود هر فرد است . من پیرو هیچ چیز جز حقیقت نیستم و هیچ انضباطی را نسبت به هیچکس نمی‌پذیرم جز به خاطر حقیقت و هیچ مذهبی برتر و والاتر از حقیقت و راستی نیست . او در مورد صلح بین‌المللی می گوید که هدف من دوستی با تمامی جهان است و من می توانم عالی ترین حد محبت را با حداکثر مخالفت نسبت به دورغ و نار استی در هم آمیزم ، اگر این جهان نتواند روزی به صورت جهانی واحد در آید ، هیچ میل ندارم که در آن زندگی کنم.

دموکراسی و مردم :

گاندی می گوید تصور من از دموکراسی این است که در این وضع باید ضعیف ترین و نیرومندترین مردم امکانات مساوی داشته باشند ، چنین وضعی جز از راه  عدم خشونت نمی تواند  برقرار شود و دموکراسی واقعی توده های مردم هرگز نمی‌تواند با وسایل نادرست و خشونت آمیز تحقق پذیرد. و معتقدم دموکراسی واقعی فقط محصول و نتیجه عدم خشونت است. دموکراسی همراه با انضباط و روشن بینی ، زیباترین چیز جهان است.

در مورد فرهنگ می‌گوید:

هیچ میل ندارم که در اطراف منزل خود دیوار بکشم و پنجره های آن را مسدود سازم . می‌خواهم که نسیمی از فرهنگ تمام سرزمینها ، هر چه آزادانه‌تر به درون خانه من بوزد. اما نمی‌گذارم و نمی‌خواهم که هیچ تندبادی مرا از جا بر کند و از پای بیندازد.

و درمورد وقت شناسی می گوید از انگلیسی‌ها وقت شناسی ، سکوت ، بهداشت عمومی ، استقلال فکر و اجرای عدالت را آموخته است. تنها وقت شناسی او در سرزمینی که بوقت وعده و ترتیب کار اهمیت نمی‌دهند، وقت شناسی گاندی و تعلیم آن به پیروانش تاثیر تازه ای در اجتماعی و سیاست هند بجای گذاشت.

اشرام احمد آباد:

در هند باستان ، اشرام نوعی صومعه و خانقاه بوده است. گاندی مراکزی را برای زندگی هم مسلکان خود بوجود آورده بود و آنها را «اشرام» نامید که در آنجا زندگی و کار و درس و تفکر بهم آمیخته بود . در این کلاسها جامعه شناسی ، علم اقتصاد و سیاست و مذهب تدریس می‌شد و دانشجویان تعهد داشتند که موارد زیر را رعایت کنند:

1 حقیقت نگری ، حق‌جویی  تمام عیار   2 عدم خشونت     3 مجرد بودن    4 سرقت نکردن     5 کنترل تشکیل و دائقه     6 بی نیازی یعنی تسلیم خواسته های … و اسباب مالکیت نشدن     7 سواد شی یعنی  خودمختاری ، استفاده از صنایع داخلی و وفاداری  به میراث فرهنگی کشور    8 بی باکی و رشادت.