در حال حاضر از بین 192 کشور جهان که عضو سازمان ملل متحد هستند، 148 کشور به عضویت سازمان جهانی تجارت (WTO) در آمدهاند. البته از این 148 کشور، سه عضو اولیه یعنی هنگکنگ، ماکائو و اتحادیه اروپا و یک عضو ملحق شده آن یعنی تایوان، کشور محسوب نمیشوند. به گزارش واحد اطلاعات و اخبار «اقتصاد ایران»، مذاکرات الحاق کامبوج به WTO پایان یافته و عضویت این کشور به تصویب سازمان جهانی تجارت رسیده است. بدینترتیب، کامبوج یکصد و چهل و هشتمین عضو سازمان جهانی تجارت است که از اکتبر 2004 به عضویت این سازمان پذیرفته شدهاست.
وضعیت عضویت کشورهای جهان در سازمان تجارت جهانی
کشورهای عضو (144 کشور) |
کشورهای عضو اولیه (125 کشور) |
کشورهای طرف متعاهدگات |
کشورهای ملحقشده (19 کشور) |
اکوادور، بلغارستان، مغولستان، پاناما، قرقیزستان، لتونی، استونی، اردن، گرجستان، آلبانی، عمان، کرواسی، لیتوانی، مولداوی، چین، ارمنستان، مقدونیه، نپال، کامبوج |
کشورهای |
کشورهای ناظر (30 کشور) |
کشورهای در حال الحاق (27 کشور) |
الجزایر، روسیه، عربستان، روسیه سفید، اکراین، سودان، ازبکستان، ویتنام، وانوآتو، سیشل، تونگا، قزاقستان، آذربایجان، آندورا، لائوس، ساموآ، لبنان، بوسنی و هرزگوین، بوتان، یمن، کیپورد (دماغه سبز)، صربستان و مونتهنگرو، تاجیکستان، باهاما، اتیوپی، لیبی، ایران |
غیرعضو |
کشورهای غیرمتقاضی الحاق |
واتیکان، سائوتومه و پرنسیپ، گینه استوایی |
(48 کشور) |
(3 کشور) |
|
کشورهای غیرناظر (18 کشور) |
کشورهای متقاضی الحاق |
سوریه، افغانستان، عراق |
|
(3 کشور) |
|
کشورهای غیرمتقاضی الحاق (15 کشور) |
ترکمنستان، کرهشمالی، تیمور شرقی، سومالی، اریتره، لیبریا، کومور، موناکو، سانمارینو، جزایر مارشال، جزایر میکرونزوی، کریباتی، نائورو، پالائو، تووالو |
سازمان تجارت جهانی در سال 1995 میلادی با پایان کار توافقنامه عمومی تعرفه و تجارت (گات) که برای 50 سال نظارت بر تجارت و تعرفه کشورهای عضو را بر عهده داشت فعالیت خود را آغاز کرد. پس نقطه آغازین جهانیشدن بازرگانی گات بود که در سال 1947 یعنی حدوداً 2 سال بعد از جنگ جهانی و پیروزی متفقین ضرورت تاسیس یک نهاد تجارتی جهانی نظم دادن به مبالات آزاد و از میان برداشتن محدودیتها و امیتازها و کاهش حقوق گمرکی احساس گردید سرانجام کنفرانس هاوانا در سال 1947 با حضور نمایندگان 56 کشور در پایتخت کوبا تشکیل شد یکی از بخشهای منشور تجارت جهانی قراردادی34 مادهای بود که بین 23 کشور که عمدتاً صنعتی بودند امضاء گردید که این قرارداد همان موافقتنامه عمومی تعرفه و تجارت یا گات بود.
اهداف سازمان تجارت جهانی
ارتقاء سطح زندگی مردم در کشورهای عضو
فراهم آوردن امکانات اشتغال کامل
افزایش مداوم درآمدها و ارتقای سطح تقاضا
بهرهبرداری کامل از منابع طبیعی
استفاده بهینه از منابع جهان و ضرورت حفاظت از محیط زیست «توسعه پایدار»
اتخاذ تدابیری برای افزایش سهم کشورهای در حال توسعه یافته از تجارت جهانی
اصول حاکم بر سازمان تجارت جهانی
گات و سازمان تجارت جهانی بر مبنای اصولی استوار است که بررسی اجمالی آنها برای درک صحیح از این سازمان ضروری است. در مقدمه موافقتنامه تاسیس سازمان تجارت جهانی، کشورهای عضو تمایل خود را برای تحقیق اهداف سازمان از طریق توافقات دوجانبه مبنی بر کاهش قابل ملاحظه تعرفههای گمرکی، برطرف کردن دیگر موانع تجاری و الغای کلیه رفتارهای تبعیضآمیز در روابط تجاری بینالملل بیان کردهاند.
این اصول و مبانی که در موافقتنامه های چندجانبه سازمان تجارت جهانی منعکس شده است عبارتند از:
تضمین آزادی تجاری بین اعضا: یکی از اصول حاکم بر گات و امروز بر سازمان تجارت جهانی تضمین آزادی تجاری بین اعضا است. اصل آزادی تجاری بر این مبنا استوار است که اقتصاد جهانی در مجموع از آزادی تجاری بیشتر از ایجاد محدودیتهای تجاری سود میبرد. هر کشوری در تولید کالاهای خاصی دارای مزیت نسبی در مقایسه با تولید همین کالا در کشورهای دیگر است. تجارت آزاد به یک کشور امکان میدهد تا از مزیتهای نسبی خود کمال استفاده را برده و بتواند با تمرکز در تولید و عرضه آن در سطح بینالمللی کالاهای موردنیاز خود را که در تولید آنها مزیت نسبی کمتری دارد، وارد کند. از آنجا که هزینه تولید کالا در کشورهایی که از مزیت نسبی تولید برخودارند پایینتر از دیگر کشورهایی است که از این مزیت محروماند، کشورها می توانند با تمرکز در تولید و صادرات آن دسته از کالاهایی که در آن مزیت بیشتری دارند به ارز دسترسی پیدا کرده و به واردات کالاهایی اقدام کنند که در تولید آنها مزیت نسبی ندارند. مبادله این کالاها به کشورها کمک خواهد کرد تا با هزینهکمتری به کالاهای موردنیاز خود دست پیدا کنند. افزایش تولید استفاده بهینه از منابع اقتصادی، بهرهبرداری از امکانات بالقوه اقتصادی کشورها و افزایش فرصتهای شغلی از جمله نتایج تجارت آزاد و امکان رد و بدل آزادانه کالا بین کشورهاست.
تجارت جهانی نه فقط وسیلهای برای در دسترس قرار دادن کالاهای مفیدی است که در یک نقطه دیگر دنیا تولید میشود بلکه راهی است برای انتقال نیازهای یک کشور به دیگر کشورها. طبق ماده 11 گات 1994 هیچ یک از اعضا حق ندارند به جز تعرفههای گمرکی و مالیاتها، محدودیتهای دیگری را در واردات و یا صادرات کالاها به وجود آورند، چه این محدودیتها از طریق برقراری سیستم سهمیهبندی باشد چه از طریق الزام به اخذ مجوزهای واردات و صادرات.
2- کاهش تعرفه های گمرکی: برخلاف موانع تجاری دیگر، برقراری تعرفههای گمرکی نه تنها در گات و سازمان تجارت جهانی ممنوع نشده بلکه امری مجاز تلقی شدهاست، اما از آنجا که کشورهای عضو ممکن است با برقراری سیستم تعرفههای گمرکی عملاً آزادی تجارت را تحتالشعاع قرار دهند، کلیه کشورهای متعهد شدهاند تعرفههای گمرکی خود را به طور قابل توجهی کاهش دهند. در راستای این تعهد عام، کشورهای عضو دائماً در مذاکرات دو جانبه خود، در صدد کاهش تعرفه های گمرکی هستند و در طول بیش از پنجاه سال عمر گات و سازمان تجارت جهانی این مذاکرات به نتایج مطلوبی رسیده و حجم تعرفههای گمرکی روز به روز کاهش پیدا کردهاست.