معرفی: در زیر اثری از هربتهایمن در (سال) 1959، چاپ شده است. سیاست اجتماعی به سرعت گسترش یافته است. نظم زیر گروهی داخل تحقیقات سیاسی میباشد. امروزه این تحقیقات مخصوص در حال پایان هستند و شاید بهتر و به صرفهتر بود اگر یک گزارش در مورد آن نوشته میشد تا اینکه یک کتاب دیگر در این موضوع پوشش داده شود. هر چند من به طور اخص توضیح نمیدهم چرا سیاست اجتماعی و تحقیق آن در سالهای 1960 گسترش یافت، نه حتی دلایل سقوط آن را، من به تأثیرات بعضی از پیشرفت های اصلی مربوط ساخته ام. من هم چنین به بعضی از تالیفات مرکزی برای نشان دادن این که کدام برای آنالیز جامعه سیاست معاصر در داخل دموکراسیهای انگلو- آمریکا است. نیز توجه کرده ام چنانچه این کتابی است که سعی میکند شماری از چیزهای مختلف را بررسی کند. بین یک دولت رقابتی است که در آن تغییرات کارکترهای فرهنگ سیاسی آنگلو- آمریکایی را آزمایش می کند. در زمانی که ما نزدیک هستیم تا سالگرد انقلاب امریکا را جشن بگیریم این به نظر می رسد که هر دو در این زمان مهم است. فرهنگ سیاسی دوباره ارزیابی افکار به عنوان حرکات است که ماندگاری دو سیاست را تهدید میکند. همچنین نشان میدهد توجهات جامعه شناسی سیاسی را برای استفاده از تاریخ معاصر در راستای هدفش. این کتاب بنابراین مجموعی از مواد خام متضاد است و هر چند محصول نهایی شاید به سلیقه ی همه کس نیاید، آن عکس العمل سنتی در جامعه دارد که من آن را میپذیرم.
این کتاب «پایان ایدئولوژی» دانیل بل در یک زندگی سیاسی است. «تعریف دموکراسی کاپیتالیستی»، که در دوره پیشرفت بخشهای صنعتی بود. این زاویه دید دیگری از آن زندگی سیاسی است. که البته با سودمندی از تجربیات تاریخی بیشتر نوشته نشده است. سالهای 1960 شاهد، سقوط توافقات سیاسی و ایدئولوژی بود. اما در مقایسه سیاستهای مانده در بریتانیا و ایالات متحده، هر چند بعضی ها ترسها و امیدهاشان را ابراز کردند، هیچ کدام از دولتهای ریاست جمهوری مدار و پارلمان مدار هنوز به پایان نرسیدهاند. در حالی که من مخالفم با آنالیز بل، ولی با بسیاری از نکوهش های او از چپ سیاسی، جنگ نمیکنم. بخش کاپیتالیست ترتیبی ساده از توافقات برای حکم رانی از یک سطح (طبقه) به سطح (طبقه) دیگر نیست. هم زمان جدایی طبقات تنها جدایی پتانسیل نیروها هستند در بخش مدرن صنعتی و نه لزوما مهم. در واقع آن حرکتهای اجتماعی سیاست است که آزمایش شده اند. این کتاب قابل توجه و دربرگیرنده مثالهایی از تضادهای غیر طبقاتی نیست. حرکتهای پنج بخش نخست بعضی از مشکلات مرکزی داخل سیاست اجتماعی سنتی را بررسی میکند. بخش (1) توضیح می دهد ارتباط میان پردازش اجتماعی کارکتر سیاست در حالی که بخش (2) نشان میدهد که چگونه آن رفتار بدست آمده است. نتایجی دارد که نه تنها برای شخص اما برای سیستم سیاسی کاربرد دارد. در بخش سوم من بحث کردم تحصیلات نرمال ابزار اصلی تحصیلات سیاسی است و آن قابل دسترس میباشد. ولی در بریتانیا، و ایالات متحده ایجاد نشد، و مورد توجه قرار گرفتند گونههای شهروندی. در بخش چهارم و پنجم الگوهای مشارکت سیاسی مورد توجه قرار گرفتهاند و پاسخ آنها خوب میباشد به ساختارهای ارائه شده، و نقش اجتماعی نیز بررسی شده است. قسمت دوم کتاب بر پایهی مواد پروندهای کشیده شده از حرکتهای معاصر سیاست – اجتماع است. این حرکتها اساسا برخلاف الگوی درونی قابل ارزیابی هستند. هدف این است که ببینیم چه مفهومهایی را آنها نگه داشتهاند برای پردازش آموزههای سیاسی و چگونه این مفاهیم ادراک ما را از فرهنگ سیاسی انگو- آمریکایی در بر میگیرد. بخش کارکردی روی کلاس مقاومت از نوع تحقیقاند.
برای در نظر گرفتن شخص که پذیرفته شده است در این موقعیت، دریافت این مسئله مشکل است زیرا در آن خوب تحقیق نکرده است از نقش سیاست اجتماعی و بر خلاف اینکه کاملا متفاوت از هرنوع تحقیق است این مسئله درک نشده است در انواع مشاهده توسط دانشمندان اجتماعی بسیاری از مردم به من در آمادهسازی این کتاب کمک کردهاند. روس گراهام، روبرت داوس، خواندند وتوجهی نکردند، در حالی که کوین مک کومریک ، روبرت بنویک، بریان ساتر، سوزاناهندلی، ماری وارنر، نایچل بولس، آلن گرامی، تونی دویسون، مارگوس کانلایف و روبرت ویلکسنیون نظرات خودشان را در مورد بخشهای خاص ارائه دادند. کوین مک کومریک و اندی رید به اندازهای کافی مهربان بودند که مبادا با این مخالفت کردن در موضوعات مختلف، مشکل برای من ایجاد کنند. برای بعضی سال ها من فکر میکردم در مورد یک رشته در تحصیلات سیاسی در دانشگاه ساسکس ایجاد کنم و دانش آموزان موفق به من نشان دادند بسیاری از دیدگاههای ارزشمند ونظرات مقصور در این کتاب و دانشگاه ساسکس مرا تشویق به درس دادن کرد و مرا با سازمان ها کمک کرد و نوشتن این کتاب را سریع کرد در نهایت من مایلم که سپاسگزاری کنم از ناشر جان ویلی و پسران برای مهربانیهایشان و حرفهای گریشان البته من مسئولیت قصور در متن نهایی را برعهده میگیرم.
بخش یک تئوری پشتیبانی اجتماعی. درک کردن تغییرات اجتماعی
استفاده اصلی از مطالعه سیاست این است که بر روی ساختار تغییرات سیاسی حساب نشود این استفاده از افتخارات گذشته است و هم چنان که پاسخها در هر دو صورت بسیار و متفاوت هستند. یکی از شاخههای اصلی از جامعهشناسی مدرن اشاره میکند به پاسخی که به رفتار شخص از ساختار سیاست مربوط است. مواد خام اساسی در این ارتباط پشتیبانی شهروند از تغییر ساختار است. پشتیبانی شهروند چیزی نیست که بخشهای معین بتوانند آنها پشت گوش بیاندازند. بنابراین سازمانها ایجاد شدهاند ولی مشخص نشده است که هدف آنها حمایت و پشتیبانی است. این پردازشها بیگونهای ارجاع داده میشوند. چنانچه جامعه سازان به عنوان نماینده های اجتماع در پایهی تئوری تغییرات سیاسی هستند. بدین گونه آن نتیجهای از پردازش اجتماعی است که در ساختمان پشتیبانی شهروند موثر است تحقیق گذشته در سیاست اجتماعی در مورد کارکرد این تئوری به وسیله پلاتو شروع شد.
به علاوه توضیح دادن بسیاری از مشکلات تئوری که در کنار گسترش اجتماعی ساری از تغییرات است پارسونز هم چنین به تئوری مرتبط توجه می کند که گوناگونی در جامعهی آمریکایی معاصر ندارد. مفهوم او همراه با مفاد خام برای مطالعهی پردازش هم گون هستند. پل اصلی میان تئوری بزرگ پارسون و بیشتر یافتهها در پرتوندهی سیاست اجتماعی ساخته شده بود. توسط دیوید اسیتون این شگفتآور نیست در بررسی لذت یکسان آنها از به کار گرفتن آنالیزسیستم در مطالعه پدیدههای اجتماعی در اواخر سالهای 1950 اسیتون نوشت. یکبار ما ایدهی زندگی سیاسی علاوه بر سیستم رفتاری را وفق داریم در هر حال ما راهنمایی شدیم به درخواست دانستن داخل شرایط که برای سیستم ممکن بیساخت که خود را نگاه دارد یا تغییر کند که این ناموفق شدن در نگه داری خویشتن است. در میانهی دههی 80 بخسی از سیاست اجتماعی مجبور است که بازی کند در ایجاد تغییرات «به صورت بسیار مهم، تئوری مطالعه از پردازش اجتماعی در زندگی سیاسی خانگی میکند. گرایش به دیگران برای درک راهی که سیستمهای سیاسی می توانند بر روی آن پافشاری کنند حتی چنانچه آنها تغییر میکند. برای بیشتر از یک نسل.
این یک ساختار معمول است برای بیشتر مدلهای سیستم سیاسی است سیاست تصور نشده است به عنوان شماری از خروجیها و ورودیها توسط بعضی از تاثیرات میان آنها رجوع شدهاست. به راه که خروجیها اطلاعاتشان را در تغییر شکل ورودیها میگیرند دو ورودی گوناگون درخواست میشوند. و پشتیبان که میتواند هر کدام زیر شاخه باشد داخل شماری از قطعات پشتیبان معمولا فکر میشود و عنوان هردو پشتیبان اجتماعی و درخواست واجتماع سازی. درخواست مخالف پشتیبانی هستند در حالی که آنها باید همچنین ملاقات شوند. همه آنهایی که به نظر میرسند که استفادهی منابع محدود را گسترش دهند اما اگر پشتیبانی درخواست شده است توسط پردازش اجتماع سازی پس سپس این الگوی درخواست ها است. اجتماعی سازی به نظر میرسد که نوع درخواست ها را متاثر می کند، تراکم به صورتی که آن نگه داشته شدهاند و را ه به صورتی که آن ها ارئه شدهاند و راه به صورتی که آنها ارائه نشدهاند. مقایسه میان درخواستها و پشتیبان شاید کاملا منقطع نیستند. برای تغییر از یک سیاست میتواند به اندازهای نتایج درخواست های محدود به عنوان پشتیبان بالاتر باشد. کی تفاوت مهم میان دو مفهوم که بزرگتر شدهآند به صورتی که آنها می توانند قانون مند شوند. این بسیار ساده تر است. که کنترل کنیم یا شبیه سازی کنیم درخواستها تا اینکه پشتیبان را بسازیم یا از بین ببریم درخواستها بنابراین به نظر بیشتر از پشتیبان توسط فاکتورهای دیگر متاثر میشوند. تا اجتماع سازی دولتها به صورت ادامه دار از قانونی سازی استفاده میکنند به مفهوم به چالش گرفتن درخواست ها و در بسیاری از موضوعات این هم چنین تاثیر دارد این بسیار سخت است که درک کنیم پشتیبانی قانونی توسط رد کردن قانون سازی، هر چند این شاید سازمانها و شکل الگوی پشتیبانی را به راههای مختلف ببرد. شاید این در بیشتر زمان ها باشد،در هر حال پیش از تغییرات واقعی رفتار هنگامی که دانشمندان سیاسی از تازهکاری و اجتماع سازی میگویند. آنها فکر می کنند به عنوان فعالیتهای سیاسی و بیشتر به خصوص سازمان سازی سیاسی فرضیه مرکزی است که زندگی سیاسی یک جامعه حفظ نشود وهر که از آن پیروری میکنند، آنها باید جداگانه باشند که آماده شدهاند تا درگیر فعالیتهای سیسای و نگهداری دفترهای سیاسی شوند. برخلاف اعتقادی که دموکراسیها دارند به هوشمندی شهروندان متوسط نخبگان سیاسی اهمیت ویژهای در سیاستهای دموکراتیک دارند. شواهد نشان می دهد که ارزش های دموکراتیک بسیار دفاتر هستند به نخبگان سیاسی تا به شهروندان دیگر فعالان سیاسی میتوانند دیده نشوند به عنوان مدیران ساختمان ارزشهای اجتماعی باشند. یک مضمون در تئوری دموکراتیک است که رهبران سیاسی میتوانند نمایش دهند اهمیت ساختارهای تحصیلی را زیرا آنها مرکز توضیحات سیاسی هستند. راهی که آنها رفتار میکنند با خویشتن متاثر می کند. نه تنها چگونه شهروندان دنبال میکنند آنها را به عنوان اشخاص هم چنین چگونه شهروندان سیاستمداران را ارزیابی میکنند. مفهوم پشتیبانی اجتماعی می کند شماری از مشکلات تعریف شده را که در ارتباط با اثرات اجتماعی بعدی تئوری هستند. اسیتون و دنیس پشتیبانی را تعریف کردند به عنوان«احساسات اعتماد، راحتی، بزرگمنشی و مخالفان آن ها که مسئول شاید مستقیم بعضی از چیزها هستند. اگر پشتیبانی مثبت است. نیازهای فرد آن چیز اگر پشتیبانی نیازهای فرد را نگه دارید یا رد کند از آن چیز آنها پشتیبانی را به دو زیر شاخه تقسیم میکنند. جداسازی آزاد ومخصوص پشتیبانی مخصوص حکم رانی ارزش های شخصی است از پاداش ها وعقب ماندگیهای پدیدار شده بر او از تعلقات به سیستم سیاسی بیشتر و مخصوصا ارزیابی اثرات شخصی از سیاستهای دولت پشتیبانی آزاد بیشتر د رارتباط با تحقیقات اجتماعی سازی است. زیرا «… اعتماد اصلی نشده وراحتی که اعضاءمیجویند به چیزهای گوناگون از یک سیستم چنانچه در خودشان پایان مییابد» میباشد. باور بیاستناد است که هر چند شهروندان جداگانه شاید در موقعیت پشتیبانی مخصوص را رد کنند تغییر سیاست تهدید نشده است تنها اگر پشتیبانی آزاد رد نشود. پشتیبانی یک واژهی قوی است که پیشنهادی دهد فعالیت مثبت از یک بخش جدا این معمولا نیست که شهروندان خودشان را ابراز کنند در رفتارهای غیر انتزاعی هم چنین بر نیمی از، یا در مقابل با، ایجاد ساختار، زیرا که بیشتر بخشها میپذیرند چیزها را چنانکه هستند، یا اگر شما دوست دارید آن ها را به سادگی موافقت میکنند.
استیون پیشنهاد میدهد سه راه برای ابراز پشتیبانی – در ارتباط با جوامع سیاسی یا به تمام الختیارها، یا «مهمترین» رژیم. شهروندان بریتانیایی و امریکایی میتوانند معمولا نگه دارنده های اخیر دفترهای سیاسی را ناپسند ببینند برای جوامع سیاسی استیون میشود تا در معنی بخشی ملیتی به شهروند وفادار کسی است که خود را به عنوان یک آمریکایی، بریتانیایی یا هر چیز دیگر شناسایی کند. و این جوانمردانه است که گفته شود اگر هیچ ایدهای در مورد شهروندی معمول وجود ندارد سپس امیدواری به اتفاق افتادن برای تغییرات سیاسی بی گمان باریک هستند. رژیم ساختار موسسه بسیاری شده است و قوانین بازی زندگی سیاسی انجمنها را کنترل میکند. این می تواند بحث شود که شهروند بیشتر ارزش دارد اگر درک کند و موافق قوانین سیستم باشداز اینکه اگ راو بیش از اندازه و بینقد میهن پرست نباشد. این میتواند تغییرات سیاسی وابسته به ارزشهای سیاسی که کنترل زندگی سیاسی را مهمتر میداند، ایجاد کند. یک پتانسیل خطر در تاکید بر پشتیبانی شرهوند برای رژیم معیار است که میعارها می توانند تقدس ایجاد کنند در حالی که رفتار شهروندان همیشه درک شود. در راه هایی که پیشنهاد میدهد که معیارها پشتیبانی شدهاند، یا در نهایت تهدید شدهاند. تاکتیک اساسی این بود که الگوهای دادن دیده نشده اند در یک سیاست دموکراتیک «مثال ایالات متحده» و هنگامی که سطوح ناآگاه و کم رضا کشف نشدند که پیشنهاد میداد که ایالات متحده با قوانین راهنمایی رفتار مطابق نیستند که تئوری دموکراسی است و سپس این تئوری بود که می بایست با شرایط سنجیده شوند. این نشان میدهد به کاربران پاسخ های جایگزین از راههای پیشنهاد شده از افزایش گسترش شهروندی این نشان میدهد به کاربردن پاسخهای جایگزین از راههای پیشنهاد شده از افزایش گسترش شهروندی در سیاستها را در راهی مشابه ارگ معیارهای رژیم توسط بعضی شهروندان پشتیبانی نشد سپس ……بیشتر ازا پذیرفتن امکانات که شاید معیارها و دموکراتیک نیستند یا بر اساس پشتیبانی به دوری جهانی هستند در محیط های واقعی از بررسی در مطالعات سیاست اجتماعی به نظر میرسد که هر دو محدودیت در دید و آشکاری چگونگی در مسیر نشان هستند. اکثریت از تحقیق نگاه کرده است. به راهنمایی کودکان از خودمختاری سیاسی مضمون معمول حول محور تعریف کودک جوان از خود مختاری سیاسی به خصوص توسط رئیس جمهور ایالات متحده است. چنانچه کودک بزرگتر میشود او با خود مختاری سیاسی آشنا شود به عنوان یک نقش موسسه ای به عنوان یک جداگانگی مخصوص جالب است که توجیه کنیم که بعضی از گذر- فرهنگ های مطالعات دانشمندان سیاسی آمریکایی الگوی تحقیقات- خانگی خود را کپی کردهاند. این برای آنها مشکلات فراوانی در ارتباط با بریتانیا که، سر مسئول از ایالت حکم می راند اما قانونمندی نمی کند. دوم این باور شده است که اگر خودمختاری سیسای می تواند شخصی کند تصور عمومی را این نشان می دهد ظهور شهروند همراه با مدخل به سادگی درک نشده در زندگی سیاسی را.
دومین محل بسیار مهم در بررسی مفهوم وفاداری خوبی را در برمیگیرد این درک نشده است که الگوهای ارتباطی خوبی دیده میشوند زیرا کمی سخت است که سوالات بسازیم و اطلاعات بدست آمده می تواند تعیین کمیت گردد. سخت خواهد بود که انکار کنیم که این تصویری از رفتار سیاسی است هر چند یک میتواند معنی ارزشمندی داشته باشد هر برت هایمان پیشنهاد می دهد که تعاریف حزب عمل میکند به عنوان قابی مرجع برای شهروند که میتواند تغییرات را تحمیل کند.
حزب به اشخاص کمک میکند که مانند نکتهی – مرجع در بسیاری از راههای مشابه به زودی رفتارها را قالب بندی میکند در مقابل خود مختاری سیاسی مسئول است که رفتارهای بعدی را راهنمایی کند. ادامهی ارتباط برای آنها نیروی قدرتمندی ایجاد می کند تا برای تغییرات سیاسی کار کند. این بخش از ادراک خود علوم سیاسی است که وفاداران حزب در ارتباط با خانواده هستند و از والدین به فرزندان مستقل میشود. هر چند این میتواند اساسا صحیح باشد بعضی از ارزیابیها در ساختار هستند. کودکان فرانسوی به نظر کمتر ادراک والدینشان را میشناسند تا کودکان آمریکایی و در هر موضوع ناقطعیت بزرگتر موجود است وقتی چندین بهجای دو حزب موجود است. حتی سیاستهای دو حزبی بریتانیا و آمریکا انتقال وفاداری حزبی از ضمانت است. توجهات اخیر در درصد مورد نظر از انتخاب باید وفاداری آنها را جابه جا کند. بیشترین کاربرد عقیق تجربی در این است که سعی کند توسعه جهت یابی دشوار به سمت سیستم سیاسی را نشان دهد. اگر ثبات از لحاظ ثبات اجتماعی ناشی شود. یک ثبات مشخصی محسوب نمیشود. بلکه به عنوان فرمان مبهم و مجهولی نسبت به اختیارات دولتی تفسیر میشود.
تئوری سیاستهای دموکراتیک مشارکت شهری را تشویق به جریان سیاسی میکند و این مسئله دلالت بر بعضی ازمسایل پیچیدگی خاصی در تشکیل سیاست دارد. مشارکت واقعی ممکن است که بیش از وفاداری شخصی و خشنودی به وضع موجود تفسیر شده باشد. این موضوع ممکن است به خصوص باشد در هر حال شکل اصلی مشارکت –رای- نمونه از نوع دینی را داراست اما همان طوری که باید باشد نیست: مشارکت به این معنی است که راهگشای کنترل شهری در تمام جنبههای سیاسی باشد و از اینکه فقط یکی را از بین دو عنوانهای نه خیلی متفاوت را انتخاب کند کسی که در برنامه های نه خیلی متفاوت را طراحی کرده است نکته قابل توجه در مورد مشارکت در این است که شهر پیچیده در واقع یک شهر فرمانبر است. در جریان ساختار سیاست مدتها شخصی نقشی را داراست که در جریان ساختار سیاست بازی میکند همچنین یک حد و مرزی را رد سیستم خود در نظر دارد.
محتوای یادیگیری سیاسی به سه بخش تقسیم شده است نه به دست آوردن تابع حکومتی یادگیری تابعیت و اجتماعی کردن به توابع سیاسی تخصصی وآنچه توابع حکومتی آموزش دیدهاند. آثار ادبی را تحت شعاع قرار داده است. طوری که بیشترین موارد در آرمان گرایی از اختیارات سیاسی را یکپارچه خواهد کرد. تابعیت روی توانایی شخصی متمرکز میشود تا در جریان سیاسی شرکت کند. سیاسی نیستند و سادهترین موردی نیست که بتوان تحقیق را هدایت کرد این اهمیت سریعا نمونه تمایلات را کشف کرد. است که احتمال دارد مشارکتهای آینده را تحت تاثیر قرار دهد. اکثر تحقیقات زیر خود ثمر بخشی سیاست به مرحله انجام رسیده است گستردهترین مبنای ثمربخشی سیاست توسط انستیون و دنیس طراحی گردیده است. آنها 5 عوامل ممکنه را پیشنهاد دادند: به اندارهای که هر شخصی احساس میکند که او از لحاظ سیاسی قدرتمند است. بر این استوار است که دولتها به درخواستهایش جواب خواهند داد درک او نسبت به اینکه چطور روش سیاسی کار میکند وسایلی که فرد تحت تاثیر قرار دهد میتواند بهکار گرفته شود و سرانجام به اندازه گسترش یابد که او احساس کند تغییر عملی است. به دور از مسئله خیلی دشوار نسبت به این مقدار ثمر بخشی یافتههایشان زیبا هستند البته نه خیلی زیاد چون کاملا غیر منتظره نیستند زیرا نمایشگر یکی از قسمتهای تحقیق سوسیالیستی است که خوش بینی به هم ریختهای را نشان نمیدهد. وقتی او بزرگتر شد از نظر سیاسی موثرتر شد. اما قبل از هشتمین درجه 17 در صد ازنمونههایشان به عنوان قانون در ثمربخشی رده بندی شده بود و فقط 29 درصد ملایم موثر بودند. انواع گوناگون نمونههای مهم ظاهر شده برای افراد دارای ضریب هوشیهای قانونی و قانون جایگزین شده روی نمودار اقتصادی – اجتماعی کمتر از میزان سیاسی موثر بخش بودند با این وجود هیچ تفاوت یکسانی برای ثمربخشی سیاسی وجود نداشت. زنها به طور بارز کمتر از مردها از لحاظ سیاسی درگیر شده بودند. علی رغم یافتههای پیچیده دو مولف به مشترکات خوش بینی گرایی معمول خاتمه دادند. اما برای تلفیق این گونه معیار (ثمر بخشی سیاسی) و سن تاثیر پذیر، نارضایتیهای سیاسی در اجتماعات بزرگ پیشرفته ممکن است به آسانی کمتر جلوگیری کند. سرخوردگی با معیار دموکراسی ممکن است شرایط قابل قبول تری را برای رشد پیدا کند. فرض دادن آن با حقیقت مشکل است که دادههای خودشان نشان می دهد کمتر از نیمی از هشتمین درجهها ردهبندی به عنوان قانون در وضع اقتصادی اجتماعی در ثمر بخشی سیاسی بالا هستند اگر در اولین بار موجود نباشد بعدها مشکل خواهد بود تاببینیم چطور تاثیر سیاسی می تواند از نارضایتیهای سیاسی بزرگتر جلوگیری کند.