مقدمه :
بانکداری الکترونیک در کشورعزیز ما در حالیکه فشار بسیار زیادی از سوی دولت به مردم برای استفاده از خدمات عابر بانک ، شتاب ،ATM و … می باشد . که همه این 4 مربوط به این بانکداری می باشد . این نوع بانکداری در قدیم این گونه تعریف می شد . یعنی الکترونیکی کردن فعالیتها ی بانکی بدانیم ، تمام بانکی بعد از جنگ جهانی دوم از کامپیتوتر استفاده کردند . طبق این نظر کشور ما سالهاست که بانکداری الکترونیکی پیوسته است .
امیدواریم که کشور ما (ایران ) با استفده از مدیران مجرب و استفاده از روشهای پیشترفته علمی و برطرف کردن مشکلات کنونی این بانکداری در کشور ما باشد و ایران عزیز جهش چشمگیری در این مورد داشته باشد .
بانکداری الکترونیک به مفهوم امروزی چیست ؟
بانکداری الکترونیکی که در سال 1991 و با وجود آمدن اینترنت شکل گرفت آن است که مشتریها بتوانند بدون مراجعه به شعب کار خود را با مراجعه به فضای الکترونیکی انجام دهند . این فضا 15 سال است که راه افتاده و متأسفانه ما در این زمینه مشکل داریم .
اینکه چرا ما در بانکداری الگترونیک پیشرفتی نداریم به خیلی از مسائل از جمله زیر ساختهای انسانی و اجتماعی باز می گردد تا زیر ساختهای فنی ، یکی از مشکلاتی که مادر بانکداری الکترونیک در ایران داریم آن است که در این نظام آدمها برای ما شناسایی نمی شوند که این یکی از بزرگترین مشکلات شبکه بانکی است ، جامعه ، دیجیتالی نیست و نمی توانیم افراد را شناسایی کنیم ، چون برای آنها کد نداریم .
مشکلات بانکداری الکترونیک چیست ؟
از مشکلات مهم انداز ه گیری ریسک پذیر ی می باشد که متأسفانه در کشور ما اعمال نمی شود . نداشتن بستر مناسب قانونی بر سر راه بانکداری الکترونیک نیز از دیگر مشکلات موجود است . در دادو ستدهای عامیانه سند کاغذ ی معتبر می باشد ولی از نظر محاکم قانونی سند الکترونیکی پذیرفته نیست .
امنیت ملی و مسائل امنیتی مشکل دیگر در بانکداری الکترونیکی می باشد . قانون تجارت الکترونیک تعیین کرده وزارت اطلاعات ، قو قضائیه و سازمان برنامه و بودجه برای بر طرف کردن مدافع امنیتی درگیر شوند ولی هنوز کمیته ای برای پیگیری این مسائل شکل نگرفته است . باید ارگانی مشترک از وزارت اطلاعات ، قوه قضائیه و شبکه بانکی کشور تشکیل گردد تا با پیگیری آنها الگوریتم های حفاظتی و روشهای موجود امنیتی به وجود آید .
آشنا بدن مردم با مسائل رمز از دیگر مشکلات این نوع بانکداری در کشور می باشد . اگر همه این مشکلات راجمع بندمی کنیم . متوجه می شویم که بانکداری الکترونیک با مشکلات زیرساختی جدی در ایران روبرو می باشد .
در نظام بانکی کاغذ بسیار ارزشمند است و سیستم های بانکی ما خیلی به آن اتکا دارند و تغییر برای آن خیلی دشوار می باشد .
از دیگر مشکلات ، آداب و رسوم مردم ماست ، در ایام عید مردم دوست دارند به همه پول نقدی عیدی بدهند و این نشان دهنده این است که مردم تمایل زیادی به نقدینگی دارند و تمایل کمی به پول الکتریکی دارند .
آخرین مشکل ما خود سانسوری است ، ایرانی ها خیلی تمایل ندارند مسائل اقتصادی خود را افشاء کنند آن هم به خاطر مالیات است . دردنیای الکترونیکی همه چیز ثبت و ضبط می شود و مردم ما زیاد از این واقعه رضایت ندارند به همین دلیل تمایلی به بانکداری الکترونیکی و پول آن ندارند . اگر بخواهیم این کار به سرانجام برسانیم به یک عزم ملی و قانون نیازمندیم . هر وقت به یک تعامل و عزم ملی برای بکارگیری بانکداری الکترونیک رسیدیم ، 10 سال بعد می توانیم شاهد این مقوله در کشور مان باشیم .