تحقیق مقاله طراحی صحنه

شماره سکانس : 1                     شماره صحنه : 1

نام صحنه : آشنایی با شخصیت‌ها

زمان : سحرگاه

مکان : خانه گیلانه (کلبه‌ای کوچک)

داخلی : داخلی (شب)                            خارجی :  -

شخصیت اصلی : می گل - گیلانه             شخصیت فرعی: رحمان

گریم : می‌ گل و گیلان و اسماعیل گیلانه با لباس روستایی و چهره‌ای تلیده و شکسته نشان ارزنی – رنج دیده و زحمتکش می‌دهد و می گل با چهره‌ای بچه گانه و موهایی آشفته و اسماعیل صورتی رنگ پریده و زرد نشان از دردی نهان دارد.

لباس بازیگر : لباس‌های  ساده روستایی مازندران

لوازم صحنه ثابت : قاب پنجره – تخت و بالش

لوازم صحنه شخصی : تبر – لباس سربازی اسماعیل – چوب رخت – هیزم – پتو

اسباب و ادوات : تبر

حیوانات : ندارد

جلوه‌ های ویژه تصویری : تصاویری از جنگ – بمباران‌ها و هواپیماهای جنگی

جلوه‌های ویژه صوتی : صدای مهیب انفجار و آژیر قرمز – شلیک ضد هوایی‌ها و صدای جیغ زنان ومردان و کودکان – ضربه‌های بهتر

محل و چگونگی وقوع رویداد در هر مکان : روستای مازندران

خلاصه صحنه : گیلانه یک فیلم دو جلدی است که ابتدا از تاریکی یکدست و غلیظ شبانه شروع می‌شود و در جلد دوم با دشت پوشیده از مه خاکستری به پایان می‌رسد.

خلاصه سکانس : ابتدا با صدای آژیر قرمز و صدای مهیب انفجارهای پی در پی تصویر قطع می‌شود و می گل در خواب ناله می‌کند و گیلانه سعی در آرام کردن او دارد. می گل گریه کنان از خواب پریده و مادر او را نوازش می‌دهد و آرام می‌کند و اسماعیل برادر می گل با قدرت هیزم‌ها را با تبر خورد می‌کند و گیلانه در حالیکه زیر لب دعا می‌خواند و به او فوت می‌کند. آرزوی خوشبختی  و تندرستی اسماعیل را از خدا می‌خواهد.

شماره سکانس : 2                     شماره صحنه : 2

نام صحنه : اسب سواری اسماعیل

زمان : روز

مکان : دشتهای اسپیلی

داخلی : -                                          خارجی :  خارجی (روز)

شخصیت اصلی : اسماعیل                      شخصیت فرعی:  -

خرده شخصیت :    -                           سیاهی لشگر:  -                                                    

گریم : چهره خسته ولی تنومند اسماعیل و صورتی عرق کرده          

لباس بازیگر:لباس محلی مازندرانی همراه با چکمه‌های چرم بلند

لوازم صحنه ثابت : -

لوازم صحنه شخصی : لباس محلی بازیگر  

اسباب و ادوات : -

حیوانات : اسب

جلوه‌های ویژه تصویری : تاختن اسب توسط اسماعیل

جلوه‌های ویژه صوتی : صدای تاختن سم‌های اسب بر روی دشت

محل و چگونگی وقوع رویداد در هر مکان : دشت‌های اسپیلی مازندران (اسب سواری)

خلاصه صحنه : اسماعیل اسب سواری می‌کند

خلاصه سکانس : عبور اسماعیل از دشت‌های اسپیلی همراه با اسب و با مقاومت می‌تازد.

شماره سکانس : 3                     شماره صحنه : 3

نام صحنه : بدرقه اسماعیل

زمان : روز

مکان : مقابل کلبه‌ای نیمه ساخته

داخلی : -                                          خارجی :  روز (خارجی)

شخصیت اصلی : اسماعیل، گیلانه، معمار     شخصیت فرعی: می گل، ستاره

گریم : صورت یگانه و می گل و ستاره و اسماعیل، شاد و مهربان و خندان‌تر از همیشه و معمار مرد میانسال تکیده نشان می‌دهد.

لباس بازیگر : اسماعیل لباس سربازی بر تن دارد و شالی صورتی برگردن انداخته، یگانه و ستاره شال‌های بافته شده‌ای را برگردن انداخته‌اند و سوز سردی می‌وزد، می گل چادری بر سر دارد و صورتش را از سوز سرما در لابه‌لای چادرش پنهان می‌کند و معمار مرد میانسال لباس گرم بر تن دارد

لوازم صحنه ثابت : شال بافتنی – لباس‌های بافتنی

لوازم صحنه شخصی : قرآن – سبدهای میوه – هدایا و اسپند دانه- شال و لباس‌های بافته شده – دسته‌ای از گل‌های وحشی

اسباب و ادوات : وانت

حیوانات : اسب

جلوه‌های ویژه تصویری :اسب سواری اسماعیل و چیدن دسته‌ای از گل‌های وجشی توسط او بر روی اسب

جلوه‌های ویژه صوتی : صدای جمعیت زنان و مردان و همهمه آنان برای بدرقه مردان جوان به سوی جبهه‌ها

محل و چگونگی وقوع رویداد در هر مکان : مقابل اسکلت چوبی در اطراف یکی از روستاهای مازندران

خلاصه صحنه : رفتن اسماعیل با دیگر جوانان هم محلی خود به سوی جبهه‌ها و نگرانی و تشویق خانواده برای او

خلاصه سکانس : اسماعیل نامزدی به نام ستاره دارد و گیلانه مادرش و می گل خواهرش هستند او تصمیم می‌گیرد که برای دفاع از میهن خود به سمت جبهه رود و به همین دلیل در این سکانس شاهد بدرقه او هستیم توسط خانواده‌اش و خانواده او که از این تصمیم اسماعیل دچار نگرانی و اضطراب هستند و ناچار تسلیم تعمیم اسماعیل گشته و با چشمانی اشکبار او را راهی می‌کنند و اسماهیل و دیگر مردان سوار بر وانت شده و از زیر قرآن رد می‌شوند و با سبدهای میوه و هدایایی از سوی مردم مورد استقبال قرار گرفته و از زیر قرآن رد شده و راهی سفر می‌گردند.

شماره سکانس : 4                     شماره صحنه : 4

نام صحنه : نگرانی مادر

زمان : شب

مکان : محوطه جلو کلبه همراه با مه شدید

داخلی :-                                           خارجی :  شب (خارجی)

شخصیت اصلی :گیلانه                          شخصیت فرعی:  -

خرده شخصیت :    -                           سیاهی لشگر: -       

گریم : چهره گیلانه تکیده تر و استخوانی از قبل شده و نگرانی در چهره‌اش موج می‌زند. و اشک در چشمانش موج می‌زند.

لباس بازیگر : لباس محلی مازندرانی و چادری بر کمر بسته و ژاکتی ژنده بر تن دارد و دسته‌هایی پنبه بسته

لوازم صحنه ثابت : بلکه نرده‌های چوبی

لوازم صحنه شخصی : -

اسباب و ادوات : دهنه اسب

حیوانات : اسب

جلوه‌های ویژه تصویری : نشان دادن قرص کامل ماه در آسمان و هوایی ابری

جلوه‌های ویژه صوتی : حرف زدن گیلانه با اسب و گریه کردن و نامه کردن به درگاه خداوند

محل و چگونگی وقوع رویداد در هر مکان : گیلانه درجلو کلبه و در جای که دهنده اسب به نرده‌های چوبی بسته شده ایستاده

خلاصه صحنه : راز و نیاز گیلانه با پروردگار خویش و درد و دل او با اسب اسماعیل و اشک‌ها و دلسوزی‌های مادرانه

خلاصه سکانس : گیلانه که بعد از رفتن اسماعیل بی خوابی به سرش زده از سویی دیگر نگرانی نگذاشته او چشم بر هم گذارد شبانه بلند شده و به سمت در رودی کلبه می‌رود، چشمش به اسب اسماعیل افتاده و اشک ناخودآگاه از چشمانش سرازیر می‌شود و او عاجزانه از خداوند خواهان سلامتی اسماعیل می‌باشد و او را صحیح و سالم از امام رضا می‌خواهد.

شماره سکانس :5                      شماره صحنه : 5

نام صحنه : بگو مگوی گیلانه با می گل

زمان : روز

مکان : جلو خانه گیلانه

داخلی :-                                           خارجی :  خارجی (روز)

شخصیت اصلی :    گیلانه- می گل           شخصیت فرعی:  -

خرده شخصیت : بچه در شکم می گل       سیاهی لشگر: -       

گریم : می گل با شکم برآمده که نشان از بارداری او می‌دهد نگران و عرق کرده و سراسیمه به نظر می‌رسد و گیلانه با دست‌های پنبه بسته و چهره‌ای خسته

لباس بازیگر : می گل چادر بر سر دارد و لباسی گشاد و پوشیده بر تن دارد و روسری محلی بر سر دارد و موهایش آشفته از زیر روسری بر روی صورتش ریخته و صورت گیلانه که چهره به نظر می‌رسد با همان لباس‌های همیشگی و گالش بر پا دارد.

لوازم صحنه ثابت : تبر – هیزم ها

لوازم صحنه شخصی : ساک‌ - لباس – بندهای لباس

اسباب و ادوات : -

حیوانات : اسب

جلوه‌های ویژه تصویری : -

جلوه‌های ویژه صوتی :

شماره سکانس :     6                  شماره صحنه : 6

نام صحنه : رفتن گیلانه همراه با می گل دخترش

زمان : روز

مکان : مقابل کلبه نیمه ساخت

داخلی :-                                           خارجی :  خارجی (روز)

شخصیت اصلی : گیلانه و معمار                شخصیت فرعی:  می گل

خرده شخصیت : فرخنده آبجی                   سیاهی لشگر: -      

گریم : معمار (بنای خانه گیلانه) با موهایی تقریبا جو گندمی و دستان چروکیده و گیلانه مثل همیشه مغموم و نگران

لباس بازیگر : معمار لباسی گرم از نوع لباس‌های محلی مازندران بر تن دارد با چکمه‌های بلند و گیلانه چادری گلدار بر سر می‌کشد و ساک در دست و می گل چادری مشکی و ژاکتی پشمی بر تن دارد.

لوازم صحنه ثابت : بارچوب – ساک در دست گیلانه و می گل- کلبه گیلانه

لوازم صحنه شخصی : پول – ساک

اسباب و ادوات : سقف نیمه تمام کلبه – تشت پر از سیمان و ماسه – بارچوب – افسار اسب

حیوانات : اسب

جلوه‌های ویژه تصویری : رفتن معمار بر روی سقف خانه گیلانه در زمستان و باران شدید

جلوه‌های ویژه صوتی : صدای ریز شن تند تند باران و صحبت کردن با صدای بلند معمار با یگانه – صدای عبور اتوبوس و ماشین‌ها از کنار جاده

محل و چگونگی وقوع رویداد در هر مکان : مقابل کلبه نیمه ساخته و راهی شدن می گل و گیلانه به سمت تهران و صحبت‌های معمار با گیلانه و دلداری او برای سالم بودن داماد و پسرش

خلاصه صحنه : راهی شدن گیلانه به همراه می گل

خلاصه سکانس : گیلانه در حالیکه بار چوب را از روی اسب برداشته و بر روی زمین می‌گذارد، افسار اسب را محکم بر زمین می‌کند و با معمار در رابطه با درست شدن سقف خانه‌اش که از آن آب چکه می‌کند چند کلمه‌‌ای حرف می‌زند و از او می‌خواهد که هر چه زودتر آنرا ترمیم کرده و خانه و زندگیش را به او می‌سپارد و سفارش می‌کند تا می گل را تا تهران همراهی کند و معمار به او دلداری می‌دهد که همه چیز به خوبی و خوشی پیش رود در حالیکه معمار خواهان گیلانه است و گیلانه از این موضوع طفره می‌رود و بحث را عوض می‌کند.

شماره سکانس :7                      شماره صحنه : 7

نام صحنه : صحبت‌های شیرین میان می گل و گیلانه

زمان : روز

مکان : جاده میان مواقع شاه شهیدان

داخلی :-                                           خارجی :  روز (خارجی)

شخصیت اصلی : گیلانه و می گل              شخصیت فرعی:  -

خرده شخصیت : اوس رشد، بچه در شکم می گل

سیاهی لشگر: -       

گریم : صورت بچه گانه می گل  به طرز دخترانه‌ای گریم شده و گیلانه اینبار لبخندی بر لب دارد و شیرین تر به نظر می‌رسد.

لباس بازیگر :

لوازم صحنه ثابت : ساک

لوازم صحنه شخصی : سربند سفید گیلانه – گوشواره‌های گیلانه

اسباب و ادوات : اتوبوس

حیوانات : -

جلوه‌های ویژه تصویری : وزیدن باد از لابه‌لای شیشه اتوبوس بر روی صورت و روسری گیلانه و دخترش

جلوه‌های ویژه صوتی : صدای خنده شیرین می گل و صدای وزش باد

محل و چگونگی وقوع رویداد در هر مکان : می گل و گیلانه راهی دیلمان می‌شوند و از لابه لای مرتع با اتوبوس میگذرند در حال صحبت کردن با یکدیگر هستند.

خلاصه صحنه : درد و دل می گل و گیلانه در داخل اتوبوس

خلاصه سکانس : می گل و گیلانه در حالیکه با هم درد و دل میکنند و می گل با شیطنتی خاص سعی در سر به سر گذاشتن گیلانه دارد و با او می‌گوید و می‌خندد ولی گیلانه به او رد نمی‌دهد ولی در دل می‌خندد به حرفهای شیرین می گل.

شماره سکانس : 8                     شماره صحنه : 8

نام صحنه : گذشتن می گل و گیلانه از مراتع

زمان : روز

مکان : مراتع سبز شاه شهیدان

داخلی :-                                           خارجی : روز (خارجی)

شخصیت اصلی : می گل و گیلانه              شخصیت فرعی:  -

خرده شخصیت : بچه در شکم می گل       سیاهی لشگر: -       

گریم : می گل صورتی عرق کرده و رنگ پریده پیدا کرده و گیلانه با چهره‌ای خسته اما قدرتمند

لباس بازیگر : می گل و گیلانه در حالیکه چادر بر سر دارند و ساک در دست و لباس‌های ضخیم زمستان

لوازم صحنه ثابت :ساک

لوازم صحنه شخصی : -

اسباب و ادوات :

حیوانات : -

جلوه‌های ویژه تصویری :

جلوه‌های ویژه صوتی : صدای نفس‌های بریده می گل

محل و چگونگی وقوع رویداد در هر مکان : مراتع سبز شاه شهیدان و گذر کردن گیلانه و می گل از آنجا

خلاصه صحنه : خستگی می گل و دلداری گیلانه به او به ادامه راه

خلاصه سکانس : گیلانه و می گل با وسایل از مناظر سبز می‌گذرند، می گل سنگین و نفس بریده لحظه‌ای می‌ایستد ولی گیلانه ساک او را از دستش گرفته و راه می‌افتد.