در میان اقوام و ملل جهان ، هر قوم و ملتی به خصوصیتی شناخته شده است . ویژگی‌های قوم یهود (پیامبران سه دین بزرگ یهودیت ، مسیحیت و اسلام از نسل حضرت ابراهیم هستند . او دو همسر به نام های هاجر (مادر اسماعیل و جد حضرت محمد) و ساره (مادر اسحاق و جد قوم بنی اسرائیل) داشت . یهودا یکی از فرزندان یعقوب بن اسحاق است که منشأ پیدایش و یکی از وجوه تسمیه قوم یهود و نسل بنی اسرائیل است . ابتدا و پیش از اسلام ، رابطه یهودیان و مسیحیان ، به خاطر موضع انکاری «احبار یهود» نسبت به حضرت عیسی خصمانه بود . این خصومت به ویژه با گسترش دین مسیح و بشارت انجیل که از سوی پولس حواری صورت پذیرفت ، تشدید شد و با پذیرش مسیحیت به عنوان آیین رسمی حکومت از جانب امپراتور روم، کنستانتین (312م) شدیدتر گردید .
حضرت عیسی کوشید تا بنی اسرائیل را اصلاح کند از گمراهی و فساد باز دارد . اما کمتر نتیجه گرفت . زیرا واکنش آشکار و اولیه یهودیان . فعالیت فراگیر تبلیغاتی ضد وی بود . در نهایت یهودیان با تشکیل جبهه ای از مخالفان و تحریک حکومت روم ، فرمان بازداشت و در نهایت اعدام او را هدف خود قرار دادند . یهودای اسخریوطی (از شاگردان عیسی) یهودیان را در این امر یاری رساند ، ولی تعبیر دقیق و واقعی قرآن به نجات حضرت عیسی به اعجاز الهی تصریح دارد . در این میان برخی از یهودیان به سبب فشار امپراطوری روم یا آگاهی هایی که درباره ظهور پیامبر آینده در جزیره العرب داشتند به این منطقه مهاجرت کردند و یثرب را که دارای آب و هوای مناسب و زمین کشاورزی بود . برای زندگی برگزیدند ) نسبت به سایر گروههای انسانی به دلیل اینکه مورد توجه و سرزنش قرآن کریم قرار گرفته ، بسی محل درنگ و تأمل است . زیرا قران کریم به مثابه کتاب هدایت در اثبات یا نفی یک خصوصیت و در تحسین یا تقبیح روش یا منشی ، تربیت و تعالی همه جامعه بشری را قصد کرده است . برخی از نشانه هایی که می توان با تأمل در آیات قرآن برای قوم یهود بازشناخت ، عبارت است است از :
1-مال اندوزی و ثروت پرستی : این صفت به ویژه اگر بازنادیده گرفتن شرف و حیثیت انسانی بیامیزد ، سخت مورد انکار و نکوهش قرآن و کتابهای آسمانی است . از حضرت عیسی نقل شده است که به یهودیان فرمود : «لاتعبدوا ربین : الله و المال.»
قرآن کریم درباره یهودیان می فرماید : از میان همه مردم ، طایفه یهود از مشرکان نیز به حیات مادی و زندگی دنیوی حریص ترند . (و بر همه کس بخوبی پیداست که طابقه یهود بحیات مادی حریص تر از همه مردمند حتی از گروه مشرکان باینجهت هر یهود آرزو هزار سال عمر کند و اگر هم آرزویش بحصول پیوند عمر هزار سال نیز او را از عذاب خدا نرهاند و خدا از کردار ناپسند آنها آگاه هست .
2-کشتن پیامبران و غارت مردم : برای یهودیان کشتن پیامبران یک امر عادی به شمار می رفت . بی رحمی آنان نسبت به غیرهمکیشان خود ضرب المثل است . بنابرنوشته گوستاولوبون ، یهودیان وقتی در جنگها اسیر می گرفتند ، بدن او را پاره پاره کرده ، جلو سگها می انداختند و مردم شهر را از کوچک و بزرگ سر می بریدند . زمانی که ذونواس پادشاه حمیری به دین یهود گروید در شهر نجران حدود 20 هزار مسیحی را در گودالهایی که آماده کرده بود ، زنده زنده سوزاند . قرآن کریم این کشتگان مسیحی را «مؤمن» و «آتش نشینان» اصحاب اخدود - یاد کرده است . (قسم باینان که اصحاب اخدود همه کشته و نابود شدند و سوختن مؤمنانی که به آتش افکندند مشاهده می کردند . )
3-نژاد پرستی : خصوصیت جهانی یهودیان اعتقاد «برتری نژاد» آنان می باشد . به نظر آنان ، اموال و املاک غیریهود در حکم اموال بی صاحب ، و قوم یهود از همه اقوام برتر است و همچنانکه انسان بر حیوان برتری دارد ، یهودیان بر ساکنان زمین برتری دارند . (یهود و نصاری گفتند ما پسران خدا و دوستان اوئیم بگو ای پیغمبر اگر چنین است پس او چرا شما را بگناهتان عذاب می کند بلکه شما از آنچه خدا خلق کرده بشری بیش نیستند هر که را بخواهد عذاب می کند که آسمانها و زمین و هرچه بین آنهاست همه ملک خداست و بازگشت همه در قیامت بسوی اوست.)
4-تفرقه افکنی و جنگ افروزی (یهود گفتند دست خدا بسته است به واسطه این گفتار دروغ دست آنها بسته شده بلعن خدا گرفتار گردید بلکه دو دست خدا گشاده است و هرگونه بخواهد انفاق می کند و همان قرآنیکه بتو نازل گشت و بر کفر و طغیان بسیاری از اهل کتاب بیفزود و ما بکیفر آنها تا قیامت آتش کینه و دشمنی را در میان آنها برافروختیم هر گاه برای جنگ با مسلمانان آتش برافروختیم خدا آن آتش را خاموش سازد و آنها در روی زمین بفساد کاری می کوشند و خدا هرگز مردم ستمکار مفسد را دوست ندارد . )
5-پیمان شکنی (و یاد آورید هنگامی که از بنی اسرائیل عهد گرفتیم که بجز خدا را نپرستید و نیکی کنید . درباره پدر و مادر و خویشان و یتیمان و فقیران و بزبان خویش با مردم تکلم کنید و نماز بپای دارید و زکات مال خود بدهید پس شما عهد بکشته و روی گردانید بجز چند نفری و شمائید که از حکم و عهد خدا برگشتید .
6-جادوگری و سحرانگیزی (پیروی کردند سخنانی را که دیوان در قلمرو سلیمان می خواندند و هرگز سلیمان بخدا کافر نگشت لیکن دیوان همه کافر شدند و سحر بمردم می آخوتند و آنچه بر دو ملک هاروت و ماروت ببابل مأمور شدند بر زمین ایند و مردم را از حقیقت سحر آگاه نمایند و از عمل بآن باز و شیاطین آن سحر را بمردم می‌آموختند که عمل کنند یاد می دادند و به هیچکس چیزی نمی آموختند که عمل کنند یاد می دادند و به هیچکس چیزی نمی آموختند مگر آنکه بدو می گفتند که ما ترا آزمایش می کنیم مبادا کافر شوی پس می آموختند به مردم چیزی که بدان میان زن و شوهر جدایی می افکند . )
7-فساد اخلاقی و انحطاط شخصیتی (کافران بنی اسرائیل بزبان داوود و عیسی و مریم از آن لعنت کرده شدند که نافرمانی خدا نمودند و از حکم حق سرکشی کردند آنها هیچگاه از کار زشت خود دست برنداشتند و چقدر آنچه می کنند قبیح و ناشایسته است.)
8-رباخواری (و هم بدین جهت که ربا می گرفتند در صورتیکه که از رباخوردن نهی شده بودند و هم از آنرو که اموال مردم را بباطل می خوردند و ما برای کافران آنها مهیا داشته ایم عذابی دردناک .
علل مخالفت یهودیان :
اشاره شد که در روزهای نخست ورود پیامبر (ع) به یثرب ، ایشان با یهودیان پیمان‌نامه‌هایی امضاء کرد و جان ، مال ، ناموس و حتی اعتقادات آنها را محترم شمرد . این پیمانها تا حدی رضایت یهود را جلب کرد ، اما با گذشت زمان ، به مخالفت برخاستند . برخی از مهم ترین علل مخالفت یهودیان که از آیات قرآن به دست می‌آید، به قرار زیر است :
1-دعوت به اسلام : رسالت پیامبر خدا حضرت محمد (ع) نه تنها برای یهود ، بلکه برای تمام مردم بود و وقتی پیامبر ندای «یا ایها الناس ، انی رسول الله الیکم جمیعاً» را سر داد و از قول خداوند خطاب به بنی اسرائیل فرمود «ای بنی اسرائیل! به یادآورید نعمتهایی را که به شما عطا کردم و به عهد من وفا کنید تا به عهد شما وفا کنم و از پیمان شکنی بر حذر باشید ، به قرآن ایمان آورید ... آیات مرا به بهای اندک نفروشید ... حق را به باطل نیامیزید .... نماز بپای دارید و زکات دهید ... بترسید از روزی که هیچ کس به جای دیگری کیفر داده نمی شود و شفاعت کسی درباره دیگری پذیرفته نمی شود و ...» (ای بنی اسرائیل یاد‌ارید از نعمتهائی که بشما عطا کردم و وفا کنید بعهد من تا بعهد شما وفا کنم و از من برحذر باشید و بترسید از روزی که هیچ چیز اراده نشود شخصی بجای شخص دیگر و هیچ پذیرفته نشود شفاعت کسی درباره دیگری و فدائی غوض شخص نخواهند گشت و هیچ یاری کننده و فریاد رس در آن روز نخواهد بود.) یهودیان از دستورهای خدا و رسول سرپیچی کردند و بنای مخالفت گذاشتند . (این دشمن است که بشما دستور بدکاری و زشتی می دهد در آن می گمارد که سخنانی از روی جهل و نادانی به خدا نسبت دهید.)