حمزه (ع) به روایت تاریخ
حمزه عموی پیامبر(ع) و فرزند عبدالمطّلب؛ مردی جنگجو، نیرومند و پر صلابت بود. بیشتر روزها را به شکار می پرداخت و غالباً پس از بازگشت ابتدا کعبه را طواف کرده و سپس به خانه اش می رفت.
یک روز پس از بازگشت از شکار، به او می گویند که ابوجهل، پیامبر را بسیار آزرده است. حمزه ای از این کار خشمگین شده و در پیِ ابوجهل بر می آید، تا این که او را در مکانی یافته و با کمانش چنان بر سر او می کوید که فرقش شکافته می شود.
آن گاه با بیان عباراتی که حکایت از اسلام آوردنش می کند، و این که«از امروز بر دین محمدم»، مسلمان می شود. شبانگاهان نیز نزد رسول خدا(ص) حاضر شده و اسلامش را اظهار می دارد و آن حضرت، او را دهای خیر نموده و پایداری در راه اسلام را برایش آرزو می کند.
سپس در جنگ بدر شرکت کرده و در جنگ اُحُد به شهادت می رسد و در دامنه کوه اُحُد به خاک سپرده می شود.
این کوتاه سخن، همه دانسته های یک فرد کم اطلاع از تاریخ صدر اسلام، درباره حضرت حمزه (ع) است. نیز ممکن است این را هم بداند که او به دست شخصی به نام وحشی و به دستور هند (مادر معاویه) به شهادت می رسد تا آن جا که هند، جگر حمزه را به دندان کشیده و بدین سبب به هند جگرخوار(آکله الاکباد) معروف می گردد.
حضرت حمزه، یک دختر و دو پسر- از دو همسر- داشته که پسرانش یَعلی و عمَاره نام داشتند و بدین سبب، کُنیه اش ابویعلی و ابو عمّاره بوده است.
در سال دوم هجری که غزوه بدر روی می دهد، در کنار علی(ع) شجاعانه با دشمن می جنگد و گوشه ای از فداکاری و جانفشانی اش را در راه خدا و رسول خدا (ع) به نمایش می گذارد. و سرانجام در غزوه اُحُد (سوم ه.ق .) که اوج قدرتمندی و توانمندی اش در رکاب پیامبر اسلام، به درجه شهادت رسیده و به سیدالشّهداء ملقب می گردد.
فصل اول
حمزه (ع) و کِتمان ایمان
مؤمنینی که ایمانشان را کِتمان می کردند
موضوع کتمان دین و ایمان، حرف تازه ای نیست بلکه سنت برگزیده خداوند است در میان مؤمنین روزگار؛ از زمان آدم تا خاتم، و از آن زمان تا قیام قائم آل محمّد(ع)
این اصل، از بعد دیگر، همان تقیه ای است که جزء تفکیک ناپذیر از وجود یک مؤمن است؛ خواه مؤمن آل محمد باشد، خواه مؤمن آل فرعون که اما صادق (ع) درباره اش می فرماید:
تقیّه بخشی از دین من و دین پدران من است و کسی که تقیّه ندارد؛ دین ندارد. تقیّه سِپَر نگهدارنده خداوند در زمین است؛ زیرا مؤمن آل فرعون، اگر دینش را، یعنی اسلام را آشکار می کرد توسط فرعون کشته می شد.