مقدمه:
ثنویت یا یگانگی دو موضوع محاربه و افساد فی الارض از مباحث بسیار مهم فقه جزایی است . برخی متون فقهی و نیز برخی قوانین به تبع قرآن کریم این دو عنوان را در کنار هم ذکر کرده اند ، به گونه ای که موهم این معناست که این دو ، یک جرم به شمار می روند . در مقابل برخی از فقیهان در ضمن بحث از جرائمی نظیر به آتش کشیدن منازل ، تکرار قتل بردگان و غیر مسلمانان و ... معترض عنوان افساد شده و مرتکبان اعمال مزبور را به عنوان مفسد فی الارض مستحق مجازات قتل یا قطع دانسته اند . در پاره ای مواد قانونی نیز افساد فی الارض جرم مستقلی از محاربه تلقی شده است
مفسد فی الارض کیست؟
فساد که نقطه مقابل صلاح است ، به هر گونه تخریب و ویرانگرى گفته مى شود، و به گفته راغب در مفردات : « فساد هر گونه خارج شدن اشیاء از حالت اعتدال است ، کم باشد یا زیاد، و نقطه مقابل آن صلاح است و این در جان و بدن و اشیائى که از حد اعتدال خارج مى شوند، تصور مى شود . »
بنابراین تمام نابسامانى هائى که در کارها ایجاد مى گردد، و همه افراط و تفریطها در کل مسائل فردى و اجتماعى ، مصداق فساد است .
از مجموع آیاتی که در سوره هاى مختلف قرآن آمده به خوبى استفاده مى شود که فساد به طور کلى ، یا فساد فى الارض یک معنى بسیار وسیع دارد که بزرگترین جنایات همچون جنایات فرعون و سایر جباران ، و کارهاى کمتر از آن را و حتى گناهان همچون کمفروشى و تقلب در معامله را شامل مى شود، و البته با توجه به مفهوم وسیع فساد که هر گونه خروج از حد اعتدال را شامل مى شود، این وسعت کاملا قابل درک است .
و با توجه به اینکه مجازاتها باید با میزان جرم ، مطابقت داشته باشد روشن مى شود که هر گروهى از این مفسدان باید یکنوع مجازات شوند و مجازات همه یکنواخت نیست .
حتى در آیه 33 سوره مائده که « مفسد فى الارض » با « محارب با خدا و پیامبر » همراه ذکر شده ، چهار نوع ، مجازات مى بینیم که حتما حاکم شرع باید در هر مورد مجازاتى را که با مقدار جنایت متناسب است برگزیند (کشتن – به دار آویختن - قطع ایدى و ارجل - و تبعید) فقهاى ما در بحث محارب و مفسد فى الارض شرائط و حدود این مجازاتها را در کتب فقهى مشروحا بیان کرده اند.و نیز براى ریشه کن کردن این گونه مفاسد، در هر مورد باید به وسیله اى متشبث (چنگ زدن و دراویختن به چیزی – به نظر من همان متوسل شدن می توان معنی کرد ) شد، گاهى نخستین مرحله امر به معروف و نهى از منکر، یعنى نصیحت و اندرز و تذکرات ، کافى است ، ولى زمانى هم فرا مى رسد که باید به آخرین درجه شدت عمل یعنى جنگ متوسل شد.
ضمنا تعبیر به فساد فى الارض ما را به یک واقعیت در زندگى اجتماعى انسانها رهنمون مى شود و آن اینکه مفاسد اجتماعى ، معمولا موضعى نخواهند بود و در یک منطقه نمى توان آنها را محصور ساخت ، بلکه در سطح اجتماع و در روى زمین گسترش پیدا مى کنند و از یک گروه به گروه دیگر سرایت خواهد کرد.
این نکته نیز از آیات قرآن به خوبى استفاده مى شود که یکى از اهداف بزرگ بعثت پیامبران پایان دادن به هر گونه فساد در ارض (به معنى وسیعش ) بوده است آنچنانکه از قول شعیب پیامبر بزرگ الهى مى خوانیم : ان ارید الا الاصلاح ما استطعت او در برابر فساد آن قوم سرکش مى گوید تنها هدف من این است که تا آنجا که در قدرت دارم به مبارزه با فساد بر خیزم و اصلاح کنم « هود – 88 »
مصوبه ی مفسد فی الارض مجلس در راستای چه اهدافیست؟
تصور نمی رود پس از 28 سال هنوز کسی باشد که معنی ومفهوم وشعاع عملکرد ضدانسانی اتهام مفسد فی الارض را ندادد وناآگاه باشد که با این اتهام در رژیم فاشیستی – مذهبی – آخوندی چه تعدادی اعدام وتیرباران شدند یا بر دار کشیده ومی شوند . بنابراین در شرایطی که حاکمیت فاشیستی مذهبی به دلیل ماهیت ضد مردمی بودنش هر روز منقبض تر می شود وخفقان و وحشت اجتماعی گسترده وغلیظ تر می گردد؛ اکنون پس از فشار نیروی انتظامی و قوه ی قضائیه روزنامه ی جمهوری اسلامی مورخ 23 خرداد گزارش خبر بازتاب داده است که نمایندگان مجلس ارتجاعی شورای اسلامی در جلسه علنی دیروز خودتولید آثار مستهجن را از مصادیق مفسد فی الارض شناخته و تصویب کردند تا تولید کنندگان این آثار براساس این مصداق محکوم شوند. البته بدون آنکه این نمایندگان فرمایشی مجلس ارتجاع همچون سایر رهبران ومسئولان رژیم فاشیستی – مذهبی – آخوندی پاسخگو باشند که زمینه ی پیدایش اینگونه ناهنجاری ها ونا بسامانی های اجتماعی کجاست آنهم در یک رژیم فاشیستی مذهبی که همه چیز زیر تیغ کنترل وسانسور ارگان های گوناگون سرکوبگر وابسته به نظام می باشد. پس بطور دقیق بندهای تصویب ورد بندی شده در مجلس به وضوح نشانگر آنسوی معا دله ی سانسور وتوقیف مطیوعات وفیلتر گذاری کردن سایت های خبر رسانی اینترنتی و وبلاگ های شخصی وهمچنین جمع آوری آنتن های ماهواره ای می باشد که بدون ارتباط به بحران های گوناگون به خصوص بحران هسته ای و نمایش خیمه شب بازی انتخابات مجلس هشتم نمی باشد که نمایندگان باندهای مافیائی وابسته به گروه ودسته وجناح ها وارد بازی قدرت شده اند . به همین دلیل است که اجازه داده نشد عماد افروغ رئیس کمیسون فرهنگ مجلس دوباره در این پست ابقاء شود زیرا که جزو انشعابیون از باند اکثریت اصولگرایان مجلس و تشکیل دهندگان فراکسیون اصولاگرایان مستقل بود که اکنون دچار چنین مجازاتی شده است.
آخر نمایندگان مجلس فرمایشی که اینگونه همکاران وهم همفکران خود را در مجلس بر نمی تابند می توانند که قوانینی به نفع مردم وجامعه به تصویب برسانند! به خصوص در شرایطی که عماد افروغ رئیس سابق کمیسیون فرهنگی مجلس ارتجاع با انتقاد از برخی تلاشها برای تخریب شخصیتش در مجلس گفته است این دولت گرایی پارلمانی که مدتی است .در مجلس مستقر شده پیامدهایی دارد چونکه عده ای می خواهند نامشان در فهرست انتخاباتی بیاید بنابراین در جهت تعامل گرایی یک سویه که همان دولت گرایی است گام برمی دارند.