بخش عمده‌ای از اختراعات بشری در دوره تمدن جدید غربی تلاش نموده است که ارتباط میان‌انسان‌ها را در سطحی گسترده‌تر و با سرعتی بیشتر میسر سازد. برخی مانند اتومبیل و هواپیما جابه‌جایی‌جسم او را مقدور می‌سازند، بعضی دیگر مثل چاپ، تلفن، رادیو و تلویزیون انتقال آراء و اطلاعات راعملی می‌کنند. آیا چنین تلاشی برای دست یافتن به ارتباط کامل‌تر تصادفی بوده یا نیاز فطری انسان‌برای شناخت بیشتر خود، محیط و دیگری است که وی را این چنین تشنه گسترش دانش و ابزار کسب‌اطلاعات کرده است؟ قرآن با امر لتعارفوا مهر تقدس را بر دگرشناسی نهاده است. بنابراین شگفت‌آورنیست که، علی‌رغم انگیزش‌های گوناگون مادی و ارضای غریزه بقا، همواره در ته سفره کاوش‌های‌بی‌پایان غربیان و کنجکاوی‌های گستاخانه ایشان، آنچه برای همه سودمند باقی مانده پدیده رسانه‌هااست که پیوند و شناخت متقابل انسان‌ها را آسان‌تر ساخته است.
از این روست که عده‌ای اتومبیل، هواپیما و حتی پول را در دایره تعریف رسانه‌های گروهی‌می‌گنجانند. آخرین حلقه زنجیره اختراعات رسانه‌ساز را، در حال حاضر، اینترنت تشکیل می‌دهد. اوج‌ارتباط آدمیان زمانی است که در لحظات یکدیگر و احساس یکدیگر شریک شوند. جنگ‌های فراوان، که‌اغلب نشانه عدم تحمل فرهنگ غیر بوده، انسان‌ها را به آنجا کشانده که راه‌های ارتباطی جدیدی بیابندکه در خلال آن، در عین تعامل و تبادل، آنچه را هر یک عزیز می‌شمارد حرمتش نگاه داشته شود. دوری ودوستی مصداق خوبی برای نزدیکی بین ملت‌ها از طریق ماهواره‌هاست. فرهنگ‌های بومی از جانب‌خطرهای فیزیکی گذشته تهدید نمی‌شوند، در عین حال اعضاء آنها از اوضاع زندگی غریبه‌ها به‌دقیق‌ترین شکل مطلع می‌شوند. جویندگان سیری‌ناپذیر ثروت و مکنت نیز از روش‌های مسالمت‌آمیزدیجیتال بهره‌های بیشتر می‌برند و بدین ترتیب می‌توان با عده زیادی ارتباط داشت در حالی که خانه دل‌همچنان متعلق به آب و خاک و فرهنگ مادری باشد.
اینترنت گفت‌وگو با گویندگان، مکاتبه با نویسندگان و معامله با فروشندگان، بین میلیون‌ها تن را در آن‌واحد، از خانه و در جامه خواب، ممکن ساخته است. سؤال همچنان باقی است که: اینترنت متعلق به‌کیست و در گسترش آن سود اصلی را چه کسی می‌برد؟ سخت‌ترین مخالفان غرب نیز آزموده‌اند که‌عقب‌نشینی در برابر رسانه‌های غربی سهل‌تر است اما علاج قطعی را تضمین نمی‌نماید. چه بسا پذیرش‌فن‌آوری‌های جدید عاقلانه‌تر باشد. مهم اینست که ما در اینترنت، در قضاوت آیندگانی که حال حاضر رابه شکل تاریخ نگاه خواهند کرد، چه روحی می‌دمیم و چه معنایی از فرهنگ یا روح جمعی‌مان را ازطریق آن اشاعه می‌دهیم.
کاوش قرآن در اینترنت چشم‌اندازی امیدبخش را در افق آینده در برابر دیده حقیقت‌جوی‌می‌گستراند. جمع نشدن تکنولوژی با معرفت الهی، اندیشه‌گران حساس به هشدارهای غیب را همواره‌به درنگ واداشته است. تلاشهای بشری برای امانتداری ارزش‌ها همیشه اختراعات را چند صباحی‌پشت درهای بسته احتیاط نگاه داشته تا با نوعی آشتی و میهمان‌نوازی آن را بپذیرد. ذکر قرآن کریم درپهناورترین کتاب غرب مسیحی یعنی اینترنت وعده‌های آخر زمان را نزدیک‌تر می‌نمایاند. اینترنت آنقدرامریکایی است که اروپاییان و حتی انگلیسی‌ها که زبان اینترنت میراث آنهاست، خود را در آن عقب‌مانده و مصرف‌کننده می‌دانند. با این وجود قرآن در آن به وفور و کرات قابل قرائت است. مسلمانان ازهمه گوشه‌های عالم گوش‌های شنوا برای بیان آراء واعتقادات خویش را در این شبکه جهانی‌جست‌وجو می‌نمایند. هر چند نظرات ناصواب نیز با همین سهولت امکان طرح ایده‌های خود را درسطح وسیع می‌یابند.
اکنون جهت تبیین موضوع به دو مورد از مواردی که با استفاده از آزادی اینترنتی به بیان ایده‌های خودپرداخته‌اند، اشاره می‌نماییم.
مورد اول، به معجزات ریاضی قرآن جهت افزایش یقین علمی مؤمنان به این کتاب الهی می‌پردازد، ومورد دوم، که بی‌شباهت به جریان‌های انحرافی نیست، معرفی نسخه خطی قرآنی است که سی سال‌پیش در یمن یافت شده و با قرآن کریم اختلاف دارد.
نخستین بار، حدود سی سال پیش، دکتر رشاد خلیفه، بیوشیمیست مصری مقیم آمریکا، آن زمان که‌هنوز رایانه طفلی بود و متخصصان آن بسیار اندک، با محاسبات پیچیده رایانه‌ای و تحقیقات طولانی‌روابط حیرت‌انگیز ریاضی بین حروف قرآن را کشف نمود که حاکی از نظمی فوق توان بشری در تدوین‌این کتاب است. مبنای این نظم عدد نوزده یا تعداد حروف بسم‌الله الرحمن الرحیم می‌باشد که درحروف مقطعه آغاز سوره‌ها، تعداد سوره‌ها و ساختارهای دیگر قرآنی وجود دارد. از دید علم‌زده غربی‌و برای مسلمان نیازمند به یقین علمی در مواجهه با تکنولوژی، که چیزی را بیرون از منطق ریاضی‌برنمی‌تابد، چنین نگرشی به قرآن، حتی اگر در تولد ایمان قدرت کافی نداشته باشد، می‌تواند این کتاب‌را به عنوان پدیده‌ای شگفت و غیربشری معرفی نماید. این نوع نگرش به مقدسات که بحث‌های اسلام‌تطبیقی و اسلام انطباقی را تداعی می‌نماید، در مواجهه با مراکز سنتی (در مورد دکتر خلیفه، مفتی‌های‌الازهر) به دگراندیشی متهم می‌شود. البته دکتر خلیفه پا را از نظریه‌پردازی فراتر نهاد و برای رعایت مطلق‌نظم ریاضی دو آیه آخر سوره توبه را حذف نمود. این اقدام و ادعای وی مبنی بر اینکه برای اصلاح قرآن‌به رسالت برگزیده شده است خشم مسلمانان را برانگیخت و پس از تهدیدهای مکرر نهایتاً او را در سال1990 ترور کردند. اما در اینترنت، در سیل اطلاعات گوناگون که مثل رودخانه‌ای عظیم بین شرق و غرب‌در جریان است، کتاب‌ها و اندیشه‌هایش آزادانه دراختیار همگان قرار دارد.