عموما"به علت کمبودن مقاومت فشاری و عدم مقاومت کششی مصالح آجری ساختمانها،
مهندسین از ایجاد بناهای مرتفع در قالب فوق معذورند لذا بر آن شدند که مشکل فوق را بوسیله ایجاد اسکلت بر طرف نمایند
اسکلت فلزی:
در ساختمانهائی که از اسکلت فلزی استفاده می شود برای ستونها از تیرآهنهای I شکل دوبل و یا بال پهن های تکی و برای تیرها از تیرآهنهای I شکل تک که بصورت لانه زنبوری درآمده و همچنین برای سایر اتصالات از نبشی و تسمه و جهت اتصال قطعات فلزی به یکدیگر از جوش استفاده می شود.
1- ستونهای باربر:
ستونهای فلزی در اشکال مختلف و از پروفیلهای گوناگون ساخته می شوند. معمولا" برای ساختن ستون بیشتر از تیرآهن و ناودانی استفاده می گردد. در صورت نبود برخی از تیرآهنها با اتصال برخی دیگر از انواع پروفیلها به یکدیگر می توان ستونهای باربر بوحود آورد.
در مواردی که از ستون نیروی فشاری زیاد خواسته شود، دو پروفیل( مثل تیرآهن) با آکس مشخص بوسیله ورق و یا تسمه به یکدیگر متصل می شود. ستون در این حالت دارای مقاومت فشاری کافی می باشد.
2- اتصالات در ساختمانهای فلزی:
در ساختمانهای فلزی تیرها وستونها به دو شکل گیردار یا مفصلی به هم متصل می شوند:
2-1- اتصال مفصلی (ساده):
موقعی که در محل اتصال، لنگر خمشی وجود نداشته باشد، از اتصال مفصلی استفاده می گردد. در این نوع اتصال گره های اتصال آزاد است و حول یک خار مغزی دوران می نماید. برتری این روش سرعت عمل و آزادی گره ها می باشد.
2-2- اتصال گیردار:
در این اتصال بر خلاف اتصال ساده، نبشی در ناحیه بالا قویتر از نبشی زیر پل می باشد و نیز می توان به جای نبشی در ناحیه بالا از ورق استفاده کرد.
شکل زیر دو نوع اتصال ساده و گیردار را نشان می دهد.
3- نحوه اتصال قطعات فولادی در ساختمانهای فلزی:
3-1- اتصال با پیچ ومهره:
از نظر نصب و اتصال در ساختمان پلها و نظایر آن پیچ از سریع ترین و عملی ترین وسیله اجرای اتصالات ساختمانی است و اجرا کنندگان و پیمانکاران ساختمانی این نوع اتصال را از نظر آسانی و سرعت اجرا بر اتصالات دیگر ترجیح می دهند.
پیچها به چند دسته تقسیم می شوند:
1- پیچ های معمولی: که آنها را پیچ خام یا پیچ ساده می نامند. سوراخهائی که برای نصب این نوع پیچ استفاده می شود حدود 2 تا 3 میلیمتر از قطر پیچ بزرگتر است. عیب این پیچها این است که سوراخ خود را پر نمی کنند.
2- پیچ های دقیق ساختمانی: که از فولاد با مشخصات بهتری ساخته می شود. دقت ابعاد آنها زیاد و لقی آنها نیز در سوراخ کم و در حدود 3/0 تا 5/0 میلیمتر می باشد.
3- پیچهای پیشتنیده: طرز عمل این نوع پیچها با سایر پیچهای دیگر تفاوتهای بسیلری دارد. این پیچها قطعات فلزی مورد اتصال را به یکدیگر می فشارند و معمولا" این پیچها از فولاد اعلا با مقاومت چند برابر پیچهای معمولی ساخته می شوند که در ساختمانهای مرتفع و اسکله و جرثقیلها بکار می رود.
3-2- اتصال با جوش:
جوش بعنوان یک وسیله اتصال اهمیت زیادی دارد و بطور کلی چه از نظرصرفه جوئی وچه از نظر خواص ساختمانی دیگر جای پیچ را به تدریج گرفته است.
از نظر استحکام و یکپارچگی، جوش باید توسط مهندسین محاسبه شود. اتصال جوش دارای ظرفیت و ظرافت بیشتر و در اغلب موارد از نظر وزن مصالح نیز مرقون به صرفه است.
4- اتصال نبشی های زیر پل به ستون:
بعد از متصل نمودن پروفیل ها به یکدیگر و بوجود آمدن ستون، نبشی زیرپلها در جای خود برای هر طبقه به ستون جوش می شود. در مواردی جهت استحکام بیشتر در داخل نبشی یک لچکی جوش می شود. در این حالت کاربرد نبشی جهت انتقال نیرو از پل به ستون می باشد و پس از استقرار ستون بر روی صفحه ستون مرحله اتصالات پل به ستون بوجود می آید و بعد از قرار گرفتن پل بر روی نبشی و جوشکاری آن نبشی بالای پل به پل و ستون جوش می شود.