نروپاتی..noropathy ... یعنی اینکه اعصاب حسی . وظابفشون رل بخولی انجام نمیدن
و مشکلاتی را برای بیمار ایجاد میکنن.. مثلا حس لمس کاملا از بین میره.. یا اینکه اختلال نسبی پیدا میکنه .. یا اینکه حساسیت
حس لمس زیاد میشه.. و یا اینکه ممکنه درک حس درد یا فشار یا تماس مختل شده باشه. و یا مسائل دیگه ای مثل اختلال حس ارتعاش.. و البته مشکلات دیگه ای هم هست.. اما من در اینجا در باره کلیه عللی که نروپاتی ایجاد میکنن صحبت میکنم که مسلما
مشکل شما هم از اینها خارج نیست...
التهابی بی دلیل: گیلن باره- پلی نروپاتی میلین زدای التهابی مزمن
متابولیک و تغذیه ای: دیابت- کم کاری تیروئید-آکرومگالی- اورمی- بیماری کبدی- کمبود ویتامین B 12
عفونی و گرا نولوماتوز: ایدز-جذام- دیفتری- سارکوئیدوز- عفونت خون- نازسائی اعضاء مختلف
واسکولیتی: پلی آرتریت ندوزا- روما توئید آرتریت - لوپوس
سرطان: فشار توسط سرطان- هورمونهای مترشحه از بعضی سرطانها- پاراپروتینمی- آمیلوئیدوز
داروها و سموم: الکل- ترکیبات آلی- هگزا کربن ها- ارگنوفسفاتها- فلزات سنگین- آرسنیک- سرب- تالیوم- طلا- پلاتین-ترپتوفان
ارثی:
نروپاتی حسی و حرکتی بی دلیل- اتاکسی فردریش- آمیلوئیدوز ارثی- پورفیری- لکودیستروفی متابولیک- کراب-
آبتا لیپو پروتینمی- بیماری تانجیر- بیماری رفسام- بیماری فابری-
نروپاتی ناشی ار بدام افتادن
تیامین که نام دیگر آن ویتامین B1 است یک ویتامین محلول در آب میباشد و اولین ویتامین کشف شده است. به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران، تیامین یکی از ٨ عنصر تشکیلدهنده ویتامین ب کمپکلس است. ب کمپکلس همچنان شامل ویتامینهای B2، نیاسین، B6، B12، فولیت، بیوتین و اسید پانتوتنیک میباشد. از آنجا که تیامین یک ویتامین محلول در آب است هر مقدار اضافی آن که وارد بدن شود از طریق ادرار دفع میشود. مصرف تیامین به طور روزانه برای حفظ سلامت بدن ضروریست. تیامین در مواد غذایی از قبیل گوشت، سویا، خشکبار، دانههای خشک شده، نان غنی شده، غلات و حبوبات به وفور یافت میشود. تیامین در اثر پختن از بین میرود. تیامین با سایر ویتامینها برای تبدیل پروتئینها، کربوهیدراتها و چربیها به انرژی مورد استفاده بدن قرار میگیرد. این ویتامین به ویژه برای تبدیل کربوهیدراتها به انرژی ضروری است. این ویتامین یک عامل اصلی برای عملکرد سالم تمام سلولهای بدن به ویژه سلولهای عصبی است. نیاز روزانه به تیامین مبنی بر مقدار کالریهایی است که در روز مصرف میشود، از اینرو مقدار مجاز مورد نیاز این ویتامین به ازای هر ١٠٠٠ واحد کالری ٥/٠ میلیگرم است. براساس میزان کالری مصرفی توصیه شده به زنان و مردان در ردههای سنی مختلف، مردان از سن ١٥ تا ٥٠ سالگی به ٥/١ میلیگرم تیامین، بالای ٥٠ سال به ٢/١ میلیگرم تیامین، زنان از سن ١١ تا ٥٠ سال به ١/١ میلیگرم تیامین و زنان بالای ٥ سال به ٠/١ میلیگرم تیامین، زنان باردار به ٥/١ میلیگرم و زنان شیرده به ٦/١ میلیگرم تیامین در روز نیازمند هستند. تیامین در مواد غذایی معمولی وجود دارد. یک رژیم غذایی متعادل باید حاوی مقدار مورد نیاز این ویتامین در روز باشد. بیماری بریبری که بر روی اعصاب و قلب تاثیرگذارست در اثر فقدان تیامین در رژیم غذایی بروز میکند. این بیماری بسیار به ندرت در ایالات متحده بروز میکند چرا که مصرف دانههای مغزی غنی شده و محصولاتی از این گروه مواد غذایی در این کشور بسیار متداول است. اما از سوی دیگر کمبودهای خفیف تیامین شایعتر هستند. علایم کمبود تیامین اغلب در سیستم اعصاب، معده و قلب نمایان میشود. علایم هشداردهنده اولیه شامل خستگی، ضعف، بی اشتهایی، کاهش وزن، ناراحتی معده و حالت تهوع، گیجی، تحریکپذیری، افسردگی، ضعف حافظه، اختلال خواب، درد سینه و ناراحتیهای شکمی است. اگر فقدان ویتامین ادامه یابد علایم تشدید شده و برخی آسیبها دایمی خواهند شد. این آسیبها میتواند شامل آسیب به قلب و تغییرات سیستم اعصاب باشد. احتمال افزایش تیامین در بدن بیش از حد طبیعی حتی در صورت مصرف دوز بالای آن بسیار کم است چرا که این ویتامین محلول در آب است و در بدن ذخیره نمیشود و در نتیجه مواد سمی در بدن تولید نمیکند. در افراد مسن با کاهش سطح تیامین مصرف قرصهای ویتامین B1 باعث کاهش فشار خون و وزن شده و در نتیجه در بهبود کیفیت زندگی آنها بسیار مفید است