تحقیق مقاله بانکداری بین المللی

بانکداری بین المللی: 1950

بایگانی ها شامل عناوینی از حوادث سالهای 1997 و قبل از آن می باشد که کتاب سال کولیر چاپ شده است وهمچنین حوادثی از 1998 و بعد از آن که در نشریه سال انکارتکا چاپ شده است.چون آنها مدت کوتاهی بعد از اتفاق افتادند چاپ شدند اطلاعات واقعی آن زمان را منعکس می کنند.مرجع های مختلف اشاره به عناوین بایگانی همان سال دارد.

بانکداری بین المللی :1950

بانکداری بین المللی در سال 1950 اساسا تحت تاثیر جنگ سرد یا همان کشمکش های مستمر آزاد دیپلماتهای بین المللی بین اقتصادی ملی کمونیستی ودیگر ملتهای جهان و دیگر گرمی که بین ایالت متحده وکره شمالی کمونیستی بود.علاوه بر این فعالیت ها ،مکانهای زیادی از آشوب ها کمونیستی جهانی چه توسعه های زمان صلح وچه تدارکات ارتش وهمچنین کمک های خارجی بشر دوستانه معطوف به سرمایه گذاری های اقتصادی بین المللی شد.

بانک بین المللی در سال 1950 برای نوسازی وتوسعه وام های بسیاری را اختصاص داد و بررسی های را برای نشان دادن رشد عملیات وپیشرفت اهداف با تدابیر محدود اتخاذ نمود، قوانین اقتصاد جهانی و رواج بررسی های مهم بازار آزاد قطعا بر بورس وفعالیت های سرمایه بین المللی تاثیر گذاشته است. این عملیاات بطورموثر از طریق آژانس های معاملاتی برای پرداخت های بانکهای بین المللی انجام می پذیرد. این آژاونس های ایالات متحده شامل بانک صادرات و واردات برای دارایی تعدادی از کشورهای ضدکمونیستی جهان از طریق تعهدات و وام ها می باشد.سرمایه گذاری های خصوصی در فعالیت های بین المللی بطور قابل ملاحظه ای توسط سیاست جهانی محدود شده اند ،اما عدم تعادل صادرات و واردات دلار تجارت خیلی از ملتها را مختل کرده و ایالت متحده در سال 1950 عمدتا محدود شد.

(کمیته) مجلس مشورتی ملی:

این مجلس در سال 1945 توسط برترین و ود ایجاد و توسط کنگره ایالت متحده بعنوان نماینده فدرال برای نظارت ونظم و ترتیب فعالیت های بانک داری بین المللی ملت ها طراحی شد که در سال 1950 شامل منصب های زیر می باشند: وزیر خزانه .جان اسنیدی وچیزمن وزیرکشور، دن اچستون-وزیر بازرگانی ،چارلز ساوهر-برای سیستم خزانه فدرال ، توماس مکاب-بانک صادرات وواردات، هربرت گستون-اجرای عملیات اقتصادی،پول هوفمن،کسی که در سال 1950 استعفا داد و بجای اودیبلوام فوستر جانشین و موفق شد.

وزیر مجلس دیلیون کلندنیگ وبطور تناوبی اعضا لیست بالا این مسئولیت را بعهده گرفتند که شامل مجسنی، مارنین، ویلارد، تورپ،توماس سی،بلیزدل، سیزمپراک، هاترون اری و دبیلوام فوستر وکسان دیگری که در این مجلس شرکت دارند. شامل مدیر اجرایی سرمایه بین المللی ایالت متحده وبانک نوسازی وپیشرفت می باشد. نمایندگان مجلس هم منصب های فدرال ایالت متده وبانک نوسازی و پیشرفت می باشد. نمایندگان مجلس هم منصب های فدرال هستند، قانون گذارنی که هیچ پیش بینی برای نمایندگی رهبران چرخه مالی خصوصی و یا صنعت اتخاذ نکردند.

قوانین دقیقی که مجلس ترتیب داد و توصیه کرد شامل تدابیر مالی وعملیاتی سپرده های بین المللی بانک نوسازی و پیشرفت، بانک  صادرات و واردات و همه آژانس های فدرال می باشد تا جائیکه آنها مربوط به ایالت متحده بودند. این فعالیت ها در سال 1950 مستقیما به وامها و تبادلات خارجی مربوط بود که اشاره به چهاربرنامه ومعامله داشت،اعضای مجلس مشورتی دارای نظریاتی بودندکه ضرورتا بر روی تشکیلات اجرایی در دولت وآژانس های فدرالی که ارائه می کنند تاثیر می گذارند. این مجلس همچنین مستقیما از طریق قوانین مشورتی با رئیس جمهور آمریکا در مورد مشکلات اصلی که مربوط به بانک و سرمایه است تبادل نظر کرده و تدابیر کلی مستقیمی را توصیه می کند که می تواند سبب پیشی جستن نمایندگان ایلات متحده در این سازمان ها شود.

عملیات مجلس شامل گزارش های مهم وغیرمهم نیمه سالیانه به رئیس جمهور ایالت متحده می باشد.این گزارش نشان میدهد که سرمایه گذاریهای خصوصی در طول سال 1945 در حدود 000/000/700/14 دلار می باشد که کل سرمایه دولت فدرال در حدود 000/000/100/2 دلار می باشد.مقایسه اطلاعات سال 1950 در مورد سرمایه های خصوصی 000/000/300/19 دلار و سرمایه های دولت فدرال 000/000/500/13 می باشد. گزارشات فعالیت های مالی خارجی در سال 1950 نشان میداد که مجلس در مورد طرح اجرای عملیات اقتصادی توافق داشته (E.C.A) که تقریبا 000/000/000/3 دلار برای سال 1050 در نظر گرفته شده است. مجلس همچنین توصیه کرد که پولهایی که بعنوان وام تا سالهای 1950 بودند بعنوان اصول نهایی تعیین اجرای E.C.A در نظر گرفته شوند،کمک های اقتصادی خارجی شامل 000/000/700/2 دلاربرای بهبود اروپا توسط رئیس جمهور در پنجم ژوئن امضا شد. دیگر فعالیت های مجلس شامل توجه به کاربرد وواگذاری سپرده های اروپایی است چنین واگذاریها وپرداختهای که مرور شدند ملتهای زیادی را تحت نظر داشتند تا سال 1950 که مجموع این پرداختها مقدار 000/000/800/4 دلار تخمین زده شده معاون اقتصاد آسیا از طریق مجلس کمک های اقتصادی خود را شامل کشورهای چین،ژاپن، کره کرده که بطور مستقیم توسط بخش سیاسی ایالت در سال 1950 زیر نظر گرفته شد.

مجلس همچنین رابطه ای بسته به فعالیت های بانک صادرات وواردات داشت وعملیات بانکی مربوط به گسترش بستانکاران جدید را تسهیل کرد. بعد از کنفرانس و تصویب توافق نامه توسط مجلس بانک در سال 1950 وام دادن به افغانستان را افزایش داد و همچنین به کشورهای بولویا، چیل،اکادور،اندونزی،سودان،یوگسلاوی دیگر وکشورها افزایش داد.مجلس به همراه کمیسیون رئیس جمهور طرحی در مورد تجارت مالی خارجی وبرنامه های IV و همچنین هزینه های آن ارائه داد وتصویب کرد که بیش از 000/000/35 دلار تا سال 1950 هزینه داشت. همچنین براساس این طرح مجلس ،کمک های خارجی در حدود 000/500/27 دلار بود که توسط تشکیلات ایالت متحده برای ماموریت های ملتهای متحد مانند پناهندگان سیاسی افزایش یافت.

در رابطه با طرح پاک سازی کالاهای اقتصادی بین المللی که توسط سازمان کشاورزی و تغذیه ملتهای متحده پیشنهاد شده بود مجلس با شرکت ایالت متحده در این طرح مخالفت کرد همانطور که با فروش پولهای تبدیل ناپذیر اضافی ایالت متحده مخالفت کرده مجلس به نظارت وواگذاری اختیارات اضافی در زمان جنگ تا سال 1950 ادامه داد که توسط تشکیلات مختلف دولت مربوطه کنترل می شد.

طرحها پیشنهاد موافقت مجلس با آنها در جهت کاربرد فعالیت های اجرایی بانک وسپرده های بین المللی است.عملیات سپرده گذاری که شامل ،ارزش،تبادل و تخمین ومعاملات پول رایج توسط مدیر اجرایی ایالت متحده وسپس توسط مجلس موافقت شد مدیر اجرایی ایالت متحده بانک بین المللی طرحها و موافقت نامه هایی را از مجلس برای افزایش وام ها توسط بانک دریافت کرده فعالیت های 1950 مجلس به رئیس جمهور ایالت متحده گزارش شد وتوسط او به کنگره گزارش شد بیستم جولای و 31 اه می وی 25 جولای

بانک نوسازی وتوسعه بین المللی:

در 30 جون 1950 گزارش شد ک بانک نوسازی وتوسعه بین المللی دارای اعضای 47 کشور است بعلاوه پوند که اعضای  47 کشور در 15 مارچ 1950 به عضویت درآمدند. 48 کشور 83485 ذخیره کالا را ارائه دادند که در حدود 100000 دلار ارزش داشتند. پرداخت محاسبات کشور پولند و خرید کالا توسط بانک پولند 1250 بوده که کاملا در 14 سپتامبر 1950 از طریق کاربرد شبکه بانکی درآمد و ذخیره عایدات مشخص وموثر واقع شد پذیرش پاکستان بعنوان عضوی در تاریخ 11 جولای 1950 صورت گرفت که عضوی از همان 48 نفر است.

تصویب بانک مرکزی 8448500000 دلار خرج داشت در 20 آگوست 1950.این محاسبه از 125000000 کسر شد هنگامی پولند خرید کالاهایش را تکمیل کرد دوره پذیرش کشورهای لیبریا و هیتی تا سپاتمبر طول کشید.

بقیه داوطلبان شامل سیلون که در 31 جولای 1950 تصدیق شد واندونزی، سودان و سوئد که در طول سال بی تکلیف بودند.سیلون، توافق نامه را در 29 اگوست 1950 امضا کرد و که اشتراک سهم او 15000000 دلار بود.این معاملات سبب افزایش عضوها  تا 48 تا شد نظم و ترتیب بانک در سال 1950 بسته به محدوده عملیاتی رئیس بانک مدیر اجرایی،کمیته (مجلس) مشورتی وافسران عملیاتی بود،محدوده عملکرد رئیس بانک شامل عملکرد خودش وملتهای عضو بود. مدیران اجرایی شامل منصب ها و گروههای انتخابی کشورهای عضو و نماینده انتخابی بود.در 15 سپتامبر 1950،مدیران اجرایی شامل منصب های:مکچسنی از ایالت متحده –ارنست داتون از ایالت  کینگرام-چانگ ازچین-هوپنات از فرانسه-نهروازهند-مدیران انتخاب شده :مالر از پرو-امیلی ترو از کلمبو-توماس بزین از بلغار-لوتیس راسمینسکی از کانادا- بین از نیدرلند-مکفارلند از استرالیا-کازاستنواز ایتالیا- وانارن از ترکیه.

در 14 سپتامبر 1950 ،اعضا کشورها دوباره جمع شدند. توماس بسین و راسمینسکی و بین و برسیانی انتخاب شدند و مدیران اجرایی جدید عبارت بودند از منوئل دیز از پاناما- چیریبوگا از اکودور-یعقوب شاه از پاکستان- ملویل از استرالیا-و سلک از ترکیه، چکوسلواکی از رای دادن امتناع ورزید وجزء این محدوده نبود. مدیران جدید اداره را در اول نوامبر 1950 تحویل گرفتند. استعفاهای مدیران اجرایی در سال 1950 اتفاق افتاد که شامل دنالد گلدون از کانادا و باراناسکی از پولند بود.

اعضا کمیته(مجلس) مشورتی در سال 1950 عملیات محدودی را اجرا کردند.ماموریت آنها انجام مطالعاتی در مورد گزارشاتی از عملکردهای مدیران اجرایی در طی سال 1950 که توسط رئیس مجلس تصویب شده بودند می باشد.

افسران عملیاتی اصلی بانک در اول آگوست 1950 عبارتند از: بلک رئیس جمهور-رابرت ال،محافظ –لئون ،رئیس کمیته-ایونگ،خزانه دار-لئونارد،مدیر اقتصاد-سومر-مارتون ،منشی –نورمن توکر، رئیس بازار –پارکر ،رئیس اجرایی-آیرز،رئیس ارتباطات عمومی-دنروت معاون رئیس جمهور-مارتین جانشین توکر در اکتبر 1950 وتوکر شد رئیس صنعتی.در ماه آگوست ونیمگلیا بعنوان نماینده بازار اروپا منصوب شد و در ماه نوامبر هارولد موفق به دریافت پوست آیرز شد.

تعیری اصلی در عملیات بانکی در سال 1950 وقتی اتفاق افتاد که پرسنل اداره وظیفه ماموریت کمکی پذیرفتند.همه کارمندان بانک در تاریخ اول آگوست 1950 شامل 410 نفر بودند که 29 نفر از آنها عضو کشورهای عضو بودند. تدابیر عملیات اصلی بانک توسط توافق همگانی اعضاء قابل اجرا است وبرطبق آن توافق ها مستقیما وامها برای پروژه های خاص توسعه ونوسازی بکار می روند. سرمایه گذاریها باید برای تضمین اینکه وسایل مربوط به اقتصاد فراهم شوند اختصاص داده شوند.سرمایه گذاریها باید برای تضمین اینکه وسایل مربوط به اقتصاد فراهم شوند اختصاص داده شوند. و هر وسیله خریداری شده باعث وقفه درعملیات تبادل خارجی نمی شود در هر نمونه از سرمایه گذاریها نیاز به گزارشها واطلاعات خاصی از کشور مربوطه است علاوه بر آن تکنیک های خاص آن بانک باید پشتیبانی محسوب شود.این گزارشات براساس بررسی ها  و اطلاعات خاص است.هزینه ها در قبلا این وامها شامل میزان علاقه که 4 درصد است به اضافه هزینه سرویس که یک درصد می باشد. در 15 آگوست 1950 محاسبه شد که هزینه صریح یک سرویس 4/3 از یک درصد می باشد.وامها ممکنه بسته به عملیات اقتصادی و بازرگانی وکشورها افزایش داشته باشد آنهم زمانیکه کشور مربوطه ضمانت نامه خاصی در این مورد ارائه دهند بانک باید با کشور مربوطه ارتباط مستمر داشته باشد و بررسی هایی از پروژه در طی دوره وام انجام دهد.

در سالهای 1950 مشکلات تکنیکی و طراحی قبل و بد ازوام وجود داشت که می بایست به آن توجه و اهمیت زیاد قائل شد.

مجموع وام های بانکی گزارش شده در 30 جون 1950 تقریبا 816445000 دلار می باشد و مقدار خرج های اصلی و پرداختها حدودا در آن تاریخ 614162160 دلار می باشد.

در 18 اکتبر 1950 ،توافق نامه ای را با دولت مکزیکو برای افزایش بستانکاری تا سقف 1000000 دلار امضا شد برای بانکهای خصوصی مکزیکو برای افزایش مشاغل خصوصی.

در 19 اکتبر وامی مشابه 900000 دلار به بانک توسعه صنعت ترکیه برای کمک به توسعه صنعت خصوصی واگذار شد این وام ضمانتی توسط دولت ترکیه محسوب می شد در 30 اکتبر 1950 سه وام دیگر که مجموع آن 25400000 دلار بود به تایلند برای اهداف نوسازی ریل راه آهن و توسعه بانکوک وایجاد آبیاری و پروژه های آبزی و آبخیزی . هر یک از وام های ذکر شده بالا دامنه ای از تدابیر را تشکیل می دهد وتمایل به سمت برنامه های IV را نشان می دهد.

عملیات وام بانکی در سال 1950 توسط اعضا کشورها بتصویب شد که براین اساس کاربردهای پولهای رایج برای این عملیات تصویب شد.چنین عملیاتی توسط کلمبیا و فینلند در ماه جولای و یوگسلای در آگوست و ایسلند ونروژ در ماه سپتامبر تصویب شد. این توافق نامه ها 18 درصد از اشتراکها و توافق های اصلی را که هر کشور برای پرداخت به آن نیاز دارد تامین می کرد، که ممکن بود به صورت پول رایج باشد خیلی از اعضا مجلس چنین توافقی را تا سال 1950 تصویب کردند.

سپرده های پولی بین المللی:

اعضای سپرده پولی بین المللی در سال 1950 به دو علت محدودیت ودزدی دارایی دودل بودند. اطلاعات گزارش شده توسط این سازمان در اول سپتامبر 1950 نشان می داد که اعضا 49 نفر هستند.