راهنمایی برای آنان که فرزندانی پرشور، حساس، ادراکی، سمج و پرانرژی دارند.
برگردان: فهیمه رحمتی
نویسنده: مری شیدی کرسینکا
درباره ی نویسنده: مری شید کوسینکا با درجه ی کارشناسی ارشد ، بیش از 20 سال است که پیشگام آموزش به کودکان است و موسس کارگاه های رفتار با کودکان سرزنده است.
کودک سرزنده که اغلب آن را کودک مشکل دار یا کودک سرسخت می خوانند، می تواند احساس از نومیدی و عدم شایستگی را در پدر و مادرش ایجاد کند.
این بچه ها در واقع از نظر خلق و خو نسبت به کودکان دیگر پرخورتر، حساس تر،زیرک تر،سمج تر و نسبت به تغییرات سرسخت ترند. در این کتاب نویسنده با ذکر مثال هایی ساده و با نگاهی مثبت،راه کارهایی را به والدین پیشنهاد می کند تا بتوانند به فرزندان خود کمک و از آنها حمایت کنند و به جای یک درگیری دایم ،از زندگی خانواده گی خود لذت ببرند.
این کتاب به شما کمک می کند تا :
کودک خود ، همچنین خود را درک کنید.
یک برنامه ی چهار مرحله ای ساده برای توفیق فرزندتان طراحی کنید.
با مشکلات روبرو شوید و آنها را حل کنید.
راه حل های برای مشکلات غذا خوردن،خوابیدن،تعطیلات مدرسه و بسیاری از موفقیت های دیگر بیابید.
ویژگی ها
کودک سرزنده ،بی نظیر است و ویژگی هایش با پسوند (تر) بارز می شود. بچه های سرزنده الزاماًهر پنج ویژگی زیر را دارا نیستند، اما هریک از آنها تا اندازه ای صاحب این ویژگی ها هستند که آنها را از دیگران متمایز می سازد.
شدت
ساده ترین مثال برای این ویژگی، بچه های پر سرو صدا و بسیار سرزنده هستند. آنها گریه نمی کنند، بلکه جیغ می زنند. موقع بازی کردن بسیار سروصدا می کنند و می خندند،حتی به هنگام دوش گرفتن.
اما ممکن است بچه های ساکت و هوشیار نیز جزو این دسته باشند. آنها هر موقعیتی را قبل از آنکه واردش شوند تشخیص می دهند، چنان که گویی برای هر حرکتی یک استراتژی در نظر می گیرند. شدت آنها بیشتر متوجه درون است تا بیرون. مهم نیست که این شدت کجا متمرکز می شود،واکنش بچه های سرزنده همیشه قوی و نیرومند است. به ندرت حد میانه ای در کار است. آنها هرگز گریه نمی کنند بلکه شیون سر می دهند. آنها می توانند در حالی که لبخند بر لب دارند و می خندند وارد اتاق شوند و تنها 5 ثانیه بعد برافروخه گردند. کج خلقی آنها خام و دیرپاست.
اصرار
اگر فکر یا فعالیتی برایشان مهم باشد، به آن گیر می دهند؛نسبت به وظایف خود متعهد و هدفمندند و نمی خواهند تسلیم شوند. عادت دادن آنها به تغییر بنیانی است. آنها عاشق بحث و مناظره اند و از حمایت خویش نمی ترسند.
حساسیت
بچه های سرزنده مشتاقانه، آگاهانه و فوری به کوچکترین صداها،بو، نور یا تغییرات رفتاری، واکنش نشان می دهند. اگر بخواهیم مانع بروز احساسات آنها در یک جمع شویم، خیلی زود دست پاچه می شوند. بردن آنها به مراکز خرید، مراسم مذهبی، بازار یا جمع های خانوادگی بدون آنکه شاهد گریه شان باشیم، توفیقی بزرگ است. لباس پوشاندن به آنها ممکن است عذاب و شکنجه باشد. یک رشته نخ آویزان و یا موردی در پارچه ی لباس می تواند آنها لباس ها را غیر قابل پوشش کند.
آنها هر هیجان و احساسی را جذب می کنند؛ حتی احساس شما را. قبل از آنکه خودتان متوجه شوید به شما خواهندگفت که روز بدی در پیش دارید و حتی به شما اخم می کنند و فریاد می کشند.
درک
آنها را به اتاقشان بفرستید تا لباس بپوشند. هرگز این کار را نخواهند کرد. چیزی در میان راه، مثل یک آگهی بازرگانی تلویزیونی، همچنان که به سوی اتاقشان می روند،توجه آنها را به خود جلب خواهد کرد و آنها لباس پوشیدن را فراموش خواهند کرد. شاید 10 دقیقه طول بکشد تا آنها را از خانه به سوی ماشین ببرند. آنها به هرچیزی توجه می کنند . آخرین قطره ی روغن،پرسفید در آشیانه ی پرندگان،شبنم روی تار عنکبوت. بیشتر اوقات به گوش نکردن متهم می شوند.
قابلیت سازگاری
تغییر برای بچه های سرزنده ناراحت کننده است . آنها از غافلگیر شدن متنفرند و به آسانی از یک فعالیت یا تفکر به فعالیت یا تفکر دیگری تغییر جهت نمی دهند. عادت کردن به هر تغییری برای آنها سخت است. اینکه بازی شان را تمام کنند تا برای صرف ناهار به خانه بروند، عوض کردن لباس ها در فصل های مختلف، در خانه مادربزرگ خوابیدن به جای خانه خودشان، سوارشدن به ماشین، خارج شدن از ماشین،تمامی این فعالیت ها از آنجایی که نیاز به تغییر دارند،برای این بچه ها سخت هستند.
در حالی که هر یک از این بچه ها منحصر به فرد هستند،اما بیشتر آنها سخت تر،سمج تر، حساس تر، باهوش تر و نسبت به تغییر ناراحت ترند. بسیاری، اما نه همه ی آنها،4 ویژگی جنبی نیز دارند. جنبه هایی از شخصیت آنها که می تواند والدین آنها بودن را چالش برانگیزتر نماید.
آموزش
سردرآوردن از اینکه آنها کی می خواهند غذا بخورند، معمایی هر روزه برای والدین آنهاست. به نظر می رسد عادت دادن آنها به یک برنامه بسیار دشوار است. یک خواب هشت ساعته و مختل نشده ی شبانه، تنها می تواند برای شما یک خاطره ی خوش باشد.
انرژی
داستان های این بچه ها که از زبان والدین آنها شنیده ام واقعاًشگفت انگیز است. مانند داستان آن نوزاد دو هفته ای که سراسر یک تخت بزرگانه را خریده بود و درست وقتی که می خواست به زمین بیفتد،پدرش او را پیدا کرده بود. یا داستان آن جنینی که چنان لگدمحکمی به مادر زد که کلیدهای ماشین تحریر به سوی شکم مادرش پرتاب شدند.
همه ی بچه های سرزنده بالارونده و پرش کننده نیستند،امامایل هستند که شلوغ باشند، یعنی چیزها را از هم بشکافند،کشف کنند و نقشه های جدید بکشند، از همان زمان که برمی خیزند تا ساعتی که به خواب می روند، شاید گاهی وحشی به نظر آیند، اما انرژی آنها متمرکز شده است تا برای انجام هدف خاصی مورد استفاده قرار گیرد.
شاید جالب باشد بدانید که همه ی این بچه ها سطح انرژی بالایی ندارند. با نگاهی موشکافانه تر، در اینجا بیشتر درباره ی شدت جرکت یا پافشاری صحبت می کنیم، تا انرژی.
اولین واکنش
گوشه گیری سریع رفتاری است که بسیاری از این بچه ها از خود بروز می دهند. هر ایده،مکان، شخص یا چیز ناآشنایی ممکن است با یک (نه) ی تند و غضبناک روبه رو شود. آنها برای شرکت جستن زمانی نیاز دارند تا به آنها خو بگیرند.
وضع روانی
این کلمه برای بعضی از این بچه ها حساس و جدی است. آنها تحلیل گرند،تجارب مختلفی کسب می کنند، درزها را پیدا می کنند و برای تغییرات،پیشنهاد ارائه می دهند. خنده ی آنها کم و فاصله ی بین دو خندیدن در آنها زیاد است و مستعد نالیدن هستند.
این ویژگی های جنبی در تمام این بچه ها رایج نیستند، امااگر فرزند شما هر یک از آنها دارا باشد، نیاز پیدا خواهید کرد که ریسک کننده تر از این باشید. کودکی که با او زندگی می کنید صرفاً دارای ویژگی (بیشتر) نیست،بلکه فرسایش زندگی را در کنار کودکی خواهید داشت که پر انرژی خواهید داشت که پرانرژی است ، جواب کمی نیاز دارد، به چیزها و موقعیت های جدید، مقاومتی قوی دارد و لبخندهای شیرین و دلگرم کننده ی کمتری دارد. مایوس نشوید، اینها نیز پتانسیل خاص خودشان را دارند.
همه ی کودکان این ویژگی ها را تا حدی دارند،اما عامل متمایز کننده در بچه های سرزنده،پسوند (تر) است. اما به هر حال کار آنها، بی نظمی و فزونکاری حاصل از اختلال کمبود توجه نیست. بچه هایی که اختلال کمبود توجه دارند، حتی اگر بخواهند،قادر به متمرکز کردن انرژی و توجه شان نیستند. رفتار های سرزنده در حیطه ی رفتارهای نرمال بشری جای می گیرد.
حواس پنجگانه ی بچه های سرزنده در سطح خیلی بالاتری از ما کار می کند. در واقع وقتی به ما می گویند جورابشان آنها را آزار می دهد، قصد اذیت کردن ما را ندارند. به همین ترتیب حس بویایی، چشایی، بینایی و شنوایی آنها بسیار قوی تر از دیگران است.
مشکل زمانی برای بچه های حساس رخ می دهد که میزان تحریک و فشارهای احساس اطراف آنها، ایشان را تحت تاثیر قرار می دهد. دلیل هم آن است که احساسات و ادراکات در بچه های سرزنده جمع و متمرکز است. این احساسات به جای کم شدن،شناور می گردند. در این حالت،فشاری تولید می شود که بر سیستم های کنترلی آنان غلبه می کند. این وظیفه ی ماست که کمک کنیم بچه های حساس تمرکز تحریک را در اعضای خود بررسی کنند و به آنها بیاموزیم که چگونه حساسیت شدید خود را به روش مناسب مدیریت کنند.