دیرزمانی است که در مراکز مهم تولیدی و صنعتی دنیا درباره مسئله‌ای به نام مدیریت مشارکتی و سیستم پیشنهادات بحث می‌شود. امروزه صاحب‌نظران و اندیشمندان معروف و معتبر جهان به صورت قاطع و تردید ناپذیر بر این عقیده هستند که مدیریت مشارکتی،تنها روش مدیریت نوین، مطلوب، کارساز و نجات‌بخش در موسسات و سازمانهای گوناگون می‌باشد(ذاکر،1380: 4 ).
یکی از سیستم های کارا و موثر مدیریت مشارکتی، سیستم پیشنهادات است که در چند دهه اخیر به کار گرفته شده است. روش کار در این سیستم به طور خلاصه عبارت است از اینکه کلیه کارکنان از طریق دادن پیشنهاد های گوناگون به همفکری و مشارکت با مدیریت و مسئولین سازمان می پردازند و تاثیر آن نیز در کاهش ضایعات، ازدیاد بهره وری، تقلیل هزینه ها، بهبود شرایط ایمنی، بهبود سیستم تعمیرات و نگهداری، بهبود روشهای توزیع و فروش و ... چشمگیر بوده است.
سیستم پیشنهاد گیری که امروزه در بسیاری از کشورهای صنعتی (بالغ بر 50 کشور با فرهنگ ها و ایدئولوژی های مختلف) و تعداد کثیری از شرکت ها و موسسات و سازمان های بزرگ و مهم و موفق جهانی به اجرا گذاشته می شود، تا کنون در جهان صنعتی نتایج درخشانی به بار آورده که این نتایج بویژه در کشورهایی چون ژاپن، کره جنوبی، آلمان، چین، ایتالیا، هندوستان، یوگسلاوی (سابق) و سنگاپور بسیار چشمگیر و توجه برانگیز بوده است(باتمانقلیچ، 1375: 879 ).
میزان مشارکت یا عدم مشارکت کارکنان در نظام پیشنهادات با عوامل گوناگونی مرتبط است، تیلور معتقد است که مسئولیت مدیریت این است که به دقت کارگران (کارکنان) را به منظور حصول اطمینان از اینکه بهترین روش را برای انجام کار خود بکار می برند، انتخاب کند و آنها را آموزش دهد و در آنها ایجاد انگیزه کند پاداشهای مادی و اقتصادی می تواند انگیزه لازم را برای کارایی بیشتر در کارکنان ایجاد نماید(رابینز، 1386: 433). فالت اولین مفسر بزرگ نگرش روابط انسانی در مدیریت معتقد است که مسئله اصلی در هر کار جمعی یا سازمانی ایجاد و نگهداری روابط انسانی پویا و در عین حال، هماهنگ است. اساس اندیشه های فالت، فکر مشارکت در انجام کار و تاکید بر این عقیده است که در جامعه آزادمنش، وظیفه مدیریت، فراهم ساختن موقعیتی است که در آن افراد داوطلبانه آماده همکاری شوند(علاقه بند،1382: 82 و 84).