1. محدودتر و سادهتر بودن درسها و محتواى علمى آنها.
2. آشنا بودن شما با سبک روش تدریس و نیز نحوه برگزارى آزمون و امتحاناتى که معلمین در آن دوران برگزار مىکردند.
3. وجود رقابت با همکلاسىها.
4. فراهم بودن امکانات و شرایط مناسب روانى نظیر نزدیک بودن به منزل و محیط گرم و عاطفى خانواده و در نتیجه نداشتن دغدغه و نگرانى؛ نظیر دور بودن از والدین و غیره.
5. وجود انگیزه و علاقه زیاد براى بهتر درس خواندن و جدى بودن در تحصیل به منظور شرکت در کنکور و راهیابى به دانشگاه.
6. عدم وجود دغدغههاى غیر درسى، نظیر مشکلات آینده شغلى، ازدواج و مشکلات آن.
علاوه بر اینها نبودن دیگر افکار، تخلیات و مسائلى که پس از ورود به محیط باز و گسترده دانشگاه ذهن دانشجویان را به خود مشغول مىکند، تأثیر به سزایى در فراهم کردن زمینه کافى جهت کسب امتیازات و نمرات بالاتر در دوران دبیرستان دارد و حال آن که از طرف دیگر عوامل متعدد دیگرى در فضاى دانشگاه مىتواند دربافت تحصیلى عزیزان دانشجو مؤثر واقع شود که البته مىتوان در جهت حذف یا به حداقل رساندن آن عوامل تلاش کرد. برخى از آن عوامل عبارتند از:
1. گستردهتر، عمیقتر و دقیقتر بودن دروس دانشگاهى و محتواى علمى آن نسبت به دروس دبیرستان.
2. تنوع روشهاى به کار گرفته شده در ارائه دروس و سبکهاى مختلف برگزارى آزمونها توسط اساتید محترم دانشگاه که ممکن است برایتان جدید باشد و براى اولین بار با آن روش روبه رو شده باشید.
3. ورود به محیط جدید دانشگاه که از نظر فرهنگى، علمى، اجتماعى و... نسبت به محیط قبلى بسیار گستردهتر و متنوعتر است؛ به خصوص زمانى که دورى از محیط گرم خانواده نیز به آن ضمیمه شود که در آن صورت زمینه اضطراب و نگرانى را براى شما بیشتر فراهم مىکند.
4. عدم وجود رقابت بین دانشجویان نسبت به دوران دبیرستان چهارمین عامل است؛ زیرا با ورود به دانشگاه به گمان این که اکنون که کنکور را پشت سر گذاشته، مشغول به تحصیل در دانشگاه شدهاید، نیاز چندانى به کسب امتیازات و نمرات بالا نیست و همین کم توجهى به امور درسى و مطالعه چه بسا گاهى بین دانشجویان شیوع پیدا مىکند و به عنوان عامل بازدارندهاى که روانشناسان آن را «تسهیل اجتماعى» مىنامند، باعث تأثیر گذارى دانشجویان بر یکدیگر مىشود و به تدریج روحیه تساهل و تسامح در فراگیرى درس را به یکدیگر منتقل مىکنند.
5. پدید آمدن انگیزه هاى غیردرسى و جلوه گر شدن افکار و اندیشههایى درباره آینده زندگى، مسائل و مشکلات مربوط به شغل، تأمین هزینههاى زندگى و تحصیل، ازدواج و نظیر آن - به خصوص زمانى که پسران و دختران در دانشگاه همراهند و نیز در اوج غریزه جنسى قرار دارند مىتواند آفت مهم دیگرى براى ایجاد حواس پرتى و مانع عمدهاى براى تمرکز حواس عزیزان براى مطالعه و تحقیق باشد.
اکنون با توجه به مطالب فوق به نظر مىرسد راهکارهاى زیر براى رسیدن به هدف مطلوب مؤثر باشد:
1. به تفاوت کمى و کیفى دروس دانشگاهى با دروس دوران دبیرستان توجه کافى مبذول دارید و خود را براى یادگیرى محتواى علمى دروس دانشگاهى آمادهتر نمایید و با جدیت بیشترى به فراگیرى آن بپردازید و سعى کنید آن چه را که اساتید به تدریج آموزش مىدهند، یادگیرید و درسها را براى شبهاى امتحان نگذارید و بدانید که علم به تدریج و به مرور زمان در ذهن انسان جاى مىگیرد و با تکرار و ممارست مىتوان به ظرایف و دقایق آن پى برد.
2. پس از انتخاب درس و استاد مربوط، از طریق دانشجویان ترمهاى گذشته و یا خود استاد، به طور مستقیم، از روش تدریس و سبک برگزارى آزمون و چگونگى آن مطلع شوید و اگر استاد مربوط به مقاله، کنفرانس، امتحان میان ترم و... اهمیت مىدهد، نسبت به آن آگاه باشید و تمهیدات لازم را فراهم نمایید.
3. از راههاى مختلف، انگیزه خود را براى خوب گذراندن واحدهاى درسى، مطالعه و تحقیق بیشتر کنید؛ مثلاً اهمیت و ارزش رشته تحصیلى خود و نیز اهمیت و کاربردهاى واحد درسى انتخابى را براى خود تبیین و روشن کنید تا با علاقه و شوق بیشترى مطالعه کنید و یا در پى سؤال طرح شده در زمینه واحد درسى باشید و به شکل وسواس گونه و جدى به مطالعه و تحقیق بپردازید؛ زیرا طرح سؤال (سؤال واقعى) و موضوعى که ذهن شما را به خود مشغول مىکند، نقش مهمى دریادگیرى مطالب دارد.
4. در صورت امکان درسهاى خود را با برخى هم کلاسىهاى خود که از قواى علمى خوب و بالایى برخوردارند، مباحثه کنید و از نظرات و فهم آنها در دریافت مطالب درسى سود جویید و اکتفا به مطالعه انفرادى نکنید.
5. به خود تلقین کنید که مسائل و مشکلات آینده نباید هم اکنون تمام فضاى ذهنى مرا به خود مشغول کند و وظیفه من خوب درس خواندن وخوب مطالعه کردن است و براى آن مسائل فرصت و زمان کافى وجود دارد.
پس بیشترین تلاش خود را در حین تحصیل به پیشرفت تحصیلى و کسب امتیازات علمى معطوف دارید و اندیشیدن درباره برخى دغدغههاى ذهنى آینده را به زمان خاص و معینى اختصاص دهید.
6. برنامه ریزى براى اوقات شبانه روز و استفاده بهینه از اوقات مختلف نیز نقش به سزایى در موفقیت شما دارد. لازم به ذکر است که در این برنامه باید توجه کافى به استراحت و ورزش، زمانى براى عبادت و ارتباط با خداوند و نیز رسیدگى به امور شخصى و اوقات فراغت، مبذول دارید؛ نه آن که با مطالعه و تحقیق فراگیر و خسته کردن خود، برنامهاى خارج از توان فردى خود طراحى کرده و در این امر به شکل افراط گونهاى مانع رسیدن به هدف شوید؛ بلکه متناسب با توان خود یک برنامه متعادل در نظر گرفته، در اجراى آن کوشا باشید.
امید است با عمل به نکات و راهکارهاى ارائه شده، بتوانید با استمداد از خداوند متعال و تلاش و پشتکار بیشتر در جهت ارتقاى سطح دانش خود و کسب امتیازات و نمرات عالى موفق باشید.