11 اردیبهشت سالگرد انتشار اولین روزنامه در ایران است . میرزا صالح شیرازی نخستین کسی است که به همت وی روزنامه به معنای امروزی آن در ایران تأسیس شد آن هم در زمانی که بخش اعظم عامهمردم بیسواد و یا بیعلاقه به مطالعه روزنامه، نشریه و کتاب بودهاند. کاغذ اخبار به عنوان نخستین روزنامه که حاکی از آغاز تجدد در جامعه سنتی بود حدود 72 سال قبل از مشروطه با سردبیری میرزا صالح شیرازی کازرونی منتشر شد که نخستین شماره در 25 محرم 1253 ( ژانویه 1837 دی ماه 1215)در زمان محمد شاه قاجار و در دوره صدارت حاج میرزا آقاسی در دو صفحه به صورت چاپ سنگی در تهران انتشار مییافت.
این مرد بزرگ تاثیر بسزایی در زندگی حرفه ای من داشت . چون منی که همیشه مادرم برایم انشا مینوشت و من حفظ میکردم تصمیم گرفتم روزنامه نگار شوم. به همین راحتی. آخر آن سالها دوران طلایی مطبوعات بود .حتما شما هم سالهای 1376 تا1380 را به یاد دارید که چه روزنامههای وزینی به دنیا آمدند. هرچند که عمر کوتاهی داشتند ولی در همان اندک زمان تاثیر شگرف خود را بر افکارعمومیجامعه گذاشتند.
پس از کاغذ اخبار روزنامه های دیگری پا به عرصه گذاشتند که از آن جمله میتوان به: 1- وقایع اتفاقیه 2- روزنامه دولت علیه ایران 3- روزنامه دولتی (بدون تصویر) 4- روزنامه ملت سنیه ایران (ملتی) 5- روزنامه علمیه دولت علیه ایران 6- حکیم الممالک 7-مراه السفر 8- ایران 9- روزنامه علمی 10 -روزنامه نظامی11- مریخ 12- اطلاع 13- فرهنگ 14- تبریز 15- اردو همایون 16- دانش 17- شرف 18- ناصری 19- تربیت 20- شرافت 21- الحدید 22- ادب دوره اول در تبریز، دوره دوم در مشهد 23- احتیاج 24- معارف 25- اقبال 26- خلاصه الحوادث 27- کمال و... اشاره کرد.
در خانه ما کسی اهل خواندن روزنامه نبود ولی کتاب چرا. البته بیشتر رمان آن هم از نوع عشقولانه. مجلههای فیلم و تا حدودی هم گل آقا تنها مطبوعاتی بودند که به خانه ما راه مییافتند. خدایش بیامرزد کیومرث صابری را. کاریکاتور با حمایتهای «صابری» رشد کرد. او باعث شد «کاریکاتور» جایگاه خود را در اجتماع به دست بیاورد.
در مورد روزنامه میرزا صالح شیرازی نمونهای از آن ظاهرا در ایران موجود نیست. کهنترین سندی که در باره اولین روزنامه فارسی در ایران دردست داریم «اعلام نامه دولتی» است. منبع مهم دیگر مجله «انجمن آسیایی» است که به زبان انگلیسی در انگلستان منتشر میشد و در سال 1839 مطالبی راجع به روزنامه فارسی نوشته و یک شماره از روزنامه کاغذاخبار را عینا به چاپ رسانده است.
من که دانشجوی ترم 3 حسابداری بودم به این نتیجه رسیدم که این رشته با روحیه من سازگاری ندارد و برخلاف میل خانواده و در برابر چشمان ناباور آنها انصراف دادم! این بار تصمیم گرفتم روزنامهنگاری بخوانم. هیچ کس باور نمیکرد.
«به طور کلی میتوان گفت که روزنامهنگاری در دوره مشروطیت رونق بیشتری یافت و روزنامههای فارسی بسیاری پدید آمد. در میان آنها، دو روزنامه «نسیم شمال» و «صور اسرافیل» محبوبیت و ویژگی خاصی در ایران کسب نمود که بدون توجه به آنها نمیتوان نهضت مشروطیت را چنانکه بود باز شناخت.
خلاصه من در رشته روزنامه نگاری قبول شدم. خودمانیم ولی عجب پشتکاری. آن هم در این روزگار که کنکور دست کمی از هفت خوان رستم ندارد.
«روز هفدهم مرداد در ایران» روز خبرنگار نامگذاری شده است. هفدهم مرداد ماه پس از آن به عنوان روز خبرنگار نامیده شد که محمود صارمی، خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی(ایرنا) هنگام انجام وظیفه در شهر مزار شریف در سال 1377 توسط طالبان شهید شد.»
این همه در سال تلفات میدهیم ولی باز میگویند بعد از کار در معدن از مشاغل سخت بازیگری در درجه دوم قرار دارد.
«روزنامه اطلاعات عصر روز یکشنبه 19 تیر 1305 در تهران پا به عرصه وجود گذاشت. شورای عالی معارف پانزدهم تیر ماه همان سال امتیاز این روزنامه را به مدیریت عباس مسعودی صادر کرده بود. مسعودی در آن هنگام عضو «مرکز اطلاعات ایران» بود و در نخستین شماره روزنامه نیز نام همین مرکز به عنوان ناشر آمده است.»
من که به دنیا نیامده بودم ولی میگویند روزنامه اطلاعات در دوران پیش از انقلاب نقش بسیار اساسی را بازی کرد. روزنامه اطلاعات بیشترین تیراژ و بیشترین آگهی در میان مطبوعات به خود اختصاص داده بود. روزنامه ای قدیمی با 80 سال انتشار مستمر.
آرشیو مطبوعات در سال 1359 فعالیت خود را با حدود 1546 عنوان نشریه شامل مجلات، روزنامهها، هفتهنامهها، ماهنامه و سالنامه آغاز نمود