نصب ویندوز NT سرور در نقشهای سروری مختلف ، نقشهای سرور عبارتند از :
کنترل کننده اصلی حوزه (PCD)
کنترل کننده پشتیبان حوزه (BDC)
سرور عضو
پیکربندی پروتکل ها و پیوندهای پروتکل ، پروتکلها عبارتند از :
TCP/IP
TCP/IP با DHCP , WINS
پروتکل انتقال NWLink Ipx/Spx compatible
DLC
Appletalk
پیکر بندی سرویس های اصلی ویندوز NT سرور ، سرویسها عبارتند از :
Directory Riplicator
Computer Browser
پیکر بندی دیسک های سخت برای تأمین نیازهای مختلف ، نیازها عبارتند از :
فراهم کردن افزونگی
بهبود کارایی
پیکر بندی چاپگرها . وظایف عبارتند از
اضافه کردن و پیکربندی یک چاپگر
پیاده سازی روش poo 4 چاپگر
تنظیم اولویت چاپگرها
پیکربندی یک کامپیوتر ویندوز NT سرور برای انواع کامپیوتر کلاینت . انواع کامپیوترهای کلاینت عبارتند از :
ویندوز NT ایستگاه کاری
ویندوز 95
مکیناش
هدف:
نصب و پیکربندی ویندوز NT سرور در نقشهای مختلف، نقشها عبارتند از:
کنترل کننده اصلی حوزه (PDC) کنترل کننده پشتیبان حوزه (BDC) و سرور عضو
پیکربندی پروتکلهای شبکه و پیوند پروتکل ها
پیکربندی سرویسهای مرکزی ویندوز NT سرور، شامل Browser,Computer Directory Replicator
پیکربندی هلرد دیسکها برای ایجاد افزونگی و بهبود کارآیی
پیکربندی چاپگرها، همانند اضافه کردن یا پیکربندی چاپگر، پیاده سازی Printer Pool و تنظیم اولویت چاپگرها
پیکربندی ویندوز NT سرور برای کلاینتهای مختلف مثل ویندوز NT ایستگاه کاری ویندوز 95 و مکینتاش
نصب ویندوز NT سرور 4.0 در نقشهای مختلف
هدف: نصب ویندوز NT سرور نقطه شروع هر سیستم enterprise می باشد. در این قسمت، تعیین موجود ویندوز NT سرور هنگام نصب را می آموزید و دلیل نصب ویندوز NT سرور در نقشهای گوناگون را در می یابید. در ابتدا بررسی سریعی روی فرآیند نصب انجام می شود تا شناخت کلی از مراحل نصب سیستم ویندوز NT سرور داشته باشید.
مروری بر فرآیند نصب
برای نصب ویندوز NT سرور، برنامه setup با نام WINNET.EXE را اجرا کنید. اگر عمل نصب را از روی سیستم عامل 16 بیتی مثل MS-DOS یا ویندوز 95 انجام می دهید، برنامه WINNET.EXE را اجرا کنید. اگر سیستم عامل شما 32 بیتی است، می توانید از برنامه WINNET32.EXE استفاده کنی. در طی ین فرآیند می توانید ورودیهای لازم برای نصب را بطور کامل کنترل کنید.
در بخش زیر، صفحه اصلی که دستورات شما را دریافت می کند، شرح داده شده است.
مرحله اول نصب ویندوز NT سرور شامل کپی کردن فایلهای منبع روی فهرستهای موقتی نگهداری شده روی کامپیوتر شما می باشد. این فایلها هنگام نصب به کار می روند. سیستم، تمامی فایلهای لازم را کپی می کند و سپس با راه اندازی مجدد سیستم، ورودیهایی از کاربر درخواست می شود. در این لحظه، شما می توانید شروع به تحلیل برنامه setup کنید.
بعد از اینکه کلیه فایلهای لازم توسط برنامه setup روی دستگاه کپی شد و سیستم مجدداً شروع بکار کرد، پنجره ای ظاهر می شود که شروع عمل نصب ویندوز NT سرور را اعلام و به شما خوش آمدگویی می کند.
اگر در حال نصب ویندوز NT سرور می باشید، کلید Enter را فشار دهید. دیگر گزینه ها، مربوط به ترمیم یک ویندوز NT نصب شده یا مربوط به ارتقاء سیستم ویندوز NT می باشد می توانید به صفحه راهنما نیز برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد فرآیند نصب ویندوز NT سرور دسترسی داشته باشید.
برنامه Setup در این مرحله سعی می کند وسایل ذخیره سازی شما را تشخیص دهد. برای ادامه عمل تشخیص، کلید Enter را فشار دهید.
وسایل ذخیره سازی تشخیص داده شده، نشان داده می شود. اگر دستگاه SCCI دارید که توسط برنامه Setup تشخیص داده شده، در صورت تمایل، کلید S را فشار دهید تا دیگر دستگاههای ذخیره سازی را نیز مشخص کنید. زمانی که تمام وسایل ذخیره سازی مشخص شدند، کلیذ Enter را فشار دهید تا برنامه Setup دنبال شود. صفحه دیگری ظاهر می شود که حاوی EULA [1]می باشد. وقتی که EULA نمایش داده شد، آنرا کاملاً مطالعه کنید و سپس عمل نصب را ادامه دهید.
در صفحه ظاهرشده بعد می توانید تنظیمات سیستم برنامه خود را که توسط برنامه Setup برای نصب، اشخیص داده شده مشاهده کنید. تن یمات نمایش داده شده را بررسی کنید تا از صحت آنها اطمینان حاصل نمایید و سپس عمل نصب را دنبال کنید. اگر هر کدام از تنظیمات نادرست بود، آنرا برای اعمال تغییر، انتخاب و کلید Enter را بزنید تا گزینه های موجود مربوط به آن را مشاهده کنید.
در مرحله بعد میتوانید پارتیشنی از دیسک را که تمایل دارید ویندوز NT سرور در آن نصب شود، انتخاب کنید. می توانید با انتخاب فضای خالی روی دیسک، پارتیشن جدیدی را ایجاد کنید (کلید C را فشار دهید). با انتخاب یک پارتیشن و فشار دادن کلید D می توانید پارتیشنی را حذف کنید. پارنیشنی که حاوی فایلهای موقتی نصب ویندوز NT است را نمی توانید با این روش حذف کنید.
بعد از انتخاب پارتیشن موردنظر باید نوع فایل سیستم پارتیشن نصب را مشخص کنید. فایل سیستمی که بطور پیش فرض انتخاب شده است، نوع فایل سیستم جاری می باشد. اما شما می توانید گزینه تغییر فایل سیستم به نوع NTES را انتخاب کنید.
در مرحله بعد از شما درخواست می شود نام فهرستی که تمایل دارید ویندوز NT سرور در آن نصب شود را وارد کنید. فهرست پیش فرض WINNT می باشد. بعد از اینکه فهرست نصب را وارد کردید، کلید Enter را بزنید تا عمل نصب دنبال شود.
در مرحله بعد از شما درخواست می شود تصمیم بگیرید آیا کل هارد دیسک شما بررسی شود یا خیر. توصیه می شود با بررسی کل هارد دیسک موافقت کنید، تا اینکه اطمینان حاصل شود که هیچ قطاع خرابی که باعث نقض عمل نصب می شود، وجود ندارد. کلید Enter را بزنید تا عمل جستجو و بررسی شروع شود. برای پرش از این مرحله، کلید ESC را بزنید.
کلید Enter را بزنید تا دستگاه مجدداً شروع بکار نماید. بعد از شروع مجدد کار سیستم، بخش گرافیکی فرآیند نصب اجرا میشود.
بخش گرافیکی برنامه Setup ویندوز NT سرور خود به سه بخش مجزا تقسیم میشود. برای درست نصب شدن سیستم ویندوز NT سرور جدید، باید هر بخش را بطور مناسب کامل نمایید.
همانند اکثر عملهای نصب، از شما درخواست می شود اطلاعات ثبتی برای نرم افزار خود را وارد کنید. سپس کلید Enter یا دکمه Next را بزنید تا عمل نصب دنبال شود.
در پنجره بعدی، یعنی Licensing Modes باید اساس موافقت مجوزها را مشخص کنید. انتخاب موجود عبارتند از Per Seat و Per Server . برای کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با این مجوزها باید با نمایندگی مایکروسافت تماس بگیرید. بعد از اینکه انتخاب خود را انجام دادید، کلید Enter را بزنید یا روی دکمه Next کلیک کنید.
هر کامپیوتر در محیط ویندوز NT باید دارای یک اسم کامپیوتری NetBIOS منحصر بفرد باشد. اسم کامپیوتر حداکثر می تواند شامل 15 کاراکتر باشد. اسم کامپیوتر را وارد کرده و کلید Enter را بزنید یا روی دکمه Next کلیک کنید.
در مرحله بعد، صفحه ای مشخص می شود که نقش سرور را از شما می پرسد. اگر در حال ارتقاء ویندوز NT باشید، این صفحه را مشاهده نمی کنید.
حساب Administrator، اولین حسابی است که در ویندوز NT سرور ایجاد می شود. این حساب (راهبر شبکه) را نمی توان حذف کرد. بنابر این برای ایجاد امنیت، کلمه عبوری را به آن اختصاص دهید. توسط این حساب می توانید وظایف راهبری را بطور کامل انجام دهید. کلمه عبور مربوط به حساب راهبر شبکه را می توانید هنگام نصب ویندوز NT سرور به آن اختصاص دهید.
در مرحله بعد می توانید در صورت تمایل، دیسک ترمیم اضطراری را ایجاد کنید. دیسک ترمیم اضطراری، برای احیاء اضطراری سستم، هنگامی که مشکلی روز می دهد بکار می رود. توصیه می شود همیشه یک دیسک ترمیم اضطراری که به روز آمده، در اختیار داشته باشید، تا در احیاء سیستم هنگام حوادث غیرمترقبه به شما کمک کند.