مقدمه
ایران کشوری است که سیم کشی ارتباطاتی گستردهای دارد . ایران دارای پنج میلیون استفاده کننده از اینترنت است و انتظار میرود که تعداد آنان تا سال 2009 به 20 میلیون نفر برسد. وبلاگ نویسی تبدیل به یکی از روشهای رایج مبادله اطلاعات، اخبار و عقاید در ایران شده است. در واقع ، فارسی، بعد اززبانهای انگلیسی ، پرتغالی و فرانسوی، چهارمین زبان در دنیا برای وب لاگ نویسی است.
در طی دو سال گذشته عناصر مخالف اصلاح طلبی در دولت ایران، بیش از 100 روزنامه و نشریات اینترنتی مستقل و اصلاح طلب را توقیف کرده اند. اما نمیتوان یک جمعیت رک گو با تاریخچه دیرینه روشنفکری را به راحتی وادار به سکوت نمود. از آنجاییکه آنها مطالب زیادی برای گفتن دارند اما امکان کمتری برای بازگو کردن آنرا دارند، ایرانیان برای بچاپ رساندن عقاید خود، به وبلاگ نویسی رو آورده اند. نرم افزارهای بسیاری در بازار برای وبلاگ نویسی به زبان فارسی موجود میباشند و چند تن ازچهره های شناخته شده ایرانی مانند معاون سابق رئیس جمهور، محمد ابطحی که در سایت[http://webneveshteha.com/en/ مینویسد، در آن شرکت میکنند وبا اینکار ، روی مشروع بودن وبلاگ نویسی صحه میگذارند حتی اگر سانسورکنندگان سعی کرده باشند که آنرا توقیف نمایند.
ایران در حال حاضر بیش از 200,000 وبلاگ نویس دارد، و همچنین مشمول یکی از بیشترین میزان سانسور اینترنت در دنیا است. بعد از اینکه سانسور کنندگان روزنامه های مستقل را توقیف نمودند، به این امر واقف شدند که در واقع تنها کاری که به انجام رسانده اند این بود که ابراز کنندگان عقاید را وادار به فرار بطرف فضای وبلاگ نویسی کنند و شروع به تعقیب آن پرداختند. در طی دو سال گذشته بیست وبلاگ نویس ایرانی توقیف شده اند. بسیاری تحت شکنجه قرار گرفته اند ، برخی مملکت را ترک کرده اند، و برخی در زندان بسر میبرند ، و یکی از آنها محکوم به 14 سال زندان شده است.
از آنجاییکه قوانین ایران در اختیارمقامات هستند (و هیچگاه بالعکس آن) ، به سادگی میتوان با وجود نداشتن قصد سوئی، پشت میله های زندان افتاد. با در نظر گرفتن این امر، در صورتیکه بخواهید به وبلاگ نویسی بپردازید ، بیش از هر زمان باید توجه داشته باشید که چگونه میتوانید بدون خطر اینکار را انجام دهید.
وبلاگ نویسی بدون خطر به معنای وبلاگ نویسی بصورت ناشناس است
وبلاگ نویسی بدون خطر چه مفهومی دارد؟ آن تا حد زیادی به معنی وبلاگ نویسی بصورت ناشناخته است. بیشتر وبلاگ نویس ها و دیگر استفاده کنندگان از اینترنت که در ایران توقیف شدند به آن دلیل به دام افتادند که هیچگونه اقدامی برای پنهان کردن هویت خود نکرده بودند. از آنجاییکه تمامی و بلاگها ، حتی بی ضررترین آنها ممکن است به نوعی سرکشی تلقی شوند ، ما نمیتوانیم با خیال راحت کسی را در ایران به استفاده از نام واقعی خود برای وبلاگ نویسی تشویق کنیم. اتخاذ این تصمیم بدون تردید با شماست، اما لطفاً در نظر داشته باشید که بسیاری از اشخاصی که درون یک سلول زندان را دیده اند، هیچوقت، حتی برای یک لحظه فکر نکرده بودند که ممکن است در معرض خطرباشند.
قصد ما جنجال آفرینی نیست ، و فقط میخواهیم که ایمنی را حفظ کنیم. این چنین استنباط میشود که هر کس یا هر جایی با داشتن منابع و وقت کافی، میتواند هویت کسی را روی اینترنت شناسائی کند. راه حل برای ناشناخته باقی ماندن، صرف وقت و تلاش بیشتر از آن حدی که دولت برای کشف آن وقت صرف کند ،است. برخی از مردم در بعضی از نقاط ، ممکن است که بتوانند وقت تقریباً کمی را وقف حفظ امنیت خود کنند. دیگران ممکن است مجبور به انجام اقدامات بیشتری باشند. این نشریه روشها و ابزار اصلی مورد لزوم برای وبلاگ نویسی بصورت ناشناخته ، و همچنین راههایی برای گذشت ازموانعی که در راه جاده اینترنتی ایران گذاشته شده است را عنوان میکند.
برای کشف هویت شما هنگام وبلاگ نویسی دو راه اصلی وجود دارد . یکی از آنها از راه اعلام هویت تان از طریق متن ارسالی است. به عنوان مثال ، اگر شما بنویسید " من یک دانشجوی سال سوم تحصیلی در دانشگاه تهران هستم واز شهر قم هستم ". امکان اینکه کسی که وبلاگ شما را میخواند بتواند حدس بزند که شما کی هستید، بسیار زیاد است.
راه دیگر برای کشف هویت شما ازطریق اطلاعاتی است که مرورگر اینترنت و یا برنامه ایمیل شما ارائه میدهد. هر کامپیوتری که با اینترنت ارتباط داشته باشد دارای آدرسی است بنانم استIP، و آن یک سری چهار شماره ای از0 الی255 است که با نقطه مجزا شده است، به عنوان مثال: .213.24.124.38
با کمی کار، مقامات ممکن است بتوانند هر گونه نوشته ای را روی کامپیوترتان ردیابی کنند. اگر از کامپیوتری در منزلتان دارید و از سرویسگر اینترنتی (ISP) استفاده میکنید، این سرویسگر اینترنتی میتواند تاریخچه اینکه کدام کامپیوتر در چه ساعتی شماره گیری میکند و به چه نوع اطلاعاتی دسترسی پیدا میکند را داشته باشد.
هنگام استفاده از اینترنت، چندین روش برای پنهان کردن هویت تان وجود دارد. به عنوان قاعده کلی، هر چقدرکه میزان امنیت مورد نظرتان بیشتر باشد به همان نسبت مجبور به انجام اقدامات بیشتری خواهید بود. بعضی از فنون حفاظت هویت شما روی اینترنت مستلزم آگاهی فنی و کار زیاد است، اما همگی آنها اساساً با مقیاس های قضاوت صحیح آغاز میشوند.
Hushmail: http://www.hushmail.com/
ایمیل Lycos l: http://mail.lycos.com/
:Opera Mail http://www.operamail.com/scripts/common/index.main?signin=1&lang=us
میزبانی رایگان وبلاگ :
:Blogger http://www.blogger.com/start
:Blogsome http://www.blogsome.com/
:LiveJournal http://www.livejournal.com/
:SeoBlog http://www.seo-blog.org/
: Weblog.ushttp://weblogs.us/
]-->اقدامات اولیه برای وبلاگ نویسی به صورت ناشناس
هرگز از نام واقعی خود استفاده نکنید. منظورمان فقط در وبلاگتان نیست. بلکه منظورمان این است که هنگام ثبت نام برای وبلاگ، باید از یک نام مستعار استفاده کنید. هنگامی که برای ایمیل مبتنی بر شبکه ثبت نام می کنید، نیز از یک اسم جعلی استفاده نمایید. به راحتی می توا ن مسیر ارسال ایمیل از خانه یا محل کارتان را رد یابی نمود مگر آنکه شما از یک ارسال کننده مجدد ایمیل استفاده کنید، که بعداً در مورد آن صحبت خواهیم کرد؛ بنابراین توصیه می کنیم از یک ایمیل مبتنی بر شبکه، که بعداً به طور مفصل راجع به آن صحبت خواهد شد، استفاده نمایید.
یک اصل کلی خوب برای وبلاگ نویسی به صورت ناشناس: هرگز از خدماتی استفاده نکنید که مستلزم پرداخت پول یا ثبت نام از طریق ارگان های دولتی است و یا از خدماتی بهره می گیرد که لازم است به دولت گزارش گردد.
و البته نزد مقامات مسئول نیز ثبت نام نکنید. لطفاً توجه داشته باشید که ممکن است برخی از این خدمات ایجاب کند که شما از الفبای لاتین استفاده کنید.
ارائه کنندگان ایمیل مبتنی بر شبکه:
Hushmail: http://www.hushmail.com/
Lycos Email: http://mail.lycos.com/
Opera Mail: http://www.operamail.com/scripts/common/index.main?signin=1&lang=us
میزبانی رایگان وبلاگ:
Blogger: http://www.blogger.com/start
Blogsome: http://www.blogsome.com/
LiveJournal: http://www.livejournal.com/
SeoBlog: http://www.seo-blog.org/
Weblog.us: http://weblogs.us/
روند مسدود کردن و فیلتر گذاری وبلاگ های شخصی و سایت های ارائه کننده وبلاگ، مانند http://persianblog.com/ «PersianBlog» و http://www.blogger.com « Blogger»، متناوب است اما به طور کلی به نظر می رسد که رو به افزایش باشد. بی ثباتی در مسدود کردن وبلاگ ها بخشی از روش آزمایش شده و موفق تهدید و ارعاب است: ایجاد بی ثباتی عمومی. متأسفانه هیچ راه حلی برای آن وجود ندارد و فقط باید انعطاف پذیر و هوشیار بود. هنگام انتخاب سایت میزبان، به خاطر داشته باشید که میزبان ایرانی موظف خواهد بود هر گونه اطّلاعاتی که دولت بخواهد را در اختیار آن قرار دهد. میزبان خارجی ممکن است ملزم به این کار نباشد ( اگر چه بسیاری از سایت های میزبان در چین با انجام چنین کاری موافقت کرده اند)، اما استفاده از یک سایت میزبان ممکن است مشکوک تلقی شود.
از به کار بردن هر گونه اطلاعات هویتی در وبلاگ خود خودداری کنید. بنا بر دلایلی که در بالا شرح داده شد، هرگز از یک لقب، به عنوان مثال، که مردم می دانند لقب شما است استفاده نکنید. از به کار بردن اسم مستعار و لقبی که به گونه ای شما را معرفی می کند اجتناب کنید. در مورد خیابان یا محله، روش امرار معاش یا محل کار، یا جزئیات مربوط به افرادی که می شناسید، جاهایی که سفر کرده اید و غیره حرفی نزنید. در غیر این صورت سر نخهای را در اختیار مأمورین بازرسی قرار خواهید داد.
این راهکار یک ایراد دارد و آن اینکه وقتی شما برای ایمیل یا وبلاگ ثبت نام می کنید، سرور شبکه ای که شما به آن وارد می شوید آدرس IP شما را ثبت می کند. اگر رد یابی آدرس IP به شما منتهی شود، مثلاً در صورت ارسال پیام از کامپیوتر شخصی خود در خانه یا محل کار، ممکن است شما گیر بیافتید.
اقدام دیگری که شما می توانید برای مخفی کردن هویت خود اتخاذ کنید این است که کار خود را با استفاده از کامپیوترهایی که زیاد مورد استفاده قرار می گیرند انجام دهید. به جای ایجاد ایمیل شبکه و یا وبلاگ خود از طریق کامپیوترخانه یا محل کارتان، می توانید آنها را از طریق یک کامپیوتر در یک کافی نت، کتابخانه یا لابراتوار کامپیوتر دانشگاه ایجاد کنید. در تهران به تنهایی 1500 کافی نت وجود دارد. اگر احیاناً کسی IP مورد استفاده برای ارسال یک دیدگاه یا پیام را ردیابی کند، متوجه خواهد شد که ارسال لز یک کافی نت انجام شده است، جایی که عده زیادی می توانسته اند از کامپیوتر ها استفاده کرده باشند.
البته این راهکار نیز معایب خاص خود را دارد. اگر کافی نت و یا لابراتوار کامپیوتر اطلاع داشته باشد که چه کسی در چه زمانی از چه کامپیوتری استفاده می کند، ممکن است هویت شما مورد سؤظن قرار گیرد. هرگز هنگام نیمه شب یا سایر اوقاتی که احتمال دارد شما تنها فردی باشید که به این مکان ها مراجعه می کند، از کامپیوترهای موجود در این مکان ها استفاده نکنید. در صورت استفاده از کافی نت، همواره کافی نت محل مراجعه خود را تغییر دهید. اگر مقامات مسئول تصمیم بگیرند که به بازرسی یک وبلاگ بپردازند و کشف کنند که همه پیام های ارسالی از یک کافی نت به خصوص ارسال شده است بعید نیست که پلیس را به آن جا بفرستند تا مراقب مراجعه کنندگان باشد.
پروکسی های ناشناس
اگر مایل باشید، می توانید زحمت استفاده از آنچه « پروکسی » نامیده می شود را بر خود هموار سازید. در صورت دستیابی به اینترنت از طریق یک پروکسی، شما به جای آن که آدرس کامپیوتر مورد استفاده خود را بر جا بگذارید، آدرسIP سرور پروکسی را از خود بر جای خواهید گذاشت.
مشکل استفاده از پروکسی ها و ناشناس کننده ها ( که بعداً پیرامون آن صحبت خواهیم کرد) در ایران این است که اکثر آنها از قبل مسدود شده است و یافتن پروکسی که مسدود نشده باشد ممکن است مدتی طول بکشد. یک راه حل دیگر (که در ذیل به آن خواهیم پرداخت) این است که از «Circumventor» یا راه حل «اجتماعی» دیگر استفاده شود.