مقدمه
ساختار اینترنت یک مجموعه غول پیکر از میلیون‌ها کامپیوتر است که در یک شبکه کامپیوتری به هم متصل هستند. کامپیوترهای خانگی ممکن است از طریق خط تلفن با مودم، DSL یا مودم کابلی به فراهم‌کننده خدمات اینترنت (ISP) متصل شود. در یک شرکت یا دانشگاه کامپیوترها به یک شبکه محلی (LAN) در داخل سازمان وصل هستند. این شبکه را می‌توان از طریق یک خط تلفن سریع مثل T1 یا E1 به یک فراهم‌کننده خدمات اینترنت (ISP) وصل کرد. ISPها به ISPهای بزرگ‌تر وصل می‌شوند و ISPهای بزرگ‌تر یک ستون فقرات (Backbones) فیبر نوری را برای یک کشور یا ناحیه برقرار می‌کنند. ستون‌های فقرات در سراسر دنیا از طریق کابل نوری، کابل زیر دریا یا ماهواره به هم متصل هستند.در اینترنت به طور کلی می‌توان همه کامپیوترها را به دو دسته تقسیم کرد. سرویس‌گیرنده / سرویس‌دهنده (Client / Server). سرویس‌دهندگان، خدماتی را (مانند وب و FTP) برای سایر سیستمها فراهم می‌کنند و سرویس‌گیرندگان، سیستم‌هایی که برای دستیابی به این خدمات به سرویس‌دهندگان وصل می‌شوند. یک کامپیوتر سرویس‌دهنده می‌تواند چند سرویس را فراهم کند. برای مثال روی یک سرویس‌دهنده، یک نرم‌افزار وب سرور و میل سرور نصب کنیم.نشانی آی‌پیبه هر رایانه در اینترنت یک نشانی منحصر به فرد به نام نشانی پروتکل اینترنت اختصاص داده می‌شود که در ایران به اختصار آن را آی‌پی می‌گویند. آی‌پی از چهار بخش عددی تشکیل شده که با نقطه از هم جدا می‌شوند (مانند 199.211.45.5). عدد هر بخش می‌تواند از 0 تا 255 باشد. پس 2 بتوان 8 آدرس مختلف داریم. هر رایانه در اینترنت آی‌پی یگانه‌ای دارد. سرویس‌دهندگان آی‌پی ثابت دارند که معمولاً تغییر نمی‌کند. کامپیوترهایی که با خط تلفن به اینترنت وصل می‌شوند آی‌پی پویا دارند، یعنی هر بار که به اینترنت وصل می‌شوند، آی‌پی آنها را ISP اختصاص می‌دهد و احتمالاً هر بار که به اینترنت وصل می‌شوند آی‌پی متفاوتی می‌گیرند. برای دیدن آی‌پی رایانه خود می‌توانید از برنامه winipcfg.exe یا ipconfig.exe استفاده کنید. آی پی‌ها دارای 4 کلاس هستند: کلاس a:عدد اول از 0 تا 127 مثال:127.2.3.1 کلاس b:عدد اول از 127 تا191 مثال: 154.5.1.5 کلاس c:عدد اول از 191 تا 223 مثال:203.52.45.812 کلاس d:عدد اول از 223 تا انتها مثال:287.23.54.9نام دامنهمعمولا به خاطر سپردن یک رشته از اعداد که نشانی آی‌پی را تشکیل می دهند مشکل است. همچنین نشانی آی‌پی ممکن است تغییر کند. به همین خاطر سرویس‌دهندگان از اسم‌های قابل درک توسط انسان که نام دامنه (domain name) نامیده می‌شود، استفاده می‌کنند. دامنه نام مجموعه‌ای از سرویس‌دهندگان است. برای مثال در سایت www.wikipedia.com بخش wikipedia.com نام دامنه است که از دو بخش تشکیل شده com. دامنه رده بالا و wikipedia دامنه است. دو نوع دامنه رده بالا داریم: دامنه‌های سازمانی که شامل net .com .edu .org .mil .gov .info .biz. و دامنه‌های جغرافیایی که از اسم اینترنتی کشورها (مثل ir. برای ایران) استفاده می‌شود. www نام سرویس‌دهنده وب است به همین شکل ftp.wikipedia.com آدرس کامپیوتر سرویس‌دهنده ftp و mail.wikipedia.com آدرس سرویس‌دهنده پست الکترونیکی در حوزه wikipedia.com است.DNS(سیستم نام حوزه) وظیفه ترجمه نام سرویس‌دهندگان را به آدرس IP دارد. فرض کنید آدرس سایت www.wikipedia.com را در کاوشگر تایپ می‌کنید. کاوشگر این نام را به سرویس‌دهنده DNS در ISP شما می‌فرستد. سرویس‌دهنده DNS با برقراری ارتباط با سرویس‌دهنده نام ریشه (root name server)، سرویس‌دهنده نام com را پیدا کرده و آدرس IP ی wikipedia.com را از سرویس‌دهنده com بدست می آورد. در مرحله بعد با DNS در wikipedia.com تماس می‌گیرد تا آدرس IP سرویس‌دهنده وب www.wikipedia.com را بدست بیاورد.پورتهر کامپیوتر سرویس‌دهنده سرویس خود را از طریق یک پورت فراهم می‌کند. برای هر سرویس یک پورت. برای مثال اگر یک سرویس‌دهنده سرویس وب و FTP را فراهم می‌کند، سرویس‌دهنده وب روی پورت ۸۰ قابل استفاده است و FTP روی پورت ۲۱ قابل دسترسی است. بنابر این سرویس‌گیرنده از طریق آدرس IP و پورت به یک سرویس‌دهنده متصل می‌شود. اگر یک سرویس‌دهنده اتصال به یک پورت را (از بیرون) قبول کند و اگر دیوار آتش از پورت‌ها محافظت نکند، شما می‌توانید به پورت متصل شوید و از سرویس آن استفاده کنید. این شماره‌ها اجباری نیستند. شما می‌توانید یک نرم‌افزار وب سرور را نصب و آن را روی پورت ۹۱۸ یا روی هر پورت آزاد دیگر قرار دهید. در این صورت اگر نام حوزه xxx.yyy.com باشد برای متصل شدن به سرویس‌دهنده باید از آدرس زیر استفاده کنیم: xxx.yyy.com:918 اگر هیچ شماره پورتی را مشخص نکنید کاوشگر تصور می‌کند که سرویس‌دهنده روی پورت ۸۰ است.آدرس پورت‌ها محدود است.پروتکلزمانی که سرویس گیرنده از طریق یک پورت خاص به سرویس‌دهنده وصل شد، می‌توانیم از طریق یک پروتکل به سرویس دهنده دسترسی داشته باشیم. پروتکل یک راه از پیش تعریف شده برای گفتگو با سرویس‌دهنده است. همچنین پروتکل‌ها متن ساده و قابل درک توسط انسان هستند. فراموش نکنید پروتکل قبل از آدرسهای اینترنتی می‌آیند. برای مثال http://www.web.com که http:// پروتکل وب است یا ftp://ftp.site.com که FTP:// پروتکل FTP یا انتقال فایل است. شاید ساده‌ترین پروتکل، پروتکل Daytime باشد. اگر با پورت ۱۳ روی یک سیستم که از daytime پشتیبانی می‌کند متصل شوید سرویس‌دهنده، زمان جاری را بر می‌گرداند و ارتباط را قطع می‌کند.subaru-pc.blogspot.commaster
DND server چیست
قست DND server در قسمت Control Pane l Network Connectionsاست در پرو پرتیس قسمت tcp/ip لطفا سریع جواب بدیناونجا باید آی پی سرور dns را وارد کرد کار سرور دی ان اس اینکه که آدرس وارد شده را به آی پی تبدیل میکنه مثلا وقتی تایپ میکنیم [url]www.yahoo.com[/url] این آدرس به دی ان اس سرور میره و به ما آی پی اون سایت را بر میگردونهو بعد با آی پی دنبال اون سایت میره چون کلا اینترنت با آی پی کار میکنه و این اسم ها برای راحت تر شدن کاره امیدوارم این توضیح مختصر به دردتون خورده باشهدر سیستم های مبتنی بر TCP/IP برای ارتباط کامپیوتر ها با یکدیگر دو را کلی وجود دارد . ارتباط از طریق IP یا ارتباط از طریق نام سیستم . برای یوزر ها و کاربران حفظ کردن نام به مراتب اسانتر از آدرس IP هست . لذا سیستمی باید وجود داشته باشد تا بتواند اسم را به IP تبدیل کند .در واقع DNS یک Naming System یا بعبارت دقیق تر Name Resolution هست که توانایی تبدیل نام به IP را دارد .برای مثال در شبکه شما با File Server بنام FileSRV قصد ارتباط دارید . لذا به طریق زیر ارتباط برقرار می کنید :مثلا وارد کردن اسم با استفاده از UNC Path که شما را به فایل سروری راهنمایی می کند . در اینصورت ابتدا اسم آن توسط سرور DNS تبدیل به آدرس IP می شود و این آدرس به سیستم شما بر گردانده می شود و سیستم از طریق این آدرس با سرور ارتباط برقرار می کند .توضیح مختصری بود در مورد این سیستم .dns server دارای دو قسمت به نام های forward lookup zone , reverse lookup zone k هست که هر کدو وضیفه خاصی داره Revers lookup zone مربوط به ترجمه اسم به ای پی و Forward lookup zone مربوط به ترجمه ای پی به اسم هست البته تنها وظیفه DNS Server ها این نیست بلکه تنظیمات مربوط به Forwarder ها و DNS Caching ,...رو هم میشه از این قسمت تنظیم کرد.نقل قول:نوشته شده توسط secure(پست 841613)dns server دارای دو قسمت به نام های forward lookup zone , reverse lookup zone k هست که هر کدو وضیفه خاصی داره Revers lookup zone مربوط به ترجمه اسم به ای پی و Forward lookup zone مربوط به ترجمه ای پی به اسم هست البته تنها وظیفه DNS Server ها این نیست بلکه تنظیمات مربوط به Forwarder ها و DNS Caching ,...رو هم میشه از این قسمت تنظیم کرد.نه من هنوز این مدرک رو ندام ولی از آرزوهای دیرینم بوده که این مدرک رو داشته باشم :) من هم همینطور در ضمن من فعلا دوره ی infra رو دارم میگذرونم.بله من سوال رو اشتباه متوجه شدم عذر میخوام ولی بد نیست این اطلاعات رو هم دونست: DNS Server: یک server است که hostname ها و آدرس IP آنها را در خود ذخیره دارد . بجای داشتن server های دستی InterNIC همه ISP های این سیاره از یک DNS Server بهره می جویند .زمانیکه شما در یک hostname تایپ می کنید و به مودم (modem) خود می گویید که به آن وصل شود ، کامپیوتر شما عملی (action) به نام جستجوی ِDNS (DNS LOOKUP) انجام می دهد . بعبارت دیگر کامپیوتر شما از DNS Server درون ISP (سرویس دهنده اینترنت = Internet Service Provider ) آدرس IP مناسب را برای hostname تایپ شده توسط شما درخواست می کند .اگر DNS Server درون ISP شما پاسخ را نداند آنرا از یک DNS Server سطح بالاتر دریافت خواهد کرد . و همینطور اگر DNS Server سطح بالاتر جوابی نداشته باشد باز هم به سراغ DNS Server سطح بالاتر خواهد رفت و ... . که در نهایت به بالاترین مرحله یعنی InterNIC خواهد رسید .اگر DNS Server در اولین مرحله آدرس IP را دانست آنرا به شما خواهد داد و سریعاَ ارتباط برقرار می شود . اگر اینطور نبود ( و آن تنها با درخواست از دیگر Server ها آنرا یافته بود ) در ابتدا آنرا (IP یافت شده ) را به database خود می افزاید و سپس آنرا به شما می دهد و ارتباط کمی دیرتر برقرار می شود . همین امر است که یکی از اختلافات بین ISP ها را مشخص می سازد . که هر چه DNS Server یک ISP از database وسیع تری (نزدیک به InterNIC ) برخوردار باشد، سرعت بالاتری در بازیابی اطلاعات و باز کردن سایت های شما خواهد داشت . InterNIC : پایگاه داده ای ثبت نام دامنه (Domain Registration Database) و برترین و بزرگترین DNS Server روی زمین می باشد