تحقیق مقاله تحقیقی پیرامون زبان برنامه نویسی فرترن

فرترن اولین زبان سطح بالا است که تولید آن در سال 1954 به سرپرستی جان باکوز به منظور ایجاد یک زبان علمی در شرکت IBM شروع و در سال 1957 روی IBM 704 معرفی گردید که بالغ بر 5/2 میلیون دلار هزینه برداشت. با استفاده از این زبان حل معادلات ریاضی بسیار آسان گردید و بسیار مورد استقبال قرار گرفت. این زبان در اکثر کامپیوتر های بزرگ و کوچک مورد استفاده قرار می گیرد و همین استقبال فوق العاده سبب شد تا کار تهیه استاندارد در سال 1962 برای آن شروع شود که یکی از آن ها را نسخه پایه و دیگری را نسخه کامل یا گسترش یافته می نامند. استاندارد زبان فرترن در سال 1966 مورد پذیرش سازمان استاندارد آمریکا  قرار گرفت و این اولین زبانی بود که به صورت استاندارد درآمد. برنامه هایی که به این زبان در یک کامپیوتر نوشته می شود معمولا به سادگی در سایر کامپیوترها نیز قابل استفاده می باشد. فرترن نیز از دستورات ورودی، خروجی، محاسباتی، منطقی / مقایسه ای و سایر دستورات اساسی از قبیل READ ، WRIT، GOTO و  STOP همانطور که از این دستور ها در زبان انگلیسی انتظار می رود استفاده می شود.

                زبان فرترن قابلیت حل مسایل ریاضی و آماری را دار می باشد، لذا بسیاری از برنامه های این مقوله به این زبان نوشته می شوند. از ضعف های این زبان این است که دنبال کردن منطق برنامه مشکل تر از سایر زبان های سطح بالا می باشد و این زبان برای پردازش فایل ها نمی باشد، لذا برای پردازش فایل ها و استفاده در امور تجاری زبان سطح بالای دیگری بوجود آمد به نام کوبول.

فرترن 90 زبان برنامه نویسی ای طبق استاندارد جهانی است که امکان دارد برای کاربرد های علمی و مهندسی فراگیر شده و به طور گسترده برای پردازش اطلاعات عمومی مورد استفاده قرار می گیرد .

هرچند نام صحیح زبان جدید فرترن90 است اما اغلب به فرترن خلاصه می شود . شکل قبلی زبان FORTRAN 77  بود که طبق قرارداد با حروف بزرگ لاتین نوشته می شد . کلمه  FORTRAN  در اصل از مخفف دو کلمه formula translation  ساخته شد . سالهای زیادی است  که زبانهای برنامه نویسی مسئله غامضی را پیش روی تعیین کنندگان استراتژی  و تعلیم  دهندگان صنعت انفورماتیک قرار داده اند . فرترن خانواده ای از زبانهاست که حال 30 سال قدمت دارد و هرچند بسیار رایج است ، اما تنها بصورت استاندارد قدیمی فرترن 77 و یا به شکلهای غیراستاندارد موجود بوده است .

بنابراین در دهه 1980 بسیاری از افرادی که می خواستند از زبان برنامه نویسی مدرنتر و

بهتری استفاده کنند از فرترن روی گردان شدند . درضمن به هر حال مشخص شد که زبانهای مشتری جمع کن دیگر مانند پاسکال و ادا (Ada) کاستیهای خود را دارند و آن طور که  انتظار می رفت متداول نشدند .

در دهه 1980پیشرفت دیگر ، ازدیاد نسل چهارم ، زبانهای سطح بالا ، سیستمهای بانک اطلاعاتی و سایر بسته های نرم افزاری بود که اغلب به شیوه صفحه گزینش عمل کرده و تسهیلات نیرومندی را برای اجرای کارهای ویژه ای عرضه می کنند . این نرم افزارها به یقین بسیار سودمند هستند اما هر کدام حوزه محدودی مسائل را خطاب می کنند . به طور معمول در اجرا به نسبت کند بوده و در نهایت استفاده از آنها می تواند بسیار پیچیده باشد.

برای مثال نمونه مدرنی از نرم افزار صفحه گسترده قادر است محاسبات پیچیده ای را انجام دهد و می تواند داده ها را در شکلهای زیادی پردازش کند . اما به احتمال زیاد سربار سنگینی روی سیستم کامپیوتری می گذارد و باید مجموعه فرامینی داشته باشد که  چندان هم ساده تر از زبان فرترن نیست ، در حالیکه کارهای بیشماری وجود دارد که صفحه گسترده ، به دلیل ساختار اختصاصی اش نمی تواند انجام دهد .

با سپری شدن زمان ، لازم شد که استفاده کنندگان همه جانبه کامپیوتر با صفحه گسترده ، بسته های آماری ، واسطه های گرافیکی و واژه پردازان پیچیده ، سیستمهای نشررومیزی و خیلی چیزهای دیگر آشنا شوند . اما لزوم استفاده از زبانی به شیوه فرترن برای حل مسائل عمومی و به روشی مستقیم و بدون محدودیت باقی مانده است . در سالهای اخیر زبان c   به تدریج نسبت به فرترن 77 محبوبیت بیشتری کسب کرده و محاسنی از قبیل سادگی ، حکمهای مختصر و مفید و قابلیت حمل خوبی دارد . اما c مشکلاتی دارد که آن را برای خیلی از افراد غیر جذاب می سازد .

 سادگی آن ، وقتی که به آن کتابخانه پردازه استاندارد افزوده شده و یا زبان به شکل قدرتمندتر آن یعنی  ++c  توسعه داده شود ، بسیار کاهش می یابد .

بعد از c  به چه می توانیم رو آوریم ؟

این سؤال ما را به فرترن 90 رهنمون می کند . فرترن 90 برای راه تازه پیشرفت طراحی شده است . زبان به طور کامل مدرن ، نیرومند ، همه جانبه برای پردازش بالقوه تمام مفاهیمی که استفاده کنندگان از پاسکال و c  انتظار داشتند می باشد . فرترن  90 زبان مفصلی ، تمام خصیصه های استانداردهای قبلی فرترن را حفظ کرده است . اما این قیمتی است که باید برای سازگاری با گذشته پرداخت شود . از طرف دیگر برای استفاده کنندگان که برنامه های جدید می نویسند و آزاد هستند که گذشته را نادیده بگیرند . فرترن 90 هسته ای برازنده و توانمند دارد که از نظر ذهنی و آموزشی بسیار جذاب است.

فرترن 90 به جهتی بیش از یک زبان برنامه نویسی است . این زبان دربردارنده مفاهیم و اصطلاحاتی است که دردنیای حرفه ای مهندسی نرم افزار استاندارد شده است و اصطلاحاتی مانند اشاره گر ، نویسه و آرگومان در تمام زبانها به کار گرفته می شوند .

این اصطلاحات معنی دقیق فنی دارند و قسمتی از فرهنگی است که برنامه نویسها برای مطرح کردن کارشان به آن نیازمندند .

تا چند سال قبل ، کتاب برنامه نویسی به فرترن روی تسهیلات و تکنیک محاسبات ، تاکید می کرد . بیشتر کاربردهای پیشرفته برنامه نویسی شامل ریاضیات پیشرفته بود .کارهای غیر ریاضی محدوده زبانهای ساده تری بود ، مانند کوبال برای کاربردهای تجاری .

امروزه وضع عوض شده است : کاربرد های کامپیوتری پیچیده ای خارج از علوم ریاضی وجود دارد و فرترن روی داده های غیرعددی می تواند به طورموثر و با سهولت عمل کند فرترن 90 را در محدوده کاربردها یی ازتحلیل زبان تا پردازش تصویر با نتایج کمی و نیز کیفی می توان به کار برد . در یک زمان محاسبات را نه تنها روی یک مجموعه از اعداد بلکه روی آرایه های بزرگی می توان انجام داد و مترجمها می توانند از پردازنده های جدید موجود از نوع موازی ( یا برداری ) بهره برداری کنند .

فرترن بیش از سی سال به اشکال مختلف مورد استفاده بوده وحال سرمایه گذاری عظیمی در برنامه های موجود نهفته است . در نتیجه ، قا بلیت حمل در زمان به همان اهمیت قابلیت حمل در مکان است ، وفرترن 90 سازگار با گذشته ،  یعنی استاندارد فرترن 77 طراحی شده است . این به این معناست که همانطور که قبلا گفته شد فرترن 90 حاوی تعدادی از خصیصه های کهن است که اینها بدون بار مسئولیت گذشته در طراحی زبان پیش بینی نمی شد .

برنامه نویسی فرترن (مقدماتی)