این موجودات 30000 گونه اند و پس از حلزون ها بزرگترین رده از شاخه نرم تنان می باشند که از این تعداد یک سوم در آبهای شیرین و بقیه در آب دریاها زندگی می کنند . این جانوران فاقد سر و دندان هستند و تغذیه آنان از جانوران کوچک میکروسکوپی است که در آب دریا موجودند .کفه ها در این جانوران در پشت با رشته ای انعطاف پذیر به یکدیگر متصلند . بعلاوه یک یا دو ماهیچه در درون کفه ها وجود دارد که وظیفه باز و بسته شدن کفه ها را به عهده دارند .
ابعاد برخی از این صدفها به حدی بزرگ است که به زحمت در پشت ویترین جا شده اند . بطوریکه بعد بعضی از آنها به بیش از یک کمتر می رسد .
حلزونها یا گاستروپود ها
جانورانی نرم تن و دارای پوسته ای یکنواخت و پیچ خورده هستند . در حدود 95000 گونه از این نرم تنان وجود دارند که نیمی در دریاها و بقیه در خشکی یا در آبهای شیرین به سر می برند .عمر اکثر آنها 6 -5 سال است ، اما برخی از آنها تا 30 سال عمر می کنند . این جانوران گوشتخوار یا علفخوار و حتی انگل خوار هستند
بیواستراتیگرافی نهشته های پرمین در شمال شرق اصفهان(جنوب چاهریسه، شمال دیزلو) بر اساس مطالعه کنودونت و ماکروفسیلها
چکیده
نهشته های پرمین در شمال شرق اصفهان و منطقه مورد مطالعه (باقرآباد- دیزلو) با لایه هایی از ماسه سنگ و آهک به ضخامت 1 تا 2 متر آغاز شده و پس از آن با 20 تا 25 متر آهکهای ماسه ای به رنگ خاکستری مایل به زرد و قرمز با تداخلهایی از شیل ماسه ای و 200 متر آهک فسیل دارهمراه با لایه های تداخلی از دولومیت و چند لایه ماسه سنگ کوارتزیتی قهوه ای رنگ تا قرمز رنگ دنبال می گردد.
در منطقه مورد مطالعه بقایای زیادی از فسیلهای مختلف نظیر: گونیاتیت ها، براکیوپودها،بریوزوئرها، تریلوبیت ها، اسفنجها، گاستروپودها و مرجانها یافت گردید این نمونه ها تشابه فراوان با جنسهایی دارد که قبلاَ از کشورهای پاکستان و استرالیا گزارش شده است . جنسهای یافت شده اهمیت بالای این نمونه ها را در مقیاس بین المللی جهت ایجاد شبکه مقایسه ای زمین شناسی آشکار می سازد. در منطقه مورد مطالعه واقع در ناحیه چاهریسه، از شاخه های مختلف فسیلی، جنسهای زیر مورد مطالعه قرار گرفت، جنسهای مطالعه شده از ماکروفسیل ها:
Fenestella sinopermiana, Polypora cf. montuosa, Euomphalus n. sp., Michelinia sp., Bellazona n. sp., Loxonema n. sp., Ianthinopsis n. sp., Naticopsis n. sp., Stegocoelina n. sp., Chonetina sp., Orthotina cf. glausl, Orthotina eosarkos, ? Mytilops precedens, ? Paraconularia n. sp., Orthocerac sp., Pseudophillipsia sp., Domatocerac sp., Agathiceras suess, Stacheoceras toumanskyae,.
جنسهای مربوط به رده سفالوپودها و رده گاستروپودها برای اولین بار از این ناحیه (چاهریسه، شمال شرق اصفهان)، ایران گزارش می شود.جنسهای مطالعه شده از میکروفسیلها:
Cetenacanthidae gen, et sp. Indet., Theelia dzhulfaensis, ? Sc element of conodont, Multidentodus sp., Sweetognathus bicarinum, Sinoocoelonella densistriata, Ophiurian spine, Ammodiscus sp., Tolypommina sp., Bransonella sp., Phosphate element of Crinoide.
با زون بندی جنسهای متعلق به راسته گونیاتیت ها و تقسیم بندی سایر ماکروفسیل ها و میکروفسیلها (کنودونتها و فرامینیفرها)، سن منطقه مورد مطالعه به پرمین بالایی اشکوب گوادولوپین(سیستم آمریکایی) میرسد که معادل اشکوب مرغابین در ایران است.در منطقه مورد مطالعه واقع در ناحیه چاهریسه پس از مطالعه مقاطع نازک میکروسکوپی تهیه شده از سنگهای مربوط به این حوضه رسوبگذاری در کل سکانس، 6 رخساره مورد شناسایی قرار گرفت که 4 رخساره کربناته و دو رخساره تخریبی بودند. بررسی رخساره های متعلق به هر قسمت نشان از محیط کم عمق داشت و دریای پرمین در آن زمان جزء دریاهای اپی کنتیننتال بوده است که 150 تا 200 متر بیشتر عمق آن نبوده است.
ارگانیسمهای موجود در رخساره‌های زیستی
محیط ریف غنی از اکسیژن و نور و مواد غذایی است که شامل اجتماعی از اسفنجها ، بریوزوآها ، گاستروپودها ، جلبکهای آهکی و مرجانها است. عناصر ویژه رخساره‌های زیستی دریایی فرامینیفرها می‌باشند که زوناسیون بیواستراتیگرافی بوسیله آنها می‌گیرد. مثلا توالی بیوزونهای فوزولینید ، مرزهای زمانی را مشخص ساخته و تطابق و تقسیمات زمان استراتیگرافی را امکان پذیر می‌سازد.
حیات در کواترنری
در نواحی خارج از محیطهای یخچالی دوره کواترنری در دریاها دو گروه از موجودات تشخیص داده است. یکی موجودات مربوط به محیطهای گرم مانند گاستروپودها و دیگری موجوداتی که مربوط به محیطهای سرد هستند، مانند بعضی از لاملی برانکیاها. در این دوره یک دسته از موجودات به طرف شمال و دسته دیگر در دوره یخچالی به طرف جنوب کره زمین مهاجرت کرده‌اند. از جانوران خشکی مخصوص نواحی گرم می‌توان: فیلها ، رینوسرسها و ماستودونها را نام برد.
مهمترین موجودات اولین دوره بین یخچالی عبارتند از: الفاس‌انتی‌کاس و رینوسراس مرکی و بالاخره از موجودات خشکی نواحی سرد می‌توان فیل ماموت را نام برد. بطور کلی گیاهان کواترنر شبیه به گیاهان دوره نئوپن و گیاهان امروزه بودند. در موقعی که یخچالها توسعه یافته‌اند، گیاهان مشخص نواحی سرد مانند بید علفی توسعه یافته‌اند. بر عکس در مواقع سردی یخچالها گیاهان نواحی گرم مانند ماگنولیا در آمریکا دیده شده‌اند گیاهانی مانند شمشماد ، سرو خمره‌ای و مو در دوره بین یخچالی دیده شده‌اند.