چگونه درختان رشد وزندگی می کنند؟
درختان رستنی هایی با تنه های چوبی هستند که می توانند در طول سال رشد کرده و بزرگ می شوند. آنها با توجه به تنه واحد و اصلی کاملا از درختچه ها متمایز هستندو یکی از شاخه های آنها نسبت به بقیه شاخه ها از رشد بیشتری برخوردار می باشد.
که«سرگروهthe leader» خوانده می شود. در نتیجه، بلندتر شدن و رشد شاخه ها، تاج پوشش آنها گسترش پیدا کرده و دارای شاخه و برگهای بیشتری می شوند که قسمت پایینی آن انبوه و متراکم تر است درختان از دانه های کوچکی رشد کرده و زندگی خود ار از زمانی که به صورت جوانه یا نهال هستند آغاز می کنند تا زمانی که آنها به گونه های غول آسای کهن سال در جنگل مبدل شوند.
اغلب در جنگل های انگلستان ، درختان به تنهایی در بلند ترین حالت می توانند به ارتفاع حدود 55 متر (Ft181) وتنه آن در قطور ترین حالت به m3/1 یا (in3،Ft4) برسند.
محیط آنها نیز به m1/13(Ft43) می رسد.با توجه به فضای بسیار وسیع در کالیفرنیا درختان مذکور در حدود دو برابر اندازه معمولی رشد می کنند و بلند ترین آنها مانند سکویا به ارتفاع در حدود m 117 یا (Ft384) و قطری به اندازه m9/22(Ft75) می رسد.
رشد اسرار آمیز درختان تا اندازه ای در زمستان ادامه می یابد ، کم کم رشد پوست و شاخه ها در زمستان ساکن و راکد می شود. یک لایه که کامبیوم (لایه زایا) نامیده می شود، گیاهان را قادر می سازد که سالانه تا انداره ای موجب رشد شاخه ها گردد.
کامبیوم فقط یک سلول ستبر دارد ، که با سطحی همواره صاف تنه چوبی را پوشانده و تا ریشه ها در زیر زمین توسعه پیدا می کند.ایجاد سلول جدید درطول دورهرشد در کنارهای داخلی موجب بزرگ شدن گیاه می گردد. بنابراین در بهار هر سال گرداگرد درون چوب درختان از کامبیوم چوبی براق و کم رنگ پوشیده می شود. چوبهای بهاره قدیمی که تیره تر هستند به همراه مناطقی که دارای چوب های سخت تابستانی هستندبا همدیگر یک حلقه رویشی سالیانه را تشکیل می دهد.
در این جریان تنه همه درختان همانند درختان سالخورده رشد و توسعه یافته، قوی و ستبر می گردند. شاخه و برگ های درختان در یک محدوده، ثابت نشده اند و در طول زندگی شاخه ها انشعاب یافته و به سرعت رشد می کنند و دارای شاخه و برگهای زیادی می شوند. عموما عمر آنها بیشتر از صد سال می باشد و با شمردن حلقه های سالیانه روی پایه یا کنده درخت قطع شده به آسانی می توان به سن آن دست یافت. بعضی اوقات سن درخت بلوط به 500 سال می رسد و در مواردی استثنایی سن 1000 سال نیز مشاهده شده است، درخت غول کالیفرنیایی 3000 سال و نوعی کاج بومی ایالتهای غربی آمریکا pinus aristata در بیابانهای آریزونا بیشتر از 4000 سال عمر می کند. زمانی که یک درخت قطع می شود شاخه و برگهایش به علت تاثیر تجزیه پوسیده شده و رو به زوال می رود قارچ با ورود به تمامی چوبهای درخت از آن بهره برده موجب این عمل می شود. سرانجام تنه های افتاده همه درختان بر روی کف زمینهای جنگل تجزیه شده و می پوسند در جریان زندگی درختان همانند سایر گیاهان به تماس به یک منبع آبی نیاز دارند، و این امر با تماس یک شبکه بزرگ طولانی از ریشه ها به آب کم وسطحی خاک ممکن است.
جریان انتقال آب از بالا به پایین توسط مجرا های چوبی که هر یک از ریشه ها وجود دارد صورت می گیرد و نیز شیره گیاهی ریشه به صورت محلول های خیلی رقیق به همراه آب به قسمت های بالا انتقال می یابد.
لازم به ذکر است که بسیاری از نمک های معدنی خاک برای زندگی تمامی گیاهان لازم و ضروری می باشد.در تنه های بزرگ و قطور فقط حلقه های سالیانه بیرونی که (برون چوب)نامیده می شوند باعث بالا بردن شیره گیاهی می گردد.سایر حلقه های سالیانه ((درون چوب)) نامیده می شوند که دستخوش تغییرات شیمیایی قرار گرفته و تیره تر و از دوام بیشتری برخوردار هستند. آنها برای انتقال فعالانه آب عمل نمی کنند ، بلکه باعث رشد قطری (سطحی) درختان می شوند و با پایداری بخشیدن به جنگل در مقابل باد و طوفان های شدید به طور غیر مستقیم در این امر مشارکت می کنند.
شیره گیاه به جایگاه های مهم گیاه که جریان حیاتی بیوشیمیایی (تثبیت کربن) وجود دارد ازقبیل برگها منتقل می شود. در اثر جریان هوا به مقدار کمی (فقط در حدود 03/0 درصد) گاز دی اکسید کربن در برگ ها ذخیره می شود. در معرض آفتاب بعضی از این گازها با آب به شکل هیدرات کربن در آمده و انرژی لازم را تأمین میکند.
این جریان ((فتوسنتز)) نامیده می شود که به کمک ماده ای شیمیایی با نام ((کلروفیل)) که در اکثر قسمت های سبز گیاهان و درختان وجود دارد صورت می پذیرد. حتی در دور افتاده ترین برگها مقدار زیادی کربوهیدرات ساخته می شود که جریان این محلول قندی از سمت برگها می باشد.
جنگل:
به ندرت درختان در طبیعت به صورت انفرادی دیده می شوند. بعضی اوقات از یک پایه درخت و اجتماعی از گیاهان تشکیل می یابد ، اما اغلب چندین پایه را شامل می شود که با توجه به اندازه هایشان ((بیشه)) یا ((جنگل)) نام می گیرند. درختانی که در فضا های باز قرار دارن امکان رشد بیشتری دارند.
جنگل های طبیعی از لحاظ اندازه و سن و سال و تنوع گونه ها روییده شده گستردگی بیشتری دارند و در این میان گونه های روییده شده برای زندگی با یکدیگر رقابت می کنند.
هر چند که در میان گونه های جنگلی رقابت وجود دارد ولی جنگلبانان درختان را در فواصل منظم و منایب می کارند که این حالت در هنگامی که فقط یک پایه در محل وجود دارد ، به حالتی که دو یا سه پایه در محل و در یک سال روییده اند برتری دارد.
ما در جنگل های طبیعی با ترکیب سنی ناهمسال و تغییرات نامحدود اندازه ها مواجه هستیم. در نوع دیگری از جنگلها که آنها را همگن و همسال می نامند ،تعداد زیادی از گونه های درختی با سنین یکسان در همه جای جنگل دیده می شود ، که اندازه های آنها بسیار به اندازه گونه های همسایه و مجاور آ« شباهت دارد.