سهام عادی (به انگلیسی: Common stock) سندی است که نشان می‌دهد یک سرمایه‌گذار، مالک درصد معینی از یک شرکت است، و درصد معینی از سود شرکت، و مزایای دیگری که به سهامداران تعلق می‌گیرد را دریافت خواهد کرد.[۱]
دارندگان سهام عادی، مالکان اصلی شرکت بوده، و از حقوق و مزایای زیر برخوردارند:
حق دریافت سود سهام؛
حق رأی دادن در مجامع عمومی عادی، و مجمع فوق‌العاده؛
حق تقدم در خرید سهام جدید؛
حق باقیمانده دارایی پس از انحلال شرکت؛
حق اطلاع از فعالیت‌های شرکت؛
اکثر سهام شرکت‌ها به صورت سهام عادی است و به همین دلیل، معمولاً صاحبان این نوع سهام کنترل و مدیریت شرکت‌ها را در دست دارند.
Common stock
From Wikipedia, the free encyclopedia
Jump to: navigation, search
Common stock is a form of corporation equity ownership represented in the securities (the stock). It is risky in comparison to preferred shares and some other investment options, in that in the event of bankruptcy, common stock investors receive their funds after preferred stockholders, bondholders, creditors, etc. On the other hand, common shares on average perform better than preferred shares or bonds over time.
Holders of common stock are able to influence the corporation through votes on establishing corporate objectives and policy, stock splits, and electing the company's board of directors. Some holders of common stock also receive preemptive rights, which enable them to retain their proportional ownership in a company should it issue another stock offering.
Additional benefits from common stock include earning dividends and capital appreciation
سهم (به انگلیسی: Share) قطعه‌ای از سرمایه یک شرکت است. هر سهم، نشان‌دهنده یا نمایندهٔ کوچکترین واحد مالکیت در یک شرکت یا کارخانه است. دارندهٔ هر سهم یا سهامدار، به همان نسبتی که سهام در اختیار دارد، در مالکیت شرکت یا بنگاه تولیدی شریک است. برای مثال، اگر شرکتی به تعداد دو میلیون سهم منتشر کرده، و شخصی مالک دو هزار سهم در این شرکت باشد، او یک‌هزارم از مالکیت این شرکت را در اختیار دارد.[۱]
] انواع سهام
از نظر حقوقی که سهامدار در سرمایه شرکت دارد
سهام سرمایه ای — که می‌توان آنرا در دو گروه دسته‌بندی کرد:
سهام عادی — که به دارندهٔ خود، حق اعمال رأی در مجامع عمومی شرکت را داده، و سود تقسیم‌شده در شرکت را دریافت میکند.[۲]
سهام ممتاز — که معمولاً حق رأی نداشته، اما در دریافت سود سهام، نسبت به سهامداران عادی، در اولویت قرار دارد. سود سهام ممتاز، درصد ثابتی از مبلغ اسمی سهام ممتاز است، که میزان آن از قبل مشخص‌شده و در اختیار مجمع نیست. سود سهام ممتاز، باید قبل از سود سهام عادی پرداخت شود، حتی اگر شرکت به هر دلیل ورشکسته شود.[۳]
سهام انتفاعی:سهم انتفاعی وقتی مصداق دارد که به دلیل استهلاک سهام که در قانون ایران از آن به عنوان استهلاک سرمایه یاد شده است [۴] ٬ ارزش اسمی سهم با استفاده از اندوختههای اختیاری یا سود قابل تقسیم به صاحب آن پرداخت شود.
از نظر ماهیت آورده
سهام نقدی:در قانون فرانسه به کسانی که آورده نقدی یعنی پول به شرکت میآورند سهم نقدی اختصاص داده می‌شود.این سهام با پرداخت یک چهارم مبلغ آن قابل صدور است [۵].
سهام غیرنقدی:به کسانی که آورده غیرنقدی به شرکت میآورند سهم غیرنقدی اختصاص داده می‌شود.این سهم در صورتی صادر می‌شود که آورده راجع به آنها به طور کامل تسلیم شده باشد [۶] .
سایر انواع سهام
سهام مؤسس: سهام مؤسس سهامی است که در ازای زحمات مؤسسان پس از تصویب مجمع عمومی به آنها داده می‌شود. دارندگان این نوع سهام، در اداره امور شرکت حقی ندارند و فقط پس از پرداخت سهام، بهره‌ای به آنها تعلّق می‌گیرد.به بیان دیگر مزیت قابل انتقالی است که صاحب آن ٬ به دلیل ارائه خدمات در تاسیس شرکت سهامی از قسمتی از منافع شرکت یا هنگام تصفیه شرکت از قسمتی از دارایی اضافه بر سرمایه باقیمانده شرکت برخوردار می‌شود.
از نظر شکل
سهام با نام — سهم بانام سهمی است که در ورقه راجع به آن نام صاحب سهم گفته شده باشد و یا در دفتر سهام شرکت ثبت شده باشد.در واقع هم می‌شود روی ورقه سهم که دارای شماره مخصوص است نام دارنده آن را ذکر کرد و هم به این اکتفا کرد که سهم با نام است و نام صاحب آن در دفتر سهام شرکت آورد [۷].
سهام بی نام — حقوق صاحبان سهم بینام ناشی از ورقه سهم است که به صرف قبض و اقباض قابل انتقال به دیگری است و هیچ گونه تشریفات دیگری برای اعتبار انتقال آن ضرورت ندارد.از آنجا که این نوع سهم ٬ به صورت سند در وجه حامل تنظیم و مالک دارنده آن شناخته می‌شود ٬ مگر خلاف آن ثابت گردد [۸] ٬ گم شدن یا سرقت آن تابع مقررات قانون تجارت راجع به اسناد در وجه حامل است [۹] .
سهام با حقّ چند رای: سهام با حق چند رای، سهامی است که حق رأی آن بیش از سهام عادی است و در مجامع عمومی شرکت، هر قطعه آن بیش از یک رأی دارد.