تاثیر نماز در بهداشت روانی
بهار شد در میخانه باز باید کرد به سوی قبله عاشق نماز باید کرد
نسیم قدس به عشاق باغ مژده دهد که دل زهر دو جهان بی نیاز باید کرد
هستی زیباست ، همراه با تقارن ها ، تناسب ها و هندسه شگفت و چشم نوازی که تامل و تفکر در آن روح و جان را به شکوفایی و بالندگی می برد .جوان نیز زیباست ، عواطف جوشان ، آرمان جویی ، شور ، نشاط و زیبا خواهی فضای زندگی جوان را پر کرده است. نماز هم زیباست ، فرصت زیبا شدن روح ، پیوند با همه زیبایی ، همه خوبی برای رسیدن به کرانه های کمال و جمال. درک شرایطی که جوان در آن به سر می برد موقعیت روحی و روانی جوان و انعطاف یا به بیان قرآنی از او ، شرایطی فراهم خواهد ساخت که جوان ، قلبش را به ما بسپارد و در پی آن ذهن و اندیشه وی نیز کاملا تسلیم ما شود. فشار روانی در زندگی کودکان امری طبیعی و عادی است . فرایند بالغ شدن با پاره ای فشارهای روانی نیز همراه است کودکان فشار روانی را از سنین پایین تجربه می کنند و اغلب آنان در مقابل آن آسیب پذیرترند از بزرگ سالان اند چرا که هنوز شیوه های موثر غلبه بر فشار روانی به فرزندان خود کمک کنند .این مهارت ها برای کودکان نه تنها در تمامی مدت رشد ، بلکه در بزرگسالی نیز اهمیت زیادی دارند.
برای پرورش (حس دینی) و ارتقای (بینش دینی) در کودک نان و نوجوانان را قبل از هر چیز باید جلو ه های دین در زندگی را با زبان ساده و شیوه ای جذاب و زیبا برای آنان به نمایش بگذاریم. آموزه های دینی و یافته های علمی نشان می دهد که تعلیم و تربیت واحد مراحل ، اصول ، شرایط و روش هایی است که اگر به شکل درست به کار گرفته نشود هرج و مرج و گسیختگی و اختلال را در شخصیت فرد به بار می آورد ، تا آن جا که هدف تربیت به ضد خود تبدیل می شود .گرچه برای آدمی ،نان و غذا (قوت) زندگی است ،اما دین و ایمان (معنای) زندگی اوست .آنچه زندگی کودک را زیبا ، امید بخش و شیرین می کند کیفیت برخورداری او از خوراک های معنوی و آموزه های دینی است .ارزش های اخلاقی و باورهای دینی ، اغلب ریشه در فطرت کودک دارد .بنابراین ، لزوما نباید این ارزش ها در کودک از بیرون یاد بگیرد و درونی کند. بلکه فراتر از آن ، آن چه مهم است تلاش برای کشف و شکوفایی این قابلیت ها از درون اوست .شیطان تا هنگامی که انسان
نمازش را در وقت فضیلت می خواند در خوف و وحشت است .ولی هر گاه نماز را اول وقت نخواند ، شیطان جرئت فریب او را می یابد و او را به گناهان بزرگ وا می دارد .در خانواده نیز باید همه ی افراد خانواده بکوشند تا کسی و یا یکی ازا فراد خانواده که نماز نمی خواند او را به نماز وا می دارند و در خانواده باید همه خوش اخلاق باشند و او را با اخلاقی مهربان به نماز دعوت کنند کسی که نماز می خواند بیشتر به خدا نزدیکتر است وبه گناهان زیادی دچار نمی شود و در همه جا خوش اخلاقی و خوش رفتار است .آموزش نماز و پرورش روحیه ی مذهبی مناسب برای اقامه ی آن ابتدا از خانه شروع می شود و خانواده نقشی مهم در انتقال فرهنگ نماز از خود بروز می دهد . آنچه در مورد فرزند در گرایش به نماز مهم است وجود انگیزه است و آن چه در تربیت و آموزش و بهداشت روانی نماز اهمیت دارد ، رسوخ روح معنوی نماز به اعماق دل اوست ، نه تحمل شکل و قالب آن زمانی آموزش نماز به توفیق می انجامد و قرین موفقیت می شود که با احساسی خوشایند همراه باشد. بدون تردید همه ی انسانها به طور فطری استعداد و گرایش به نیایش دارند. اما آن چه درباره کودکان و نوجوانان مهم است چگونگی روش های آموزش و نحوه ی ارایه و انتقال این ارزش هاست.
آداب و عبادت های مذهبی ، چون پاسخی به عالی ترین نیازهای معنوی است .اگر به طور طبیعی و با جلب رضایت قلبی جوانان ارایه شود ،احساسی خوشایند در آنان برمی انگیزد و آن را به راحتی جذب می کنند ، چرا که احساسات و عواطف ، مهم ترین نقش را در تکوین ، رشد و پرورش شخصیت نوجوان دارند.
زمانی که نوجوان در معرض یادگیری و آموزش احکام و عبادت قرار دارد ، لازم است از قبل برای این موضوع زمینه سازی شود تا همراه با آموزش ، احساسی خوشایند در او ایجاد شود و به این ترتیب ، نتیجه ای مطلوب به بار آورد. در این صورت ، تقویت چنین گرایش فطری نیز بسیار آسان و طبیعی خواهد بود .کسب عادت ها و رفتارهای مذهبی ، بیش از آنکه متاثر از اندرزها و سخنان والدین باشد ، معلول پذیرش رفتار ، عواطف و احساسات مرتبط و همراه با مهر و محبت آنان است. بسیاری از رفتارها و گرایش های کودک و نوجوان ، از قبیل گرایش به نماز و روزه و شرکت در کارهای خیر و اهمیت دادن به وظایف و تکالیف دینی اغلب متاثر از تجارب خوشایند تربیتی آنان در خانه و خانواده است .کودکان بشدت نیازمند و تشنه ی یادگیری هستند و احتیاج به امنیت و آرامش خاطر و اتصال به منبع قدرت ، محبت و رفتار دارند.آوای ملکوتی قرآن و نوای دلنشین از کار نماز ، حتی در دوران بارداری مادر ، موجب جنب و جوش و شکوفایی گرایش و احساسات دینی در کودک می شود .سکوت ، عصبانیت ،رفتار ،نگاه و سخن پدر و مادر در اطرافیان برای نوجوانان سر مشق و اعمال بجای هر کدام ، سبب ارضای نیاز و اغنای گرایش فطری آنهاست .آنان پیوسته می آموزند و نسبت به هر چیز کنجکاوند .خانواده باید تلاش کند که آموخته های مذهبی نوجوانان ، با تجارت و احساسات خوشایندی شکل بگیرد. سعه ی صدر ابراز احساس خرسندی و روحیه ی رضایتمندی ، گرایش به این احساسات مذهبی را برای نوجوانان گوارا می سازد .بر این اساس ، زیباترین و خوشایند ترین حالات و اوقات کودکان و نوجوانان در خانواده به زمانی است که پدر و مادر آماده ی اقامه نماز می شوند.
آن گاه که کودک همه ی شادی و نشاط را در چهره بر افروخته و شادمان اطرافیان خویش مشاهده می کند یعنی به هنگام وضو گرفتن ،جا نماز انداختن ،معطر ساختن لباس نماز و خود را به زیباترین شکل آراستن و گوش فرا دادن به آوای دلنشین قرآن و اذان که نسیم آرامش بخشی در کالبد افراد می دمد و روح چون پرنده ای که از بند و قفس آزاد شود ،در فضایی ملکوتی بال و پر می گشاید و به سوی محبوب حقیقتی اوج می گیرد. خانواده ها ،می توانند بسیاری از رفتارهای مطلوب و احساسات خوشایند