تاریخچه پیدایش شبکه
در سال 1957 نخستین ماهواره یعنی اسپوتنیک توسط اتحاد جماهیر شوروی سابق به فضا پرتاب شد . در همین دوران رقابت سختی از نظر تسلیحاتی بین دو ابر قدرت آن زمان جریان داشت و دنیا در دوران جنگ سرد بهسر می برد. وزارت دفاع آمریکا در واکنش به این اقدام رقیب نظامی خود ،آژانس پروژه های تحقیقاتی پیشرفته یا آرپا
(ARPA) را تأسیس کرد.
یکی از پروژه های مهم این آژانس تأمین ارتباطات در زمان جنگ جهانی احتمالی تعریف شده بود. در همین سالها در مراکز تحقیقاتی غیرنظامی که در امتداد دانشگاهها بودند، تلاش برای اتصال کامپیوترها به یکدیگر در جریان بود .در آن زمان کامپیوترهای Mainframe از طریق ترمینالها به کاربران سرویس میدادند.
در اثر اهمیت یافتن این موضوع آژانس آرپا (ARPA) منابع مالی پروژه اتصال دو کامپیوتر از راه دور به یکدیگر را در دانشگاه MIT بر عهده گرفت . در اواخر سال 1960 اولین شبکه کامپیوتری بین چهار کامپیوتر که دو تای آنها در MIT، یکی در دانشگاه کالیفرنیا و دیگری در مرکز تحقیقاتی استنفورد قرار داشتند، راهاندازی شد. این شبکه آرپانت
(ARPAnet) نامگذاری شد . در سال 1965 نخستین ارتباط راه دور بین دانشگاه MIT و یک مرکز دیگر نیز بر قرار گردید .
در سال 1970 شرکت معتبر زیراکس، یک مرکز تحقیقاتی در پالوآلتو تأسیس کرد. این مرکز در طول سالها مهمترین فناوریهای مرتبط با کامپیوتر را معرفی کرده است و از این نظر به یک مرکز تحقیقاتی افسانه ای بدل گشته است. این مرکز تحقیقاتی که پارک (PARC) نیز نامیده می شود، به تحقیقات در زمینه شبکههای کامپیوتری پیوست. تا این سالها شبکه آرپانت به امور نظامی اختصاص داشت، اما در سال 1972 به عموم معرفی شد. در این سال شبکه آرپانت مراکز کامپیوتری بسیاری از دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی را به هم متصل کرده بود. در سال 1972 نخستین نامه الکترونیکی از طریق شبکه منتقل گردید.
در این سالها حرکتی غیرانتفاعی بهنام MERIT که چندین دانشگاه بنیانگذار آن بودهاند، مشغول توسعه روشهای اتصال کاربران ترمینالها به کامپیوتر مرکزی یا میزبان بود. مهندسان پروژه MERIT در تلاش برای ایجاد ارتباط بین کامپیوترها، مجبور شدند تجهیزات لازم را خود طراحی کنند. آنان با طراحی تجهیزات واسطه برای مینیکامپیوتر DECPDP-11 نخستین بستر اصلی یا Backbone شبکههای کامپیوتری را ساختند. تا سالها نمونههای اصلاح شده این کامپیوتر با نام PCP یا Primary Communications Processor نقش میزبان را در شبکهها ایفا می کرد.
نخستین شبکه از این نوع که چندین ایالت را به هم متصل می کرد Michnet نام داشت.در سال 1973 موضوع رساله دکترای آقای باب متکالف (Bob Metcalfe) درباره مفهوم اترنت در مرکز پارک مورد آزمایش قرار گرفت. با تثبیت اترنت تعداد شبکه های کامپیوتری رو افزایش گذاشت .روش اتصال کاربران به کامپیوتر میزبان در آن زمان به این صورت بود که یک نرم افزار خاص بر روی کامپیوتر مرکزی اجرا میشد و ارتباط کاربران را برقرار می کرد. اما در سال 1976 نرمافزار جدیدی بهنام Hermes عرضه شد که برای نخستین بار به کاربران اجازه میداد تا از طریق یک ترمینال بهصورت تعاملی مستقیماً به سیستم MERIT متصل شوند. این، نخستین باری بود که کاربران میتوانستند در هنگام برقراری ارتباط از خود بپرسند: <کدام میزبان؟>
از وقایع مهم تاریخچه شبکههای کامپیوتری ، ابداع روش سوئیچینگ بستهای یا Packet Switching است.قبل از معرفی شدن این روش از سوئیچینگ مداری یا Circuit Switching برای تعیین مسیر ارتباطی استفاده می شد. اما در سال 1974 با پیدایش پروتکل ارتباطی TCP/IP از مفهوم Packet Switching استفاده گستردهتری شد. این پروتکل در سال 1982 جایگزین پروتکل NCP شد و به پروتکل استاندارد برای آرپانت تبدیل گشت. در همین زمان یک شاخه فرعی بنام MILnet در آرپانت، همچنان از پروتکل قبلی پشتیبانی میکرد و به ارائه خدمات نظامی می پرداخت. با این تغییر و تحول، شبکههای زیادی به بخش تحقیقاتی این شبکه متصل شدند و آرپانت به اینترنت تبدیل گشت . در این سالها حجم ارتباطات شبکهای افزایش یافت و مفهوم ترافیک شبکه مطرح شد .مسیریابی در این شبکه بهکمک آدرسهای IP بهصورت 32 بیتی انجام میگرفته است. هشت بیت اول آدرس IP به شبکههای محلی تخصیص داده شده بود که به سرعت مشخص گشت تناسبی با نرخ رشد شبکهها ندارد و باید در آن تجدید نظر شود. مفهوم شبکههای LAN و شبکههای WAN در سال دهه 70 میلاادی از یکدیگر تفکیک شدند.
در آدرسدهی 32 بیتی اولیه، بقیه 24 بیت آدرس به میزبان در شبکه اشاره می کرد. در سال 1983 سیستم نامگذاری دامنهها (Domain Name System) بهوجود آمد و اولین سرویسدهنده نامگذاری(Name server) راهاندازی شد و استفاده از نام بهجای آدرسهای عددی معرفی شد. در این سال تعداد میزبانهای اینترنت از مرز ده هزار عدد فراتر رفته بود.
اجزای شبکه
یک شبکه کامپیوتری شامل اجزایی است که برای درک کارکرد شبکه لازم است تا با کارکرد هر یک از این اجزا آشنا شوید.شبکههای کامپیوتری در یک نگاه کلی دارای چهار قسمت هستند. مهمترین قسمت یک شبکه، کامپیوتر سرویسدهنده (server) نام دارد. یک سرور در واقع یک کامپیوتر با قابلیتها و سرعت بالا است. تمام اجزای دیگر شبکه به کامپیوتر سرور متصل می شوند.
دومین جز یک شبکه، کامپیوتر سرویسگیرنده یا Client است. به یک کامپیوتر سرور میتوان چندین کامپیوتر Client متصل کرد.
کامپیوتر سرور وظیفه به اشتراک گذاشتن منابع نظیر فایل، دایرکتوری و غیره را بین کامپیوترهای سرویسگیرنده برعهده دارد.مشخصات
کامپیوترهایسرویسگیرنده میتواند بسیار متنوع باشد و در یک شبکه واقعی Clientها دارای آرایش و مشخصات سختافزاری متفاوتی هستند.تمام شبکههای کامپیوتری دارای بخش سومی هستند که بستر یا محیط انتقال اطلاعات را فراهم میکند. متداول ترین محیط انتقال در یک شبکه کابل است.
تجهیزات جانبی یا منابع سختافزاری نظیر چاپگر، مودم، هارددیسک، تجهیزات ورود اطلاعات نظیر اسکنر و غیره، تشکیلدهنده بخش چهارم شبکههای کامپیوتری هستند.تجهیزات جانبی از طریق کامپیوتر سرور در دسترس تمام کامپیوترهای واقع در شبکه قرار میگیرند. شما میتوانید بدون آن که چاپگری مستقیماً به کامپیوتری شما متصل باشد، از اسناد خود چاپ بگیرید. در عمل چاپگر از طریق سرور شبکه به کامپیوتر شما متصل است.
ویژگی های شبکه
همان طور که قبلاً گفته شد، یکی از مهمترین اجزای شبکههای کامپیوتری، کامپیوتر سرور است. سرور مسؤول ارائه خدماتی از قبیل انتقال فایل، سرویسهای چاپ و غیره است. با افزایش حجم و ترافیک شبکه، ممکن است برای سرور مشکلاتی بروز کند. در شبکههای بزرگ برای حل این مشکل، از افزایش تعداد کامپیوترهای سرور استفاده میشود که به این سرورها،
سرورهای اختصاصی گفته میشود. دو نوع متداول این سرورها عبارتند از File and Print Server و Application Server .
انواع سرورها
نوع اول یعنی سرویسدهنده فایل و چاپ مسؤول ارائه خدماتی از قبیل ذخیرهسازی فایل، حذف فایل و تغییر نام فایل است که این درخواستها را از کامپیوترهای سرویسگیرنده دریافت میکند. این سرور همچنین مسؤول مدیریت امور چاپگر نیز هست.هنگامی که یک کاربر درخواست دسترسی به فایلی واقع در سرور را ارسال می کند، کامپیوتر سرور نسخهای از فایل کامل را برای آن کاربر ارسال میکند. بدین ترتیب کاربر میتواند به صورت محلی، یعنی روی کامپیوتر خود این فایل را ویرایش کند.کامپیوترسرویسدهنده چاپ، مسؤول دریافت درخواستهای کاربران برای چاپ اسناد است. این سرور این درخواستها را در یک صف قرار میدهد و به نوبت آنها را به چاپگر ارسال میکند. این فرایند spooling نام دارد. به کمک spooling کاربران میتوانند بدون نیاز به انتظار برای اجرای فرمان پرینت به فعالیت بر روی کامپیوتر خود ادامه دهند.
نوع دیگر سرور، Application Server نام دارد. این سرور مسؤول اجرای برنامه های client/server و تأمین دادههای سرویسگیرنده است.سرویسدهندهها، حجم زیادی از اطلاعات را در خود نگهداری میکنند. برای امکان بازیابی سریع و ساده اطلاعات، این دادهها در یک ساختار مشخص ذخیره میشوند. هنگامی که کاربری درخواستی را به چنین سرویسدهندهای ارسال میکند، سرور نتیجه درخواست را به کامپیوتر کاربر انتقال میدهد.به عنوان مثال یک شرکت بازاریابی را در نظر بگیرید. این شرکت در نظر دارد تا برای مجموعهای از محصولات جدید خود، تبلیغ کند. این شرکت میتواند برای کاهش حجم ترافیک، برای مشتریان با طیف درآمدهای مشخص، فقط گروهی از محصولات را تبلیغ نماید.علاوه بر سرورهای یادشده، در یک شبکه میتوان برای خدماتی از قبیل پست الکترونیک، فکس، سرویسهای دایرکتوری و غیره نیز سرورهایی اختصاص داد.اما بین سرورهای فایل و Application Serverها تفاوتهای مهمی نهفته است. یک سرور فایل در پاسخ به درخواست کاربر برای دسترسی به یک فایل، یک نسخه کامل از فایل را برای او ارسال میکند در حالی که یک Application Server فقط نتایج درخواست کاربر را برای وی ارسال مینماید.
سرور چیست و تفاوت سرور ویندوز و لینوکس چیست ؟
سرور یک کامپیوتر با مشخصات و شرایط سخت افزاری خاص است که یک سری نرم افزاری های مخصوص و لازم بر روی آن نصب شده است و درون اینترنت قرار دارد به نحوی که همیشه و از همه نقاط جهان قابل دسترسی است. وب سایتها بر روی سرور قرار میگیرند.
از لحاظ سخت افزاری تفاوت چندانی نمیکنند تنها تفاوت این دو در سیستم عامل های نصب شده بر روی سرور میباشد. سرورهای لینوکس دارای سیستم عامل لینوکس و وب سرور آپاچی می باشند این سرورها فقط از زبانهای php و perl به خوبی پشتیبانی میکنند در حالی که سرورهای ویندوز دارای سیستم عامل ویندوز سرور میباشند که وب سرور آنها نیز IIS میباشد. سرورهای ویندوز بیشتر برای افرادی که برنامه نویسی ASP یا .NET و یا Cold Fusion میکنند کاربر دارد.
ایمن سازی ویندوز سرور 2003
اگر تا به حال از ویندوز سرورNTیندوز سرور 2000استفاده کرده با شید ، احتمالا متوجه شده اید که مایکرو سافت آنها را به صورت پیش فرض، غیر ایمن طراحی کرده است . گرچه مایکروسافت و ساز و کارهای امنیتی متعددی ایجاد کرده است ، اما نصب آنها به عهده کاربران است . این در حالی است که وقتی مایکرو سافت ویندوز 2003 را انتشارداد ، با این کار ، فلسفه جدید این است که باید به صورت پیش فرض ایمن باشد. به باشید کلی این ایده بسیار خوبی است ، اما مایکروسافت نتوانید آن را به طور کامل پیاده کند . با آن که سرور باید به طور کامل پیاده کند . با آن که ویندوز 2003 را انتشار داد ، با این کار ، فلسفه خود را تغییر داد.
فلسفه جدید این است که سرور با ید به صورت پیش فرض ایمن باشد. به طور کلی این ایده بسیار خوبی است ، اما مایکروسافت نتوانست آن را به طور کامل پیاده کند . با آن که ویندوز 2003 بدون شک ایمن تر از ویندوز NTیا ویندوز2000است ، اما هنوز هم نقصانی در آن دیده می شود . در اینجا ما اعمال ساده ای را که شما می توانید برای ایمن تر کردن ویندوز سرور 2003 انجام دهید شرح می دهیم .
نقش خود را بدانید
شناخت نقش سروردر روند ایمن سازی بسیار حیاتی است. نقش های متعددی وجود دارد که ویندوز سرور ممکن است بر عهده داشته با شد برای مثال سرور ممکن است بر عهده داشته باشد . برای مثال ویندوز سرور 2003 میتوانید در نقش یک کنترل کننده دامنه ( domin Contoller ) ، یک سرور عضو ( member server )، سرور پایه( )سرور فایل ( )، سرور پرینت ( ) ، سرور پایانه ( ) و یا حالت های متعدد دیگر عمل کند. یک سرور همچنین می تواند ترکیبی از این نقش ها را به عهده داشته باشد. مشکل اینجاست که سرئر در هر کدام از این نقش ها ، نیازهای امنیتی خاص خودش رادارد . برای مثال ، اگر قرار است که سرور شما در نقش یک سرو ر IISکار کند ، شما باید سرویس ها ی IISرا فعال کنید، در حالی که اگر سرور قرار است فقط به عنوان یک سرور فایل و پرینت کار کند، فعال کردن IISریسک امنیتی بزرگی خواهد بود. این موضوع رابد ین د لیل مطرح کرد م که بدانید روش خاصی وجود ندارد که بتوانید در هر شرایطی آن را دنبال کرده و انتظار نتیجه از آن داشته باشید . نیازهای امنیتی یک سرور با توجه به نقش سرور و محیط سرور ( server`s environment ) تفاوت های بسیاری دارند . از آنجا که روشهای متعددی برای ایمن سازی یک سرور وجود دارد ، من فقط موارد ضروری و اساسی را برای فعال کردن یک سرور فایل ساده و در عین حال ایمن ، شرح خواهم داد . سعی خواهم کرد مواردی را مشخص کنم که وقتی سرور در نقش های مختلف کار ، شما باید به طور متفاوت انجام دهید اما حتما به این نکته توجه داشته باشید که ااین اعامال در حکم یک راهنمای عمومی برای ایمن سازی همه انواع سرور نیست.
امنیت فیزیکی سرور
برای رسیدن به امنیت واقعی سرور شما باید در مکان امنی قرار گیرد معمولا" این به معنی قرار دادن سرور پشت درهای بسته است امنیت فیزیکی بسیار همه ماست زیرا بسیاری از بازارهای مدیریتی میتواند به عنوان ابزار هک کننده به کارگرفته شود هر شخصی با حداقل مهارت و با استفاده از چنین ابزارهایی در صورت یکه دسترسی فیزیکی به ماشین داشته باشد میتواند یک سرور را در عرض چند دقیقه هک کند تنها راه گلوگیری از چنین حملههایی قراردادن سرور در یک محجیط امن است. این در مورد هر سرور ویندوز 2003 صرف نظر از نقش ان، صادق است.
ایجاد یک لیست پایه (baseline)