تحقیق مقاله لاستیک های سیلیکون

لاستیک های سیلیکون

سیلیکونها گروه بسیار مفید و پرکار برای پلیمرها هستند. این مواد دارای خواص جالبی در دماهای بالا و پایین می‌باشند. در مقابل شرایط جوی مانند رطوبت و نور ، مقاومت خوبی دارند و تا دمای تا درجه سانتی‌گراد خاصیت لاستیکی خود را حفظ می‌کنند. از سیلیکونها درترکیب رنگها ، صنعت لاستیک و روغنهای صنعتی بطور گسترده استفاده می‌شود.

پلیمرهای سیلیکون

بسیاری از پلیمرهای سیلیکون مورد استفاده در صنعت ، دارای ساختار کلی R2SiOn می‌باشند. گروه R ممکن است متیل یا گروه فنیل باشد. بخش عمده پلیمر سیلیکون ، دی‌متیل سیلیکون می‌باشد. از گروههای فنیل تنها برای تولید پلیمرهای ویژه و بهبود خواص پلیمر در دمای پایین استفاده می‌شود. سیلیکانها از واکنش کلر و سیلانها با آب بدست می‌آیند. با پیرایش گروه انتهایی این پلیمر ، می‌توان فراورده‌های گوناگونی از آن تهیه کرد. انواع محصولات سیلیکونی مورد مصرف در زیر می‌آید.

روغنهای سیلیکون

روغنهای سیلیکون ، بسیار واکنش ناپذیر هستند. این روغنها با ختم زنجیر پلیمر به یک سیلان دارای یک گروه واکنش پذیر مانند تری‌متیل کلروسیلان و با انجام واکنش با آب تهیه می‌شوند. این روغنها نسبت به سایر پلیمرها وزن مولکولی کمتری دارند و به‌عنوان روان کننده استفاده می‌شوند. در کروماتوگرافی مایع - جامد و مایع - مایع از سیلیکاژل به‌عنوان ماده جاذب استفاده می‌شود.

لاستیکهای سیلیکون

لاستیکهای سیلیکون ، از پلیمرهای دارای گروههای مختلف واکنش پذیر و معمولاً به سه روش تهیه می‌شوند.

پخت تراکمی دوجزئی

تراکم دوجزئی پلیمرهای سیلیکون معمولاً با گروههای هیدروکسیل ختم می‌شود. این رزینها معمولا دارای یک عامل شبکه ساز مانند متیل سیلیکون می‌باشند. برای انجام واکنش شبکه‌سازی معمولا از یک آغازگر مانند ترکیبات آلی قلع استفاده می‌شود. این واکنشها معمولا دارای فراورده‌های فرعی هستند. مخصوصا اگر واکنش درفضای بسته صورت گیرد یا مواد اولیه به صورت لایه‌های ضخیم استفاده شود.

پخت رطوبتی یک‌جزئی

سیلیکونهای یک جزئی با رطوبت هوا پرورانده می‌شوند. سیستمهای نمونه به گروههای استات ختم شده‌اند. دراثر ایجاد شبکه با رطوبت ، استیک اسید آزاد می‌شود. اسید استیک آزاد شده در این واکنش سبب خورده شدن فولاد ، مس و سایر فلزات می‌شود. برای جلوگیری از این مسئله پلیمرهایی تهیه شده‌اند که فراورده فرعی آنها خورنده نیست. اغلب سیستم‌های یک‌جزئی ، از نوع دی‌متیل سیلیکون هستند.

سیلیکون

پخت دوجزئی وینیل

می‌توان گروههای وینیل را به‌عنوان گروههای انتهایی وارد پلیمرهای سیلیکون ساخت. دو روش برای پخت گروههای وینیل وجود دارد :

با یک ترکیب دارای هیدروژن فعال

با یک عامل پخت رادیکالی مانند پروکسید.

رزینهای مایع را معمولا به کمک روش اول تولید می‌کنند و از کاتالیزوزهای پلاتین اسید کلروپلاتینیک استفاده می‌کنند. این واکنش معمولا فرآورده جنبی ندارد. اما سیلیکونهای تولید شده با پخت وینیل به‌راحتی ناخالص می‌شوند. واکنش میان ناخالصی‌ها و هیدروژن سیلیکون باعث تولید گاز هیدروژن و اسفنجی شدن رزین می‌شود. در نتیجه استحکام آن کاهش می‌یابد.

دامنه کاربرد لاستیکهای سیلیکون از دمای تا درجه سانتی‌گراد می‌باشد. نقطه شکنندگی این لاستیکها در دمای پایین با مقدار فنیل آنها تعیین می‌شود. گروههای فنیل را برای کاهش تبلور در پلیمر وارد می‌کنند. در دمای پایین ، استحکام لاستیک سیلیکون افزایش می‌یابد و پایین‌تر از نقطه شکنندگی ، لاستیک ، کشسانی خود را از دست می‌دهد. نقاط شکنندگی دی‌متیل سیلیکون پایین‌تر از و متیل فنیل پائین‌تر از درجه سانتی‌گراد می‌باشد.

محصولات دیگر سیلیکون

صمغهای سیلیکونی پلیمرهایی با وزن مولکولی بالا هستند. رقیق کننده‌های سیلیکونی سیالهای واکنش ناپذیر سیلیکون هستند. سیلیکونهای سخت در جلاهای سیلیکونی و رزینهای لعابی بکار می‌روند و گریس سیلیکون که از آمیختن سیلیکای اسفنجی با سایر پر کننده‌ها با روغن سیلیکون تهیه می‌شوند و کاربرد وسیعی در دماهای مختلف دارند از تا .

خواص سیلیکونها

سیلیکونها چسبندگی بسیار خوبی دارند و برخی بطور طبیعی ، چسب می‌باشند. سیلیکونها بهترین رهاساز قالبی هستند. روغن سیلیکون به‌عنوان رهاساز قالب بکار می‌رود، اما ممکن است روی جسم قالب‌گیری شده منتقل شود و رنگ آمیزی را دشوار کند. مقاومت سیلیکونها در برابر شرایط جوی بسیار خوب است. نور فرابنفش ، ازن ، آب و ... حتی برای مدت ده سال هم بر روی آنها بی‌اثرند. قارچها می‌توانند روی لاستیکهای سیلیکون رشد کنند. اما با شوینده‌های قوی از بین می‌روند. در فرمولبندی‌های جدید ، سیلیکونهای مقاوم در برابر قارچ هم تولید می‌شوند.پ

لاستیکهای سیلیکون

لاستیکهای سیلیکون ، از پلیمرهای دارای گروههای مختلف واکنش پذیر و معمولاً به سه روش تهیه می‌شوند.

پخت تراکمی دوجزئی

تراکم دوجزئی پلیمرهای سیلیکون معمولاً با گروههای هیدروکسیل ختم می‌شود. این رزینها معمولا دارای یک عامل شبکه ساز مانند متیل سیلیکون می‌باشند. برای انجام واکنش شبکه‌سازی معمولا از یک آغازگر مانند ترکیبات آلی قلع استفاده می‌شود. این واکنشها معمولا دارای فراورده‌های فرعی هستند. مخصوصا اگر واکنش درفضای بسته صورت گیرد یا مواد اولیه به صورت لایه‌های ضخیم استفاده شود.

پخت رطوبتی یک‌جزئی

سیلیکونهای یک جزئی با رطوبت هوا پرورانده می‌شوند. سیستمهای نمونه به گروههای استات ختم شده‌اند. دراثر ایجاد شبکه با رطوبت ، استیک اسید آزاد می‌شود. اسید استیک آزاد شده در این واکنش سبب خورده شدن فولاد ، مس و سایر فلزات می‌شود. برای جلوگیری از این مسئله پلیمرهایی تهیه شده‌اند که فراورده فرعی آنها خورنده نیست. اغلب سیستم‌های یک‌جزئی ، از نوع دی‌متیل سیلیکون هستند.

پخت دوجزئی وینیل

می‌توان گروههای وینیل را به‌عنوان گروههای انتهایی وارد پلیمرهای سیلیکون ساخت. دو روش برای پخت گروههای وینیل وجود دارد :

با یک ترکیب دارای هیدروژن فعال

با یک عامل پخت رادیکالی مانند پروکسید.

رزینهای مایع را معمولا به کمک روش اول تولید می‌کنند و از کاتالیزوزهای پلاتین اسید کلروپلاتینیک استفاده می‌کنند. این واکنش معمولا فرآورده جنبی ندارد. اما سیلیکونهای تولید شده با پخت وینیل به‌راحتی ناخالص می‌شوند. واکنش میان ناخالصی‌ها و هیدروژن سیلیکون باعث تولید گاز هیدروژن و اسفنجی شدن رزین می‌شود. در نتیجه استحکام آن کاهش می‌یابد.

دامنه کاربرد لاستیکهای سیلیکون از دمای۲۰۰  تا  ۳۲۰درجه سانتی‌گراد می‌باشد. نقطه شکنندگی این لاستیکها در دمای پایین با مقدار فنیل آنها تعیین می‌شود. گروههای فنیل را برای کاهش تبلور در پلیمر وارد می‌کنند. در دمای پایین ، استحکام لاستیک سیلیکون افزایش می‌یابد و پایین‌تر از نقطه شکنندگی ، لاستیک ، کشسانی خود را از دست می‌دهد.

سیلیکون رابر چیست ؟

از خانواده پلیمرهایی است با خواص ظاهری مشابه لاستیکها  اما فاقد بسیاری از عیوب آنها میباشد که به پاره ای از آنها اشاره میشود :

1.قدرت تحمل دما در شرایط معمولی از 50 - تا 200 درجه سانتی گراد ودر شرایط خاص از 110 - تا 320 درجه سانتیگراد.

2.مقاوم در مقابل اشعه ماورا بنفش  مادون قرمز ,گاما ,بتا  و تاثیر نا پذیری از اوزون.

3. مقاوم در مقابل باکتریها . قارچها.

4. شفافیت ودر عین حال رنگ پذیری بسیار زیاد.

5. قابلیت شکل گیری در مقاطع وابعاد گوناگون.

6. درزگیر مقاوم در شرایط متعارف وبا طول عمر بالا.

7.طول عمر بسیار زیاد در مقایسه با لاستیکها واز همه مهمتراقتصادی بودن آنهادر مقابل تعدد تعویض  قطعات لاستیکی وصرفه جویی در هزینه ها ,تعمیرات و نگهداری ودر نتیجه با طول عمر بسیار بالابهره وری بالاتر

سیلیکون چیست ؟

نگاه کلی

سیلیکونها گروه بسیار مفید و پرکار برای پلیمرها هستند. این مواد دارای خواص جالبی در دماهای بالا و پایین می‌باشند. در مقابل شرایط جوی مانند رطوبت و نور ، مقاومت خوبی دارند و تا دمای تا درجه سانتی‌گراد خاصیت لاستیکی خود را حفظ می‌کنند. از سیلیکونها درترکیب رنگها ، صنعت لاستیک و روغنهای صنعتی بطور گسترده استفاده می‌شود.

پلیمرهای سیلیکون

بسیاری از پلیمرهای سیلیکون مورد استفاده در صنعت ، دارای ساختار کلی R2SiOn می‌باشند. گروه R ممکن است متیل یا گروه فنیل باشد. بخش عمده پلیمر سیلیکون ، دی‌متیل سیلیکون می‌باشد. از گروههای فنیل تنها برای تولید پلیمرهای ویژه و بهبود خواص پلیمر در دمای پایین استفاده می‌شود. سیلیکانها از واکنش کلر و سیلانها با آب بدست می‌آیند. با پیرایش گروه انتهایی این پلیمر ، می‌توان فراورده‌های گوناگونی از آن تهیه کرد. انواع محصولات سیلیکونی مورد مصرف در زیر می‌آید.

روغنهای سیلیکون

روغنهای سیلیکون ، بسیار واکنش ناپذیر هستند. این روغنها با ختم زنجیر پلیمر به یک سیلان دارای یک گروه واکنش پذیر مانند تری‌متیل کلروسیلان و با انجام واکنش با آب تهیه می‌شوند. این روغنها نسبت به سایر پلیمرها وزن مولکولی کمتری دارند و به‌عنوان روان کننده استفاده می‌شوند. در کروماتوگرافی مایع - جامد و مایع - مایع از سیلیکاژل به‌عنوان ماده جاذب استفاده می‌شود.

سیلیکون

شیمی و تهیه خون مصنوعی آرسنیک Chemistry فلوئور ژرمانیم هافنیم اجسام نیم رسانا آهن ربای مولکولی اسفنج پلی اوره تان تاریخچه تولید پلاستیک پدیده فتو ولتائیک طبیعت نور کاربرد مواد مغناطیسی دنیای پلیمر اخبار علمی زیست شناسی پالی گورسکیت فن آوری ساخت قطعات اپتیکی اسپینترونیک الماس پر عیار کردن سنگ مس.

سیلیکونها گروه بسیار مفید و پرکار برای پلیمرها هستند. این مواد دارای خواص جالبی در دماهای بالا و پایین می باشند. در مقابل شرایط جوی مانند رطوبت و نور مقاومت خوبی دارند و تا دمای تا خاصیت لاستیکی خود را حفظ می کنند. از سیلیکونها درترکیب رنگها ، صنعت لاستیک و روغنهای صنعتی بطور گسترده استفاده می شود.

● پلیمرهای سیلیکون

بسیاری از پلیمرهای سیلیکون مورد استفاده در صنعت دارای ساختار کلی n R۲SiO rightمی باشند. گروه R ممکن است متیل یا گروه فنیل باشد. بخش عمده پلیمر سیلیکون ، دی متیل سیلیکون می باشد. از گروههای فنیل تنها برای تولید پلیمرهای ویژه و بهبود خواص پلیمر در دمای پایین استفاده می شود. سیلیکانها از واکنش کلر و سیلانها با آب به دست می آیند. با پیرایش گرون انتهایی این پلیمر می توان فراورده های گوناگونی از آن تهیه کرد.

● انواع محصولات سیلیکونی مورد مصرف

▪ روغنهای سیلیکون

روغنهای سیلیکون بسیار واکنش ناپذیر هستند. این روغنها با ختم زنجیر پلیمر به یک سیلان دارای یک گروه واکنش پذیر مانند تری متیل کلروسیلان و با انجام واکنش با آب تهیه می شوند. این روغنها نسبت به سایر پلیمرها وزن مولکولی کمتری دارند و به عنوان روان کننده استفاده می شوند. در کروماتوگرافی مایع - جامد و مایع - مایع از سیلیکاژل به عنوان ماده جاذب استفاده می شود.

▪ لاستیکهای سیلیکون

لاستیکهای سیلیکون از پلیمرهای دارای گروههای مختلف واکنش پذیر و معمولاً به سه روش تهیه می شوند.

● پخت تراکمی دوجزئی

تراکم دوجزئی پلیمرهای سیلیکون معمولاً با گروههای هیدروکسیل ختم می شود. این رزینها معمولا دارای یک عامل شبکه ساز مانند متیل سیلیکون می باشند. برای انجام واکنش شبکه سازی معمولا از یک آغازگر مانند ترکیبات آلی قلع استفاده می شود. این واکنشها معمولا دارای فراورده های فرعی هستند. مخصوصا اگر واکنش درفضای بسته صورت گیرد یا مواد اولیه به صورت لایه های ضخیم استفاده شود.

● پخت رطوبتی یک جزئی

سیلیکونهای یک جزئی با رطوبت هوا پرورانده می شوند. سیستمهای نمونه به گروههای استات ختم شده اند. دراثر ایجاد شبکه با رطوبت ، استیک اسید آزاد می شود. اسید استیک آزاد شده در این واکنش سبب خورده شدن فولاد ، مس و سایر فلزات می شود. برای جلوگیری از این مسئله پلیمرهایی تهیه شده اند که فراورده فرعی آنها خورنده نیست. اغلب سیستم های یک جزئی ، از نوع دی متیل سیلیکون هستند.

● پخت دوجزئی وینیل

می توان گروههای وینیل را به عنوان گروههای انتهایی وارد پلیمرهای سیلیکون ساخت. دو روش برای پخت گروههای وینیل وجود دارد :

▪ با یک ترکیب دارای هیدروژن فعال

▪ با یک عامل پخت رادیکالی مانند پروکسید.

رزینهای مایع را معمولا به کمک روش اول تولید می کنند و از کاتالیزوزهای پلاتین اسید کلروپلاتینیک استفاده می کنند. این واکنش معمولا فرآورده جنبی ندارد. اما سیلیکونهای تولید شده با پخت وینیل به راحتی ناخالص می شوند. واکنش میان ناخالصیها و هیدروژن سیلیکون باعث تولید گاز هیدروژن و اسفنجی شدن رزین می شود. در نتیجه استحکام آن کاهش می یابد.

دامنه کاربرد لاستیکهای سیلیکون از دمای تا می باشد. نقطه شکنندگی این لاستیکها در دمای پایین با مقدار فنیل آنها تعیین می شود. گروههای فنیل را برای کاهش تبلور در پلیمر وارد می کنند. در دمای پایین استحکام لاستیک سیلیکون افزایش می یابد و پایین تر از نقطه شکنندگی ، لاستیک کشسانی خود را از دست می دهد. نقاط شکنندگی دی متیل سیلیکون پایینتر از و متیل فنیل پائینتر از می باشد.

● محصولات دیگر سیلیکون

صمغهای سیلیکونی که پلیمرهای با وزن مولکولی بالا هستند. رقیق کننده های سیلیکونی که سیالهای واکنش ناپذیر سیلیکون هستند. سیلیکونهای سخت که در جلاهای سیلیکونی و رزینهای لعابی به کار می روند و گریس سیلیکون که از آمیختن سیلیکای اسفنجی با سایر پر کننده ها با روغن سیلیکون تهیه می شوند و کاربرد وسیعی در دماهای مختلف دارند از تا .

● خواص سیلیکونها

سیلیکونها چسبندگی بسیار خوبی دارند و برخی بطور طبیعی چسب می باشند. سیلیکونها بهترین رهاساز قالبی هستند. روغن سیلیکون به عنوان رهاساز قالب بکار می رود. اما ممکن است روی جسم قالب گیری شده منتقل شود و رنگ آمیزی را دشوار کند. مقاومت سیلیکونها در برابر شرایط جوی بسیار خوب است. نور فرابنفش ، ازن ، آب و ... حتی برای مدت ده سال هم بر روی آنها بی اثرند. قارچها می توانند روی لاستیکهای سیلیکون رشد کنند. اما با شوینده های قوی از بین می روند. در فرمولبندیهای جدید سیلیکونهای مقاوم در برابر قارچ هم تولید می شوند.