چکیده
در این مقاله به تأثیرات مثبت اینترنت بر اخلاق کاربران پرداخته شده است. دیدگاه اتخاذ شده در این مقاله مبتنی بر قابلیتهایی است که به صورت بالقوه در اینترنت وجود دارد و میتواند سبب تسهیل ارتباطات جهانی میان انسانها، از میان برداشتن تبعیضها در دستیابی به اطلاعات و در نهایت ایجاد جامعه اطلاعاتی جهانی شود. از نظر نویسندگان این مقاله اینترنت علیرغم چهره فناوریمحور خود میتواند پدید آورنده فضایی باشد که در آن اخلاق و روابط اجتماعی افراد تقویت گردد. معمولاً از چنین اخلاقی با عنوان «اخلاق سازنده» یاد میشود. استفاده از اینترنت اخلاق خاص خودش را به شیوهای خودکار در کاربرانش به وجود میآورد، کاربرانی که در هر لحظه داده یا اطلاعاتی را تولید میکنند. از اینرو «اخلاق اینترنتی» جدای از «اخلاق سازنده» نیست. مقاله حاضر با یادآوری امکان همکاری میان اینترنت و انسان به منظور ارتقای روابط انسانی و اصول اخلاقی نگارش یافته است.
کلیدواژه : اخلاق؛ اخلاق سازنده؛ اخلاق اینترنتی
1- مقدمه
موضوعات اخلاقی معمولاً بر مبنای اصول فلسفی یا دینی جوامع مورد بحث و بررسی قرار میگیرند، مانند اینکه انسان باید با پدر و مادر، همسر و فرزندان خود چگونه رفتاری داشته باشد؟ پیشرفتهایی هم که در حوزه دانش و فناوری روی میدهند گاهی اوقات روابط میان انسانها و اصول اخلاقی پذیرفته شده در هر جامعه را به چالش میگیرند. اغلب در رابطه با انسان و ماشین این ایده مطرح میشود که ماشینیشدن جامعه سبب کمرنگ شدن عواطف انسانی و سردی روابط میان انسانها شده است. چنین دیدگاهی در نگاه اول میتواند درست به نظر برسد، اما برای دنیای امروز چندان مصداق ندارد. امروزه اینترنت و کاربردهای گوناگون آن نظیر پست الکترونیکی1، گروههای بحث2 محاوره مستقیم یا اصطلاحاً چت3 فرصتهای جدیدی را برای آشنایی میان کسانی که هرگز یکدیگر را نمیشناختهاند، فراهم ساخته است و دوستیهای جدیدی را از نوع مجازی4 بوجود آورده است که گاهی به دوستیهای واقعی میان افراد همفکر و همعلاقه منجر میشود. بدین ترتیب میتوان انقلاب اطلاعاتی و در رأس آن اینترنت را بر خلاف انقلاب صنعتی و مظاهر آن که سبب جدایی انسانها از یکدیگر شد، عاملی پیوند دهنده میان عناصر انسانی و نزدیک کننده جوامع انسانی در نظر گرفت و به تعبیری در کنار هر رویداد یا تحول تکنولوژیکی میتوان نتایج و تأثیرات مثبتی را نیز مشاهده نمود.
تأثیر اینترنت بر روابط اجتماعی انسانها گسترهای فراتر از ابعاد فردی را در بر گرفته است تا آن حد که در هنگام وقوع بلایای طبیعی و فجایع انسانی عاملی مهم در انعکاس عواطف و احساسات انسانی به شمار میرود. نقش راهبردی اینترنت در دو رویداد بزرگ اخیر یعنی جنگ در عراق و حادثه سونامی5 مثال زدنی است. در هر یک از ایندو رویداد، اینترنت جدای از ایفای نقش اطلاعرسانی خود، رسانهای مهم در اعلام موجودیت گروههای مختلف اجتماعی جهت حمایت از آسیب دیدگان و جلب کمکهای مردمی از سراسر جهان بود. بسیاری از کاربران اینترنتی با استفاده از امکانات این رسانه جهانی به کمک نیازمندان شتافتند.
هدف از بیان این مطالب ارائه یا القای یک تفکر مثبتاندیش یا خوشبینانه به ذهن خواننده نیست بلکه تبیین امکان تحقق جامعه اطلاعاتی آرمانی در سراسر جهان است. شکی نیست که همه کاربران اینترنتی به ارزشها و اصول والای انسانی اهمیتی نمیدهند. هکرها6 یا راهزنان اینترنتی که با شیوههای مختلف در صدد نفوذ به نقاط مشخصی از اینترنت هستند، از همین نوع کاربران هستند. اصولاً، اینکه در اینترنت چه چیزی پسندیده است یا چه چیزی نامطلوب است، همچنان در هالهای از ابهام قرار دارد.
حتی در تعاریف قوانین بهرهبرداری از شبکه کامپیوتری و اینترنت همواره جلب نظر طرفهای ذینفع مطرح بوده است. گاهی اوقات جانبداریهای اقتصادی از تولیدکنندگان دانش و اطلاعات به حدی میرسد که دیگر «حق»7 یا به عبارت بهتر ارزشی برای کاربران قائل نمیشوند. این وضعیت در جوامع اقتصادگرایی8 مانند آمریکا و کشورهای غربی به خوبی مشهود است. کاربران برای برخورداری از خدمات پیوسته اطلاعرسانی مجبور به پرداخت هزینههایی هستند که چندان واقعبینانه به نظر نمیرسند. گستره اقتصاد آنقدر وسیع شده است که دیگر حوزه اخلاق را هم تحتالشعاع خود قرار داده است. امروزه ثروت و پول تنها ارزش اخلاقی پذیرفتهشده در بسیاری از جوامع شده و کلیه روابط انسانی بر اساس همین عامل تنظیم و برقرار میگردد.
اما در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات و به ویژه اینترنت، گستره اخلاق درست از لحظهای آغاز میشود که یک کاربر پشت رایانه شخصی خودش مینشیند و روی دگمه مرورگر اینترنتی9 کلیک میکند تا به درون جامعه جهانی اطلاعات گام بگذارد (کولمن 2001). اینکه کسی میهمان اینترنت باشد و برای اولین بار باشد که از این رسانه استفاده میکند، یا از مشتریان پر و پا قرص اینترنتی یا اصطلاحاً «نرد»10 باشد، زیاد مهم نیست. مهم این است که همه این افراد تحت محیطی به تبادل اطلاعات با یکدیگر میپردازند که هیچ قانون یا مقرارت رسمی بر آن حاکم نیست. خوب یا بد، درست یا نادرست، باید یا نباید، همگی تعابیر منحصر بفردی هستند که به ازای تک تک کاربران میلیونی یا میلیاردی اینترنت قابل بررسی و تعریف است.
در چنین فضایی تدوین هر گونه قانون و مقررات نه تنها غیرممکن به نظر میرسد، بلکه مضحک هم جلوه میکند. چیزی که ممکن است از نظر یک کاربر مطلوب و خواستنی باشد، میتواند از دیدگاه کاربر دیگری نامطلوب و ناپسند باشد. اما فصل مشترک همه کاربران از مبتدی گرفته تا پیشرفته، یک چیز است و آن «ساختن»11 است. همه کاربران اینترنت به نوعی در حال ساختن داده یا اطلاعات هستند. حتی کاربرانی که فقط نقش دریافت کننده12 یا مصرف کننده13 اطلاعات را دارند، در واقع به نوعی اطلاعات را در جایی مصرف میکنند و سبب ساختن چیزی در جایی دیگر میشوند. بدین ترتیب همه آنها برخودار از نوعی از اخلاق هستند که اصطلاحاً «اخلاق سازنده» (کولمن 2001) نامیده میشود.
2- اینترنت: خوب، بد، زشت یا زیبا
با وجود همه مباحثی که تاکنون درباره اینترنت و پیامدهای استفاده از آن بر اخلاق کاربران مطرح شده است، هنوز به درستی نمیتوان تصویر روشنی را در این خصوص مشاهده کرد. روانشناسان و متخصصان علوم رفتاری اغلب توجه خود را بر جنبههای منفی اینترنت معطوف مینمایند. این بیشتر بدان جهت است که این دسته از افراد انسانها را در قالب سوژههای مطالعاتی خود در نظر میگیرند و به علت اضمحلال فزاینده بنیانهای خانوادگی و ارزشهای انسانی در جوامع غربی، نقش مخرب اینترنت بیشتر از نقش سازنده آن مورد عنایت محققان واقع شده است. بارزترین مصداق این وضعیت استفاده نادرست و کنترلنشده کودکان از اینترنت و گمراهی و به خطر افتادن آنها توسط سودجویان اینترنتی است که هر چند وقت یکبار اخبار نگرانکنندهای در این رابطه از رسانههای جمعی منتشر میشود و هوشیاری والدین کودکان را در استفاده آنها از این رسانه گوشزد میشود. اما به لحاظ چند جانبه بودن پدیده اینترنت، نمیتوان نگرشی یکسویه به آن داشت.
به عنوان نمونه هنگامی که بحث تجارت الکترونیکی مطرح میشود، جنبههای سودآور و سرمایهساز اینترنت بیشتر مورد توجه قرار میگیرد. حتی از سوی بسیاری از مؤسسات بین المللی نظیر یونسکو14 استفاده از اینترنت به عنوان یک رسانه ارزان قیمت و سهلالوصول جهت حل بحرانهای اقتصادی و فقر در جوامع توسعه نیافته توصیه میشود. در سخنرانی سال گذشته آقای کوفی عنان دبیر کل سازمان ملل متحد استفاده از اینترنت برای از میان برداشتن فواصل طبقاتی در جوامع محروم و عقبمانده قاره آفریقا به عنوان سریعترین و عملیترین راه حل پیشنهاد شده بود.
هنگامی که صحبت از تسهیم دانش15 به میان میآید، حقیقتاً هیچ رسانهای نمیتواند جایگزین اینترنت شود و به مثابه یک پل ارتباطی کارآمد میان پژوهشگران در سراسر جهان عمل نماید. در چنین حالتی آیا اینترنت خوب است یا بد؟ زشت است یا زیبا؟ اگر قدری منصفانه به این موضوع نگاه کنیم در مییابیم که در بسیاری از موارد ملاک قضاوت ما درباره اینترنت سود و زیانی است که به ما و منافع ما میرساند. چنین دیدگاهی نمیتواند یک جایگاه بیطرفانه در قبال اینترنت داشته باشد. کاربران هنگام استفاده از اینترنت به درستی درمییابند که آیا اینترنت دارد به آنها خدمت میکند یا خیانت. البته در سنین کودکی یا نوجوانی چنین تشخیصی قدری مشکل به نظر میرسد، اما با رعایت تدابیر تربیتی و ایجاد امنیت لازم توسط والدین این مشکل قابل حل است