راه های مقابله با افسردگی در دانش آموزان
فاطمه دختری 11 ساله و ضعیف الجثه و دارای نگاه های بی روح و ناامید بود. در کلاس یا پاهایش را مرتب تکان می داد و یا ناخنش را می خورد; نه تنها از نظر درسی ضعیف بود، تکالیفش را نیز انجام نمی داد. هم چنین با دانش آموزان مدرسه سازگار نبوده و با آن ها مرتب در خارج از کلاس جروبحث می کرد. بنابراین وظیفه خود دانستم که با مادرش درباره وی صحبت کنم متوجه شدم فاطمه دچار افسردگی است و بیماری وی موجب شده که غیبت های مکرر نیز داشته باشد.
علت یابی
علل افسردگی ژنتیکی و محیطی است. به محض این که افراد افسرده می شوند، رفتارشان، آن ها را کمتر دوست داشتنی می سازد. بنابراین نوعی چرخه مصوب به وجود می آید و ارتباط افراد افسرده با دیگران کمتر می شود و به دنبال عدم ارتباط با دیگران افسردگی در فرد باقی می ماند. (نجاریان ، 1371
) طبق بررسی های به عمل آمده برادر دوقلوی فاطمه در تصادف کشته می شود( 10 ساله) از همان زمان فاطمه دچار ناراحتی روحی می گردد به طوری که موهای سرش را می کند، ناخن هایش را می جود. البته طی ارتباطی که با خواهرانش داشتم، تصور می کنم ناراحتی فاطمه ژنتیکی نیز بوده است و تصادف برادرش ناراحتی وی را تشدید کرده بود.
چاره جویی
به وسیله پرسشنامه اخلاقی worth wood علاوه بر تمایلات وی از جمله افسردگی به رفتارهای تهاجمی و پارانوئیدی وی پی بردم و از طریق پرسشنامه از طبع سوداوی، وی اطمینان حاصل کردم، ولی از آن جایی که وی سرکلاس فوق العاده محجوب و آرام بود، باید رفتارهایی که از طریق پرسشنامه به آن رسیده بودم را در بیرون از کلاس جست جو می کردم و طی پرس و جو متوجه شدم در حیاط با بچه ها دعوا و جروبحث می کند و معاون مدرسه نیز از وی شاکی بود.
از نظر من فاطمه دختری دوست داشتنی، با جنبه و مستعدی بود. بنابراین می توانستم با وی ارتباط برقرار کنم و درصدد رفع مشکلش برآیم. اما در جهت رفع مشکلات فاطمه، موانعی سد راه من بود. تعدد معلمان و شیوه های مختلف تدریس، دانش آموزان دوره راهنمایی با ویژگی های اخلاقی که مقتضای سن آنان ایجاب می کرد و مهم تر از همه جلوگیری از ایجاد اختلال در مشاوره های بیرون از مدرسه بود، پس باید با احتیاط بیش تری عمل می کردم. با او ارتباط دوستانه برقرار کردم. با صبر و حوصله به حرف هایش گوش دادم و نکاتی از صحبت هایش و همچنین پرسش های پاسخ داده شده در پرسشنامه را، استخراج کردم که عبارتند از:
1 ، عدم حس اعتماد به نفس .
2 ، نیاز به تشویق .
3 ، تایید حضور وی در جمع .
4 ، عدم احساس مسئولیت .
5 ، نیاز به دوستی خوب و داشتن ارتباط با دیگران .
در آن لحظه حس کردم من نه به عنوان یک همراه، دوست، باید باوی باشم تا بتوانم روح پرتلاطم و سردرگم وی را در جثه ضعیفش آرام کنم.