(CAMEROON)
الف) جغرافیای طبیعی و ویژگیهای اقلیمی
جمهوری کامرون با 475 هزار و 442 کیلومتر مربع مساحت در قاره پهناور آفریقا و در شرق خلیج گینه واقع است.
این کشور از سمت شمال شرقی به طول یکهزار و 94 کیلومتر با چاد، از سمت شمال غربی به طول یکهزار و 690 کیلومتر با نیجریه، از سمت جنوب به طول 298 کیلومتر با گابن و به طول 523 کیلومتر با کنگو و از سمت شرق به طول 797 کیلومتر با آفریقای مرکزی مرز مشترک دارد. طول خطوط ساحلی کامرون به 402 کیلومتر میرسد.
کامرون سرزمین کم ارتفاعی است که آب و هوایی گرم و مرطوب دارد. فلاتهای مرکزی کامرون توسط ارتفاعاتی محصور میشود که بلندترین آنها در منطقه «فاکو » 4 هزار و 95 متر ارتفاع دارد. در نواحی شمالی کامرون که بین کشور چاد و کوههای «آدموا » قرار گرفته است فلات نسبتاً گستردهای با دشتهای عمیق و کوههای قدیمی مشاهده میشود. «بنوئه »، «نتم »، «ینونگ » و «ساناگا » رودهای مهم کامرون هستند.
13 درصد از اراضی کامرون را مزارع، 4 درصد مراتع و 78 درصد جنگل تشکیل میدهد.
ب) جمعیت و ویژگیهای فرهنگی و اجتماعی
جمعیت کامرون در ابتدای سال 2000 حدود 15 میلیون و 421 هزار و 937 نفر بود و هم اکنون 43 درصد از مردم این کشور زیر 14 سال و 54 درصد بین 15 تا 64 سال سن دارند.
نرخ رشد جمعیت کامرون در حدود 47/2 درصد، نرخ زاد و ولد 6/36 نفر به ازای هر هزار نفر ونرخ مرگ و میر 89/11 نفر است. بیماری «ایدز» بیشترین خسارات جانی در سالهای اخیر را در کشور کامرون داشته به طوری که اغلب کودکان به صورت مادرزادی مبتلا به این بیماری هستند. از سوی دیگر امید به زندگی در مردم این کشور طی 10 سال اخیر حدود 10 سال کاهش یافته است. هم اکنون امید به زندگی در میان مردان کامرونی 01/54 سال و در میان زنان این کشور 64/55 سال است.
31 درصد از مردم این جمهوری از نژاد بومی کامرون، 19 درصد از نژاد گینه استوایی و 10 درصد از نژاد فولانی هستند.
تنها 20 درصد از مردم کامرون مسلمانند و بیش از 40 درصد از آنها مسیحی هستند. کامرونیها به زبان محلی و سودانی تکلم میکنند ولی زبان رسمی آنها فرانسوی و انگلیسی است.
(نمودار و جداول در فایل اصلی موجود است )
ج) تقسیمات کشوری و ویژگیهای سیاسی
شهر «یائونده » مرکز حکومتی کامرون است و از شهرهای مهم آن میتوان به «دوآلا » و «انکونکسامبا » اشاره کرد.
این جمهوری در روز اول ژانویه 1960 از زیر سلطه انگلیسیها و فرانسویان خارج شد.
در حال حاضر آقای «پائول بیا» رئیس جمهور و همچنین آقای «پیتر مافانی موسونگ » نخست وزیر کامرون هستند.
کامرون علاوه بر سازمان ملل متحد (UN) ، در بانک توسعه آفریقا (ADB) ، سازمان خواربارو کشاورزی ملل متحد (FAO) ، گروه 77 (G-77) ، آژانس بینالمللی انرژی اتمی (IAEA) ، سازمان بینالمللی هواپیمایی کشوری (ICAO) ، بانک توسعه اسلامی (IDB) ، سازمان بینالمللی کار (ILO) ، صندوق بینالمللی پول (IMF) ، بانک جهانی (WB) ، سازمان بین المللی پلیس جنایی (INTERPOL) ، سازمان بینالمللی ارتباطات دور ماهوارهای (INTELSAT) ، سازمان کنفرانس اسلامی (OIC) ، سازمان بهداشت جهانی (WHO) ، سازمان جهانی جهانگردی (WTO) ، سازمان جهانی مالکیت معنوی (WIPO) ، سازمان منع سلاحهای شیمیایی (OPCW) ، سازمان جهانی تجارت (WTO) ، جنبش عدم تعهد (NAM) ، کمیسیون سازمان ملل متحد برای تجارت و توسعه (UNCTAD) ، سازمان اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ملل متحد (UNESCO) ، کنفدراسیون جهانی اتحادیههای کارگری آزاد (ICFTU) ، کنفدراسیون جهانی کارگران (WCL) ، صندوق توسعه کشاورزی ملل متحد (IFDA) ، سازمان بینالمللی دریانوردی (IMO) ، بنگاه مالی بینالمللی (IFC) و بانک بینالمللی ترمیم و توسعه (IBRD) عضویت دارد.
د) ویژگیهای اقتصادی
اقتصاد کامرون عمدتاً مبتنی بر تولید محصولات کشاورزی به شیوههای ابتدایی است و استقراض دولت این کشور از صندوق بینالمللی پول در سالهای اخیر کمک شایانی به بهبود شرایط اقتصادی و رشد تولید ناخالص داخلی این جمهوری کرده است. در سال 1999 میزان تولید ناخالص داخلی کامرون به 5/8 میلیارد دلار رسید. این در حالی است که تولید ناخالص داخلی این کشور در سال 1995 کمی بیشتر از 5 میلیارد دلار بود.
نرخ رشد تولید ناخالص داخلی کامرون نیز از 6/3 درصد در سال 1995 به 4/4 درصد در سال 1999 افزایش یافت.