مقدمه و چهار چوب:
هر از گاهی ،این سوال مطرح می شود که چرا دولتهای ایالتی و محلی با اهداف عمومی (که در اینجا به آنها دولت گفته می شود )نمی توانند به راحتی از همان قوانینی که استاندارد های حسابداری برای شرکتهای تجاری در نظر گرفته است استفاده کنند. این مقاله ،توضیح می دهد که چرا دولتها نیازمند به استانداردهای جدا گانه است این مقاله همچنین برخی اختلافات بین استانداردهای دولتی که در طی بیست سال اخیر منتشر شده است را با همان استانداردهابرای شرکتها توضیح می دهد و همچنین توضیح می دهد که چرا فر آیند تنظیم استانداردها برای دولتها یک فرآیند در حال پیشرفت است .
علاوه بر توضیحات بیشتری که در مورد پرسشهای مطرح شده در خلاصه ارائه شده است ،این مقاله همچنین دارای چندین پیوست است .
پیوست( الف): یک توضیح مفصل در مورد اختلافات محیطی بین دولتها و شرکته را نشان می دهد .
پیوست( ب ):مثالهای بیشتری از استاندارد های را نشان می دهد که اختلافات بین دولتها و شرکتهای تجاری را مشخص کرده و توضیحات ما را در مورد مثالهای ارائه شده در این مقاله کامل می کند .
پیوست (س)یک دیدگاه تاریخی را در مورد توسعه استاندارد های حسابداری دولتی ارائه کرده است .
پیوست (د)اطلاعات کاملتری را در مورد مشخصات دولتهای ایالتی و محلی در ایالات متحده نشان می دهد . یک لغت نامه مختصر نیز در مورد واژه های حسابداری دولتی ضمیمه شده است که در صفحه 33 آمده است واژه های تعریف شده در لغت نامه در ابتدای هر تعریف به صورت پر رنگ نوشته شده است .
چار چوب این مقاله به مقلیسه اهداف عمومی دولت ها با شرکتهای تجاری محدود شده است . هر از چند گاهی موارد مطرح می شود که چرا استانداردهای حسابداری جداگانه برای سایر شرکته مورد نیاز است . همانند شرکتها (موسسات)غیر انتفاعی . این مقاله نه روشهای موجود برای تنظیم استانداردها برای سایر موسسات را در بر می گیرد و نه توضیح می دهد که چرا استاندارد ها ی این موسسات بایستی جداگانه تنظیم گردد.
بعلاوه دولتها در سایر کشورها می توانند خصوصیات متفاوتی با دولتها در ایالات متحده داشته باشند بنابراین این مقاله تفاوتهای بین المللی را توضیح نمی دهد .
چرا جدا بودن استانداردها ی گزارشگری حسابداری و مالی برای دولتها مطلوب است ؟
الزامات گزارشگری حسابداری و مالی بر روی نیازهای استفاده کنندگان گزارشهای مالی تمرکز کرده اند . شهروندان و نمایندهای انتخاب شده آنها همانند مجلس و سایر موسسات همانند وام دهندگان اولین استفاده کنندگان از اطلاعات موجود در گزارشهای مالی دولتی هستند . گزارشهای مالی شرکتها ی تجاری عموما به وسیله وام دهندگان شرکتهای سرمایه گزارو قانون گذاران مورد استفاده قرار می گیرد و به وسیله یک تیپ خاص از سهامداران که معادل( نماینده )شهروندان ونمایندگان انتخاب شده باشند مورد استفاده قرار نمی گیرند . نیازهای شهروندان و موسسات بالاسر بر پاسخ گویی دولت راجع به منابع در اختیارش متمرکز است و نیازهای شرکتها ی سرمایه گذار با صورت نیازهای ضروری برای تصمیم گیری جهت سرمایه گذاری اعطای وام و تصمیمات مشابه می باشد .در یک جمله عمومی پاسخ گو بودن یک مسولیت برای وکلا یا دستگاههایی است که اطلاعات مرتبط و قابل اعتماد را برای منابع تحت کنترل خود نشان تهیه کنند برای دولتهای پاسخگوی یک مسولیت دولتی است که بر مبنای آن در آمد های عمومی حاصل از شهروندان را توجیه کرده و استفاده از این منابع عمومی را توضیح دهند . اطلاعات مرتبط با پاسخگویی می توانند برای حمایت از تصمیم گیری مورد استفاده قرار گیرد اما همچنان برای شهروندان مشکل است که بدانند چه تعداد درآمد عمومی پرداخت کردهاند.
وام دهندگان نوعی استفاده کنندگان هستند که از هر نوع گزارش گری مالی و دولتی و شرکتهای تجاری استفاده می کنند البته آنها عموما به دنبال این اطمینان هستند که گردش وجوه نقد برای برآورده ساختن خدمات ارائه شده کافی است ،اطلاعات خاصی که آنها در دولتهاو شرکتهای تجاری به دنبالش هستند متفاوت است ،زیرا منابع باز پرداخت بدهی متفاوت است . بستانکاران و بستانکاران بالقوه شرکتهای تجاری به دنبال اطلاعاتی راجع به میزان در آمد های ایجاد شده هستند بستانکاران و بستانکاران بالقوه دولتها به دنبال اطلاعاتی در مورد توانایی و تمایل به دریافت در آمد های مالیاتی برای تامین مالی باز پرداخت بدهی و هزینه ها و تعهدات این فعالیتها هستند که می توانند برای منابع آنها مورد توجه قرار گیرند البته انواع خاصی از اطلاعات موجود در گزارش های مالی شرکته ی تجاری می توانند برخی از نیازهای استفاده کنندگان از گزارش مالی دولتی و سایر استفاده کنندگانی که به اطلاعات مختلف نیاز دارند را بر آورده سازند با توجه به این پاسخگویی دولتها و رنج وسیعی در منابعی که در اختیار آنها قرار دارد چنین نتیجه گیری می شود که در حالت بهینه استفاده کنندگان گزارش مالی دولتی بایستی بتوانند اطلاعات بیشتری را پیدا کنند تا به پاسخگویی به سوالات زیر به آنها کمک کنند.
آیا توانایی دولت در تهیه خدمات نسبت به سال گذشته بهبود یافته یا بدتر شده است؟
آیا مالیاتهای سال جاری دولت وسایر منابع برای پوشش هزینه خدمات سال جاری کافی است ؟آیا بخشی از فشارناشی از پرداخت برای خدمات جاری به پرداخت کنندگان مالیات در سال آینده منتقل خواهد شد؟
چگونه دولت برای فعالیتهای خود تامین مالی کرده و نیاز به وجه نقد را مرتفع می کند؟آیا دولت آنقدر ظرفیت دارد که بتواند تعهدات آتی را تامین کند؟
اولویتهای دولت به چه نحو است ؟هر کدام از منابع چه برنامه های را حمایت می کنند؟آیا دولت منابع را مطابق بودجه وسایر مقررات قانونی بدست آورده و مورد استفاده قرار داده است؟
در حال حاضر برای توسعه های آتی چه منابعی در دسترس است و برای کاربردهای مشخص شده چه منابعی اندوخته یا مسدود شده است ؟
اختلافات عمده محیطی بین دولت و موسسات :
نیازهای مختلف استفاده کنندگان از گزارش های مالی شرکتهای تجاری نشان دهنده اختالف در شرایطی است که موسسات کار می کنند برخی از اختلافات عمده محیطی عبارتند از :
اهداف سازمانی:هدف دولت این است که با ارائه خدمات عمومی براساس اهداف سیاست عمومی شهروندان را در وضعیت مطلوب قرار داده و نگهدارد .عمده خدمات عمومی ارائه شده بوسیله دولتهای ایالتی و محلی عبارتند از:
امنیت عمومی،آموزش،سلامت،و حمل ونقل .
با توجه به دلایل دیگر دولت این خدمات را به این دلیل ارائه می دهد که انگیزه های اقتصادی برای موسسات آنقدر مناسب نیست که آنها بخواهند کیفیت و کمیت و قیمت خدمات را مطابق با سیاست عمومی انجام دهند . بر گشت سرمایه هدف دولت نیست ،به همین دلیل آنها نیاز به توسعه داشته و سایر معیارهای پیشرفت را گزارش می کنند ،معیارهای پیشرفت برای شرکتهای تجاری که قبلا توضیح داده شد ه است سود خالص درآمد برای هر سهم – برای محیط دولتی مفهومی ندارد در عوض دولتها بر روی ارائه خدماتو کالا ها به روش مفید ،موثر ، اقتصادی و مناسب تکیه می کنند.
یک گزارش مالی دولتی باید به بستانکاران ،ماجع قانونی و دفاتر کنترلی ،شهروندان وسایر سهامداران اطلاعات ضروری برای انجام تخصیص و تصمیمد گیری در مورد اینکه آیا دولت به پیشرفت های خود مطابق با اهدافش رسیده است را ارائه دهد .
در عوض ،شرکتهای تجاری بر روی سلامت کلی تاکید داشته و تنها با ان بخش از جامعه سر و کار دارند که بازده مالی حاصل از سرمایه گذاری برای سهامداران به آنها مرتبط می شود از نظر تاریخی توجه اولیه گزارش گری بر روی در آمد ها و اجزای آن متمرکز است و توجه کمتری به معیارهای غیر مالی کار آیی می شود .
منابع در آمدی:منبع اصلی در آمد برای دولت مالیات است که به صورت یک عملیات غیر اداری قانونی واجباری بین شهروندان خاص و موسسات با دولت می باشد . منبع اصلی در آمد برای شرکتهای تجاری عملیات مبادله ای اختیاری بین خریداران و فروشندگان می باشد .از آنجایکه ،تخصیص و جمع آوری مالیات عملیاتی نیست که به صورت بده و بستان دو طرفه باشد و مطابق با فر آیند که در شرکتهای تجاری انجام می شود نمی باشد ،لازم است در عملیاتی که مشمول مالیات هستند ،اصلاحات خاص حسابداری صورت گیرد . برای مثال دولتها می توانند مالیاتهای مستغلات را در دورهایکه از نظر قانونی تعیین شده است دریافت کنند . سوالی که اینجه مطرح می شود آن است که آیا دولتها بایستی مالیاتهای را بعنوان در آمد ی برای سالی که آنها را جمع کرده است ثبت کند یا آنها را به سالی که مالیاتهااعمال شده است منتقل کند . GASB این پرسش را با الزام به اینکه مالیات مستغلات بایستی به عنوان درآمد در همان دورهای که وصول شده اند ثبت کردند ،جواب داده است .
پتانسیل عمر طولانی:با توجه به افزایش مالیات و با توجه به میزان افزایش نیاز به خدمات عمومی دولتها به ندرت نقدینگی دارند با این حال احتمال کسب عمر طولانی همانند مفهوم آن برای شرکتهای تجاری نمی باشد . شرکتهای تجاری اگر برای یک دوره بلند مدت زمانی قادر به فروش کالاها یا خدمات خود به قیمتی بیش از قیمت تمام شده برای آنها نگردد از هستی ساقط میشوند بعلاوه یک شرکت می تواند در صورت تملک بوسیله شرکت دیگر نیز از کار بیفتد . صورتهای مالی شرکت های تجاری عموما با استفاده از فرض going-concem تهیه می شود ، بدین معنی که دارائیها و بدهیها نبایستی با مقادیر نقد شدن آن تنظیم گردد ،اگر چه این مفهوم پبش فرض با عمر طولانی نیست . در صورتهای مالی شرکت های تجاری ،تاکید بر روی بازیابی دارایی ها از طریق فروش فروشهای آتی و ارزش واقعی دارائی های خاص و بدهیها می باشد . در عوض توانایی دولتها به ماندن درآینده مورد تردید نیست بلکه سوالی که پیش می آید در رابطه با مناسب بودن سطح خدمات ارائه شده و توانایی بر آورده ساختن مقدار تقاضا آتی برای خدمات است در نتیجه تاکید عموما بر روی تخصیص منابع به برنامه های دولت ،تعیین هزینه خدمات (همانگونه که در بالا گفته شد)و ایجاد یک وضعیت طولانی مدت تر برای عملیات است.دیدگاه واژه طولانی تر برای عملیات دولت بر روی انحراف در عملیات متمرکز است .نه بر روی تغییرات کوتاه مدت همانند آنچه که در قیمت واقعی برخی دارائی ها و بدهیها رخ می دهد تشخیص سریع تغییرات در ارزش واقعی مجموعه دارائی ها که برای طرحهای مفید برای کارکنان کنار گذاشته می شود به صورت گزارش گری پاسخگویی برای طرحهای انتفاعی کارکنان است که این دارائیها را نگهداری می کنند. اگر چه برای کارمندان دولت امکان پذیر نیست کا بلا فاصله تغییرات ارزش خالص یا تغییرات در بدهیها بعلت تغییر در وضعیت طرح ها ی انتفاعی را تشخیص دهند . در این نوسانات کوتاه مدت می تواند باعث ایجاد یک هزینه اندازه گیری برای دوره انتفاعی کارکنان گردد که شامل هزینه خدماتی است که ممکن است برای استفاده کنندگان از گزارش مالی دولتی ارزش کمتری داشته باشند.
ارتباط سهامداران :شهروندان خاص بایستی بر اساس تصمیمات مصوب مجلس یا مراجع جمع آوری کننده مالیات ها را پرداخت کنند و همان گونه که قبلا گفته شد مالیاتی که افراد پرداخت می کنند مستقیما بابت خدماتی که در یافت می کنند نیست بنابر این دولتها بایستی یرای پاسخگویی نسبت به شرکتهای تجاری از یک استاندارد های خاصی تبعیت کند . بعلاوه شهروندان با تعیین اینکه آیا مالیات دهندگان فعلی و استفاده کنندگان از خدمات دولتی تمامی خدمات دوره فعلی را تامین می کنند یا اینکه آیا مالیاتها و هزینه استفاده کنندگان از دوره قبلی یا آتی خدمات جاری را تامین مالی می مند ،دارای اهمیت هستند .بنابراین یکی از توجهات مهم گزارش گری مالی ،تهیه اطلاعات سیستماتیک ومتناسب برای هزینه خدمت است . بعلاوه استفاده کنندگان از گزلرش های مالی ممکن است بخواهند تا ترکیب مالیات ها ،هزینه استفاده کنند،واستقراض مورد استفاده برای تامین مالی خدمات فعلی را مورد ارزیابی قرار دهند . در عوض ،چون شرکتهای تجاری در وهله اول برروی افزایش حقوق صاحبان سهام تاکید دارند ،گزارشهای مالی آنها تغییرات در سرمایه شرکت را در طی دوره فعلی نشان می دهد . بجز شرکتهایی که دارای سهام مختلف هستند سهامداران شرکتهای عمومی عموما می توانند به آسانی با فروختن سهامشان ارتباط خود را با هر شرکت تجاری قطع کنند و بهمین دلیل به ارزش فعلی وآتی سهام توجه دارند.
نقش بودجه:برای دولتهابودجه یک الزام قانونی خاص را ایجاد می کند . بودجه های دولتی نمایشی از اولویتهای سیاستهای عمومی بوده و یک مجوز قانونی برای این است که چه منابع عمومی باید هزینه گردند. در واقع ،بودجه های دولتی می تواند اولین روش باشد که بر اساس آن شهروندان و نمایندگان منتخب آنها می توانند وضعیت پاسخگویی مالی دولت و مدیریت آن را تحت نظر بگیرند. برای شرکتهای تجاری بودجه نشان دهنده یک ابزار مدیریت مالی داخلی است که بطور کامل توسط مدیریت کنترل می شود ودارای ماهیت اختصاصی است .
چگونه استانداردهای گزارش گری مالی و حسابداری نشان دهنده نیازهای مختلف سهام داران است ؟
اختلافات در نیازهای کاربران گزارش های مالی دولتی و شرکتهای تجاری در بخشهای مختلف چار چوب اصلی برای استانداردهای حسابداری و استاندارد های حسابداری اختصاصی که به وسیله FASB ، GASBتدوین شده است ،نمود پیدا کرده اند.
اختلافات در چهار چوب اصلی:
FASB ، GASBهر دو مفاهیم تنظیم صورت هارا برای اهداف گزارش گری توسعه داده اند اهداف ،هسته اصلی چار چوب کلی برای استاندارد ها هستند ونشان دهنده نیازهای مختلف استفاده کنندگان از گزارشهای مالی دولتی و شرکتهای تجاری است .در انعکاس نیازهای این سهامداران که شامل شهروندان ونمایندگان منتخب آنها است دروهله اول دولتها برروی گزارش گری مالی تاکید دارند در مورد دولتها اطلاعات لازم برای اتخاذ تصمیم های سیاسی داجتماعی به همان اندازه که اطلاعات برای تصمیم گیری های اقتصادی در شکل حسابداری و اهداف گزارش گری مالی موجود است ،دارای اهمیت می باشد . درانعکاس نیازها ی سهامداران یک شرکت تجاری ،که شامل سرمایه گزاران شرکت می باشد ،ودرگزارشگری مالی شرکتهای تجاری اولیه بر روی کارآیی مالی (درآمد و اجزای آن)می باشد . برای شرکتهای تجاری اطلاعات برای تصمیم گیری های اقتصادی بسیار مهم است که به صورت اهداف حسابداری و گزارشگری مالی نمود پیدا می کنند.
با شناخت این مسئله که استفاده کنندگان از گزارش های مالی دولتی همچنین به ارزیابی عملکرد غیر مالی دولتها نیز علاقمند هستندGASBاهمیت این //////را در بیانئه شماره 1 تحت عنوان اهداف گزارش گری مالی مطرح کرده است . اهداف ،عناصر و خصوصیات گزارش گری (SEA)Sevvice effarts and accowphsh mevtدربیانئه شماره 2 GASBتحت عنوان Serice Efforts and Accomplis hments Repwting توسعه بیشتری یافته است هدف گزارش گری SEAاین است تا اطلاعات کاملتری درمورد کارایی شرکت دولتی 1 نسبت به صورتهای مالی مرسوم فراهم کرده و به ارزیابی سهامداران از وضعیت اقتصادی کارایی،موثر بودن و متغیر بودن خدمات ارائه شده کمک کنند. برای دسترسی به اهداف گزارشگری SBA،اطلاعات SBA در وهله اول بر روی اندازه گیری انجام خدمت (خروجی ها ونتایج)و اندازه گیری ارتباط بین خدمت در حال انجام و خدمت انجام شده (راندمان)متمرکز است .
از طرف دیگر ،اهداف گزارش گری مالی در شرکتهای تجاری به گونه ای است که معیارهای گزارش گری غیر مالی را شناسایی نمی کند. البته برخی از عقیده دارند که ،الزام شرکتهای تجاری به گزارش برخی معیارهای غیر مالی مفید خواهد بود ،ملاحظات رقابتی در شرکتهای تجاری می تواند مقدار اطلاعاتی را که بایستی در دسترس قرار گیرد را محدود کنند. برخی از مقادیر غیر مالی که بایستی برای استفاده کنندگان گزارش مالی ،اطلاعات مفید مرتبط با تصمیم گیری را ارائه دهند نیز ممکن است به صورت "محرمانه"تلقی شده و وضعیت رقابتی بودن شرکت را به مخاطره بیندازد.
GASBدر نظر دارد تا نه تنها عناصر صورتهای مالی را به طور کامل مشخص کند بلکه می خواهد سود آتی که دولتها تشخیص می دهند به صورت قابلیت یک دارایی در مشارکت برای ارائه خدمات عمومی و کالاهایی است که جزء وظایف دولت می باشند است دارائهایی همانند جادهها ،دادگاهها،کتابخانه ها و پارک مستقیما خدمات یا کالاهای عمومی را ایجاد می کنند. سایر انواع دارائیها ،همانند سرمایه گذاریها ،به طور مستقیم خدمات وکالاهای عمومی را ایجاد می کنند که برای استفاده از این خدمات یا کالاها پول دریافت می کنند برای شرکتهای تجاری ،سود آتی تنها زمانی بوسیله یک دارایی فراهم میشود که این دارایی یک سود اقتصادی باشد و این دارایی به تنهایی با مشارکت سایر دارایئها به طور مستقیم یا غیر مستقیم باعث تولید گردش وجوه نقد خالص درآینده گردد همانند پیشرفتهادر چار چوب اصلی سایر اختلافات نیز می تواند مشخص گردند.