در سال 1889 «چارلزای – براون» روانشناس اولین ادعای عمومی درباره تأثیرات استروئیدهای تقویتی اندرژتیک (AAS) را مطرح کرد. او اعلام کرد که موادی را از بیضههای خوکچه هندی و سگ خارج کرده بود که وقتی تزریق شود توانایی هوش را افزایش داد، مانع از یبوست و چرخه ادرار را افزایش داد از آن زمان به بعد گروهی از ورزشکاران، مربیان و مصرف کنندههای داروی تقویتی، گروه بسیاری از استروئید های تقویتی را برای افزایش عملکرد ورزشی خودشان ایجاد کردند و با این کار هزاران عوارض روانی مثل اعتیاد، افسردگی ، عصبانیت بیش از حد، روان پرشی را در خودشان و عموم راه انداختند.
سندرم های روانی و مسئله خشونت:
از نظر تاریخی دز پایین (AAS) برای درمان افسردگی و مالیخولیا یا بصورت ماده اولیه یا به صورت افزودنی به درمان طبیعی استفاده میشده است. استفاده بیش از حد از این مواد اصطلاح جدید «roids rage» را به واژگان داروشناسی اضافه نمود. مطالعات مقایسهای سوء مصرف کنندگان استروئید با ورزشکارانی که از آن استفاده نکردهاند نشان داد که گروه سوء مصرف کننده شیوع و درصد وقوع بالاتری از نشانههای روانی را داشتند عمدهترین ویژگی و روانپزشکی مربوط به سوء استفاده AAS نمودهایی شبیه به جنون مشخص شده با تحریک پذیری ، پرخاشخویی، سرخوشی تصورات ، بیش فعالیتی، بی فکری و رفتار پرخطر است. نمودهای روانی دیگر شامل بروز بیماریهای روانی حاد، تشدید تیکها، افسردگی و بروز سردرگمی حاد است. حدود انواع علائم بعلت تفاوت در میزان مصرف، مواد مصرفی و مدت استفاده و شخصیت سوء استفاده کننده و استفاده فعلی یا قبلی از دارو های تقویتی وجود دارد.
در بررسی هایی که در مورد سوء استفاده کنندگان استروئیدی در تلاش برای حذف متغیری شخصیتی انجام شد. تفاوت در میزان سوء نیست، پرخاشخویی و شدت نشانههای مربوط به جنون را طی دورههای مصرف و بی مصرفی از این داروها را نشان داد.
«پوب وکاتز» در بررسی خودشان از این اثر اعلام کردند که بررسیهایی که در آن کاربرد میزان استروئید بر اساس کل مصرف هفتگی تعیین و مشخص شد معلوم شد که نشانههای روانی بسیار معمولی میباشد با افزایش در مصرف شدید میشود. بررسیهایی که از گروهبندی «کاتروپوب» مقدار مصرف متوسط استروئید بین 300 و 1000 میلی گرم در هفته و مصرف بالا بیش از هزار میلی گرم در هفته استفاده کردند، نشان داد که 23 درصد از افرادی که از این مقدار بوجود آمد که 4/3 درصد تا 12 درصد علائم روانی بوجود آمد.
تعیین اینکه آیا عصبانیت شدید توضیح داده نشده که با سوء استفاده AAS رخ میدهد ممکن است بصورت بخشی از وضعیت روانی پارانوئیدی یا نمونهای از عصبانیت بی جهت نامربوط به نتایج روانی مثلاً بی نظمی شناختی یا روانی و مسئله کنترل «ایم پالس» بهتر درک شود مشکل است علائم روانی مربوط به استفاده از استروئید های تقویتی بطور کلی بین افراد با مصرف بیش از 1000 میلی گرم از تستوسترون بطور هفتگی ، رخ میدهد نشانههای قدیمی شامل وضعیت توهمی پارانوئیدی است که اغلب در زمینه وقایع جنون آسایی یا روانی ساده رخ میدهد، این نشانهها معمولاً در عرض چند هفته بعد از اینکه فرد استفاده از استروئید را قطع کرد، رفع میشوند هر چند این علائم تا یک ماه دوام مییابند حتی اگر به طور مناسب با داروهای روانی درمان شوند. واکنشهای خشونت بیشتر تحریک می شود و بی قراری بصورت واکنش معکوس به کورتیکو استروئیدها رخ میدهد که میتواند نشانههای روانی و جنون آسایی وابسته به طرز فکر را بوجود آورد.
آسیب های روانی استفاده از (AAS) :
پوپ و کاتز از 41 بازیکن فوتبال ، بدنساز که از AAS استفاده کردند، مصاحبه کردند. با کاربرد نیاز DSm - III– R دریافتند که 22 درصد سندرم عاطفی کامل را نشان دادند و 12 درصد سندرم روانی در رابطه با مصرف استروئید بوجود آمد و نشان میدهد که نشانههای اصلی روانی ناشی از تأثیر معکوس استفاده نادرست از این مواد است آنها در بررسی بعدی از بررسی بالینی منظم همراه با DSm - III– R برای مقایسه 88 ورزشکار که از استروئید استفاده میکردند و 68 ورزشکاری که از آن استفاده نمیکردند، استفاده کردند آنها دریافتند که 23 درصد از استفاده کنندهگان AAS سندرمهای اصلی خلق خویی از جمله جنون اشیرایی، شیرایی خفیف ، افسردگی را در رابطه با مصرف استروئید را نشان دادند سوء استفاده کنندگان استروئید وقتی از AAS استفاده میکردند اختلالات مربوط به خلق و خو را به طور قابل توجهی بیشتر از وقتی که از آن استفاده نمیکردند تجربه کردند شو و همکارانش 40 میلی گرم در روز و 240 میلی گرم در روز از میتل تستوسترون را طی 2 هفته برای بیمار بستری، Crossover پلاسیتبوه کنترل شده (مایع تسکین)، کور از داوطلبان مرد سالم تجویز کردند. 20 مرد داوطلب در این بررسی دارو مصرف نمیکردند و فاقد هر گونه بیماری روانی یا پزشکی بودند. این محققان علائم بیشتری را طی تجویز میتل تستوسترون در مقایسه با مقدار مرجع اعلام کردند. این تغییرات بصورت تأثیرات افزایش دهنده هیجان مثل سرخوشی، افزایش انرژی و افزایش تحریک یا انگیزش جنسی یا بصورت تاثیرات ، عدم آرامش یا هیجان مثل تحریک پذیری ، افزایش احساسات خشونی و افزایش خصومت و همچنین این محققان، اختلالات ادراکی از جمله حوالپرسی فراموشکاری، پریشانی را در افرادی که دز بالاتری از استروئید را مصرف کردند، گزارش کردند. خصوصیات مرجع مثل پیشینه خانوادگی و پیشینه سوء استفاده دارویی قبلی ایجاد یا ماهیت نشانههای روانی را پیش بینی نمیکنند.
پوپ در آزمایش متقاطع، پلاسیتبو (مایه تسکین) کنترل شده، تصادفی سی پی یونات تستوسترون را بمدت 6 هفته با دزهای متفاوت تا 600 میلی گرم در هفته بدنبال 6 هفته بدون درمان و سپس پلاسیتبو بمدت 6 هفته برای 56 مرد 20 تا 50 ساله تجویز کردند. انواع سنجش نتایج برای بررسی شیدایی، پرخاشگری ، افسردگی استفاده شدند نتایج نشان داد که تستوسترون بطور قابل توجهی شیدایی را افزایش میدهد که در ابزارهای منفرد میزان بالای داشت و پرخاشگری و افزایش داد. با این وجود محققان یادآور شدند که پاسخ به دارو بسیار متغیر بود. 85 درصد از افراد حداقل تأثیرات روانی را نشان دادند. 12 درصد جنون خفیف و ملایم داشتند و 14 درصد بطور قابل توجهی جنون خفیف محسوس را نشان دادند. این محققان قادر به تشخیص پاسخگوهای شیدایی از بقیه بر اساس ویژگیهای جمعیتی ، روانشناختی پایه، معیارهای آزمایشگاهی، فیزیولوژیکی نبودند یاتز و همکارانش تأثیرات روانشناختی از استروئیدهای با دز پایین را در مردان بصورت شکل احتمالی از کنترل تولد را بررسی کردند و احتمال کمتری از تأثیرات جسمی – روانی را در اکثریت مردان که کمتر از 500 میلی گرم را در هفته از سی پی یونات تستوسترون را مصرف میکردند، دریافتند. با این وجود با دز 500 میلی گرم در هفته تعداد کمتری از افراد تاثیرات روانشناختی معکوس چشمگیری مثل بی قراری ، تحریک پذیری ، جنون خفیف را تجربه کردند هال و همکارانش و پزشکی نشان دادند که تاثیرات معکوس تستوسترون ممکن است مشابه با Prednisone و کورتیکو استروئیدی دیگر باشد. بررسیها توسط هال و همکارانش و طرح اشتراکی بوستون نشان دادند که تاثیرات معکوس روانی با افزایش میزان دز کوریتو استروئید افزایش مییابد که مشابه با یافته پوپ و همکارانش بود.