نژاد های زنبور:
1- زنبور هندی Aspis Indica
این گونه زنبورها که از زنبور عسل کوچکترند، قد کارگرانشان 13 میلیمتر می باشد سلولهایی را که با موم روی شانها درست می کند از سلولهای زنبور عسل کوچکتر است.
2- زنبور درشت: Dorsata Aspis
در هندوستان و چین زندگی می کنند و بزرگترین نوع زنبور عسلی است که تا کنون شناخته شده است. به حالت وحشی زندگی کرده و در زیر شاخه های درخت شانش را می چسبانند. سالانه چند بار از نقطه ای به نقطه ی دیگر کوچ می نمایند.
3- زنبور ریز: Florfa Aspis
از همه زنبورها کوچکتر است و فقط یک شان درست می کنند که مثل زنبورهای درشت به زیر شاخه ی درخت می چسباند و به حالت وحشی در هندوستان و جنوب ایران یافت می شوند.
4- زنبور عسل معمولی: Meaifica Aspis
همان زنبور عسل معمولی است که فقط آنها را در دهات و شهرها برای تولید عسل در کندوها نگهداری می کنند.
خواصی را که از یک نژاد خوب باید انتظار داشت عبارتند از:
الف- آرام باشند و نیش نزنند.
ب- پرمحصول باشند.
ج- به اندازه لازم زادو ولد کنند.
د- شهد گلها را سریعا پیداکنند.
و- در مقابل امراض مقاوم باشند.
ه- مصرف عسل زمستانی آنها کم باشد.
ی- رشد سالانه را هرچه سریعتر شروع کرده و زود به حداکثر رشد برسند.
از مهمترین نژادهای این گونه می توان به زنبور عسل اروپای مرکزی – زنبور سیاه- زنبور ایتالیایی- زنبور قفقازی و زنبور نژاد ایرانی اشاره کرد.
آفات و بیماریها:
از مهمترین آفات زنبور عسل می توان به لوک آمریکایی، لوک اروپائی، نوزما، کنه دونی، یبوست، شپشک زنبور عسل و کرم موم خوار اشاره کرد.
زنبورها شامل سه دسته هستند:
1- ملکه (Queen): تخم می گذارد.
2- نرها(Prones): کارشان فقط بارور کردن ملکه های جدید است.
3- کارگرها (Worker): ماده عقیم هستند و گونه های متعددی دارند.
کندوها: یا به صورت جعبه های مکعبی به ابعاد 50 سانتیمتر که همان کندو است و یا کندوی بومی است