کودکان و جوانان مبتلا به اختلال کم توجهی، اغلب در مدرسه با مشکلات جدی مواجهه می باشند. بی توجهی ، تحرک و واکنشهای بسیار سریع غیرعادی، بی نظمی و سایر مشکلات از این دست موجب می شوند که آنها تکالیف و امور محوله را نا تمام گذاشته اشتباهات و رفتارهایی را مرتکبشوند که باعث نا خشنودی خود و دیگران بشوند.
با اتخاذ برنامه های ساده و واضحی در محیط کلاس و یا روش تدریس ، معلمان قادر خواهند بود خود را با نقاط قوت و یا ضعف دانش آموزان مبتلا به اختلال کم توجهی(A.D.D) وفق دهند.
چرا که تغییرات کوچکی در رابطه با اینکه چگونه یک معلم به دانش آموزانA.D.D نزدیک شود و یا اینکه معلم چه انتظاراتی از آنها دارد، می تواند یک سال بد تحصیلی را به یک سال خوب برای بچه تبدیل بنماید.
مثالهایی از این راهبردها که معلمان می توانند با استفاده از آنها خود را با نیازهای دانش آموزان مبتلا به A.D.D وفق دهند، با در نظر گرفتن زمینه هایی که ممکن است دانش آموزان در آن مشکل داشته باشد به گروههای زیر تقسیم می شوند:
بی توجهی
- دانش آموز را در یک محل ساکت بنشانید.
- وی را در مجاورت یک دانش آموز خوب بنشانید.
- دانش آموز را نزدیک دانش آموزی که با هم صمیمی هستند و درس می خوانند بنشانید.
- فاصله بین میزها را زیادتر کنید.
- زمان کار و انجام تکالیف را بر حسب میزان توجه آنها کنید. (با استفاده از تایمر)
- تکالیف طولانی را به قسمتهای کوچکتر تقسیم کنید تا آنها بتوانند پایان کار را زودتر ببینند.
- به دانش آموز کمک کنید تا هدفهای کوتاه مدت برای خود برنامه ریزی کند.
- تکالیف را کم کم وهر بار فقط یک تکلیف به دانش آموز بدهید تا روی هم جمع نشود.
- برای نمره دادن جوابهای درست کمتری را ملاک قرار دهید.
- مقدار تکلیف شب را کمتر کنید.
- از طریق تبادل علامت به دانش آموز ، به او بیاموزید که بر رفتار خودش توجه و کنترل داشته باشد.
- دستور العمل کار را ، هم به صورت شفاهی و هم به صورت کتبی به او بدهید.
- به او یاد بدهید که چگونه نوت برداری کند.
- دستورهای خود را به صورت بسیار واضح و دقیق بدهید.
- دانش آموزان را ملزم نمائید که در ارائه درس شرکت داشته باشد. (درگیر کردن او بطوری که مثلا‡ با پرسش و پاسخ به جواب نهایی برسد)
- با دادن علامت یا رمز خاصی به دانش آموز او را به انجام وظیفه خود یا ادامه آن تر غیب نمایید.
رفتار های تکانشی
- رفتار نا مطلوب کوچک وی را نادیده بگیرید.
- تشویق ها را در فواصل زودتری انجام دهید.
- در هنگام بروز رفتار بد و غیر عادی کار را برای مدتی متوقف نمایید.
- در زمان نغییر وضعیت دقت کنید چه محرکاتی باعث بر هم زدن حواس آنها می شود.
- تنبیه های متناسبی برای رفتار بد در نظر بگیرید و از توبیخ شفاهی و یا انتقاد بپرهیزید.
- رفتار خوب آنها را تشویق کنید.
- رفتار مثبت دانش آموز نزدیک به او را مورد توجه قرار دهید.
- دانش آموزرا نزدیک یک الگوی مناسب یا نزدیک معلم بنشانید.
- الگوهایی برای رفتار خوب تدوین کنید. (تنظیم آیین نامه رفتاری)
- به آنها رفتار صحیح در کلاس را یاد دهید. برای مثال : بلند کردن دست، اجازه خواستن و بعد صحبت کردن.
- فقط وقتی به آنها اجازه صحبت کردن بدهید که دست خودرا بلند کرده باشند
- موقعی که آنهادست خودرا برای جواب دادن به سوالی بلند می کنند تشویقشان کنید.
فعالیت حرکتی
- به آنها اجازه دهید گاهی اوقات درحال ایستاده تکالیف خود را انجام دهند.
- فرصتهایی رابرای استراحت آنها در حال نشسته در نظر بگیرید. (برای مثال کارهای شخصی خود راانجام دهند.)
- دربین تکالیف به آنهافرصت استراحت بدهید.
- در هنگام تغییر موقعیت بصورت نزدیک بر رفتار آنها نظارت داشته باشید.
- اگر تکالیف خودرا بصورت عجله ای یاازروی بی دقتی انجام داده است ازاو بخواهیدکه مروری مجددبه تکالیف خود بیلندازد.
- وقت اضافه تری برای پایان دادن به کارها به او بدهید.(بخصوص به دانش آموزانی که کندتر کار می کنند.)
روحیه
- آنها را تشویق کنید و اطمینان خاطر بدهید.
- گاه به گاه تکالیف و رفتارهای مثبت آنها رامورد تشویق قرار دهید.
- اگر دانش آموز مضطرب و عصبی می باشد با لحن ملایم با او صحبت کنید.
- هنگامی که می خواهید درس جدیدی را شروع کتید،درس قبلی را برای دانش آموز مرورکنیدو اطمینان حاصل کنیدکه خوب فهمیده است.
- موقعیتهایی را برای دانش آموز ایجاد کنید که حس رهبری در کلاس پیدا کند.
- مرتبأ با والدین آنها درتماس باشید تا از چیزهایی که مورد علاقه دانش آموز درخارج از مدرسه است اطلاع پیدا کنید.
- کارهای مثبت آنها را به خانه بفرستید.
- برای صحبت کردن با دانش آموز بصورت خصوصی وقت بگذارید.
- اگر دانش آموزی گوشه گیر ویا خجالتی است،او را تشویق به تعامل وارتباط با سایر همکلاسان بکنید.
- در هنگامی که عصبانی می شوند وراه به جایی نمی برند آنها را مورد توجه مخصوص خود قراردهید.
- به علایمی که نشان می دهد آنها تحت فشار واسترس هستند توجه کنید و برای آنها موقعیت تشویق شدن فراهم آورید یا از میزان تکالیف آنها بکاهید تا ازفشار روحی آنها کاسته شود.