شیوه صحیح مطالعه ،چهار مزیت عمده زیر را به دنبال دارد:
1- زمان مطالعه را کاهش میدهد.
2- میزان یادگیری را افزایش میدهد .
3-مدت نگهداری مطالب در حافظه را طولانی تر می کند.
4- بخاطر سپاری اطلاعات را آسانتر می سازد.
برای داشتن مطالعه ای فعال وپویانوشتن نکات مهم درحین خواندن ضروری است تابرای مرورمطالب،دوباره کتاب رانخوانده ودر زمانی کوتاه ازروی یادداشتهای خودمطالب رامرور کرد .
یادداشت برداری ، بخشی مهم و حساس از مطالعه است که باید به آن توجهی خاص داشت . چون موفقیت شما را تا حدودی زیاد تضمین خواهد کرد و مدت زمان لازم برای یادگیری را کاهش خواهد داد. خواندن بدون یادداشت برداری یک علت مهم فراموشی است.
شش روش مطالعه :
1-خواندن بدون نوشتن
2- خط کشیدن زیرنکات مهم
3- حاشیه نویسی
4- خلاصه نویسی
5- کلید برداری
6-خلاقیت و طرح شبکه ای مغز
1-خواندن بدون نوشتن: روش نادرست مطالعه است . مطالعه فرآیندی فعال و پویا است وبرای نیل به این هدف باید از تمام حواس خود برای درک صحیح مطالب استفاده کرد. باید با چشمان خود مطالب را خواند، باید در زمان مورد نیاز مطالب را بلند بلند ادا کرد و نکات مهم را یادداشت کرد تا هم با مطالب مورد مطالعه درگیر شده و حضوری فعال و همه جانبه در یادگیری داشت و هم در هنگام مورد نیاز ، خصوصا" قبل از امتحان ، بتوان از روی نوشته ها مرور کرد و خیلی سریع مطالب مهم را مجددا" به خاطر سپرد .
2- خط کشیدن زیر نکات مهم :این روش شاید نسبت به روش قبلی بهتر است ولی روش کاملی برای مطالعه نیست چرا که در این روش بعضی از افراد بجای آنکه تمرکز و توجه بروی یادگیری و درک مطالب داشته باشند ذهنشان معطوف به خط کشیدن زیر نکات مهم می گردد .حداقل روش صحیح خط کشیدن زیر نکات مهم به این صورت است که ابتدا مطالب را بخوانند و مفهوم را کاملا" درک کنند و سپس زیر نکات مهم خط بکشند نه آنکه در کتاب بدنبال نکات مهم بگردند تا زیر آن را خط بکشند .
3- حاشیه نویسی :این روش نسبت بدو روش قبلی بهتر است ولی بازهم روشی کامل برای درک عمیق مطالب و خواندن کتب درسی نیست ولی می تواند برای یادگیری مطالبی که از اهمیتی چندان برخوردار نیستند مورد استفاده قرار گیرد.
4- خلاصه نویسی : در این روش شما مطالب را میخوانید و آنچه را که درک کرده اید بصورت خلاصه بروی دفتری یادداشت می کنید که این روش برای مطالعه مناسب است و از روشهای قبلی بهتر می باشد چرا که در این روش ابتدا مطالب را درک کرده سپس آنها را یادداشت می کنید اما بازهم بهترین روش برای خواندن نیست .
5- کلید برداری :کلید برداری روشی بسیار مناسب برای خواندن و نوشتن نکات مهم است . در این روش شما بعد از درک مطالب ، بصورت کلیدی نکات مهم را یادداشت می کنید و در واقع کلمه کلیدی کوتاهترین، راحتترین ،بهترین وپرمعنی ترین کلمه ای است که با دیدن آن، مفهوم جمله تداعی شده و به خاطر آورده می شود .
6- خلاقیت و طرح شبکه ای مغز: این روش بهترین شیوه برای یادگیری خصوصا" فراگیری مطالب درسی است .در این روش شما مطالب را میخوانید بعد از درک حقیقی آنها نکات مهم را به زبان خودتان و بصورت کلیدی یادداشت می کنید و سپس کلمات کلیدی را بروی طرح شبکه ای مغز می نویسد ( در واقع نوشته های خود را به بهترین شکل ممکن سازماندهی می کنید و نکات اصلی و فرعی را مشخص می کنید)تا در دفعات بعد به جای دوباره خوانی کتاب ، فقط به طرح شبکه ای مراجعه کرده وبا دیدن کلمات کلیدی نوشته شده بروی طرح شبکه ای مغز ، آنها را خیلی سریع مرور کنید . این روش درصد موفقیت تحصیلی شما را تا حدود بسیار زیادی افزایش میدهد و درس خواندن را بسیار آسان می کند. و بازده مطالعه را افزایش میدهد.
راههای بهتر درس خواندن
1. محدودتر و سادهتر بودن درسها و محتواى علمى آنها.
2. آشنا بودن شما با سبک روش تدریس و نیز نحوه برگزارى آزمون و امتحاناتى که معلمین در آن دوران برگزار مىکردند.
3. وجود رقابت با همکلاسىها.
4. فراهم بودن امکانات و شرایط مناسب روانى نظیر نزدیک بودن به منزل و محیط گرم و عاطفى خانواده و در نتیجه نداشتن دغدغه و نگرانى؛ نظیر دور بودن از والدین و غیره.
5. وجود انگیزه و علاقه زیاد براى بهتر درس خواندن و جدى بودن در تحصیل به منظور شرکت در کنکور و راهیابى به دانشگاه.
6. عدم وجود دغدغههاى غیر درسى، نظیر مشکلات آینده شغلى، ازدواج و مشکلات آن.
علاوه بر اینها نبودن دیگر افکار، تخلیات و مسائلى که پس از ورود به محیط باز و گسترده دانشگاه ذهن دانشجویان را به خود مشغول مىکند، تأثیر به سزایى در فراهم کردن زمینه کافى جهت کسب امتیازات و نمرات بالاتر در دوران دبیرستان دارد و حال آن که از طرف دیگر عوامل متعدد دیگرى در فضاى دانشگاه مىتواند دربافت تحصیلى عزیزان دانشجو مؤثر واقع شود که البته مىتوان در جهت حذف یا به حداقل رساندن آن عوامل تلاش کرد. برخى از آن عوامل عبارتند از:
1. گستردهتر، عمیقتر و دقیقتر بودن دروس دانشگاهى و محتواى علمى آن نسبت به دروس دبیرستان.
2. تنوع روشهاى به کار گرفته شده در ارائه دروس و سبکهاى مختلف برگزارى آزمونها توسط اساتید محترم دانشگاه که ممکن است برایتان جدید باشد و براى اولین بار با آن روش روبه رو شده باشید.
3. ورود به محیط جدید دانشگاه که از نظر فرهنگى، علمى، اجتماعى و... نسبت به محیط قبلى بسیار گستردهتر و متنوعتر است؛ به خصوص زمانى که دورى از محیط گرم خانواده نیز به آن ضمیمه شود که در آن صورت زمینه اضطراب و نگرانى را براى شما بیشتر فراهم مىکند.
4. عدم وجود رقابت بین دانشجویان نسبت به دوران دبیرستان چهارمین عامل است؛ زیرا با ورود به دانشگاه به گمان این که اکنون که کنکور را پشت سر گذاشته، مشغول به تحصیل در دانشگاه شدهاید، نیاز چندانى به کسب امتیازات و نمرات بالا نیست و همین کم توجهى به امور درسى و مطالعه چه بسا گاهى بین دانشجویان شیوع پیدا مىکند و به عنوان عامل بازدارندهاى که روانشناسان آن را «تسهیل اجتماعى» مىنامند، باعث تأثیر گذارى دانشجویان بر یکدیگر مىشود و به تدریج روحیه تساهل و تسامح در فراگیرى درس را به یکدیگر منتقل مىکنند.